Dağliq qarabağda erməNİ terroru



Yüklə 211,52 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə4/7
tarix14.06.2018
ölçüsü211,52 Kb.
#49029
1   2   3   4   5   6   7

 

 



Şəhidlərin  dəfnindən  üç  gün  sonra  Ruzigar  Məmmədov  Ağdam  polis 

batalyonunun  2  nəfər  əməkdaşı  ilə  birlikdə  əməliyyat  planı  hazırlayır.  Onlar  silahlanıb 

gecə  erməni  kəndi  Kəndxurda  tərəf  gedir  və  nəzarət  postlarının  birinin  yaxınlığında 

mövqe  tuturlar.  Gecə  erməni  yaraqlılarının  komandiri  üç  nəfərlə  postları  yoxlamağa 

çıxarkən  atasının və dayısının intiqamını onlardan alırlar. 

 

Qaradağlı  kənd  sakinləri  Çingiz  Məmmədov,  Kərəm  Ağalarov  və  Şəfqət 



Məmmədova  Qaradağlının ağır günləri haqqında aşağıdakı məlumatı vermişlər: 

 

“1991-ci il sentyabr ayının 8-də Ayaz Mutəllibovun prezident seçilməsi günü idi. 



Qaradağlılar  səhər  tezdən  seçki  məntəqəsinə  gəlib  səs  verirdilər.  Səsvermədən  sonra 

bazarlıq  etmək  üçün  kənd  sakinləri  seçki  məntəqəsinin  qarşısında  dayanmış  avtobusa 

minərək Ağdama getmişlər. Geri qayıdarkən avtobus Xocavənddən 3 kilometr aralıda hər 

tərəfdən  avtomat  atəşinə  tutulmuş,  avtobusda  olan  40  nəfərdən  2  oğlan,  6  qadın  qətlə 

yetirilmiş,  23  nəfər  ağır  yaralanmışdır.  Yaralılar  təcili  olaraq  Ağdam  xəstəxanasına 

çatdırılmışdır.” 

 

Avtobus  faciəsindən  sonra  Qaradağlının  cəsur  gənclərindən  Elnur  Süleymanov, 



Xanalı  Hüseynov  və  Rayət  Quliyev  sentyabr  ayının  25-də  gecə  silahlanıb,  ermənilərin 

tutduğu Aşan kəndinin arxa hissəsinə keçmişlər. Onlar kəndə yaxınlaşıb onun kənarı ilə 

gəzən  üç  nəfər  silahlı  erməni  hərbiçisini  atəşə  tutub  qətlə  yetirmişlər.  Bu  əməliyyat 

zamanı  Rayət  ağır  güllə  yarası  alsa  da,  yoldaşları  onu  gizli  meşə  yolu  ilə  kəndə  gətirib 

oradan Beyləqan xəstəxanasına çatdırara həyatını xilas etmişlər. 

 

8 sentyabr 1991 – ci il hadisəsindən sonra qaradağlıların nümayəndələri  Məzahir 



Ağalarov,  Nobil  Zeynalov  20  nəfərlə  Bakıya  gedərək,  prezident  Ayaz  Mütəllibovla 

görüşmüş, ona Qaradağlının ağır vəziyyəti barədə məlumat vermişlər. 

 

A.  Mütəllibovla  qaradğlılara  kəndin  müdafiəsi  ilə  şəxsən  özü  məşğul  olacağına 



söz  vermiş  və  bundan  3-4  gün  sonra  11  nəfərdən  ibarət  bir  qrup  hərbiçi  Qaradağlıya 

göndərilmişdi. Onlar kəndin yuxarı hissəsində Abbasovun evində yerləşmişdilər. Kəndin 

müdafiəçiləri  həmin  dəstə  ilə  birlikdə  bir  qisas  əməliyyatı  hazırlayıb  həyata  keçirməyə 

müvəffəq  oldular.  21  nəfərlik  dəstə  Vərəndətiyə  gedən  yolun  kənarında  yerləşən  çoxlu 

erməni  quldurlarının  toplaşıb  keşik  çəkdiyi,  hərbi  əhəmiyyətli  məntəqə  olan  fermaya 

hücum edərək üç nəfər  qulduru zərəsizləşdirmiş, qalanlarını isə qonşu erməni kəndlərinə 

çəkilməyə məcbur etmişlər. Lakin təxminən 1 aydan sonra kənddin mühafizəsinə kömək 

üçün göndərilmiş hərbiçilərin müəmmalı şəkildə geri çağrıldması Qaradağlının ağır olan 

vəziyyətini daha da ağırlaşdırdı. 

 

 



          

           II Qaradağlının işğalı 

 

Xocavənd rayonunun azərbaycanlılar yaşayan kəndlərinin işğal tarixləri və digər 



faktlar sübut edir ki, dinc əhali öz döğma torpaqları uğrunda sona qədər mübarizə aparıb, 

son  nəfəsə  qədər  döyüşmüşlər.  Düşmənin  hərbi  qüvələri  ilə  qeyri  –  bərabər  döyüşlərdə 

mərdlik,  şücaət  göstərmiş  yerli  əhali,  təklənməsinə,  köməksiz  qalmasına  baxmayaraq 

vətən uğrunda 5 ildən artıq düşmənə qəhrəmanlıqla müavimət göstərmişdir. Təxribatların 

1988  –  ci  ilin  fevralından  başladığını,  Tuğ,  Saləkətin    kəndlərinin  30  oktyabr  1991, 

Xocavəndin  özünün  19  noyabr  1991,  Naxullunun  10  yanvar  1992,    Qaradağlının    17 

fevral  1992  ,  Muğanlı,  Əmirallar,  Kuropatkinin  02  oktyabr  1992,  Xətainin  20  avqust 

1993, Günəşlinin  23 avqust 1993- cü ildə işğal olunması  deyilənləri sübut edir




 

10 


Xankəndi    ilə  Xocavənd  rayon  mərkəzi  arasında  yerləşən  Qaradağlı  erməni 

kəndlərinin  mühasirəsində  olduğundan  Qarabağ  münaqişəsinin  başladığı  ilk  gündən 

fasiləsiz  olaraq  erməni  quldur  dəstələrinin  aramsız  hücumlarına  məruz  qalmışdır. 

Ətrafındakı yüksəkliklərdən ara-sıra atılan atəşlər nəzərə alınmasa, 1988-ci ilin fevralında 

1992-ci ilin fevralınadək Qaradağlıya 305 dəfə düşmən hücumu olmuşdu. Bu döyüşlərin 

hər  birində  isə  kənd  sakinləri  itkilər  vermişlər.  Ermənilərin  Qaradağlıda  insanlığa 

sığmayan  vəhşiliklər  törətməsinə  şərait  yaradan  əsas  səbəblərdən  biri  kəndin 

Azərbaycanın digər yaşayış məntəqələri ilə torpaq  əlaqəsinin kəsilməsi və  dörd tərəfdən 

mühasirəyə alınmış kəndin səmasında Azərbaycan vertolyotlarının mütəmadi atəşə məruz 

qaldığından hava xətti ilə də heç bi köməyin göstərilməməsi idi.

 

 

1991-ci ilin yayından başlamış dinc əhalinin Qaradağlıdan çıxarılması əməliyyatı 



ilin sonunda demək olar ki, tamamilə başa çatdırılmışdı. İşğal ərəfəsində Qaradağlını 125 

nəfər  müdafiə  edirdi.  Bunlardan  yalnız  14  nəfəri  Ağdamdan  köməyə  gəlmiş  Milli 

Ordunun, 70 nəfəri isə Qaradağlı özünümüdafiə dəstəsinin döyüşçüləri idi. Bundan başqa 

17  nəfər  yaşı  60-dan  yuxarı  olan  kişi,  13  nəfər  məktəb  yaşlı  uşaq  əllərində  silah 

vuruşmağa hazır dayanmışdılar. 11 nəfər yaşı 50-dən yuxarı olan qadın könüllü kənddə 

qalaraq  ərlərinə,  oğullarına  və  qardaşlarına  arxa  olub  kömək  edirdilər.  Qəhrəman 

Azərbaycan  qadınlarından  Zivər,  Sitarə,  Tavar,  Gərəkməz,  Mina,  Minarə,  Səadət, 

Mirvari,  Minayə,  Gülər  və  Həqiqət  dekabr  ayından  başlayaraq  125  nəfərə  yaxından 

köməklik etmişlər. 

 

1991-ci ilin noyabr ayının 20-də Qarakənd üzərində içərisində  Azərbaycan dövlət 



rəsmilərinin də olduğu vertolyotun ermənilər tərəfindən  vurulması yerli əhalinin təşvişini 

daha  da  artırdı.  Mühasirə  vəziyyətində  olan  kəndlə  əlaqə  ancaq  vertalyotlar  vasitəsilə 

mümkün  idi.    Bundan  sonra  kəndə  gələn  vertalyotlar  kənd  əhalisinin  bir  hissəsini 

təhlükəsiz  yerlərə  aparmağa  başlaılar.  Erməni  yaraqlıları  demək  olar  ki,  hər  gün  kəndə 

həmlələr  edir,  müdafiəçilər  bütün  istiqamətlərdən  olan  atəşlərə  atəşlə  cavab  verməli 

olurdular.  

 

 

1992-ci  il  yanvarın  8-də  ermənilər  yenidən  kəndə  güclü  hücuma  keçdilər.  Milli 



Ordunun və könüllü müdafiə dəstəsinin döyüşçüləri bu hücumun qarşısını alıb quldurları 

geriyə çəkilməyə məcbur etdilər. Bu döyüşdə Əliqismət Kərimov, Alov Əzizov, Namiq 

Hüseynov,  Ərəstun  Məmmədov,  İlqar  Hüseynov  qəhrəmanlıq  köstərərək,  çoxlu  sayda 

erməni  yaraqlısını  zərərsizləşdirdilər.  Döyüşdə  ağır  yaralanmış    Məzahir  və  Hidayət 

yanvarın  9-da  kəndə  gəlmiş  vertolyotla  Ağdam  xəstəxanasına  çatdırılsa  da,  Məzahirin 

həyatını xilas etmək mümkün olmamışdır. 

 

Yanvarın  12-də  quldurlar  kəndə  gələn  vertalyotun  düşməsinə  imkan  verməmiş, 



buna görə də ekipaj gətirdiyi  ərzaq və sursatı vertolyotdan kəndə ataraq geri qayıtmağa 

məcbur  olmuşdur.  Lakin  bir  qədər  sonra    çətinliklə  də  olsa  Qaradağlıya  enən  bir 

vertalyotla  şəhid  Məzahirin  dostları  qayıdaraq  onun  qisasını  alacaqlarına  and  içmişlər. 

Onların sırasında  Milli Ordunun döyüşçüsü Eldar Arazov da var idi. 

 

 

Lakin  qüvvələr  nisbəti  bərabər  deyidi.  Canlı  qüvvəyə,  hərbi  texnikaya,  sursata 



böyük ehtiyac duyulurdu. Top, “Qrad”qurğusu, BMP, avtomat, pulemyot və s. silahlarla 

silahlanmış düşmən hərbi texnika və canlı qüvvə baxımından  çox böyük üstünlüyə malik 

idi.  

 

Qaradağlıların  haray  səsi  hər  gün  dəfələrlə  ratsiya  ilə  ölkəyə  yayılırdı.  Bu  işdə 



rabitəçi  Zahid Xəlilovun, İmran Hüseynovun və Həqiqət Hüseynovanın  xüsusi xidməti 


Yüklə 211,52 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə