9
Arxeoloji qazıntılar zamanı iskənələr Beyləqandan da tapılmışdır. Onlardan biri kiçik, digəri isə
böyükdür. Beyləqan alətləri IX—XIII əsrlərə aid edilir
23
. Belə alət Dvin qazıntıları zamanı da aşkar
olunmuşdur
24
.
Zindan. Bakı qazıntılarından hələlik dəmir zindan tapılmamışdır. Lakin haqqında danışdığımız metal ilə
işləyən sənətkarları bu alətsiz təsəvvür etmək olmaz. Ona görə də etnoqrafik materiallara əsasən zindan
haqqında ümumi məlumat verməyi lazım bildik. Metalişləmənin müxtəlif sahələrində işlədilən zindandan
əşyaları döyüb yastılamaq, uzatmaq, genəltmək və s. üçün istifadə olunur. Etnoqrafik məlumatlara görə
zindanlar müxtəlif olur. Bəzi zindanlar dördtilli kəsik piramida formasında olub işlək səthi 25X25 sm,
hündürlüyü 15 sm-dir. Belə alət nisbətən iri əşyalar döymək üçündür. Onların bəzisi isə buynuzludur. Həmin
zindanlardan alət və məişət əşyalarını əymək, qatlamaq, ümumiyyətlə müxtəlif formalara salmaq üçün istifadə
olunur. Göstərilən zindanlardan başqa nalbəndlərin də nal və mıx hazırlamaq üçün ayrıca zindanları olur.
Bakıda 1974-cü il qazıntıları zamanı maraqlı bir tunc qab qırığı əldə olunmuşdur. Qabın qulpu və ağzının
bir hissəsindən ibarət olan bu tapıntı diqqəti xüsusilə cəlb edir. Onun ağzı bərabərində üfüqi istiqamətdə
düzəldilmiş qulpu xüsusi formaya malikdir. Qıraqları girintili-çıxıntılı olan bu qulpun üzərində beş ədəd dairəvi
deşik vardır. Həmin qab tökmə üsulu ilə hazırlanmışdır. Qeyd etməliyik ki, belə bir qabın bütöv halda tapılmış
oxşarları Qəbələ
25
və Beyləqandan
26
da məlumdur. Bakı qabı onlara əsasən bərpa edilmişdir (III tablo, 10).
Onun təxmini bərpa olunmuş diametri 5 sm-dir. Hər üç qab quruluşu etibarilə eyni olub yalnız qulplarının
formasına görə bir qədər fərqlənirlər. Onların eyni məqsəd üçün istifadə olunmasına şübhə yoxdur. Qulpunun
əks tərəfindəki çıxıntının nov şəklində düzəldilməsi bu qabların yalnız tökmək üçün işlədildiyini sübut edir.
Məhz bu xüsusiyyət onun sənətkar aləti olduğunu təsdiq edir. Arxeoloji qazıntılar nəticəsində gildən kəsik
konus formalı sənətkar aləti də tapılmışdır
27
. Bu bir növ kiçik qırsqala (tiql) oxşardır. Gildən düzəldilmiş belə
bir zərgər aləti Qəbələdən də aşkar edilmişdir
28
.
TƏSƏRRÜFAT VƏ MƏİŞƏT ALƏTLƏRİ
Bakı qazıntılarından sənətkar alətlərilə bərabər xeyli təsərrüfat və məişət alətləri də aşkar edilmişdir.
Çapacaq. 1966-cı ildə İçərişəhərdə aparılan arxeoloji qazıntılar zamanı tapılan dəmir çapacaq orijinal
quruluşa malikdir
29
. Çapacağın sulğuncu və tiyəsinin uc hissələri qırılmışdır (I tablo, 3). Sulğuncun en kəsiyi
lentvarı formadadır. Görünür, onun hər iki tərəfinə ağac dəstək bənd edilmişdir. Bu dəmir alətin üzərini qalın
pas örtmüşdür. Güclü korroziyaya uğramağına baxmayaraq, çapacaq öz formasını saxlamışdır. İri və ağır
düzəldilmiş bu çapacaq məişətdə işlədilən əsas alətlərdən biridir. Bəhs etdiyimiz çapacaq orijinal quruluşuna və
həcminə görə çox ehtimal ki, heyvanın ətini parçalayıb ayırmaq üçün istifadə edilən qəssab alətlərindən biri
olmuşdur.
Məişətdə çapacaqdan hələ antik dövrdə istifadə edilmişdir. Belə ki, antik dövrə aid Nüydi abidəsindəki
qazıntılardan bir neçə çapacaq nümunəsi tapılmışdır. Nüydi çapacaqları e. ə. II və eramızın I əsrlərinə aiddir
30
.
Həmin çapacaqların sulğuncunun quruluşundakı forma fərqinə baxmayaraq, onlardan məişətdə eyni
məqsəd üçün istifadə olunmuşdur. Çox güman ki, orta əsrlərə aid olan çapacağın quruluşundakı müəyyən
dəyişiklik sonrakı texniki təkmilləşmə ilə əlaqədardır.
Dəhrə. İçərişəhərdəki qazıntılar zamanı bir neçə dəhrə qırıqlarına da təsadüf olunmuşdur. Onların
içərisində yalnız birinin qırığı diqqəti cəlb edir (I tablo, 5). Onun 15 sm uzunluğunda uca yaxın hissəsi salamat
qalmışdır. Dəhrənin uc tərəfdən eni 2, ortaya yaxın isə 3,5 sm-dir. Məişətdə qədim zamanlardan başlayaraq,
dəhrədən bir kəsər aləti kimi istifadə edilmişdir. Ondan kənd təsərrüfatında — bağçılıqda, əkin yeri
təmizləməkdə, ağac budamaqda, kol qırmaqda və bu kimi işlərdə geniş istifadə edilmişdir. Etnoqrafik
müşahidələrə əsasən demək olar ki, özünün qədim formasını saxlayan bu alət indi də öz əhəmiyyətini itirməmiş,
hər bir ailənin məişətində istifadə olunan əsas kənd təsərrüfatı alətlərindən biri kimi qalmaqdadır.
Qədim dövrə aid dəmir dəhrələr Azərbaycanın müxtəlif rayonlarından tapılmışdır. Bu səhətdən İsmayıllı
31
rayonunun Tircan kəndi yaxınlığından tapılan dəmir dəhrə diqqəti cəlb edir. O, formasına görə müasir
dəhrələrdən fərqlənmir. Tədqiqatçı Ö. Ş. İsmizadə həmin alətlərin qədimdə kənd təsərrüfatında və məişətdə
23
Ибрагимов Ф. А. Металлообрабатывающее ремесло в средневековых городах Азербайджана в IX—X I I I вв. Автореф., Баку 1969, с. 9;
ƏhmədovQ. M.Orta əsr Beyləqan şəhəri, Bakı, 1979. s. 54.
24
Кафадарян К. Г. Город Двин и его раскопки. Ереван, 1952, с. 158 — 290.
25
Qədirov F. V. Qəbələ şəhərində zərgərlik sənətinə dair «Azərb. SSR EA Xəbərləri» (tarix, fəlsəfə və hüquq seriyası), 1983, № 2, s. 71 — 73.
26
Əhmədov Q. M. Göstərilən əsəri, s. 54, 33-cü şəkil «b».
27
İbrahimov F. Ə. Örənqalada Böyük şəhərin şimal-qərb qala divarındakı arxeoloji qazıntılar. Azərb. EA TİEA, fond 1, siyahı 13, iş 5365.
28
Qədirov F. V. Göstərilən əsəri.
29
Исмизаде О. Ш. О результатах археологического исследования территории «Ичари Шахар» в 1966. АММ, VIII cild, Bakı, 1976, s. 179.
30
Алиев И., Османов Ф. Л. Бассейн рек Геокчай-Гирдманчай-Ахсучай в античное время. Советская археология, № 1, М., 1975, с. 190.
31
Исмизаде О. Ш. Археологические находки в Исмаиллинском районе. Изв. Азербайджанского филиала АН СССР, № 4, 1941, с. 25—28.