175
“FÜYUZAT” ƏHMƏD KAMALA
GÖRƏ BAĞLANMIŞDI?
“Füyuzat”ın sonuncu, 32-ci sayı 1907-ci il noya-
brın 1-də işıq üzü görsə də, artıq oktyabrın ortala-
rından jurnalın fəaliyyətini dayandıracağı bəlli idi.
Oktyabrın 19-da və 24-də çıxan saylarda sahibi-im-
tiyaz Hacı Zeynalabdin Tağıyevin adından “bəzi əsba-
ba məbna (bəzi səbəblərə görə) “Füyuzat” müvəqqəti
olaraq 32-ci nömrədən tətil edəcəkdir”
1
elanı veril-
mişdi. Sonuncu, 1 noyabr tarixli 32-ci sayda baş re-
daktor Əli bəy Hüseynzadənin “Pərdə eniyor. Son ta-
maşa” adlı vida yazısında
2
məcmuənin qapanmasını
zərurətə çevirən səbəb və amillərə toxunmuşdu. Üs-
təlik məlum olmuşdu ki, jurnal öz oxucuları ilə mü-
vəqqəti yox, həmişəlik vidalaşır. Həm imtiyaz sahibi,
həm də baş mühərririn üstüörtülü şəkildə bəhs et-
dikləri qapanma səbəbləri hansılar idi? Əlirza Bayatın
“Hüseynzadə Əli bəy” kitabında
3
, eləcə də bir sıra
digər mənbələrdə (Ofeliya Bayramovanın “Füyuzat”
nəşrinə ön sözü
4
, M.Kayahan Özgülün Əhməd Kamal
şəxsiyyətindən və irsindən söz açan kitabı
5
, Şərif Bil-
gəxanın natamam xatirələri və s.) jurnalın bağlanma-
sının tarixçəsi belə nəql edilir:
II Sultan Əbdülhəmidin cülusunun – taxta çıxma-
1
“Füyuzat”, 1907, say 30, s. 480, say 31, s. 496.
2
Ə.H. Pərdə eniyor, “Füyuzat”, 1907, say 32, s. 497-501.
3
Ali Rza Bayat. Hüseyinzade Ali Bey, Ankara, AKM, 1998, s. 16.
4
Ofeliya Bayramlı. Milli mədəniyyətimizin böyük abidəsi, “Füyuzat”, Bakı,
2006, s. VII.
5
M.Kayahan Özgül. Adıçəkilən kitabı, s. 63.
176
sının 32-ci ildönümü ərəfəsində, yəni 1907-ci ilin av-
qustunda Hacı Zeynalabdin Tağıyev Bakı qazısı Mir
Məhəmməd Kərim ağanın Azərbaycan türkcəsində
nəşr etdirdiyi Quran təfsirinin 4 min altun qiyməti
olan daş-qaşla bəzədilmiş nadir nüsxəsini Axund
Yusif Talıbzadə (məşhur ədib Abdulla Şaiqin böyük
qardaşı, türkçülük hərəkatının tanınmış simalarından
biri idi, bədii tərcümələri, habelə orijinal yazıları ilə
"Füyuzat"ın müəllifləri sırasında da yer almışdı –
V.Q.) vasitəsi ilə Osmanlı hökmdarına göndərmişdi.
Çox ehtimal ki, müdrik Hacı Zeynalabdinin hədiyyə
seçimində məqsədi sadəcə yeganə türk dövlətinin
hökmdarını həyatının əlamətdar günü münasibəti ilə
təbrik etmək deyil, həm də əsrlərdən bəri islam dün-
yasını parçalayıb gücdən salan məzhəb qarşıdurma-
sına – sünnilərlə şiələr arasındakı ədavətə son qoyma-
ğın vaxtı çatdığını xatırlatmaq idi. Çünki məzhəb
çəkişmələri nəticəsində bəzi sünni dairələr arasında
Sabirin satirasında da deyildiyi kimi, “şiə mollası
yazan türkicə Quranı” “maşa ilə götürüb əl vurma-
maq” əhval-ruhiyyəsi mövcud idi.
Hacının diqqətini yüksək qiymətləndirmək və tə-
şəkkür izhar etməklə bir sırada II Əbdülhəmid onun
elçisinə – Talıbzadəyə yəqin ki, “Füyuzat” nəşrə baş-
layan gündən ürəyində saxladığı sözləri də demişdi:
“Bir şey anlamadım. Zeynalabdin bəy məcmuəsində
mənə sataşır, sonra da hədiyyə göndərir?”. Axund
Yusif Talıbzadə Bakıya qayıdıb bu sözləri Hacı Zey-
nalabdinə çatdırandan sonra narazılıq doğuran nəşrin
taleyi həll olunmuş, dərhal bağlanmasına qərar veril-
177
mişdi.
Fərqli mənbələrdə kiçik dəyişikliklərlə təsadüf
olunan bu versiya həqiqətə nə qədər uyğundur? Os-
manlı sultanı doğrudanmı məsələyə özü müdaxilə et-
mişdi?
Məcmuənin bağlanmasının pərdə arxasını hadisə-
lərin isti izi ilə birincilər sırasında “Füyuzat”la ideya
baxımından fərqli qütblərdə dayanan, lakin ona qətiy-
yən rəqib, düşmən münasibət bəsləməyən “Molla
Nəsrəddin” jurnalı (1907, № 43) işıqlandırmışdı. Mir-
zə Cəlilin “Batdağ”
1
felyetonu bu məsələyə həsr edil-
mişdi.
Cəlil Məmmədquluzadənin felyetonunda da yuxa-
rıdakı versiya yumoristik çalarlarla təkrarlanırdı: “Ba-
kı padşahı” (Hacı Zeynalabdin Tağıyev nəzərdə tutu-
lur – V.Q.) Axund Çəyirtkəni (Mirzə Yusif Talıbzadə)
yanına çağırıb onu Quran nüsxəsini “İstanbul pad-
şahına” (İkinci Sultan Əbdülhəmid) çatdırmağı tapşı-
rır. Neft qülləsinin başına çıxan Axund Çəyirtkə ora-
dan düz İstanbulun “Yıldız” sarayına hoppanır və Sul-
tanın hüzuruna gəlir. Onun Bakı haqqındakı söhbətlə-
rinə qulaq asan hökmdar sözünü yarıda kəsib soruşur:
“Mənə de görüm o “Füyuzat”ı çıxaran kimdir?”
2
Məcmuənin Qurani-Kərim göndərmiş “Bakı pad-
şahı”nın pulu ilə nəşr olunduğunu eşidən sultan qeyzlə
“Füyuzat” dərgisini gətirməyi əmr edir və özəl katibi
Cəlal Ünsizadəyə (qardaşı Səid Ünsizadə ilə birlikdə
1
Cəlil Məmmədquluzadə. Əsərləri. 4 cilddə. 2-ci cild. “Öndər” nəşriyyatı,
Bakı, 2004, s. 223-226.
2
Orada, s. 224.
178
XIX əsrin 80-90-cı illərində “Ziya”, “Ziyayi-Qafqa-
ziyyə”, “Kəşkül” kimi nəşrləri çıxaran Azərbaycan
ziyalısı, həyatının son illərini Türkiyədə, dövlət qullu-
ğunda keçirmişdi – V.Q.) 11-ci sayı açıb oxumasını
tapşırır. Həmin sayda Əli bəy Hüseynzadənin Rusiya-
da ali qanunverici orqanın – dumanın çarın əmri ilə
buraxılmasından bəhs edən kəskin tənqidi ruhlu və
siyasi münədricəli "İkinci Dövlət Duması" məqaləsi
çap olunmuşdu.
Yazıda Birinci rus inqilabının təsiri ilə dünya
miqyasında mütləqiyyət rejimlərinin süqutu, onların
tədricən öz yerini konstitusiyalı monarxiyaya, yaxud
respublika üsul-idarəsinə verəcəyi haqda söhbət ge-
dirdi. Rusiyanın ardınca Osmanlı imperiyasını da eyni
aqibət gözlədiyini uzaqgörənliklə proqnozlaşdıran
müəllif yazırdı: “... Türkiyədən başqa mütləqiyyət heç
bir yerdə payidar olamıyor; çünki Rusiya hürriyyə-
tinin zərbəsinə tab gətirəmiyorlar. Bu surətlər Türki-
yənin üzərinə hər tərəfdən bir seyli-xüruşani-hürriyyət
(coşqun azadlıq seli) hücum edərək onu mühib bir
girdabın içinə düşürüyorlar ki, o girdabda kəştiyi-
mütləqiyyətin (mütləqiyyət gəmisinin) qərq və nabud
olması ilə naxudasının (kapitanının) da böyük bəlalara
düçar bulunması mühəqqəqdir (qaçılmazdır). Bunu
sultan çox gözəl anlıyor. İştə anladığı üçündür ki,
Rusiya duması dağıdılarkən qurbanlar kəsdiriyor”
1
.
Bu sözlər oxunandan sonra Axund Çəyirtkənin
vəlineməti Hacının savadsız olması və məcmuədə
1
Ə.H. İkinci Dövlət Duması, “Füyuzat”, say 11, s. 163.
Dostları ilə paylaş: |