33
həyata keçirilməsi kompleks planlaşdırmanın nəticəsi kimi təliminin
zəruri vasitəsi rolunda çıxış edir.
Fiziki tərbiyə təliminin lazımi səviyyədə qurulması şagirdlərin
əsas xüsusiyyətlərini öyrənilməklə dərsin qarşısında duran başlıca
vəzifələrin konkretləşdirilməsini də tələb edir. Vəzifələrin yaşa, cinsə,
zehni və eləcə də fiziki inkişafa, fiziki hazırlığa uyğun təşkili
şagirdlərin daha da fəallaşdırılmasına, tədris vəzifələrinin vaxtında,
düzgün olaraq və icrasına şərait yaradır.
Müxtəlif vasitə və üsullardan yeri gəldikcə istifadə şagirdlərin
fəallığına və tədris imkanlarına əsaslanır ki, bu da onların inkişafına və
tərbiyəsinə daha müsbət təsir göstərməsi imkanını artırır. Pedaqoji üsul
və vəzifələrin tətbiqi zamanı qarşıda duran başlıca tədris vəzifələrinin
yerinə yetirilməsinə xüsusi diqqət yetirilməlidir. Tədris vəzifələrinin
birinci və ikinci dərəcəliliyinə də fikir vermək yerinə düşərdir. Bununla
bərabər, tədris vəzifələrinin icrasının şagirdlərin inkişafları
çərçivəsində olması onun müvəffəqiyyətlə həyata keçirilməsinə önəmli
imkan verir ki, bu da şagirdlərin fəallığına və tədrisə olan marağına
səbəb olur.
Tədrisin stimullaşdırılmasının ikinci vasitəsi dərsin mahiyyəti və
başlıca
məzmununa
təlim
vəzifələrinin
müvafiq
şəkildə
uyğunlaşdırılmasıdır. Təəssüf ki, bəzən müəllimlər dərsin birinci və
ikinci dərəcəli vəzifələrini bir-birindən ayırmır və buna məhəl
qoymurlar. Nəticə etibarı ilə dərsin başlıca məqsədinə kifayət qədər
əhəmiyyət verilmir. Şagirdlərin diqqəti konkret tədris vəzifələrinə
yönəldilmir, tədrislə bağlı ikinci dərəcəli işlərə həddindən artıq geniş
yer verilir. Bəzən də hərəkətlər lüzumsuz olaraq həddən artıq təkrar
edilir, hərəkət texnikası və taktiki hazırlıq diqqət mərkəzindən kənarda
qalır. Bədən tərbiyəsinin tədrisi prosesində başlıca vəzifələrin icrasına
çalışmalı, tədris materialları ilə şagirdlər həddindən artıq
yüklənməməlidir.
Bədən tərbiyəsinin tədrisi layihələndirilərkən, təkcə şagirdlərə
ənənəvi məlumatların mənimsədilməsi kifayət etmir. Şagirdlər ölkədə
baş verən yeniliklərlə tanış olmalı, idman haqqında geniş surətdə
məlumatlandırılmalıdır.
Təlim dövründə: 1) yeni tədris materialının başlıca
elementlərinin mənimsənilməsi; 2) nəinki xüsusi bacarıqlara, həm də
ümumtədris səmərələşdirici xarakterli bacarıqların mənimsənilməsi 3)
34
özünü idarəetmə, özünə nəzarət, ünsiyyət və digər məsələlrə də yer
ayrılmalıdır.
Məqsəd və vəzifələrin, fəaliyyət növlərinin sistemlə
əlaqələndirilməsi də təlimin stimullaşdırıcı şərtlərindəndir. Burada
məqsədin
düzgün
qoyulması,
vəzifələrin
onun
əsasında
müəyyənləşdirilməsi təlimdə önəmli yerlərdən birini tutur.
Eyni zamanda fəaliyyət növlərinin uzlaşdırılması əsas məqsədə
və vəzifələrə yönəldilməsi də ümumtəlim nəticələrinə nail olmaqda az
əhəmiyyət kəsb etmir. Şagirdlərin tədris-idman fəaliyyətinin düzgün
təşkili məqsəd və vəzifələrin reallaşdırılmasında zəruri pedaqoji
amillərdən biri kimi özünəməxsus yer tutur. Ümumtətəlim nəticələrinin
yüksək səviyyəyə çatdırılmasında uğurlu dərs strukturunun
seçilməsi və tətbiqi stimullaşdırıcı şərtlərdən sayıla bilər. Bura
daxildir: müsahibənin ardıcıllığı, yeni materialların öyrənilməsi, zehni
tapşırıqlar, möhkəmləndirmə, fiziki və oynun ev tapşırıqları,
ümumiləşdirmə işləri və sair.
Tədrisin təşkilində istifadə olunan bu üsullar təlimdə sistemli və
ardıcıllığı təmin edən prinsiplərə əsaslanır. Təlimdə lazımi stimul
yaratmaqda müəllimin tədris-tərbiyə üzrə qarşıda duran vəzifələrin
həlli üçün daha səmərəli metodlardan və təlim vasitələrindən
istifadə etməsi mühüm yer tutur. Bunun üçün də bədən tərbiyəsi
müəlliminin müxtəlif təlim metodlarının imkanlarını bilməsi zəruridir.
Xüsusən, söz əyani, praktik, fəal, interaktiv, nroduktiv, axtarıcılıq,
müstəqil işlər metodları, şagirdlərin fəallığının stimullaşdırılması,
nəzarət, özynə nəzarət və sairə misal göstərmək olar.
Fiziki
tərbiyə və idman üzrə tədris materiallarının
mənimsənilməsi çevikliyinin və surətliliyinin artırılmasında təlimdə
şagirdlərə diferensial və fərdi yanaşmaq olduqca əhəmiyyətlidir. Bu
təlimin ümumsinif, yarımqruplar üzrə və fərdi təlim formalarının
optimal qurulmasının mühüm şərtlərindən biridir. Həmin üsullar
didaktik prinsiplərin tələblərinə istinad olunmaqla həyata keçirilir.
Diferensial
yanaşma
şagirdlərin
müxtəlif
qabiliyyətlərinə,
istedadlarına, bir-birindən fərqlənməsinə, yaddaş tiplərinə, ətraf mühiti
qavramalarına, yüksək təfəkkür keyfiyyətlərinə malik olmasına görə və
həm də əvvəlki təlim təcrübəsi zəruriliyindən irəli gəlir. Doğrudur,
təlim-tərbiyədə bunlardan istifadə olunarkən müəyyən çətinliklərlə
qarşılaşmalı olursan. Bu çətinliklər, hər şeydən əvvəl uşaqların sinif
daxili qruplara bölünməsində özünü biruzə verir. Uşaqların dərketmə
35
qabiliyyətinə və imkanlarına görə siniflərə bölünməsi tədris ilinin
əvvəlində, əsasən birinci sinifdən etibarən aparılır. Xarici ölkələrdə isə
bu məsələyə başqa cür yanaşılır. Yəni şagirdləri adətən müvafiq testlər
əsasında sınaqdan keçirir, siniflərə bölürlər. Məsələn A, B, V, və i.a.
Və beləliklə, şagirdlər istedadlarına və qabiliyyətlərinə görə ayrı-ayrı
siniflərə bölünürlər. Həmin siniflərdə zehni və fiziki qabiliyyətlər
nəzərə alınaraq mürəkkəbləşdirilmiş və ya nisbətən asanlaşdırılmış
tədris proqramları tətbiq olunur. Bu zaman hətta bəzi şagirdlər tam
məqsədəuyğun təhsil almaq imkanlarından məhrum olurlar. Müəllim
isə proqram materialının şagirdlər tərəfindən lazımi səviyyədə
mənimsənilməsinə zəruri kömək göstərmir. Bu cür məktəbləri bitirən
şagirdlər ali məktəblərə qəbul olmaq imkanlarını itirirlər. Bizim
məktəblərdə belə diferensial təlimdən istifadə olunmur. Bütün şagirdlər
eyni proqram üzrə təhsil alır. Onların ali məktəblərə daxil olması
məqsədi ilə eyni məzmunu və həcmi olan proqramlar əsasında
hazırlanmış test banklarından istifadə olunur. Bütün şagirdlər
ümumtəhsil və ali təhsil alma hüququna malik olurlar.
Ümumtəhsil məktəblərində diferensial təlimə başqa cür yanaşılır.
Diferensiyanın başlıca prinsipi təhsilin məzmununu sadələşdirmək
deyil (birini sadələşdirmək, digərini mürəkkəbləşdirmək), müəllim
tərəfindən şagirdlərin diferensiyasına kömək göstərməkdir. Bəzi
şagirdlərin köməyə böyük ehtiyacı var, digərlərinin adi qayda da
(normada) köməyə ehtiyacı var. Üçüncü qrup şagirdlər isə köməyə
ehtiyacı minimumdur. Köməyə daha çox ehtiyacı olanlarla iş daimi
deyil, müəyyən vaxt ərzində aparılır.
Şagirdlərin imkanları daxilində tədris işi aparılarsa, onların
köməyə ehtiyacı az olur. Bu növ diferensiyada ən mürəkkəb tapşırıqlar
müvəqqəti olaraq azaldıla bilər. O vaxta kimi müəllim tərəfindən
göstərilən köməyə şagirdlər adaptasiya olmayıblar. Müəyyən vaxt
keçdikdən sonra şagirdlərin təlimdə müstəqilliyini genişləndirmək
məqsədilə göstərilən kömək yavaş-yavaş azaldılır.
Tədris prosesində daha yüksək hazırlıqlı şagirdlərə diferensial
yanaşmaq xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Bu həmin şagirdlərin fərdi
tapşırıqlar almaq vasitəsilə öz qabiliyyətlərini inkişaf etdirməyə xidmət
edir. İstedadlı şagirdlər üçün fakültətiv məşğələlərin, şagird
cəmiyyətinin və s. təşkili də onların təlimdə daha sürətlə
mənimsəmələrinə zəmin yaradır. Tədris işlərinin təşkilinin kollektiv
formaları da mövcuddur. Ümumsinif, qruplar və fərdi formada təlimin
Dostları ilə paylaş: |