Amid Əlioğlu
Yüklə 1,73 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 Mətləb də ona aid işarələr verirdi. Odur ki, hisslərimin məni aldatmamasına güvənib bir gün ona yaxınlaşdım. Xırda gözləri ilə ucu-bucağı görünməyən adsız yüksəkliklərə baxırdı. Onunla danışdıqca, həyat hekayəmizi bir-birinə bənzədirdim. Anasının xəstə olmasını dolumsunaraq deməsi dizlərimi bükmüşdü. Taleyin əsl dostları qarşılaşdırdığına olan inamım məni İslamla yaxınlaşmağıma kifayət qədər yetərli idi. Odur ki, onu buradakı təhlükələrdən qorumağa özlüyümdə söz verdim. Mənim başıma gələnlərin onun başına gəlməsinə razı ola bilməzdim. Amma çox təəssüf ki, xoş hadisələrdən fərqli olaraq bəd hadisələr həqiqətən də təkrarlanırdı. İslamla həmsöhbət olduğumu çox güman ki, müşahidə edən çavuş Səfərov səhər yeməyində ona yaxınlaşaraq üç ay əvvəl mənə dediyi sözü eyni həvəs və eyni tonla təkrarladı: - Bəşirov, yerimi sən yığarsan! – Bu əmri eşidəndə İslamın durumu mənim vəziyyətimin təkrarı idi. Aliminium çay bardağını yerə qoyub çətinliklə udqunduğunu gördüm. Sezdirmədən ətrafdakılara baxmağa çalışır, çarəsiz olduğu açıq-aşkar hiss www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 edilirdi. Baş verənlər onunla gələn digər iki əsgər yoldaşından və təbii ki, məndən başqa heç kimin vecinə deyildi. Yeməyini bitirənlər tək-tək yeməkxananı tərk edirdi, nəhayət, hamı çölə çıxdı. Yeməkxanada bir mən, bir də gözlərini iki əliylə bərk-bərk tutduğu aliminium bardağdan çəkməyən İslam qalmışdı. Ayağa durub qapıya tərəf çevriləndə məni görüb əvvəl diksinsə də, sonra dərindən nəfəs alıb yanıma yaxınlaşdı. Belə bir hadisəylə ilk dəfə rastlaşdığından özünü çarəsiz sayır, nə deyəcəyini, nə edəcəyini bilmirdi. İndi o, sadəcə susurdu. Eynən vaxtilə mən susduğum kimi. Yaşadıqlarımı ona yaşatmamaq üçün əhvalını yüksəltməyə başladım. - Nə oldu e, kefin pozuldu? Yaxşı olacaq, ürəyini sıxma! – söyləyib gülümsədim, yanına keçib əlimi çiyninə aşırdım. Bir yerdə yeməkxanadan çıxıb blindaja daxil olduq. Çavuş Səfərovun yatdığı qalın döşəkli, taxta çarpayısına yaxınlaşanda İslamla axşam yarımçıq qaldığımız söhbəti davam etdirdim. www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 - Hə, İslam, demədin axı yeni il günü parkda qabağınızı kəsən başqa məktəbin şagirdlərilə söhbətin ardı necə oldu. - Demədim ki, onu? – O, asta və həvəssiz şəkildə dilləndi. - Yox, demədin. Yaxşı yadımdadır ki, demədin. Daha doğrusu, mənim posta çıxmaq növbəm gəldiyi üçün getdim deyə, söhbətimiz yarımçıq qalmışdı. - Hə, hə... Düz deyirsən, qaravul rəisi posta çıxanları səslədi deyə, sən getməli oldun... Hə, heç nə də...–deyə gülümsəyən İslamı bir az əvvəl baş verən hadisənin pis aurasından çıxara bilmişdim. – Uzaqdan səs-küy sala-sala gəlib dayandı düz mənim qabağımda. Düzdür, biz onlardan çox idik, amma qətiyyən dalaşmaq niyyətimiz yox idi. Onlardan biri əvvəlcə alnını alnıma dirəyib, sonra kənara çəkilərək qışqırmağa başladı: “Mənim keyfim zordu! Keyfimi heç kim poza bilməz. Rayonda mənim bir yerimi yeyən oğlan var?.. Rayonun istənilən oğlanının ağzına...” - sözünü tamamlamağa imkan tapmayan oğlana içimizdən kimsə necə kəllə vurdusa, zərbənin gücü onu yaxınlıqdakı oturacağın altına qədər apardı. www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 - Nə danışırsan?. Doğrudan o qədər güclü zərbə idi? – Mən həqiqətən təəccüblənmişdim. - Hə, vallah. Yalan olmasın, iki-üç metr kənara yıxıldı. Hamımız donub qalmışdıq. Oğlan ayağa qalxandan sonra al-qan içində olan üzünü tutub “Məni kim vurdu? Məni kim vurdu?” – deməsi hələ də qulağımdadı! – bunu söyləyəndə İslam artıq əməlli-başlı gülürdü. - Kim vurmuşdu ki, onu elə? – Vuranın kim olduğunu tanımasam da, özümdən qeyri-asılı soruşdum. - Hava alatoranlıq olduğundan əvvəl biz də bilmədik ki, kim vurub. Lakin sonra Tural adlı sinif yoldaşımın alnında qan ləkəsi olduğunu görəndə “zərbənin müəllifi”nin kim olduğunu dəqiqləşdirdik. - Sonra nə oldu? Kütləvi dava baş verdi? - Adətən elə olanda hər iki qrup bir-birinə qarışaraq dava düşür, düz deyirsən. Lakin bu dəfə belə olmadı. Görünür, onun dostları da bu zərbənin təsirindən heyrətə gəlmişdilər. - Hə, ola bilər, – söylədim və gülüşdük. Söhbət əsnasında Səfərovun yerini yığmışdım deyə, İslamın www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 qoluna girərək onu blindajdan çıxarmaq istədim lakin o: - Sən neylədin? Oranı mən yığmalı idim axı, – etiraz etdi. - İslam, üç aydır ki, bu yeri mən yığışdırıram. Belə deyək, öyrəşmişəm. Səfərov yəqin ki, bayaq səhv saldı bizi. Sən yenə də heç kimə bu barədə danışma! Qoy elə bilsinlər ki, sən yığışdırmısan. - Axı... - Sənə dedim belə məsləhətdir! - mənimlə razılaşmaq istəməyən İslamla bir qədər sərt danışaraq razı saldım. Həmin günü yola verə bilmişdim. Bu qayda ilə İslamı mənəvi əzab çəkəcəyi əmrlərdən uzaq tutmaq fikrində idim. Məncə, alınacaqdı. Bunu yalnız ikimiz bilirdiksə, problem olmamalı idi. Üç ay ərzində kifayət qədər təcrübə topladığıma görə postlara sərbəst şəkildə çıxa bilirdim. Havalar getdikcə hiss olunacaq dərəcədə sərinləyirdi. Gecə vaxtları növbədə olmaq, xüsusən yuxunun ən şirin vaxtı hesab edilən saat dörddən altıya qədər olan müddəti ayıq-sayıq keçirmək çox çətin və yorucu idi. Düşmən tərəfinin atəşkəsi tez-tez pozması bu Yüklə 1,73 Mb. Dostları ilə paylaş:
|