Azerice - Türkçe Sözlük / Türkçe Azerbaycanca Sözlük - Lügat - Genç Gelişim Kişisel Gelişim
KANAPE – divan, kanape, taxt
KANCA – qarmaq, çəngəl
KANDAŞ – qanbir, atabir ana ayrı (övlad)
KANDIRMAK – 1) tovlamaq, aldatmaq, şirnikdirmək; 2) inandırmaq, qane etmək, yola gətirmək
KANGAL – kələf, yumaq
KANI – fikir, əqidə; kanımca – mənim fikrimcə; buna kanıyım – mən buna əminəm
KANIKSAMAK – 1) vərdiş etmək, alışmaq; 2) təngə gətirmək, usandırmaq, çiyrəndirmək; ete
kanıksamak – ətdən çiyrənmək
KANIT(-tı) – dəlil, sübut, arqument
KANMAK – inanmaq
KANSER – xərçəng (tibb)
KANTAR: kantara çekmek – götür qoy etmək, ölçüb-biçmək
KANTİN – bufet, yeməkxana (zavodda və s.)
KAPAMA – buğda bişirilmiş ət
KAPAN – tələ; kapana düşmek – tələyə düşmək
KAPARO – beh; kaparo vermek – beh vermək
KAPASİTE – tutum, güc, qabiliyyət; imalat kapasitesi – istehsal gücü
KAPATMAK – 1) örtmək, bağlamaq 2) bağlamaq (hesabı)
KAPLAMA – üz, örtük
KAPLAMAK – 1) örtmək, bürümək; 2) üzləmək, üz çəkmək; 3) dövrəyə almaq, mühasirəyə
almaq
KAPLAN – pələng
KAPLICA – örtülü qaynar mədən bulağı, kurort
KAPLUMBAĞA – tısbağa
KAPSAMAK – əhatə etmək, bürümək; plan bütün endüstri branslarını kapısyor – plan
sənayenin bütün sahələrini əhatə edir
KAPURTA – kapot (avtomobildə)
KAPUSKA – pörtülmüş kələmlə ətdən hazırlanmış yemək
KAPUT(-tu) – şinel
KAR – gəlir, qazanc, mənfəət, xeyir, fayda; kar gətirmek – gəlir gətirmək; kar hırsı – varlanmaq
hərisliyi
KARA – quru, torpaq; kara kuvvetleri – quru qoşunları; karaya ayak basmak – sahilə (quruya)
çıxmaq
KARABET(-ti) – qohumluq; karabet derecesi – qohumluq dərəcəsi
KARABUĞDAY – qarabaşaq
KARAKOL – 1) polis məntəqəsi; 2) gözətçi, patrul
KARAYOLU(-nu) – şose yolu, şose
KARBON KAĞIDI – kopirka (surət çıxaran kağız)
KARDELEN – xəccəgülü, novruzgülü, qargülü
KARE – kvadrat
KARELİ – damalı, dama-dama
KARI – 1) arvad, həyat yoldaşı; 2) qadın
KARINCA – qarışqa
KARİDES – krevet
KARMA – 1) qarışıq (komissiya və s.); 2) yığma; karma futbol takımı – yığma futbol komandası
KARMAŞIK – çətin, mürəkkəb; karmaşık bir sorun – çətin məsələ
40 / 82
Azerice - Türkçe Sözlük / Türkçe Azerbaycanca Sözlük - Lügat - Genç Gelişim Kişisel Gelişim
KARNABAHAR, KARNABIT(-ti) – gül kələm
KARNE – 1) gündəlik (məktəbli); 2) kitabça (talonların və s.); ekmek karnesi – çörək kartoçkası
KAROSERİ(i) – kuzov (avtomobil və s.)
KART(tı) – köhnə, çox yetişmiş, qart; (tərəvəz və s.)
KARYOLA – çarpayı
KAS – əzələ, müskul; kas ağrısı – əzələ ağrısı
KASIM – noyabr
KASKET(-ti) – kepka, furajka
KASTETMEK – 1) nəzərdə tutmaq, fikrində olmaq, düşünmək; 2) qəsd etmək
KAŞKOL – kaşne, şərf
KAT(-tı) – 1) mərtəbə; alt kat – aşağı mərtəbə; 2) qat; 3) dəst; 4) dəfə
KATEDRAL(-li) – kafedral kilsə, yepiskop kilsəsi
KATLİAM – soyqırımı
KAVAK(-ği) – qovaq ağacı
KAVANOZ – banka (şüşə)
KAVGA – mübahisə, dava-dalaş
KAVRAM – anlayış, təsəvvür
KAYAK(-ğı) – xizək; kayak sporu – xizək yarışı
KAYAKÇI – xizəkçi, xizək sürən
KAYBETMEK – 1) itirmək (müxtəlif mənalarda); gözden kaybetmek – gözdən itirmək; 2)
uduzmaq
KAYINVALİDE – qaynana
KAYINTAVUĞU – tetra quşu
KAYIN – fıstıq
KAYIP(-ybı) – 1) itki; acı bir kayıp – ağır itki; can kayıpı – insan tələfatı; 2) itmiş, itkin düşmüş
KAYIRMAK – himayə etmək, havadarlıq etmək
KAYIT(-ydı) – 1) qeyd, yazı; 2) şərt
KAYMAK – 1) sürüşmək; ayağım kaydı – ayağım sürüşdü; 2) sürünmək; 3) meyl etmək,
keçmək; düşmanların tarafına kaymak – düşmənlərin tərəfinə keçmək
KAZICI – həkkak, oyucu, oymaçı
KAZIK(-gı) – paya
KEÇİYEMİŞİ – qaragilə mərcanı
KEDİ – pişik
KEL – keçəl, daz
KELEBEK(-ği) – 1) kəpənək; 2) batterfley (üzmə növü)
KELEPÇE – əl qandalı
KEMİK(-ği) – sümük; kemike işlemek – sümüyünədək işləmək
KENDİ – özü; kendim – özüm; kendi kitabı – onun öz kitabı
KENDİLİĞİNDEN – öz-özünə, özbaşına, öz arzusuyla; kendiliğinden anlaşılır – öz-özünə
aydındır
KENETLENME – birləşmə (kosmik gəmilərin)
KEPÇE – 1) parç, tayqulp, çömçə; 2) əl toru (uçan cücüləri və balıq tutmaq üçün)
KEPTAL(-li) – kintal, sentner
KERESTE – 1) taxta-şalban; 2) pinəçi ləvazimatı; 3) heyvərə, öküz, qanmaz, yonulmamış
(söyüş)
KEREVİDES, KEREVİT – xərçəng
41 / 82
Azerice - Türkçe Sözlük / Türkçe Azerbaycanca Sözlük - Lügat - Genç Gelişim Kişisel Gelişim
KERMEN – qala
KESAFET(-ti) – sıxlıq; nüfus kesafeti – əhalinin sıxlığı
KESİF – qatı; kesif sis – qatı duman
KESİM – rayon, zona, qurşaq
KESİN – 1) qəti, kəskin; kesin tedbirler – qatı tədbirlər; 2) dəqiq, müəyyən; kesin bilgiler – dəqiq
məlumatlar
KESİNLİK(-ği) – 1) qətiyyətlilik; 2) dəqiqlik, müəyyənlik
KESTANE – şabalıd; kestane saç – şabalıdı saç
KEZ – dəfə; bir kez daha sor – bir də soruş
KEZA, KEZALIK – həm, həmçinin, həm də
KİÇ(-çi) – gəminin dal tərəfi
KİL – tük, yun; ölmesine kil kalıyordu – onun həyatı tükdən asılı idi
KILAVUZ – 1) bələdçi, gid; 2) losman; 3) turistlər üçün soraq kitabçası
KILIÇBALIĞI(-nı) – qılınc balığı
KILIF – çexol
KILIK(-ğı) – 1) xarici görünüş, görkəm; 2) libas, geyim; kılıkını değiştirmek – libasını
dəyişdirmək
KIR I – çal, boz
KIR II – çöl, düz
KIR BEKÇİSİ – tarla gözətçisi
KIR ÇİCEĞİ – tarla çiçəyi
KIR LOKANTASI – şəhərkənarı restoran
KIR NÜFUSU – kənd əhli
KİRGİNLİK(-ğı) – inciklik, küsü, dilxorluq
KIRITMAK – əzilib-büzülmək, qır vermək, naz etmək
KIRLANGİÇ(-ci) – qaranquş
KIRMALI – büzməli, qırçınlı; kırmalı etek – büzməli ətək
KIRTASİYE – yazı ləvazimatı, dəftərxana ləvazimatı
KISIK – xırıltılı, batıq
KISITLAMAK – məhdudlaşdırmaq
KIŞKIRTI – təhrikçilik, qızışdırıcılıq
KIŞLA – kazarma; kışlaya yerleştirmek – kazarmalara yerləşdirmək
KIVAM – konsistensiya, qatılıq
KIVANÇ(-cı) – iftixar, fəxr
KIVANMAK – fəxr etmək
KIVIRMA – qıvrımsaç, buruqsaç
KIVRANMAK – 1) qovrulmaq, qıvrılmaq, qıc olmaq; 2) əzab çəkmək, əziyyət çəkmək
KIYAS – müqayisə, tutuşdurmaq; kıyasla – nisbətən
KIYASİYA – amansızcasına, rəhmsizcəsinə, insafsızcasına
KIYASLAMAK(ile) – tutuşdurmaq, müqayisə etmək
KIYI – sahil
KIZAMIK(-ğı) – qızılca (tibbi)
KIZAMIÇIK – məxmərək (tibbi)
KIZGIN – 1) hirsli, qeyzli, acıqlı; 2) qızmış, bərk qızdırılmış; kızgın yağ – ərinmiş yağ
KIZGINLIK – acıq, hirs, qəzəb
KIZILAY: kızılay kurumu – Qırmızı Aypara Cəmiyyəti
42 / 82
Dostları ilə paylaş: |