www.kitabxana.net Amid Əlioğlu
2016
də, həm gözünün zəifliyi, həm də ayağının altının düz
olması, onun əsgərliyə getməsinə, məndən fərqli
olaraq, ümumiyyətlə, mane oldu.
-
Yaxşıdı, yaxşıdı! – Çox guman ki, qeyri-
səmimi olduğumu hiss etmişdi.
-
Nəsə yaxşıya oxşamır axı, deyəsən! – Xəttin o
başından güldüyünü eşitdim.
-
Yox əşi, yaxşıdı. Hər şey qaydasındadı. Bircə
Səfərov tərxis olunsa, lap yaxşı olacaq.
-
O kimdi ki?
-
Tağımın çavuşudur. Çavuş Səfərov...Bezdirib
milləti.
-
Adı yoxdu? – deyib yenidən gülümsəyən
Elşənin
hərbidə
hamının
yalnız
soyadla
çağırılmasından məlumatı yox idi.
-
Adı var e, sadəcə, burda hamı bir-birinə
soyadla müraciət edir deyə, adlar yaddan çıxır... Adı,
yanılmıramsa, Telman olmalıdır. Hə, Telman, Telman
Səfərov...
-
Telman? – Elşən təəccüblə soruşdu.
-
Hə, nədi ki?
-
Bu Telman bizim kəndçi Telman olmasın?.
www.kitabxana.net Amid Əlioğlu
2016
-
Bizim kəndçi olsa, mən tanımaram? – tələsik
soruşdum ondan.
-
Əgər o Telmandırsa, tanımaya bilərsən, qardaş.
Səndən hardasa beş-altı yaş kiçikdir. Uşaq vaxtından
Rusiyaya
gedib-gəlirdi.
Kəndin
aşağısında –
dayımgilin qonşuluğundadır evləri. Çox nadir halda -
ildə iki-üç dəfə gəlirlər kəndə. - Bir qədər fasilə verib
soruşdu: – arıq, qarayanız, alçaq boyludu?
-
Hə, elədi... Balacaboy, arıq...
-
Onda yüz faiz elə odur. Rusiyadan hərbi
xidmətə görə gəldi. Gələn kimi də, gedib.
Dayımgildən eşitmişdim. Özü də sərhəd bölgəsinə
göndərildiyi deyilirdi.
-
Nə bilim, ola bilər, – dilim bu sözləri desə də,
fikrim tamam qarmaqarışıq olmuşdu. Axı Səfərov
mənim haradan gəldiyimi bilirdi. Hətta bir dəfə
kəndimizin necə olduğu ilə maraqlanmışdı. Elə idisə,
mənə niyə bu qədər əziyyət verirdi?! İlk ağlıma gələn
ona kəndçi olduğumuzu xatırlatmaq oldu... Amma...
-
Dedin bezdirib sizi? – Elşən qəribə tonla
soruşdu.
-
Bezdirib deyəndə ki, yəni nə istəyir eləyir də.
Burda onun bir dediyini iki eliyən yoxdu. Komandir
www.kitabxana.net Amid Əlioğlu
2016
də ona heç nə demir. İstədiyi vaxt yatır, istədiyi vaxt
durur. Hətta istədiyi vaxt rayon mərkəzinə enib
“bazlıq” da eliyir, deyilənə görə.
-
Maraqlıdır,
həqiqətən,
–
dedi
Elşən.
Təəccübünü telefondan hiss edə bilirdim.
-
Nə maraqlıdır? – soruşdum.
-
Qorxağın biri kimi tanıyıram mən onu.
Rusiyada dəfələrlə döyüldüyünü eşitmişəm. Həm də
deyilənə görə, anası da.... nə isə... nə bilim, yəqin
səhv eşitmişəm. Elə onunla münasibətin olmasa
yaxşıdır.
-
Başa düşmədim. Niyə ki?
-
Nə bilim, Azər. Kənddə eşitdiyimizə görə
Telman atası ilə Rusiyaya işləməyə gedəndən anası
Bakıda boş dayanmayıb. Hətta belə zarafat da
edirdilər ki, guya onun anasını bizim kəndin
kişilərindən başqa hamı...o məsələ. Telefon söhbəti
deyil, görüşəndə danışarıq.
-
Bəlkə Telmanın bu haqda xəbəri yoxdur? –
Özüm də bilmədən nifrət etdiyim bir insanı müdafiə
edirdim.
-
Əzizim, maraqlısı elə odur ki, Telman bunu
gözəl bilir. Atası da bildiyi üçün uzun illərdir
www.kitabxana.net Amid Əlioğlu
2016
Azərbaycana gəlmir. Amma Telman ildə bir dəfə də
olsa, gəlib anası ilə bir müddət qalır. Və hər kəs
əmindir ki, o, bütün məsələləri bilir.
Mən susurdum. Beynimdə onlarla fikir bir-
birinə qarışmışdı. Elşən isə elə hey davam edirdi.
-
Hətta maddi imkanları ola-ola Telmanın niyə
şəhərlərdə olan hərbi hissələrə yox, sərhəd bölgəsinə
göndərilməsi məsələsi müzakirə olundu bir müddət.
Nə isə ee... – Anidən sual verib söhbəti dəyişdi: - Nə
vaxt gəlirsən məzuniyyətə?
-
Gərək ən azı altı ay xidmət edəm ki,
məzuniyyət verilsin, – bildirdim, amma fikrim hələ də
qarışıq idi.
-
Hə, inşallah, gəl, danışarıq ətraflı. Üzrlü hesab
elə qardaş, mən müəyyən səbəblərə görə gəlib səninlə
görüşə bilmirəm, - deyərək üzrxahlıq etdi, sonda
mehribanlıqla sağollaşdı.
O danışıqdan sonra iki ay ərzində hər dəfə
Səfərovun yerini yığan zaman onun haqqında əsl
həqiqəti bilə-bilə bunu etmək məni çox sıxırdı. Bu
barədə kimsəyə bir kəlmə də deməyəcəyim barədə
özümə verdiyim sözü bacardıqca tutmağa çalışırdım.
www.kitabxana.net Amid Əlioğlu
2016
Və budur, tağımdan hərbi xidmətini başa
vuraraq tərxis olunan üç əsgərin əvəzinə andiçməsini
yerinə yetirmiş eyni sayda yeni əsgər gətirildi. Tərxis
olunanların içində çox təəssüf ki, çavuş Səfərov yox
idi. Onun müddətinin bitməsinə daha üç ay qalmışdı.
Amma istənilən halda hadisələr təkrarlanırdı. Bura
gələndə nə baş verdiyini bilməsələr də, başlarını
starşınanın əmrilə aşağı əyməklərindən tutmuş,
“başınızı qaldırın” deməyənə qədər o vəziyyətdə
qalmaqlarına, eləcə də blendaj, səngər, post,
qurğularla tanış olmaqdan tutmuş, tağımın köhnə
əsgərlərindən o yolda baş verənləri eşitdiklərinə görə
heyrətlənmələrinə qədər hər şey təkrarlandı. Bəli, hər
şey təkrarlanırdı...
Üç ay heç kimlə münasibət qurmamağım məni
münasibət
məsələsindən,
ümumiyyətlə,
uzaqlaşdırmışdı. Dolayısı ilə xidmətimi yoldaşsız
başa vuracağımı yəqinləşdirmişdim. Tərxis olunandan
sonra digərləri kimi, təəssüf ki, mənim əsgər
yoldaşlarım olmayacaqdı.
Bir müddətdən sonra yeni gələn əsgərlərin
içərisində İslamı fərqləndirməyə başlamışdım. Sanki
onda qeyri-adi nəsə var idi. Hər gecə yuxuma girən
Dostları ilə paylaş: |