25
Rumlu ―Əhsənüt-təvarix‖də yazıb ki...‖ [58, 32], ―Əhsənüt-təvarix müəllifinin
sözünə əsasən...‖ [58, 38] və s.
Azərbaycan tarixi ilə əlaqədar olan bir sıra hadisələr, məsələn, 945
(1538/39)-ci ildə I Şah Təhmasibin Şirvanşah Şahrux üzərinə qoşun göndərməyi və
Şirvanın müstəqilliyinin sonu [65. 285—290; 58, 80—82], 947 (1540/41), 953
(1546/47), 958 (1551/52) və 961 (1553/54)-ci illərdə bu Səfəvi şahının gürcülər
üzərinə etdiyi hərbi səfərlər [65. 296—298. 316—317. 351—355, 379—382;
58,84—85. 85. 85—87, 87—88], yenə onun 958 (1551/52)-ci ildə Şəkiyə
hücumu və Dərviş Məhəmməd xanın öldürülməsi [65, 348—351; 58, 82—83],
981 (1573)-ci ildə bitən Təbriz xalq kütlələrinin üsyanı [65, 455—457; 58, 117—
118] və s. məsələlər məhz ―Əhsənüt-təvarix‖in sayəsində ―Tarix-i aləmara-yi
Abbasi‖ əsərində işıqlandırılmışdır, lakin I Şah Təhmasibin Gürcüstana yürüşünun
təsviri Həsən bəy Rumluda daha müfəssəldir. Şəxsən bizim müəllifin də iştirak
etdiyi bu yürüş qələbə ilə bitdikdən sonra səfəvi şahının Gəncə və Yevlaxa səfəri
[65, 317] İskəndər bəy Münşi tərəfindən göstərilməmişdir. Habelə 972 (1564—
65)-ci ildə I Şah Təhmasib tərəfindən ləğv olunan tamğa vergisinin ümumi
məbləğini [65, 428] ―Tarix-i aləmara-yi Abbasi‖ müəllifi qeyd etməmişdir, lakin
―Əhsənüt-təvarix‖ əsərində bu münasibətlə yazılan iki misra şeri İskəndər bəy
Münşi əsərinə köçürmüşdür [65, 428; 58, 123]. Hər iki əsərdəki bəzi cümlələrin
yaxınlığını aşağıdakı misalla nəzərə çatdırmaq olar:
―Tarix-i aləmara-yi Abbasi‖ [58, 80] ―Bir qələndər oğlan iddia etdi ki,
mən Şeyxşahın oğlu Sultan Məhəmmədəm. Onun başına çoxlu qoşun toplandı.
Salyanı tutub, oradan Şamaxıya gəldi‖.
―Əhsənüt-təvarix‖:[ 65, 282] ―Şirvanda bir qələndər iddia etdi ki, mən
Şeyxşahın oğlu Sultan Məhəmmədəm. Çoxlu qoşun toplayıb Salyanı tutdu və
oradan Şamaxıya gəldi‖.
―Əhsənüt-təvarix‖ salnaməsi Qazi Əhməd Quminin ―Xülasətüt-təvarix‖
əsərinin yazılışı üçün də tarixi mənbə rolu oynamışdır, lakin ―Əhsənüt-təvarix‖də
orijinal məlumatlara daha tez-tez rast gəlirik. Belə ki, Heydər Səfəvi və Sultan
Yaqub Ağqoyunlunun ölüm hadisələrini Həsən bəy Rumlu başqa müəlliflərdən
fərqli vermişdir. Məsələn, Sultan Heydərin 893 (1488)-cü ildə Şirvanşah Fərrux
Yasarla döyüş zamanı yaralanıb öldüyünü bütün mənbələr təsdiq edir, lakin Həsən
bəy Rumlu onun öz döyüşçüsü tərəfindən öldürüldüyünü bildirib yazır: ―Gizli
qalmasın ki, ona dəyən ox düşmənləri tərəfindən yox, Sultan Heydərin öz
qoşunundan atılmışdı. Həmin döyüşdə olan adamların bir dəstəsi söylədi ki, o
həzrətin əmirlərindən Şahsuvar Lənkəraninin atası bu işi edibdir‖ [66, 618].
Yaxud, Sultan Yaqubun təsadüfən anası Səlcuqşah bəyimin əli ilə öldürülməsinin
təsviri [64, 126b] ―Xülasətüt-təvarix‖ əsərində heç yoxdur.
Belə misalların sayını artırmaq olar, lakin şübhə yoxdur ki, Qazi Əhməd
Qumi ―Əhsənüt-təvarix‖ dən istifadə etmişdir. Onun özü də‖Xülasətüt-təvarix‖in
E. Qlassen nəşrinin başlanğıcında bunu etiraf edir.
26
İndi, hər iki müəllifin bir cümləsinə nəzər yetirək:
―Xülasətüt-təvarix‖: [108, 63] ―Döyüş hazırlığından sonra cəlal
meydanının o atlısı cəng şeypurunun səsi altında... atını cövlana gətirdi‖.
―Əhsənüt-təvarix‖: [66, 617] ―Döyüş hazırlığından sonra cəlal meydanının
o atlısı... atını cövlana gətirdi‖.
―Əhsənüt-təvarix‖ salnaməsindən bəhrələnən əsərlərdən biri də müəllifi
məlum olmayan və XVII əsrin əvvəllərində yazılan ―Aləmara-yi Şah İsmayıl‖
kitabıdır [83]. Bu əsəri nəşr edən Əsgər Müntəzirsahibin özü bu haqda yazır: ―Bu
kitabın məxəzlərindən biri Həsən bəy Rumlunun ―Əhsənüt-təvarix‖ əsəridir‖ [83,
16]. Hər iki kitabı oxuduqca, doğrudan da, ―Aləmara-yi Şah İsmayıl‖ əsərinin
mənbələrindən birinin ―Əhsənüt-təvarix‖ olduğu nəzərə çarpır. Məsələn:
―Aləmara-yi Şah İsmayıl‖: [83, 624 - 625] ―Rəiyyət və əlinin altındakı
adamlarla ədalətlə ömür sürürdü. O həzrətin qorxusundan heç bir döyüşçü xalqa
zülm etmirdi‖.
―Əhsənüt-təvarix‖: [65, 182] ―Rəiyyət və əlinin altındakı adamlarla
ədalətlə ömür sürürdü. Onun qorxusundan xalq zülm edilmirdi‖.
XVII əsrdə yaşayan tarixçi Şeyx Məhəmməd Bəqa Səxaranpuri də
―Miratül-aləm‖ əsərini yazarkən, ―Əhsənüt-təvarix‖dən tarixi bir mənbə kimi
istifadə etmişdir
11
. ―Miratül-aləm‖ hadisələri olduqca yığcam əks etdirən
ümumtarix əsəridir. I Şah Təhmasibin hərbi səfərləri, xüsusilə onun osmanlı sultanı
Süleymanla etdiyi müharibədə [92, 243 - 244], II Şah İsmayılın hakimiyyətə
çıxarılması zamanı şahzadə və əmirlərin mübarizəsi [92, 244 - 245] və b.
hadisələrin təsvirində ―Əhsənüt-təvarix‖in təsiri duyulur. Həsən bəy Rumlunun
səhifələr sərf etdiyi hadisələri Səxaranpuri bir neçə sətirdə izah etməklə
kifayətlənmişdir. Aşağıdakı müqayisə hər iki müəllifin cümlələri arasındakı
yaxınlığı göstərir:
―Miraşül-aləm‖: [92, 245] ―Qövs bürcündə qorxunc bir quyruqlu ulduz
göründü‖.
―Əhsənüt-təvarix‖: [65, 495] ―Qövs bürcündə uzunluğu fələk qövsünün
yarısı boyda olan qorxunc bir quyruqlu ulduz göründü‖.
Cünabadinin ―Rövzətüs-səfəviyyə‖ əsərində də ―Əhsənüt-təvarix‖in təsiri
hiss olunur. Oradakı tayfa və müxtəlif əmirlər arasında olan mübarizə [97, 244,
257, 259, 263, 264], özbək xanı Übeydin Xorasana etdiyi hərbi yürüşlər [97, 287 -
295], Şirvan hadisələri [97, 360 – 362, 393 – 405, 434 - 438] ―Əhsənüt-
təvarix‖dəki müvafiq hadisələrə oxşar tərzdə qələmə alınmışdır. 953 (1546/47)-cü
11
Bu əsərin müəllifinin Mir Bəxtəvər xan adlı bir şəxs olması barədə yanlış fikir vardır. (Bu barədə
ətraflı məlumat almaq üçün bax: Ч. А. Стори. Персидская литература, переработал и дополнил Ю.
Э. Брегель, ч. I, M., 1972, səh 440 – 441). C. İbrahimov da Mir Bəxtəvər xanın müəllifliyini təsdiq
etmiş və onun XV – XVI əsrlərdə yaşadığını göstərmişdir [30, 4]. Halbuki Mir Bəxtəvər xan 1685-ci il
fevralın 19-da vəfat etmişdir. (Bax: Ç. A. Stori. Göstərilən əsəri, səh. 441.
Dostları ilə paylaş: |