68
və sonra:
Ey mənşəyi-cövhər-həyatım,
Xoşnudluğundadır nicatım!
Bildim işimi, günahkaram!
Gəldim sənə xarü şərmsarəm.
Dünyadə səni mən eylədim zar.
Üqbadə məni sən eyləmə xar.
Yaxdın məni atəşi-cəfayə!
Saldın ğəmi mehnətü bəlayə!
Sən meyli-fəraqü rahət etdin,
Bir künci tutub fərağət etdin!
Kim eylədi həll müşkilatın?
Kim verdi bu güssədən nicatın?
Şəb tu səhər ol əsiri-hicran
Matəm tutub etdi ahü əfgan (6.s.126-127)
«Leyli və Məcnun» əsərində Füzuli zülmət gecənin təsvirini
verib müxtəlif ulduzlardan, bürclərdən söhbət açır. Zöhrənin
siyahi-keysuini-qara saçlarını dağıtmasından, bürcün qara libasa
bürünməsindən bəhs edir:
Dəlvi dəlib afəti-zamanə,
Min qətrə sacıldı asimanə.
Hut eylədi həbsi-Yunisi-ruz,
Bərqi-şəfəq oldu asimansuz.
Ərz eylədi əxbəşə cinasın,
Cəbhə dəxi cəbhəsin ziyasın. (6. s. 131)
Bu parçada Füzuli Peyğəmbər Yunis əleyhissəlamın rəvayə-
tini yada salmışdır. Yunis əleyhissəlamın Qurani Kərimin «Şaf-
fat» «Əl Ənbiya», «Nun və ya Qələm» surələrində onun haqqında
rəvayətlər verilmişdir.
Yunis əleyhissəlamı Allah-təalanın hidayətdə qovuşdurub
başqa insanlardan üstün tutduğu peyğəmbərlik verdiyi bəndələrin-
dəndir. Qurani-Kərimin onuncu surəsi Yunus adlanır. Tövratda
Yunis adı Yaşa kimi verilib. Müsəlman ilahiyyatçıları və tarix-
çilər onun adını Yunis ibn Məttə kimi veriblər.
69
«Yunisin həyatı eramızdan əvvəl VIII əsrə təsadüf edir. O, As-
suriyanın paytaxtı Neynəvada peyğəmbərlik etmişdir. Ərəb tarix-
çiləri Neynəvanı Mosul kəndlərindən biri olduğunu göstərirlər».
(1. s. 145). «Qurani-Kərim»də Yunisin yüz min nəfərə və ya daha
çox adama peyğəmbər olaraq göndərilməsindən bəhs edilir.
Qurani-Kərim. Əl-Ənam («Davar») surəsi.
86. Biz həmçinin İsmailı əlyəsəyi. Yunusu və Lutu da
hidayətə qovuşdurur və onları (özləri ilə bir dövürdə yaşayan
bütün) insanlardan üstün etdik (4. s. 137).
Qurani-Kərim. Əş-Saffat («Cərgə-cərgə durnalar») surəsi.
139. Həqiqətən, Yunis da /Bizim tərəfimizdən göndərilmiş/
peyğəmbərlərdəndir!
140. (Ya Peyğəmbər!) Yadına sal ki, bir zaman o, (qövmünün
küfrü üzündən yük və adamla dolu bir gəmiyə qaçmışdı).
141. (Gəmidə olanlar) püşk atmış və (püşk ona düşdüyü üçün)
məğlubedilənlərdən olmuşdu. (Yunus gəmiyə mindiyi zaman
gəmi yerindən tərpənməmiş, buna görə də sərnişinlər-yəqin ki,
içərimizdə ağasından qaçmış kölə vardır-demişlər. Gələnin kim
olduğunu bilmək üçün püşk atılmış və o, Yunisa düşmüşdü.
Yunus özünü dənizə atmağa məcbur olmuşdu).
142. (Yunus Allahın izni olmadan qövmün tərk edib getdiyinə
görə) özünü qınadığı halda (dənizə atılarkən) balıq onu udmuşdu.
143. Əgər o, (Allahı) çox təqdis edənlərdən (namaz qılan-
lardaq) olmasaydı.
144. Yəqin ki, balığın qarnında qiyamət gününə qədər qalardı.
145. Nəhayət, o xəstə olduğu halda onu boş bir yerə (sahilə)
atdıq.
146. Və (başı) üstündə (ona kölgə salmaq üçün) iri yarpaqlı
bir ağac (yaxud qabaq tağı) bitirdik.
147. Biz onu yüz min nəfərə və ya daha çox kimsəyə
peyğəmbər göndərdik.
148. Nəhayət, onlar ona (Yunusa) iman gətirdilər və Biz də
onlara müəyyən vaxtadək (ömürlərinin axırına kimi) gün-güzəran
verdik. (4. s. 450).
Qurani-Kərim. Əl-Ənbiya («Peyğəmbərlər») surəsi.
70
87. Zün-Nunu (balıq sahibi Yunusu) da xatırla! Bir zaman o
(küfr etməkdə həddi aşmış ümmətinə qarşı) qəzəblənərək çıxıb
getmiş və (Bizə xoş gəlməyən bu səbirsizliyinə görə) onu
möhnətə düçar etməyəcəyimizi (gücümüzün, yaxud hökmümüzün
ona yetməyəcəyini) güman etmişdi. Amma sonra qaranlıqlar
içində (balığın qarnında: gecənin yaxud dənizin zülmətində):
«Pərvərdigara! Səndən başqa heç bir tanrı yoxdur. Sən pak və
müqəddəssən! Mən isə, həqiqətən, zalimlərdən olmuşam (əmrinə
qarşı çıxaraq özümə zülm eləmişəm)» -deyib dua etmişdi.
88. Biz onun (Yunusun) duasını qəbul buyurduq və (balığın
qarnından çıxartmaqla) onu qəmdən qurtardıq. Biz möminlərə
belə nicat veririk!(5.s.328).
Qurani-Kərim: Nun və ya qələm surəsi.
48. (Ya Rəsulum!) Sən öz Rəbbinin hökmünə səbr et və balıq
sahibi (Yunus peyğəmbər) kimi olma (risaləti təbliğ etməyi yerə
qoyma). O zaman o, (balığın qarnında) qəm-kədər içində boğula-
raq (Rəbbinə) dua etmişdi.
49. Əgər Rəbbindən ona bir mərhəmət, nemət yetişməsəydi,o,
məzəmmət olunaraq quru yerə (səhraya) atılacaqdı.
50. Amma (tövbə etdikdən sonra) Rəbbi onu (öz bəndələri içə-
risində) seçdi və salehlərdən (peyğəmbərlərdən) etdi. (5. s. 565).
Rəvayətə görə, Yunus 33 il bütpərəstliyə tapınıb fitnə-fəsad
törədən Neynəva əhlinin təkallahlığa çağırmış, yalnız iki nəfərdən
başqa şəhər əhli ona inanmamış, öz müşrikliyini və bəd əməllərini
davam etdirmişdir. Artıq usanmış Yunus Rəbbini çağırıb şəhər
əhlinə qarğış edir. Bu zaman Tanrıdan ona vəhy nazil olunur ki,
daha qırx gün adamları haqq dininə çağırsın.Yunis 37 gün heç bir
irəliləyiş olmadığını və adamların öz kafirliklərində qaldığını
görərək onların 3 gün içərisində dəhşətli əzaba düçar olacaqlarını
deyib şəhəri tərk edir. Yunisin bu hərəkəti Tanrı tərəfindən
dözümsüzlük və səbirsizlik kimi qarşılanır (Nun və yaxud qələm
surəsi. 48-50-ci ayələr).
Yunis Neynəvanı tərk edib dərya sahilinə gəlir, bir gəmiyə
minir. Dini rəvayətlərdə onun gəmidə olanlar tərəfindən dənizə
atıldığı göstərilir. Gəminin dənizdə hərəkət etmədiyinə görə onu