78
Osman 47 dirhə mə alır. Peyğ ə mbə r (s) sə habə lə ri toplayıb,
xütbə və onun ardınca ə qd oxuyur. Sonra Əli və Fatimə yə saleh
varislə r arzu edir. Xurma dolu qablar gə tirilir. Toy mə clisi baş layır. Siz
Fatimə nin cehizinə baxın: ə l də yirmanı, taxta kasa və bir də kilim!
Hicrə tin 2-ci ili mə hə rrə m ayının ə vvə lində Əli (ə )
Mə dinə ş ə hə rində n kə narda Qoba mə scidinin yanında ev tapıb
Fatimeyi-Zə hranı (ə ) hə min evə köçürür.
Peyğ ə mbə rin (s) və Əlinin (ə ) ə misi, böyük mücahid
qə hrə man Hə mzə iki də və kə sib, Mə dinə camaatına qonaqlıq
verdi. Namazdan sonra Peyğ ə mbə r (s) Əlinin (ə ) evinə getdi. Bir qab
suya Qur`an ayə lə ri oxuyub, bə ylə gə linə içirtdi. Sonra özü hə min
su ilə də stə maz alıb, Əli ilə Fatimə nin baş ına çilə di. Getmə k
istə yə ndə Fatimə hönkürtü ilə ağ ladı. O, ilk də fə idi ki, atasından
ayrılırdı.
Peyğ ə mbə r (s) onu sakitlə ş dirə rə k dedi:
- Sə ni imanda ə n güclü, elmdə ə n bilikli, ə xlaqda ə n gözə l və
ə
n uca ruhlu bir kə sin yanında ə manə t qoyub gedirə m.
Artıq “Peyğ ə mbə rin (s) ə manə ti” öz hə yatının ikinci fə slini
yaş ayır. Hə yat bu ailə yə çə tinliklə r hə diyyə etmə k
qə rarındadır.
Zeynə b Mə kkə də tacir Əbül-Mə asın evində dir. Bir vaxt Əbu
Lə hə bin gə linlə ri olmuş Rüqə yyə və Ümm Gülsüm isə indi
Osmanın evində yaş ayırlar. Fatimə nin köçdüyü evdə isə yeganə
sə rvə t eş qdir.
Əlinin evində çə tin ş ə rait davam edirdi. Fatimə hə miş ə ki
tə k mə s`uldur. Amma bu də fə atası yox, Əli qarş ısında
mə s`uliyyə t daş ıyır. Fatimə gözə l anlayır ki, Əli Allah və Onun
79
yolunda cihaddan baş qa bir ş ey düş ünmür. Fatimə belə bir kiş inin
hə yat yoldaş ı olmağ ın mə s`uliyyə tini gözə l anlayır.
O, də yirman fırladır, çörə k biş irir, ev iş lə ri görür, su daş ıyır. Əli
körpə likdə n ə ziyyə tlə r içində böyümüş Fatimə nin yenə də
min bir ə zaba qatlaş dığ ına baxdıqca sıxılır.
Bir gün ş irin dillə Fatimə ni dindirir:
- Zə hra, özünü o qə də r incidirsə n ki, ürə yim sıxılır. Bə lkə ,
atandan kömə k üçün bir xidmə tçi istə yə sə n?
Fatimə fürsə t tapıb atası ilə görüş ə gedir. Hə zrə t soruş ur ki,
qızım, xeyir ola?
Fatimə öz istə yini dilinə gə tirmə yə utanır: «Gə ldim sə ni
görüm», - deyib evə qayıdır. Əliyə deyir ki, nə zə rdə tutduğ u
sözlə ri demə yə utanıb. Əli özü Peyğ ə mbə rin (s) xidmə tinə
gedib ə hvalatı danış ır. Peyğ ə mbə r (s) buyurur:
- Mə n sizə müharibə ə sirini bağ ış laya bilmə rə m. Bu ə sirlə r
satılır və hə min pul aclıq çə kə n ə haliyə paylanır. Əli Hə zrə tə
tə ş ə kkür edib evə ə liboş qayıdır. Gecə düş ür, ə r-arvad öz
evində bu günkü ə hvalat haqqında düş ünürlə r. Amma Peyğ ə mbə r
(s) də eyni narahatlığ ı keçirir.
Birdə n qapı döyülür və Peyğ ə mbə r (s) otağ a daxil olur. Hə zrə t
(s) Fatimə ni soyuq otaqda, nazik bir parçaya bürünə rə k, uzanmış görür.
Bu parçanın ona boy vermə diyi də Hə zrə tin nə zə rində n qaçmır.
Onların qalxmaq istə diyini görüb buyurur:
- Qalxmayın! Mə ndə n istə diyinizdə n daha üstün bir ş ey haqqında
bilmə k istə yirsinizmi? Bu sözlə ri mə nə Cə brayıl öyrə dib: «Hə r
namazdan sonra 10 də fə “sübhanallah”, 10 də fə “ə lhə mdulillah”, 10
də fə “ə llahu ə kbə r”. Yatağ ınıza girə ndə 34 də fə “ə llahu
ə
kbə r”, 33 də fə “ə lhə mdulillah”, və 33 də fə “sübhanallah”
80
deyin. Fatimə növbə ti də rs alırdı. O, bu də rsi körpə likdə n
oxumuş du. Amma bu də fə ki sadə cə bilik almaq deyildi. Bu “necə
olmaq” də rsi idi! “Fatimə ” olmaq asan deyildi. Artıq Fatimə Əlinin də
ə
zablarına ş ə rik idi. Fatimə peyğ ə mbə rlik və imamə t arasında
bir halqa olmuş du. Peyğ ə mbə r (s) Fatimə ni nə qə də r sevirdisə
də , öz ş agirdinin ilahi və zifə lə r qarş ısında çə kdiyi
ə
ziyyə tlə rini aradan qaldırmaqda aciz idi.
Bə li, Fatimə daim öyrə nmə kdə idi. Hüseynlə r doğ uracaq bu pak
ağ acın iş ığ a, havaya, qidaya olan ehtiyacı tükə nə si deyildi.
Xidmə tçi ə və zinə ilahi kə lmə lə r! Sual: bu mə qamı kim də rk
edib razılaş a bilə r? Yalnız Əli və Fatimə ilahi kə lmə lə ri hə r
ş eydə n üstün tutub, bu kə lmə lə rlə yaş aya bilə rdilə r. Bu söz
yağ ış ı daim yağ malı və bu iki tə ş nə nihalı sirab etmə li idi.
Ş ə lalə sə siyə m tə ş nə lə r üçün,
Yağ ış tə k sə madan yağ aram, için.
Bə s etmə z aş iqə nə ki nuş edə ,
İ çin, bu susuz diyardan köçün.
Yer üzündə bu iki aş iqdə n də tə ş nə olan kimdir? Bə li, Əli
kimi cə ngavə r bir an olsun belə dilinin altında Allahın zikrini tə rk etmir.
Soruş urlar ki, Siffeyn döyüş ündə də zikri unutmamış dın? Cavab verir
ki, hə tta Siffeyn gecə si də !
Bu tə sbihlə r, zikrlə r Fatimə nin adı ilə bağ lıdır. Çünki xidmə tçi
istə yi ə və zində Fatimə yə “gə linlik hə diyyə si” edilmiş bu ilahi
kə lmə lə r baş qa kimin adı ilə bağ lana bilə rdi ki?! Hə zrə t (s) özü
durub gə ldi, hə diyyə ni verdi və getdi!
81
Peyğ ə mbə r (s) sevimli qızı Fatimə yə çox ciddi münasibə t
göstə rirdi və bunu öz Rə bbində n öyrə nmiş di. Mə hə mmə d (s)
qə də r ə zab-ə ziyyə t çə kə n peyğ ə mbə r mə `lum deyil. O,
Allahın sevimlisi olduğ u kimi, mə s`uliyyə ti də böyük idi.
Bir də fə Peyğ ə mbə r (s) Fatimə nin otağ ına daxil olur. Qapıdan
asılmış naxış lı pə rdə diqqə tini cə lb edir. Bir kə lmə
danış mamış geri qayıdır.
Fatimə bu qayıdış ın sə bə bini anlayır. Tövbə yolunu da bilir.
Pə rdə ni açıb Peyğ ə mbə rə (s) göndə rir və xahiş edir ki, onu
satıb pulunu fə qirlə rə paylasın. Belə bir ciddilik nə üçün idi?
Hə zrə tin o biri qızı Zeynə b ə r evində var-dövlə t, rifah içində
yaş adığ ı, Rüqə yyə və Ümm-Gülsüm heç bir maddi çə tinlik
görmə diyi halda Fatimə nin hə yat tə rzi bambaş qadır.
Peyğ ə mbə rin (s) Fatimə yə yönə lmiş hə ssas münasibə ti böyük
ilahi mə s`uliyyə t niş anə si idi.
Hə zrə t (s) buyurur: “Fatimə , çalış , sabah mə n sə nin (axirə tin)
üçün bir iş görə bilmə yə cə yə m”. Diqqə t edin! Bu İ slamla
cə miyyə timizdə ki İ slam arasında fə rqə baxın!
Rə vayə t edirlə r:
“Hüseyn üçün gözdə n axan bir damla yaş Cə hə nnə m odunu
söndürür; də ryalarca, göylə rcə günah olsa, bağ ış lanır; Əli ilə
dostluq günahları savaba çevirir”. Belə çıxır ki, günahdan çə kinə nlə r
axmaqdır?! Onlar Qiyamə t günü “nə yi” savaba çevirə cə klə r?!
Baş qa bir rə vayə tdə Allah-tə alanın belə buyurduğ u bə yan
olunur: “Əlini sevə nlə r mə nə qarş ı üsyan qaldırsalar da,
Behiş tdə dirlə r; Əliyə düş mə n olanlar mə nə itaə t etsə lə r
də , Cə hə nnə m ə hlidirlə r” (?).
Dostları ilə paylaş: |