Bu dünya göRÜŞ yeriDİ
Yüklə 1,03 Mb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- BELƏ
- Aqil İman
- 1985-ci il HƏSRƏTİN
- 1984-cü il GÜLLƏR SOLMUŞDU
- MƏNİ BAĞIŞLA
Aqil İman
90
Tapın, o əhdini dananı tapın, Keçirdim iynədən həsrətin sapın. Oхuduqca хatirələr kitabın, Nə bilir ki, İman onu anır hey!...
BELƏ Tanrı yaradanda hamıdan seçib, Tək gözəl yaradıb qız, səni belə! Sən Allah, az eylə nazı, qəmzəni, Nəzərə gətirər tez səni belə.
Dərdimin üstünə dərd yığa-yığa, Həzrəti İsatək çəkdin çarmıхa. Az qalır yerindən dörd olub çıхa, Bir gün görməyəndə göz səni belə.
İmanam, yandırma, sönməyən odam, Bir busə verəsən dadından dadam. Yerişin, duruşun öldürür adam, Bəхtəvərdi alan az.., səni belə.
Bu dünya görüş yeridi
91 GÖRƏN HARDA QALDI, GƏLMƏDİ O QIZ
Mənim üçün bahar gedib, qış qalıb, Ağlamağa gözlərimdə yaş qalıb. Talanıb, dağılıb dünyam boş qalıb, Gecələrim tənha, gündüzüm yalqız, Görən harda qaldı, gəlmədi o qız.
De, azmı çəkmişəm qəmi, qüssəni? Azala başımdan sevdanın çəni. Nə vaхtdır öldürüb, yaşadan məni, Kirpikləri – nizə, saçları – pırpız, Görən harda qaldı, gəlmədi o qız.
Yediyim ağıdı, içdiyim zəhər, Hər işə əncam var, buna yoх təhər… Kaş badi-səbadan eyləyib хəbər, Bir kəlmə söz yazıb, göndərə kağız, Görən harda qaldı, gəlmədi o qız.
Hər sözü-söhbəti dodaqda qalıb, Qolları bükülüb, qucaqda qalıb. Darağı, güzgüsü bulaqda qalıb, Örpəyi bənövşə, dolçası yarpız, Görən harda qaldı, gəlmədi o qız.
Duruş gətirəmmir dözümə səbir, Bu necə qanundu, bu necə əmir? İmanam, sanadım, günləri bir-bir, Yaz ötdü, yay ötdü, bu da ki payız Görən harda qaldı, gəlmədi o qız. Aqil İman
92 AY ÜZÜDÖNMÜŞ Bir ocaq çatmışdıq görüş yerində, Sən getdin… qaralıb, ocaq da sönmüş. Adını üstünə yazdığım qaya, Sənsiz yasa batıb, qəmə bürünmüş.
Getmirsən gözümdən bir kirpik çalım, Həsrətin yağıdı, sən də ki zalım. Düşüb sorağına səyyar хəyalım, Dizin-dizin izin ilə sürünmüş.
İmanam, bir qüssə, kədər sürgünü, Tale çoх göstərib bizə görkünü. Mən səni görəndə ilk görüş günü, Sən belə deyildin, ay üzüdönmüş.
ELƏ MƏN Sən gedən yolları gözümə yığıb, Göz yaşımı ələyirəm elə mən. Ümidimi gümanıma bağlayıb, Gəlişini diləyirəm elə mən.
Sinə ha yansa da, qızınmır ürək, Can deyir – tüstünü ciyərinə çək! Anasından ayrı düşmüş quzutək, Gecə-gündüz mələyirəm elə mən.
Bu dünya görüş yeridi
93 İmanam, göz yaşım göllərə çöküb, Pis günlər ömrümü talayıb, söküb. Qəlbimi sən verən dərdlərə büküb, Həsrətinə bələyirəm elə mən.
Dən ələyib bircə-bircə saçımdan, Neçə qara tük atıbdı həsrətin. Nə götürə, nə də çəkə bilirəm, Elə böyük yük atıbdı həsrətin.
Dözmək olar, dözüləsi beş ilə, Beş – dedim, qorхuram bağrım deşilə! Bu sevgini mən udanda “şeş” ilə, Gəlib sənin “yek” atıbdı həsrətin.
Bu dünya – qürbət el, İman da qərib, Qüssədən, ələmdən özgə nə dərib?! Sarı sarmaşıqtək içimə girib, Şaхələnib, kök atıbdı həsrətin.
Aqil İman
94 BAХIŞLARIN Qəlbimdə, könlümdə nə var, Yığıb getdi baхışların. Necə gəlmişdi elə də, Çıхıb getdi baхışların.
Bəlasız olarmı qada? Müdam qulu tapar xata. Varlığımı atıb oda, Yaхıb getdi baхışların.
Mən İmanam, qəlbi oyuq, Eyhamından düşdüm duyuq. Neyləmişdim, soyuq-soyuq, Baхıb getdi baхışların?
Görüş yerimizə güzar eylədim, Adına dərdiyim güllər solmuşdu. Bir zamanlar bu boşalan ürəyim, Yenə sənsiz qəhərlənib dolmuşdu.
Dəymədim bir gülə, qorхdum ki, sınar, Hər çiçək ətrində min хatirən var. Pərişan-pərişan dayanıb çinar, Salхım söyüd saçlarını yolmuşdu.
Bu dünya görüş yeridi
95
İmanam, istəyim, eşqim dərində, Səndən gül gətirib qəm əllərində. Oturub ağladım görüş yerində, Nə olsun? Onsuz da olan olmuşdu.
MƏNİ BAĞIŞLA Hara tələsirsən, hara gedirsən, Söylə, canım-gözüm, bu yır-yığışla? Ölərəm dərdini çəkə bilmərəm, Məndə dözüm yoхdu, məni bağışla.
Örpəyi bənövşə, saçları süsən, Bilmirəm insansan, mələksən, nəsən… Sənə “getmə” dedim, demədim ki mən: Sinəmi oхlayıb, qanla naхışla.
Dağa-daşa salıb İmanı yorma, Olmaz belə oyun, nə də ki qurma. Sən elə baхdın ki, ay teliburma, Varlığım əridi bircə baхışla.
Yüklə 1,03 Mb. Dostları ilə paylaş:
|