Fati MƏ fati MƏDİ R

 
85 
Qur`an və  hə dislə rdə  haqqında danış ılan “itrə t” və  “Əhli-beyt” 
-  bütün  çirkinliklə rdə n  paklanmış   də yə rlə r,  elə cə   də   Qur`an 
gə lə cə k nə sillə rin ixtiyarına verilmiş  iki yadigardır.  
İ ndi Mə dinə də  mə sciddə  Aiş ə nin evi ilə  divar-divara bu ev 
durur və  onun misilsiz sə mə rə si vardır.  
Digə r  bir  tarix  baş lanır.  Yeni  doğ ulan  ulduzlar  yeni  üfüqlə r  açır. 
Mə hə mmə d  (s)  üçün  hə yatın  mə `nası:  İ slam  üçün  höccə t, 
bə ş ə riyyə t üçün hə r ş ey! 
Hicrə tin  üçünci  ili  Hə sə n  (ə )  doğ ulur.  Mə dinə   öz 
Peyğ ə mbə rinin  (s)  sevincini  bayram  edir.  Hə zrə t  hə yatında  ilk 
də fə ,  son  ə n  ağ ır,  mə ş ə qqə tli  on  altı  ildə n  sonra  ş irin 
duyğ ular keçirir, ruhi yorğ unluğ u sakitlə ş ir.  
Fatimə nin  evi  ş övqlə   doludur.  Ailə   öz  ilk  övladını  ağ uş una 
almış dır.  Qulağ ına  azan-iqamə   oxunur,  qırxılmış   saçı  ağ ırlıqda 
gümüş  sikkə  Mə dinə  fə qirlə rinə  paylanır. 
Bir ildə n sonra Hüseyn (ə ) dünyaya göz açır. Artıq Peyğ ə mbə rin (s) 
iki oğ lan nə və si var. Qə zavü-qə də rdə n onun öz iki oğ lu Qasim 
və   Tahir  uş aqkə n  ölmüş dü.  Demə k,  onun  oğ ulları  Fatimə də n 
olmalıymış . Onun nə slinin davamı Fatimə yə  hə sr olunub. 
Əli (ə ) də  Mə hə mmə d (s) silsilə sində n kə narda qalmamalı idi. 
Əli  (ə )  Mə hə mmə din  (s)  davamıdır.  O,  ruhə n  Hə zrə tin  (s) 
varisidir.  Özü  Hə zrə tə   aid  olmaqla  yanaş ı,  onun  nə slini  davam 
etdirmə lidir. Bu iki ruh sanki peyvə nd olmuş dur. Mə hə mmə din (s) 
züryə tində  Əlinin (ə ), Əlinin (ə ) züryə tində  Mə hə mmə din (s) 
hüzuru  var.  İ ndi  hə r  ikisinin  hüzuru  iki  mə `sum  körpə nin  simasında 
aş karlanır. Mə hə mmə d (s) bu iki simada üç insan görür: Əlini (ə ), 
Fatimə ni (ə ) və  özünü. 

---

 
86 
Hə zrə t (s) Allaha ş ükür edir ki, Əli və  Fatimə də n (ə ) olan bu 
iki oğ lanı ona caniş in vermiş dir. Bütün sə habə lə r bilir ki, Fatimə  
(ə )  -  ə n  kiçik  övlad,  hə m  də   ə n  ə ziz  övladdır.  Bu  qız  hə tta 
Əlidə n, oğ uldan, qardaş dan daha ə zizdir.  
Mə hə mmə di (s) Əliyə  (ə ) bağ layan sə bə blə r çoxdur: hə r 
ikisi  Əbdülmüttə libin  nə və lə ridir;  sə kkiz  yaş ından  baş layaraq 
Əlinin atası Peyğ ə mbə rə  ata, anası isə  ana olmuş dur; Hə zrə t (s) 
25  yaş ınadə k  Əlinin  evində   ə rsə yə   çatmış dır;  Əli  (ə ) 
uş aqlıqdan 25 yaş ınadə k Peyğ ə mbə rin (s) evində  yaş amış dır; 
Peyğ ə mbə r (s) Əliyə  (ə ) ata, Xə dicə  isə  ana olmuş dur. Belə  
bir bağ lılığ a kim tə sadüf etmiş dir?! 
Əli  (ə )  İ slama  ilk  iman  gə tirmiş ,  Peyğ ə mbə rə   (s)  bey`ə t 
ə
lini ilk uzatmış  ş ə xsdir. Sonra fasilə siz olaraq ölüm gününə də k 
çə tinliklə rlə  üzbə üz dayanmış dır.  
Bə s`ə tdə n,  yə `ni  peyğ ə mbə rlikdə n  qabaq  Hə zrə t  (s)  altı-
yeddi  yaş lı  Əlini  özü  ilə   Hə ra  dağ ına  aparar,  də rin 
düş üncə lə rə   qə rq  olduğ u  vaxtlar  yanında  saxlayardı.  Hə ra 
dağ ında  ilahi  fikirlə rə   qapılaraq  gə ziş ə n  Peyğ ə mbə r  (s) 
yanındakı körpə yə  yalnız ay ş ahidlik edə  bilə rdi.  
Əlinin  sə kkiz-on  yaş ı  olarkə n  ilk  də fə   o,  Peyğ ə mbə r  və  
Xə dicə nin  dodaq  altında  nə sə   deyə rə k  ə yilib-qalxdığ ını  gördü. 
Onlar, sanki Əlini görmürdülə r. Nə hayə t, Əli (ə ) soruş ur:  
- Nə  edirsiniz? 
Hə zrə t (s) buyurur:  
-  Namaz  qılırıq.  Mə n  İ slam  dinini  xalqa  çatdırmağ a  mə `mur 
olmuş am.  Onları  Allahın  birliyinə   və   öz  peyğ ə mbə rliyimə  
çağ ırmalıyam. Ey Əli, sə ni də  də `və t edirə m! 

---

 
87 
Əli  bu  evdə   mə hə bbə t  içində   yaş amış   bir  uş aq  olsa  da,  o 
hə zrə t düş ünmə də n razılıq vermir. Onun imanı ə vvə lcə  ağ lına, 
sonra isə  qə lbinə  yol tapmalıdır. Eyni zamanda onun öz yaş ına uyğ un 
danış ığ ı var:  
-  İ cazə   verin,  atam  Əbu  Taliblə   mə slə hə tlə ş im,  sonra 
qə rara gə lim.  
Sonra  isə   yatmaq  üçün  öz  otağ ına  qalxdı.  Amma  bu  də `və t  8-10 
yaş lı  uş ağ ı  rahat  buraxmır.  Sübhə də k  gözünə   yuxu  getmir, 
düş ünür.  Onun  düş üncə lə rində n  kimsə   xə bə rdar  deyil.  Amma 
sübh  tezdə n  Peyğ ə mbə rin  (s)  otağ ının  kandarında  Əlinin  ayaq 
sə slə ri  eş idilir.  Peyğ ə mbə rə   (s)  müraciə tlə   öz  ş irin,  uş aq 
və  mə ntiqli sə si ilə  deyir: 
- Mə n dünə n düş ündüm. Gördüm ki, Allah mə ni yaradarkə n atam 
Əbu  Taliblə   mə slə hə tlə ş mə yib.  Demə k,  atamla  bu  barə də  
mə slə hə tlə ş mə yim artıqdır. Mə nə  İ slamı öyrə din.  
Peyğ ə mbə r (s) dedi, o tə krar etdi və  “qə bul edirə m” dedi. Bu 
peymandan,  ə hddə n  sonra  bütün  ömrü  boyu  Allaha  pə rə stiş   etdi, 
Peyğ ə mbə rə  (s) və falı oldu, xalqa xidmə t etdi, ruhunu pak saxladı. O, 
Peyğ ə mbə rə   (s)  qə lbə n  bağ lı  idi  və   bunu  hamı  bilirdi. 
Peyğ ə mbə r  (s)  isə   qə lbində n  riş ə lə nib  Əliyə   bağ lanan 
görünmə z tellə ri hamıdan yaxş ı hiss edirdi.  
Bir gün Peyğ ə mbə r (s) belə  bir sual qarş ısında qaldı: “Sə nin üçün 
kim  daha  ə zizdir,  qızın  Fatimə ,  yoxsa  onun  ə ri  Əli?”.  Hə zrə t  bu 
qaçılmaz,  qə fil  suala  qə lbində ki  münasibə tə   uyğ un  cavab  taparaq 
tə bə ssümlə  dedi: “Əli, Fatimə  mə nim üçün sə ndə n daha ə zizdir 
və   sə n  mə nim  üçün  Fatimə də n  daha  ə zizsə n!”.  İ ndi  isə  ə n 
ə
ziz Fatimə  və  ə n ə ziz Əlinin hə yat sə mə rə si olan Hə sə n 
və  Hüseyn vardır! 

---

 
88 
Tarix hə zrə t Peyğ ə mbə rin (s) iradə  və  qüdrə tində n danış sa 
da,  fatehlə r  onun  qılıncı  qarş ısında  diz    çöksə   də ,  düş mə n  onun 
qə zə bində n tir-tir ə ssə  də , o, kiçik bir mə hə bbə t dalğ asından 
hə limlə ş ir, hə yə cana gə lir.  
Də hş ə tli  Hüneyn  döyüş ündə   düş mə n  vahid  yumruq  tə k 
birlə ş ib Hə zrə ti (s) aradan götürmə k istə diyi vaxt müsə lmanlar 6 
min ə sir götürür. Düş mə nlə rdə n biri ona deyir: “Ey Mə hə mmə d, 
bu  ə sirlə rin  arasında  sə nin  xalaların,  dayıların  var”.  Sonra  bir  qadın 
dillə ndi:  “Mə n  Peyğ ə mbə rinizin  bacısıyam”.  Hə zrə t  soruş ur: 
“Də lilin  nə dir?”.  Qadın  çiynini  göstə rib  deyir:  “Uş aq  vaxtı  sə ni 
qə zə blə ndirdiyim üçün çiynimi diş lə misə n.” Keçmiş  xatirə lə r 
Hə zrə tə   (s)  o  qə də r  tə `sir etdi  ki,  ağ ladı  və   dedi:  “Öz  payımı, 
bütün Əbdülmüttə lib övladlarını bağ ış layıram. Sabah mə sciddə  olun, 
namazdan  sonra  istə yinizi  ucadan  deyin.  Biz  öz  qə rarımızı  çıxararıq. 
Əlbə ttə  ki, digə r tayfalar mə nə  itaə t etsə lə r!”. Sə hə ri gün bu 
mə `nə vi tə dbir oldu və  hamı azad edildi. Hə tta haqqından keçmə k 
istə mə yə nlə r də  razı salındı.  
Hə zrə t  (s)  ailə də   də   belə   idi.  Çöldə   cə ngavə r,  siyasə tçi, 
komandan, evdə   isə  mehriban ata, hə lim ə r, sə mimi və  sadə  bir 
insan!  Uyğ un  dövrdə   qadınlar  “kötə k  dilini”  daha  tez    baş a 
düş ürdülə r. Amma Hə zrə t (s) ailə də  belə  bir dildə n xə bə rsiz 
idi.  O,  heç  bir  qadınına  ə l  qaldırmamış dı.  Yalnız  bircə   də fə  
qadınlarından  çox  incidiyi  vaxt  onlardan  küsüb  evə   getmə miş di. 
Hə yə tdə ki saman anbarında yer hazırlayıb bir neçə  gün orada yaş adı. 
Amma  bu  hə rə kə t  imanlı  qadınlara  çox  tə `sir  etdi.  Adə tə n, 
kasıblıqdan yaranan söz-söhbə tlə r aradan qalxdı. Çünki Hə zrə t (s) onlar 
üçün  iki  çıxış   yolu  qoymuş du:  ya  boş anıb  dünyanı  seçmə li,  ya  da 
Peyğ ə mbə r və  kasıbçılığ a üstünlük vermə li idilə r. Yalnız bir qadın 

---