bunun əsas mənbəyini mənafedə görmüşdür. İngilisi
Azərbaycana, onun sərvətlərini şəxsi mənafeləri üçün isti
fadə etməyə kim istiqamətləndirmişdir. Misterin böyür-ba
şında hərlənən tacirlər, bəylər, pristavlar, yasavullar və on
lardan yuxarıda dayanan dövlət məmurları. Mister haradan
bilərdi ceyran tutublar, bazarda "Yusif-Züleyxa" xalçası
satılır və bunları almaq lazımdır. Sonanın misterləri içəri
mizə buraxanlara lənət oxuması tamamilə yerinə düşür.
Zaman aşırımında məmurlardakı "mənafe" fenomeni
başqa biçimdə - formatda Azərbaycana üz tutmuşdur. Mə
nafedə, şübhəsiz, xoşbəxtliyə aparan yol vardır; təmin olu
nanda problem qalmır. Məşhur fransız filosofu Holbax
(XVIII əsr) insanlardakı bu meyli mənafedə axtarmışdı, ey
ni zamanda mənafenin ümumiyə xidmətini də unutmamış
dı. göstərmişdi ki, insanın şəxsi mənafeyi tələb edir-o, ey
ni zamanda ümumi mənafe üçün çalışmalı, başqa insanla
ra xeyirxah münasibət bəsləməlidir30 3
1
. Mənafe özlüyündə
mənfi statusunda mütləqləşmir, bir şərtlə, həmvətəndaşla-
rının rahatlığına yönəldilsin, onların əməyini yüngülləşdir
məyə xidmət etsin. Sonanın ceyranını, xalçasını satın al
maq həvəsinə düşən Misterləri içərimizə doldurduğumuz
xaricilər arasındakı mənafe antoqanizmi yoxdur. Genetik
birləşmə daha güclü və sərtdir. Holbaxa qayıdaq, o yazır
dı ki, cəmiyyətdə vətəndaşlar insan əməyini yüngülləşdi
rir, onun nəşə və sevincini artırır, insan həmvətəndaşları-
nın istehsal etdikləri şeylərdən, onların bilik və bacarıqla
rından istifadə edir, sevinc və əyləncələrinə şərik olur. Bir
sözlə, ömrünün hər anında insan cəmiyyətdə öz həmvə-
təndaşlarından asılıdır3'.
30. Holbax. Seçilmiş əsərləri (rusca). II cild, M., 1963, səh. 27.
31. Holbax. Seçilmiş əsərləri (rusca). II cild, səh. 27.
---------------------------------------
7 0
_______________________
Bu sonuncu fikir bizim sevincimizə çevrilməlidir!
Mir Cəlal Sona arvadın bir sıra mühüm xarakter-cizgi
lərini iri planda təsvir edir; o, əzablı həqiqət axtarışlarını
büruzə verir. Fəlakətdən saralmış fədakar bir qadın-qəhrə
mana çevrilir. Oğlu həbsə məhkum tənhalığın mücəssə
məsi və daha bəzi epitetlərə layiq azəri- türk qadınında
nəzərimizdə ucalır.
Mən tələsmək istəməzdim. Romandakı "Yusif-Züley
xa" obrazı-predmeti üzərində dayanardım. Mir Cəlal intel
lektual ədib idi və o, Füzuli kimi dünyəvi fikirlərlə, obraz
larla zəngin poeziyanı araşdırmışdır. Biz adətən, bədii
əsər haqqında danışarkən insanlara üz tuturuq, bəlkə də
qeyri nəyəsə, əşyayasa ehtiyac duymuruq. Elə deyil; əgər
müəllif əsərinə hansısa bir predmeti daxil etmiş və ötəri
üzərindən keçməmişsə-bu, təsadüfi ideya-fikir olmamalı
dır. Məhz bu müəllif yanaşmasının mahiyyətinə varmaq la
zım gəlmir. Xalçanın toxunuşunda. saxlanışında üç amili
xaUrlatmalıyıq: Tələbat, maraq və bir də onlardan irəli gə
lən xoşbəxtlik. Xüsusilə, "birincilər" (maraq və tələbat) elə
bir sistemdir ki, insanın hərəkət və davranışlarına stimul
verir, onun arzu və istəklərinə -xoşbəxtliyinə yol açır. Gə
ləcək səadətini, torpağını, xalqını nəzərdə tutur. Şəxsi
səadət miqyasını genişləndirir, hətta mövcud milli sərhəd-
dini adlayır. Bəlkə də ən qədim dövrə gedib çıxan insan
əlinin qidalandığı düşüncə, idrak, fantaziya möcüzələri ya
radır. Ona görə də insanın özü təbii -tarixi bir sistemin
məhsuludur. Konkret "Yusif-Züleyxa" xalçası da istisna
olunmur, vaxtilə tələbat və maraqdan yaranmışdır. Daha
doğrusu, bu anlamdan doğan insanın məişəti, strukturu,
inkişaf qanunauyğunluqları öz növbəsində iqtisadi, siyasi,
mənəvi-əxlaqi seçimi və təsiri məsələlərindən yan keçmə
məliyik. Sonanın sanki vidalaşmaq ərəfəsində ikən ürə
71
--------------------------------------
yində dolandırdığı fikirlərə diqqət yetirək: "Sanki onun da
nışmağa dili gəlmirdi. Qəzəbdən, həsrətdən, peşimançı-
lıqdanmı qızaran sifətində mənalı bir sükut cilvələndi.
Sanki o, ağzından söz çıxan kimi gözəl xalçanı, o gözəl
”Yusif-Züleyxa"nın həmişəlik olaraq əlindən çıxacağını,
özünün yeganə təsəllisini itirəcəyini, xalçaya bağlı bütün
şirin, müqəddəs arzularını selə-suya verəcəyini duyurdu.
Sanki o, əbədi və təmiz olan bir məhəbbəti satmaq kimi
ağır və çətin bir zərurət qarşısında idi. Ona görə də qiymət
demək müşkül idi. Azəri-turk qadının bu kədərli və kövrək
hissləri insan xislətinin mürəkkəb, möcüzəli, sentimental
və realist təbiətindən xəbər verir. Sosial-əxlaqi prizmadan
yanaşanda daha bir ciddi dövrə alınır: insanın arzu və is
təkləri, maraq və tələbatları arasında duran bir sıra hərə
kətverici qüvvələr məhsuldar qüvvələrin, istehsal münasi
bətlərinin inkişafı ilə bağlıdır. Kustarçılığın - bir dəzgahın
məhsulu olan qiymətli milli əşya, predmet maraq və tələ
batdan düşünülməsini, onun insan idrakında inikasnı,
müəyyən şüur aktı kimi təzahürünü inkar etməməliyik. Ya
zıçı da onu nəzərdə tutur; bir tərəfdən maraq və tələbat nə
ticə etibarilə istehsalın və mədəniyyətin ümumi səviyyəsi
lə ölçülür və bunlar insan şüurunda (fantaziyasında) ideal
obraz, fikir predmeti şəklində təzahür edir. Filosofların şə
hadəti kimi: tələbat bilavasitə hiss və duyğuların məhsulu
olaraq, bioloji ehtiyac şəklində meydana çıxdığı kimi, həm
də ruhun, xəyalın törəməsidir. Belə bir tarixi mərhələlər
dən keçən "Yusif-Züleyxa" xalçası Sona arvadı dərindən
düşündürməyə bilməzdi; onun psixikasına, xarakterinə tə
sir göstərməyə bilməzdi. Xalça milli əmtəəliyindən çıxıb,
bəşəri əmtəəyə çevrilmişdir. Gəlin, fikrimizi əsaslandır
maq üçün arxivə atılmış K. Marksın dahiyanə sözlərini
xatırlayaq: "Əmtəə, hər şeydən əvvəl, zahiri bir predmet-
---------------------------------------
7 2
_______________________
dir, öz xassələri sayəsində müəyyən insan tələbatını ödə
yən bir şeydir. Bu tələbatın təbiəti, bu tələbatı, məsələn,
mədə və ya xəyalınmı doğurması- məsələni əsla dəyişdir
mir. İş həmçinin bunda da deyildir ki, həmin şey insan tə
ləbatını məhz necə: yaşayış vasitəsi, yəni istehlak şeyi ki
mi bilavasitə ödəyir, yoxsa istehsal vasitəsi kimi dolayı
yolla ödəyir”32.
Sonanın xalçası bir tələbat predmeti kimi maddi və
mənəvi ehtiyacın cəmidir. Sona üçün bu xalça maddi tələ
batını ödəmək üçün qorunmamışdı; onun mənəvi -ruhi hə
yatı üçün idi, illərlə bir ana məhəbbətində arzu-istəyinin
ödənici idi. Bu isə onun xoşbəxtliyinin mənbəyidir, bir va
sitə olaraq saxlanılırdı.. "Yusif-Züleyxa" xalçası istehsal
predmetində antikvar əşyadır, milli sənətkarlığı və sənəti
özündə ehtiva edir. İngilis kimi dünyagörmüş, intellektual,
ənənələrə və dövlətçiliyə malik bir ölkənin vətəndaşı xal
çanı görcək valehliyini gizlətmir, çünki yeganə sənət nü
munəsidir, ölkəsinə yalnız gözəllik gətirər. Bu ingilis eyni
zamanda onu da qərara alır ki, gələcək nəsillərin əlinə ke
çəcək və tarixi muzeylərinin eksponatına çevriləcəkdir. İn
gilis- misterin və tələbat dairəsi:
- "Mister həyəcan içində idi. Dözə bilmirdi. Çılpaq qır
mızı qılçalarını qatlayıb diz çökdü (fərqləndirmə bizimdir).
Xalçanın haşiyələrinə, ilmələrinə bir də diqqətlə baxdı,
ayağa qalxdı. Xalçanı qaldırıb öz sinəsində tutdu. Sonra
tacirə verib divardan asılı kimi saxlatdı.
Tacir quldurlara təslim olan qorxaq yolçular kimi, qolla
rını geniş açdı. Xalçanı qabağına tutdu. İngilis baxdı, bax
dı, yanına yeridi, baxdı, kənara çəkildi, baxdı. Yandan,
aşağıdan, yuxarıdan baxdı, arxayınlıq hesab edir, sevinci-
32. Bax: K.Marks və F.Engels. Seçilmiş əsərləri, III c. B.1953.
_______________________
73
----------------------------------
Dostları ilə paylaş: |