yə düşəndə və azadlığını itirəndə dərk edir. Mərdan da
müstəsna deyil: "Mərdan fiziki azadlığını da itirəndən,
dustaq olandan sonra həyatın acılarını daha dərindən du
yurdu. O, uğrunda mübarizə etdiyi insan üçün hətta ən zə
ruri, ibtidai arzular yolunda nələr
çəkməli olduğunu, ən adi
istəklərinin ən böyük qiymətə malik olacağını indi-indi an
lamağa başlayırdı. O, iztirablar, əzablar çəkən qəlbinin ək
sini soyuq zindanın daş divarlarından görürdü. O, meyvə
kimi yumşaq kəndli qəlbinin həmin bu iztirab və çətinlik
lərdə bərkiyib polada dönmək üzrə olduğunu aşkar görür
dü, bunun zərurətini də duyurdu". Belə bir romantik özünə-
qayıdış Mərdanın qarşısında xeyli problemlər, çətinliklər
qoyacaqdı. O, hələlik məncə, ruhən özünü Çernışevskinin
Raxmetovu kimi mübarizəyə hazırlayır. Şübhəsiz, mövcud
gerçəklik fərdi çox zaman elə situasiyalarla üzləşdirir-o
şəxs məsuliyyəti, riski üzərinə götürərək, öz davranış xət
tini müstəqil seçir. Bu, həm də gələcək uğursuzluğa uğra
maq qorxusudur. O, bu "uğursuz qorxu"dan xilas edilir. İlk
növbədə "hərki-hərkilik, zorluqla iş aparan, çox vaxt sər
xoş olan idarə məmurları ilə”. Maraqlıdır yazıçı qənaəti.
Biz əsərin "müasirliyindən" sovet sosialist realizmi
prinsipindən qiymət verməyə alışmışdıq. Həqiqət bir də
ondadır- bu günümüzlə, ola bilsin 50-100 illə ölçülçün -mü
qayisələr, paralellər görməliyik, axtarmamalıyıq. Mir Cəla
lın böyüklüyü, "Bir gəncin manifesti” romanının ölməzliyi
üçün bu bir cümlə xeyli əsas verir: Qarşısının tezliklə alın
ması ümidiylə deyərdim ki, bu gün Mərdanı çağırmağın
asan üsuluna əl atan burjua-kapitalist əxlaqına malik o
məmurların bəzi nəvə-nəticələri azad, demokratik cəmiy
yətimizi əyməkdədir, ləkələməkdədir, çökdürmək xülya-
sındadırlar. Mən Mir Cəlalın bu reprikasını təsadüfən işlət
mədiyinə aydınlıq gətirməyə çalışacağam! Yazıçı çox son-
---------------------------------------
9 6
_______________________
ralar belə yanaşmada yanılmadığını əsərlərində sübuta
yetirmişdir. Belə ki, tarixən formalaşmış əsas keyfiyyətlər
(xüsusiyyətlər) dəyişmir, ta o vaxta qədər hər nəsil mənfi
emosiyalardan əyani olaraq, haqq -ədaləti yaşayaraq
uzaqlaşır; idarə olunmasında ayrı-seçgiliyi, bərabərliyi gö
rür, duyur, hər bir idarəçilik, rəhbərlik prinsipi fərdi əhval-
ruhiyyəyə əsaslanmamalıdır, köhnəni tam inkar etməməli
və onun yaxşı cəhətlərini, varisliyini gözləməlidir. Feodal
əxlaqını mütləq qəbul edəndə yalnız geriyə yuvarlanmaqla
öyünməyə dəyər. Sürətin, sıçrayışın sosial-siyasi və əxla-
qi-mədəni faktorlarını kənara tullamamalı, fransız psixolo
qu Lebon Qustavın yazdığı kimi: ilk baxışda elə görünür,
xarakter sabitlikləri daha çox dəyişilikliyilə nəzərə çarpır,
həqiqətən də tarixən bəzən belə düşünməyə əsas verir ki,
xalqların ürəyi vaxtaşırı çox sürətli, əsaslı dəyişikliyə uğra
yır. Bizə elə gəlir ki, Kromvel dövrü ingilisinin xarakterilə
müasir ingilisin xarakteri arasında böyük fərq var
dır...Əsas əlamətlər hər yeni nəsildə üzə çıxmağa can atır
və psixi orqanizmlər də növün anatomik əlamətləri kimi
dəyişməz xüsusiyyətlərə malikdir. Amma o, asanlıqla də
yişən ikinci dərəcəli xüsusiyyətləri də istisna etmir. Məhz
bu xüsusiyyətlər də asanlıqla ətraf mühiti, şəraiti, tərbiyə
ni və digər müxtəlif faktorları dəyişdirə bilər.
Mərdanı xilas edən o məmurlar əslində xeyirxah işə əl
atmışlar; cəmiyyəti dəyişdirəcək hərəkata qoşulmuş bir
gənci xilas etmişlər. Bizim "hər kim-hər kimi" məmurları
mız fəsadlı işlərə rəvaç vermişlər; onlarda- müasirlərimiz
də seçdiyimiz yolu-kapitalist gerçəkliyi o məmuru elə və
ziyyətə salmış ki, nə xalq, millət, dövlət məsuliyyətini öz
üzərinə götürmüş, nə də fəzilətli davranış seçiminə yiyə
lənmişdir. Gizlətməyə hacət də görmürəm ki, belə "inteq-
rasiyalı əxlaq" çox vaxt riyakarlığa, ikiüzlülüyə meyillidir,
9 7
--------------------------------------