342
Ko mmunist partiyasının avtoritar idarəçiliyə, inzibati-amirlik sisteminin
təĢəkkülünə doğru yuvarlanması, Zaqafqaziya partiya təĢkilatın ın baĢçısı
L.P.Beriyanın və Azərbaycan Kommunist Partiyasının lideri M.C.Bağ ırovun da
canfəĢanlıqla - ilkin qızıĢdırıcı fəaliyyətləri ilə Stalin in Ģəxsiyyətinə pərəstiĢin
formalaĢdırılması ö zbaĢınalığa, aĢkar qanunsuzluğa, vicdanlı ko mmunistlərin,
baĢqa cür düĢünən ictimai-siyasi xadimlərin və millətlərin ən yaxĢı zəkalı
nümayəndələrin in güllələn məsi ilə müĢayiət olunan repressiyaların güclənməsi
ilə nəticələn miĢdi. Bağırovun Stalinə və onun etibarlı cəllad ı Beriyaya "nökər
sədaqətiylə" pərəstiĢinin ağır nəticəsi ola raq, Azərbaycan xalqı, demək o lar ki,
millətin zehni sərvətini təĢəkkü l edən ço x parlaq simaların bir, bəlkə də, iki
nəslini itird i. Faktik o laraq Azərbaycan milləti yüksələn in kiĢafında müəyyən
müddət öz insanlarının ağıl və düĢüncəsindən - öz intellektual imkanlarından
məhru m edilmiĢdi.
Bütün bu qanlı kampan iyalar ö lkədə, eləcə də Azərbaycanda Stalin
konstitusiyası"nın layihəsi hələ müzakirə o lunarkən baĢ verird i. Cəmiyyətdə
"sinfi sayıqlıq" - çuğulluq (donosbazlıq) ikili mənəviyyat, Ģübhə epidemiyası
yayılırdı: "Qələbə çalmıĢ sosializm
partiyası ilə bağlı Ģadyanalıq" xalq ın bütün
sosial təbəqələrində olan həmvətənlərə qanlı divan tutulmasının yekdilliklə
bəyənilməsi ilə müĢayiət edilirdi.
Azərbaycanda "Mərkəzin" proqramı ilə fəaliyyət göstərən cəza
mexanizmi xüsusilə "dəqiq və məhsuldar" iĢləyirdi. Ölü m cəzası tətbiq etmək də
daxil olmaqla A zərbaycanda iĢlərə məhkə mədən xa ric ba xıĢ həyata keçirilir,
əksər hallarda isə günahı olmayan adamları siyahı ilə güllələyirdilər. Ġlk növbədə
Azərbaycan ziyalılarına, qocaman inqilabçılara, partiya üzvlərinə ağır zərbə
endirilirdi. Bağırov və onun əlaltıları tarixi sa xtalaĢdırmaq la "böyük dahi və
Zaqafqaziya partiya təĢkilatının rəhbəri" Stalin haqqında əfsanə yaratmaq
naminə vicdanlı tarixçilərə - Partiya Tarixi Ġnstitutunun əməkdaĢlarına divan
tutaraq, əslində onu o zaman ta ma milə baĢsız qoydular. Tarixçilərin həbs olunub
güllələn məsindən sonra onların kitabları - təxminən 40 min vərəqlik makina və
əlyazma əsərləri müsadirə edilmiĢdi. Digər ixtisasdan olan alimlərə də belə tale
nəsib olurdu. Sanki "rəhbərin" qarĢısında hesabat verən Bağırov 1939 -cu il
martın 11-də ÜĠK(b)P-n in XVIII qurultayında demiĢdir: "Ziyankar faĢist
bandasını ifĢa və darmadağın edən Azərbaycan zəh mətkeĢləri elmin,
mədəniyyətin yeni, daha parlaq çiçək açması üçün yolları təmizləmiĢdirlər... ".
Bu bəyanatda həm xalqın faciəsi, həm də əsil xalq düĢmənlərinin xalqa zid d
fəaliyyətlərin i xalq ın adı ilə necə maskalamaları əks olunmuĢdur.
Lenin in ölü mündən sonra təsir dairəsi və hakimiyyət uğrunda partiya v ə
dövlətin yuxarı eĢelonunda güclənən mübarizə "ideologiyalaĢdırılmıĢ" siyasi
sistemin daha çox aĢağı dairələrini, xalqın mü xtəlif təbəqələrin i özü qurduğu
343
burulğana cəlb edərək, 30-cu illərin sonlarında xüsusilə kəskin ləĢmiĢdi. Stalinə
pərəstiĢ bu dövrdə özünün ən yüksək nöqtəsinə çatmıĢ və o, ö lkədə mütləq
hakimiyyəti öz əlində cəmləĢdirmiĢdi. Bu iĢdə ona sıralarında Zaqafqaziya
partiya təĢkilatın ın rəhbəri Beriya və Azərbaycan K(b)P MK-nın birinci katibi
Bağırov kimilərin in olduğu vəzifəpərəst yaltaqlar kö mək etmiĢdilər. ÜĠK(b)P
Zaqafqaziya ölkə Ko mitəsinin birinc i katib i Be riya 1936-cı il avqustun 19-da
"Pravda" qəzetində böyük məqalə ilə çıxıĢ edərək, orada Zaqafqaziya
Ģəhərlərində, o cümlədən Bakıda və Kirovabadda sos ializmin, xalq ın
düĢmənlərin in "əksinqilabçıların
‖
, t rotski-zinovyevçi qruplarının ifĢa edilməsi,
haqqında məlu mat verird i. Bu məqalə A zərbaycanın görkə mli part iya, sovet,
təsərrüfat kadrlarını, məĢhur mədəniyyət və elm xadimlərin i qırmağa bir çağırıĢ
idi. Ondan sonra bütün kütləvi in formasiya vasitələri ilə "ictimai fikir" hazırlığı
aparılır, fəhlələrin, kolxo zçu ların, alimlərin, mədəniyyət xadimlərinin, partiya
fəallarının mitinq və ümu mi yığıncaqlarından "zəhmətkeĢlərin qəzəbi", "xalq
düĢmənlərinə ölü m", "əksinqilabçılara aman yo xdur" və s. baĢlıqlı xəbərlər,
qeydlər, qətnamələr dərc edilird i. 1937-ci ilin may ında keçirilmiĢ XII Bakı
partiya konfransının tribunasından Bağırov S.M.Əfəndiyevin, H.H.Sultanovun,
M.Ġsrafılbəyovun (Qədirli) və baĢqa qocaman partiya üzv lərinin "ideyaca
darmadağın edilməsi" üçün hücuma keçərək onla rı "burjua millətçiliy ində"
günahlandırırdı. Heç bir əsas olmadan partiyadan xaric etmək baĢlandı,
kollekt ivlərdə yaltaqlıq, çuğulluq, ina msızlıq və qorxu h issləri yaradılırd ı. Belə
bir Ģəraitdə əsil ko mmunistlərə, v icdanlı kadrlara və ziyalıların nümayəndələrinə
qarĢı böhtançı ərizələr epidemiyası baĢ alıb gedirdi. 1937-ci ilin sonlarında təkcə
Bayıl, Bibiheybət rayonunda 600-dək belə ərizə yığılmıĢdı. Onlar v icdanlı
adamları təqib edib d ivan tutmaq üçün ən effektli vasitələrdən biri idi.
Azərbaycanda burjua millətçiləri, pantürkçülər, terror aktlarının
təĢkilatçıları, ziyankarlar, tə mayülçülər və dönüklərin, əgər belə demək
mü mkünsə, mühakimə p rosesləri bütün ölkəyə səs salmıĢdı. DəhĢətli və çirkin
iĢlər uydurulur, Xəzər gəmiçiliy ində, Azərneftdə, Bakı Ģəhər komsomol
ko mitəsində əksinqilabçı və "təxribatçı casus" özəkləri, kəndlilə r arasında
"üsyançı" dəstələr "aĢkar" edilird i. ġamaxı faciəsi tarixə qara hərflərlə daxil
olmuĢdur: 1937-ci ilin iyununda Təklə kəndindəki Mo lotov adına kolxo zun
sədrinə tapĢırıq verilir ki, tarla və fermalardakı staxanovçu novatorların
respublika toplanıĢında iĢtira k et mə k üçün 70 nəfə r qabaqcıl ko lxo zçunun
siyahısını versin. Hə min siyahı tutulur və ona yaĢı 30-dan yu xarı o lan 70 kiĢi
daxil edilir. Onla r gecə ikən həbs olunub Bakıya - Xalq Da xili ĠĢlər
Ko missarlığının da xili həbsxanasına gətirilir. Onlardan 60 nəfəri edam
edildikdən sonra o saat elan olunur ki, guya "Həmid Sultanovun baĢçılığı ilə
ġamaxı rayonunda antisovet, əksinqilabçı, üsyançı, casus-terrorçu və burjua-