XVII əsr Qərbi Avropa ədəbiyyatı
355
İşə məcbur olmuş? Kimçin o adam
Belə iş görmüş, almış intiqam?
Özünü ölümdə, deyin, doğrultsun,
Yoxsa ki, ölümdür qisməti onun.
Sual oluna bilər ki, kral nə üçün belə hərəkət edir.
Bəlkə o, Bustonun onun əmri ilə öldürüldüyünə şübhələnir?
Bəlkə öz cinayətinin açılmasın istəyir? Əlbəttə, yox. Sadəcə
kral öz alçaqlığını dərk etdiyindən vicdanı qarşısında əzab
çəkir. Əgər Don Sanço sirri açıb desə, Bustonun kralın əmri
ilə öldürdüyünü söyləsə, şərəf, namus sözünə əməl etmək
qanunlarına xilaf çıxmış olar, alçalar. İnsan kimi bu qədər
ucalmaz. Onun nəcabəti, namusu, şərəfi bu qədər yüksək
görünüb kralı əzməz, iztirab verməz. Ona görə də kral necə
olursa-olsun, hətta bu iş onun ziyanına olsa belə Don San-
çonun həqiqəti etiraf etməyini istəyir. Kral belə düşünür ki,
Don Sançonun belə hərəkəti insan kimi onu alçaldar, kralın
cinayətini yüngülləşdirər, ona bəraət qazandırar. Kral istəyir
ki, qoy o, zəiflik göstərsin, verdiyi vədi pozsun, bu qədər
alicənab olmasın, onda kralın da vicdanı sakitləşər. Sanki
gənc də bunu başa düşür. Başına gələn fəlakətlərin baisinin,
səbəbkarının nə istədiyini anlayır. Lakin Bustonu nə üçün,
kimin göstərişi ilə öldürdüyünü demir.
Bəli, mən öldürdüm, açıq deyirəm,
Amma səbəbini deməyəcəyəm.
Mənim dostum olan gözəl bir şəxsi
Öldürdüm. Kim bilir, dərhal söyləsin.
Mənsə, Taberaya, heç vaxt, heç zaman,
Ölüm istəməzdim, yox-yox... Ah, aman...
Kral da, onun bədnam müşaviri Don Aryas da cəhd
edirlər ki, gənci andını pozmağa vadar etsinlər, onun
alçaldığın görsünlər. Kral da, Don Aryas da onu yeni
Afaq Yusifli İshaqlı
356
iztirablara düçar edirlər. Don Sanço isə möhkəmdir,
dönməzdir. O istəyir ki, qoy kral özü verdiyi vədə əməl etsin,
qoy Cəsur adı daşıyan bir adam həqiqətin gözünə dik baxsın,
cinayətini boynuna alsın.
Kral əzab çəkir, narahat olur, lakin həqiqəti etiraf
etməyə gücü, cəsarəti çatmır. Don Sançonun ölümünə də yol
vermək istəmir. Belə olan halda o, baş alkaldları təkbətək
yanına çağırıb onları oxşayır, dilə tutur, ədalətli, mərhəmətli
qərar çıxartmalarına cəhd edir. Lakin baş alkaldlar olan
Pedro və Farfan de Ribera gəncə ölüm hökmü kəsirlər. Kral
hökmü oxuyub təəccüb edir, alkaldların sözünə əməl
etmədiklərini, qəddar qərar çıxardıqlarını söyləyir.
Lope de Veqa Farfan və Don Pedronun simasında heç
nəyə satılmayan, qanun və ədalət yolunda heç nədən, heç
kəsdən qorxmayan təmiz hüquq işçilərinin surətlərini
yaratmışdır. Don Pedro kralın sualına cavab olaraq söyləyir:
Biz sizə tabeyik, nökərik, ancaq
Hakim tək kimsəyə satılmarıq biz.
Bizim qarşımızda haqsız bir iş çün,
Əsla inad ilə bəhs etməyin siz.
Yol verə bilmərik heç bir yalana...
Əsamızı rüsvay etmərik əsla.
Baş alkald Farfan de Ribera da eyni həqiqəti təsdiq
edir. Hətta Kral belə bu adamlara təsir göstərə bilmir. Kral
çıxılmaz vəziyyətdə qalır. Don Aryasın məsləhəti ilə bütün
bu cinayətlərdə özünün günahkar olduğunu etiraf etməli olur.
Miskin, cılız kral nəhayət zorla da olsa, deyir:
Sevilya! Düzünü deyim sənə mən:
Bəli, məni edam sən etməlisən!
Bil ki, mənəm, mənəm onun qatili!
O, günahkar deyil. Bu, bəs deyilmi?
XVII əsr Qərbi Avropa ədəbiyyatı
357
Don Sanço de Ortis bəraət qazansa da, səadətini,
sevgisini itirir. Estrelya onu əbədi sevgi ilə sevdiyini söyləsə
də, qardaşının qatili olan bir adamın arvadı olmaq
istəmədiyini bildirir. Don Sanço özü də onu haqlı bilir.
Mənim öz dostumu öldürdüyümdən,
Bacısını alsam, namərd olardım.
deyərək Estrelyaya bəraət qazandırır. Həyatda bir-biri üçün
yaradılmış iki insan əbədi olaraq bir-birindən ayrılır. Kral və
Don Aryas onların alicənablığına, mənəvi gözəlliyinə heyran
qalır, "Nə böyük nəcabət, alicənablıq", "Ruhun möhkəmliyi
həddindən artıq" deyərək onların hərəkətinə, bir-birindən
ayrılmasına ən böyük insani bir hadisə kimi baxırlar. Don
Sançonun nökəri Klarindo isə "Ancaq mənə qalsa
ağılsızlıqdır" deyib başqa bir münasibət bildirir. Klarindonun
mövqeyi və əxlaqının ifadəsi kimi səslənir. O, sevən
gənclərin ayrılmalarını ağılsızlıq adlandırır. Don Sanço və
Estrelya ayrılmaqla, başqa cür həyat qurmaqla xoşbəxt
olacaqlarmı? Don Sanço Kralın əlində bir oyuncaq olsa da,
Estrelyanın qardaşını öldürüb, onunla evlənsə xoşbəxt
olarmı? Adamlar nə deyərdilər? S.D.Artamonov belə hesab
edir ki, Klarindonun replikası müəllif mövqeyinin açarıdır
1
,
onun namus qullarının mövqeyində durmadığın bildirir.
Bununla bərabər Lope de Veqa daha realistcəsinə
hərəkət edərək sevgililərin qovuşmasına imkan, səbəb
görməmişdir. Qəhrəmanlar yaranmış vəziyyətdə namus və
şərəf qanunlarına ən yüksək insani baxımdan da əməl edərək
öz səadətlərindən imtina edirlər. Burada bir cəhət də nəzərə
alınmalıdır. Dövrün insan səadətinə zidd olduğunu
göstərmək baxımından əsərin sonluğu məqsədəuyğundur. Bu
1
Бах: С.Д.Артамонов и Р.М.Самарин. История зарубежной
литературы ХВЫЫ века, Учпедгиз, Москва, 1953, с.90.
Dostları ilə paylaş: |