Fati MƏ fati MƏDİ R

 
102 
çiyinə dir.  Artıq  dost  düş mə nə ,  düş mə n  isə   dosta  möhtacdır. 
Əlinin  (ə )  ə zə mə ti  tə hqir  olunur.  Bu  tə hqir  Əlinin  (ə ) 
fə zilə tlə rini  görmə mə zliyə   vurmaqdan  baş lanır.  Onlar  saman 
çöpündə n dağ  düzə ldir.  
Bə s Əbu Bə kr və  Ömə r bu prosesdə  necə  iş tirak edir? Onlar 
Əlinin    haqqını  özlə rinə   mə xsus  bir  üsulla  qə sb  edirlə r.  Əlidə n 
(ə ) söz düş ə ndə  deyirlə r: “Əli? Bə li! Amma o, hə lə  cavandır!”; 
“Əli?  Bə li!  Amma  o,  cə ngavə rdir  və   siyasə tdə n  baş ı  çıxmır! 
Ş ücaə tlidir,  amma  hə rb  elmində n  xə bə rsizdir!”;  “Əli?  Bə li! 
Amma  o,  çox  zarafatcıldır!”;  “Əli?  Bə li!  Amma  indi  onun  düş mə ni 
çoxdur, hə lə  mə slə hə t deyil!”; “Əli? Bə li! Amma o özündə n çox 
razıdır!”; “Əli? Bə li! Əgə r xilafə t cilovu onun ə linə  düş sə , bu 
də və ni öz yolu ilə  qovar. O, bu iş ə  çox müş taqdır!”. 
Nə ticə ? Nə ticə  bu olur ki, Əli (ə ) hə m Bə ni-Ümə yyə , hə m 
də  Bə ni-Ümə yyə nin düş mə ni olan Ömə rdə n zə rbə lə r  alır. 
Osman  Ömə rin  düş mə ni  olduğ u  halda,  öz  qohumları  Bə ni-
Ümə yyə nin və  Ömə rin kömə yi ilə  qalib gə lir.  
Fatimə   (ə )  evdar  olsa  da,  hamını  tanıyır,  hadisə lə ri  də qiq 
qiymə tlə ndirir.  Fatimə   (ə )  yerimə yi  mübarizə də ,  danış mağ ı 
tə bliğ də   öyrə nib.  O,  dövrünün  siyasə t  tonqalında  biş miş  
müsə lman qadındır.  
Artıq  Peyğ ə mbə r  (s)  də fnində n  bir  neçə   saat  keçmiş dir. 
Peyğ ə mbə rə   (s)  sevimli  insanlar  onun  evində   cə m  olub.  Bu 
yığ ıncaq  Əbu  Bə krə   -  Sə qifə də   seçilmiş   xə lifə yə  
bey`ə tdə n  imtina  demə kdir.  Əbu  Bə kr  vilayə t  xütbə si  oxuyur, 
Ömə r isə  maneə lə ri aradan qaldırmaqla mə ş ğ uldur.  
Xə zrə c  rə isi  Sə `d  ibn  İ badə   Sə qifə də   ə nsarın 
nümayə ndə si  olur  və   Əbu  Bə krə   bey`ə t  etmir.  Sonra  isə   üsyan 

---

 
103 
ə
lamə ti olaraq Mə dinə ni tə rk edir. Çox keçmə miş  xə bə r yayılır 
ki,  Sə `d  qeybdə n  atılan  bir  oxla  qə tlə   yetirilib.  Qə bilə lə rin 
münasibə ti  fə rqlidir.  Münasibə t  bildirmə klə ,  tə hlükə ylə  
üzlə ş mə k qorxusu var. Diqqə t mə rkə zində  isə  Fatimə nin (ə ) 
evidir. Hökumə t bu evi tə hlükə  mə nbə yi hesab edir.  
Hökumə t  qarş ısındakı  bu  mə rkə zin  müqavimə ti  Ömə ri  çox 
qə zə blə ndirir.  Əbu  Bə krin  hakimiyyə tə   gə lmə sində   böyük 
sə `ylə r göstə rmiş  Ömə r, bu evdə ki müxalifə tə  dözə  bilmir. Bu 
ev  isə   kə narda  deyil,  xə lifə   hökumə tinin  nümayə ndə liyi  olan 
mə scidə  bitiş ikdir.  
Fatimə  (ə ) üzüntü içində dir: bir yandan Peyğ ə mbə rin (s) ölümü, 
digə r  tə rə fdə n  Əliyə   (ə )  qarş ı  xə yanə t!  Onun  xə yalı 
keçmiş ə   qayıdır.  Bu  zə hə r  dolu  düş üncə lə r  onun  bağ rını 
parçalayır...  Qə fildə n  mə scidə   sə s-küy  düş ür.  Fatimə   (ə ) 
Ömə rin sə sini tanıyır. Bu sə s anbaan yaxınlaş ır: «Mə n bu evi ə hli 
ilə  birgə  yandıracağ am!». 
Fatimə   (ə )  sözlə ri  aydın  eş idir.  Sə s-küy  daha  da  yaxınlaş ır. 
Fatimə nin  (ə )  mə scidə   olan  qapısı  açılır.  Ömə rin  qulamı  ə lində  
alov  gə tirir.  Fatimə nin  qapısına  od  vurulur.  Ömə r  qış qırır:  «Ey  Əli, 
bayıra çıx!».  
Evin qapısı ş iddə tlə  çırpılır. Alov dilimlə ri qapının çatlarından keçir. 
Ömə rin sə si bir az da ucalır.  
Birdə n Fatimə nin (ə ) fə ryadı qopur. Bu fə ryadda  dünyanın qə m 
yükü var:  
- Ey ata! Ey Allahın Rə sulu! Sə ndə n sonra Xə ttab oğ lundan, Əbu 
Qə hafə  oğ lundan nə lə r görmə dik! 
Ömə rin  ə trafındakılar  bir  neçə   addım  geri  çə kildilə r.  Bu, 
Peyğ ə mbə rin (s) sevimli qızının fə ryadı, qə zə bi idi. Özünü saxlaya 

---

 
104 
bilmə yib  ağ layanlar  oldu.  Çoxu  Peyğ ə mbə r  və   Fatimə   evinin 
qapısında  donub  qalmış dı.  Adamlar  aram-aram  özünə   gə lirdi.  Ömə r 
tə k qaldığ ını görüb, Əbu Bə krin yanına getdi.  
Əbu  Bə krin  yanında  yığ ıncaqdır.  Ona  Fatimə nin  (ə )  ə hvalatını 
danış ırlar. Onlar, sanki böyük  bir faciə ni nə ql edirlə r.  
Əbu Qə hafə  oğ lu və  Xə ttab oğ lu Fatimə nin evinə  üz tutur. 
Amma bu də fə  sakit, aram! Qabağ a Əbu Bə kr düş üb. Biri qılıncla 
kə sirdisə ,  o  biri  pambıqla  kə sir.  Müsibə tlə rə   adə t  etmiş , 
mübarizə lə r alovunda böyümüş  Fatimə  (ə )  daxildə n üzülsə   də , 
diz çökmə mə yə  çalış ır. Qapının kə narında tə nha durub. Sanki, bu 
evin keş iyini çə kir. Sanki tə nha Əlini (ə ) müdafiə  edir.  
Əbu  Bə kr  və   Ömə r  evə   daxil  olmaq  üçün  icazə   istə yirlə r. 
Fatimə  (ə ) icazə  vermir. Sə bri tə sə vvürə  sığ maz Əli (ə ) çölə  
çıxır.  Fatimə də n  (ə )  onlara  icazə   vermə sini  istə yir.  Fatimə   (ə ) 
Əliyə   (ə )  müqavimə t  göstə rmə yib,  sakit  durur.  Qə zə blə   dolu 
sükut pozulur. Əli (ə ) onları evə  də `və t edir.  
Onlar  evə   daxil  olub  Fatimə yə   (ə )  salam  verirlə r.  Fatimə   (ə ) 
qə zə blə  üzünü çevirib salamı almır. Kə nara çə kilib, divarın arxasına 
keçir.  Fatimə nin  (ə )  qə zə bində n  özünü  itirmiş   Əbu  Bə kr  nə  
edə cə yini bilmir. Bə li, Fatimə  və  Əlinin qarş ısında danış maq çox 
çə tindir.  
Nə hayə t,  Əbu  Bə kr  özünü  toplayıb,  qə mgin  və   mehriban  halda 
deyir: 
-  Ey  Allah  Rə sulunun  sevimli  qızı!  And  olsun  Allaha  ki, 
Peyğ ə mbə rlə   qohumluq  mə nə   bütün  qohumluqlardan  ə zizdir. 
Sə ni  qızım  Aiş ə də n  çox  sevirə m.  Kaş   mə n  ölə ydim, 
Peyğ ə mbə r (s) yaş ayaydı. Mə n sə nin fə zilə tini e`tiraf edirə m. 
Əgə r  sə ndə n  atanın  irsini  almış amsa,  bunu  da  onun  buyuruğ una 

---