[]
Yüklə 250,74 Kb. Pdf görüntüsü
|
16
qaldırdı. - Görə bilmədim, heç vaxt da bilməyəcəm, necə uçuşurdular havada. Təəssüf hissi ilə yavaşca arxası üstə çevrildi. Əvvəlcə bir-bir ayaqlarını, sonra isə növbə ilə əllərini, qollarını tərpətdi. Hər şey qaydasındadır - düşündü. Əslində Seyidin
narahatlığı yerində idi. Çünki çölün düzündə bu cür yaxın məsafədə əl qumbarası atmaq atan adam üçün də t əhlükəlidir. Seyid bunu çox yaxşı bilirdi. O, yalnız birinci Allah- Taalanın, ikinci də cəldlik və peşəkarlığı sayəsində sağ- salamat qalmışdı. Seyid əsla ölümdən qorxmurdu, planlarının yarımçıq qalacağından narahat idi. Beş-on dəqiqə də keçdi. Qalxıb oturdu. Hadisə yerinə nəzər saldı, Allahdansa, tüstü də ç əkilmişdi. Gecənin sükutunu pozacaq bir hənirti belə yox idi. El ə bil heç 10-15 dəqiqə əvvəl burda aləm bir-birinə d əyməmişdi. Seyid daha 20-25 d əqiqə də ətrafı izlədi ki, görsün səs-səmir var, ya yox. Tam sakitlik idi. Buludlar da Ayı sərbəst buraxmışdı. Seyid Ay işığında aydın görünən dağlara, dərə- t əpəyə, düzlərə və bir də düşmənin qarşıdakı taborunun dayaq m əntəqəsinin olduğu ehtimal olunan dərəyə baxdı. - Dəli şeytan deyir, get bunların hamısını biç, yüz faiz bilirəm indi ki, hamısı toyuq-cücə kimi yatışıblar. Bəlkə gedib bu şərəfsizləri bir yoxlayım, televizorda sərsəm-sərsəm guruldayırlar, onlara Az ərbaycan əsgərinin nəyə qadir olduğunu göstərim. - Götür- qoy etdi. - Ya Allah, getdim eee. D ərəaşağı, üzü Çaylıya tərəf getməyə başladı. Yol boyu öz- özün ə düşünürdü. Qoy olsun orda 100-120 kölgəsindən qorxan, lap 30-40 n əfər də dovşandan qorxan köməyə gəlsın. Hə, bu kölg əsindən qorxanları necə ləngidə bilərik? - düşünə-düşünə g əlib çıxdı yol ayrıcına. Bu nə yoldu belə? - fikirləşdi, özü də ikisi bird ən qoşa. Görəsən, hansı işləkdir? Aşağı-yuxarı baxdı. Aşağı Çaylı, yuxarı dağlar. Sağa-sola baxdı, sağ da qurumuş
17
qanqal, sol da. H ər iki yolu ot basmışdı. Nə fikirləşdisə, əyilib əlinin içini yerə sürtdü. Sonra keçib o biri yolu da həmin qaydada
yoxladı. Bax, bu yol işləkdir - xırda qum kimi daşlar var burada - q ənaətinə gəldi. İldə-ayda bir maşın gedib-gəlir, mütl
əq bu yoldur. Hə, indi necə edək ki, bunlar gələ bilməsin? Heç olmasa, geciksin. Şalvarın yan cibindəki jilkanı çıxartdı. Əl qumbarasının birini işlək yolun kənarındakı ən hündür və yoğun quru qanqala elə bərkitdi ki, yüngül bir toxunuşla yola fırlasın. Sonra keçib birini də eyni qayda ilə yolun digər k ənarında bərkitdi və jilkanı qumbaraların halqalarına tarım bağladı. Bu qayda ilə bir-birindən dörd-beş metr aralı yol boyu üç t
ələ və tələlərin tuşunda qanqallığın içində çal-çarpaz tələlər qurdu. Sonra ehtiyatla bütün qumbaraların şpilkalarını düzəltdi. İndi adi yumuru dəmir parçaları bu quru qanqallıqda öz şikarını gözl əyən ölüm saçan zəhərli kobra kimi idi. Gözləyirdi ki, quyruğuna basasan, od-alovunu püskürə üzünə. İşini tamamlayıb, yol aldı uzaqda görünən zəif işığa tərəf. - Ged ək, görək orda nə var, nə yox?.. H əmişə bu yolla düşmən mövqelərinə ya ərzaq gələrdi, ya da yoxlama. H əmişə onları tərkibində çoxlu generallar, polkovnikl ər olan komissiyalar yoxlayıb “5” verərdilər. İndi bu yolla onları yoxlamağa Azərbaycan Ordusunun peşəkar giziri g əlirdi. Özü də bu yoxlama qəfil yoxlama idi. Görək, bu şərəfsizlərin döyüş hazırlığı nə yerdədir, neçə alacaqlar bu imtahandan? – düsünə-düşünə Seyid düşmən düşərgəsinə çatdı.
18
19
Dördüncü f əsil
g ələcəkdə postda dayanmaq üçün gənc əsgərləri hazırlayırlar. G əlib-gedənləri nəzərə alsaq, təxminən - aydın məsələdir ki, onları düzüb saymamışdıq - yüzdən az artıq olar səxsi heyətin sayı...
…Seyid zəif işığın təxminən yüz addımlığında idi. Əgər içəridə əsgərlər yatırsa, yəqin ki, buralarda post olmalıdır. Ətrafa diqq
ətlə göz gəzdirə-gəzdirə işığa tərəf irəliləyirdi ki, sağdakı əl damına oxşayan binanın tinindən bir əsgər çıxdı. Əsgər avtomatını sinəsindən aşırıb, lüləsi qabağa, əli dəstəkdə düz onun üstün ə gəlirdi. Aralarındakı məsafə 15-20 addım olardı. Seyid ani olaraq duruxdu, ancaq t ərpənmədi. Gələnə diqqətlə baxdı, düz onun üstə gəlsə də, nəsə qeyri-adi gəliş idi. Ya hələ onu görm əmişdi, ya da özlərindən biri sanırdı. Çox qəribə v əziyyət yaranmışdı. Əsgər düz onun qabağından keçib getdi. Seyid gülm əkdən özünü güclə saxladı. Zalım oğlu ayaq üstə yatıb ki, sən bundakı məharətə bax a, yata-yata da gəzmək olarmış... Seyid onun arxasınca addımlamağa başladı. Seyidə bir gic gülm ək gəlmişdi, ancaq içində sıxırdı. Əsgər getdi, bu getdi, gör ək axırı necə olacaq? Qəfil əsgər dayandı və cəld marşrutu üzr ə geri döndü, ancaq hələ oyanmamışdı. Birinci addımını atdı v ə gözünü açdı, daş qayaya dirənmişdi. Hələ də kəsdirə bilmirdi ki, n ə baş verir? Qarşısındakının kim olduğundan da x əbərsiz idi. Seyid yuxarıdan-aşağı onun gözlərinin içinə elə baxırdı ki, bu baxışların qarşısında tab gətirə bilməzdi... O, ya h ələ oyanmamışdı, ya da elə ayaq üstəcə ölmüşdü. Əsgər Seyidin sin əsindən idi. Seyid vəziyyəti uzatmadan ani Yüklə 250,74 Kb. Dostları ilə paylaş:
|