|
Divan-ü luğat-it tüRKcoşqu : cəzbə. çarpıntı. vəcd. qanıt. əsrim. əsrəm. həyəcan.
coşqun
|
səhifə | 12/66 | tarix | 02.06.2018 | ölçüsü | 8,02 Mb. | | #47016 |
| coşqu : cəzbə. çarpıntı. vəcd. qanıt. əsrim. əsrəm. həyəcan.
coşqun : küşən. təprəş. təprətíkka. qaynar. qanıtqan. əsrik. daşqın. coşan. özündən çıxan.
coşmaq : 1. qomınmaqka. həyəcanlanmaq. qomınmaqka. qaynamaq. 2. ad. çoqrama yulka. suyu çox olan, fışqıran qaynaq.
coşturan: qomıtqanka. hər zaman coşturan, özlətən, sevdirən, qanatan.
coşturmaq: qomutmaqka. qumıtmaq.
coşu : qomınka. həyəcan.
coşub qalxmaq: savrulmaqka. - çaylar savruldu.
coşun : kaftan. yarıqka. zireh.
covlalka : covlan. çoğral. şuluğ.
covlan : covlalka. şuluğ. çoğral.
covlanmaq : çoqralmaqka . covlalmaq. coşub, qalxıb qaynamaq. dalqalanmaq.
culqamaq: qapsamaq. yumutmaqka. - sağınc məni yumuttu.
cumalıka : qarınca.
cuman : salcuqka. saltuq. salsuq. salan. sallayan. arslan. igid. - salcuq su başıka: yügrək ( iti, üyrəkli). qoşun başı.
cummaq : 1. çapturmaqka. üzərinə cummaq. saldırmaq. 2. təpilmək. təbrətmək. həmlə edmək. - o yağıya təprətti. 3. gomımaqka. 4. yunmaq (y <> c ) cunmaq. çimmək.
cummaqka : çimmək. suya dalmaq·.
cumuşmaq : qomuşmaqka. qoyluşmaq. - olar işə qomuşdular.
curlanmaq : burulmaq. düzəlmək. türülməkka. dürülmək. - bitik türüldü.
curlaşmaq : eytişməkka. barışmaq, yarışmaq.
cübürtməkka: cüvütmək. çubartmaq. çaparlamaq. (< çapmaq: soymaq. lütləmək. ). cübürttəmək. çalıp, soyup çıplaq buraxmaq. cıbırlatmaq.
cübürtsəməkka: cüvütləmək. çalıp soymaq.
cücəlik : çökötlükka. çökötqül. cüküt. güdə. qalta boylu. qıssa. qısalıq.
cücərmə: yapraq. gəlişmə. dirçəliş. inkişaf.
cüq : cük. şüqka. sük. sus. hiss. siss. susturma, sikut ilgəci. - şük dur: çük dur. - cocuq cükü. çəkik. çübəkka.
cüqüt : cüküt. çügüt. çöqüt. (1 < çüq. tüq. 2 < çökmüş). çıkötlükka. çökötqül. güdə. qalta boylu. qıssa. qısalıq. cücəlik. - cügüt kişi.
cümcük6: çümçük. sərçə. - tüppəklə cümcük atıladıq.
cünbüş : tapratka. çabaş. çıbış. çalqaş. qaynar
cür : cürka. 1. ası. qazanc. qazanc. mənfəət. fayda. - cür gözlürəm səndən. - cürsüz iş. - işi gördünsə, cürün gözlə: işi yapdın nəticəsin, faydasın çək. - cür istədik, çora düşdük. - çürükdəndən cür alan. 2. cur. yaraqlıq, yarqılıq, düzənlik göstərr. # çor: yanıqlıq, çürüklük göstərir.
cürətlənmək: tıqramaqka. tıqraqmaqka. tıqdamaq. qıvraqlanmaq. yavranmaq. bağadurlanmaq. tiğrək, qatı, sərt olmaq.
cürlaş : tutaş. tutac. tutuşka. uyuş. təvafüq.
cürləməkka : mənfəət əldə edmək.
cürlənməkka: dəğərlənmək. aşınmaq. faydalanmaq. (# çorlanmq: korlanmaq: ziyana düşmək).
cürləşmək: bəkişməkka. bəküşmək. gücləşmək. düzəşmək. sağnışmaq. kökləşməkka. köktəşmək. sahmanlaşmaq.
cüt : qoşa. qoşka. əş. tay. umayka.
cüvə : güyəka. güvə. bit.
cüvələmək : cüvədən arıtlamaq.
cüvi : cümeyir.
cüvütka : yaşıl göy. yəşmi. - göy cüvüt. - al cüvüt: açıq qırmızı.
ç
ça : çaka. bənzətmə ilgəci.
çabaq ərka: soysuz. mayası pozuq. sütsüz adam.
çaban : qaltan. qalqıtan. qalxan. sıçrayan.
çabaş : çıbış. tapratka. çalqaş. qaynar
çabuq : şəbüqka.
çaçırka : çadır. çaşır. çatır.
çadanka : çiyan. quyruğu örü. aqrəp·.
çadır : cacır. çaşır. çuvacka. çuvaşka. yuvac. kərəkika. - çadır örtüsü: arıqka. - çadırın ətəği: sapıqka. - çadırın üst yanındaki köşələrdən hər biri: uqka. - çadırın yanı. hər heyvanın əyəğisi. əyə qəmiği. qaburqa. yan: əyəküka.
çadır : çuvaşka.
çaflıka : şahin.
çağ>çaq
çax>çaq
çaq çuq : 1. çarıq çuruq: bir şeyin qırılmasından, əğilib qətlənməsindən çıxan səs. 2. - çaq çuq etməkka: odun. cəviz. gəmik kimi şeylər qırılırkən səs çıxarmaq. 3. - çağ çuğka qürültü. çar çur. 4. - çaq etməkka: çağlamaq. səs çıxarmaq.
çaq : çağ. 1. car. cay. yar. yarıq. ara. köç. ara. an. öy. öğ. müddət. zaman. - şam öyü. - tan öy: səhər çağı. - bir çağ (köç) qoyqıl: bir az dözginən. 2. çağı. qıvılcım. 3. çək. nuxdə.
çaqa : çağa çağa çağanıb. çağrulmaq. savruqmaqka. savrulmaq. çalxalanmaq. suların, köpükləninb axması.
çaqaka : çaqmaq.
çaqan : çağan. (z <> y <> q ) çazan. çayan. əğrəb.
çaqı : çağıka. çoğı. çuqı. qürültü. bağırtı. savaş.
çaqı : çoqıka. çuqı. gürültü.
çaqıqka : çavıq. çapıq. qamçı. qamıç. sırım. qamçı ucu.
çaqılamaq: çağılamaqka. bağırmaq. çağırmaq. çoğılamaq.
çaqılmaqka: çağılamaqka. çaqqılmaq. 1. çoğulmaq. çağılmaq. od çaxmaq. - daş çağıldı: daşdan od qalxdi. yügürdü gəvəl at, çaqdı qızıl od. 2. əriştirilmək. - söz qulaqa çaqıldı. 3. çağlamaq. şır şır axmaq.
çaqınmaqka: çağınmaq. çalışmaq. çaqqa çuq edmək.
çaqır : çaxır. 1. cığırka. dar yol. kiçik yol. çığır. 2. (< çıq. çuq. tuq). hər nəyin cirgəsi, çəkmişi, çıkırmışı. çaxır. şərap. 3. şirə. doşab. tuqşab. bəkməz. 3. çağrat. xumar. - xumar gözlü: çağrat gözlü. 4. göz boyalarından. qızıl, göy göz. - it çaxırı ata dəğmər, at çaxırı itə dəğməz. - çağır gözlü: göy qöz. - çağır quşu. doğan quşu. 5. sağırka. söbü1, qonus6 biçimində çaxır, şərab qabı.
çaqırışmaq : . çağırışmaq. ündəşməkka.
çaqırlamaqka: şirə yapmaq.
çaqırlanmaqka: şıra, şarap yiyəsi olmaq·.
çaqırlıqka: şəraplı. şərabı olan.
çaqırmaq: çağırmaq. çaqılamaqka. ündəməkka. ünləmək. oxumaq.
çaqışmaqka : çaqqşmaq.
çaqqar : çaqraq. keçəl. daz.
çaqla : çağla. 1. çalğa. şəlalə. abşar. 2. çağla: odla. alovla. yanıl.
çaqlanmaqka: ( çaql <> çalq ) çalqanmaq. pörtmək. yanmaq. alovlanmaq. - odu çaqlananın, gör nəcə halı.
çaqlap : çalpaqka. çaplaq. (< çal. çap. çaq. ). çalaq. çapaq. çanaq. qarışıq buruşuq. kir. pislik. - çalpaq iş. qarışıq iş.
çaqlatmaq:çağlatmaqka. çoqratmaqka. çoşdurmaq. qaynatmaq.
çaqmaq: çağmaqka ( ç <> q ) qaqmaq. 1. çoqmaq. çuqmaq. (quş) aşağı enmək. 2. yaxma aracı. 3. əriştirmək. yetişdirmək. - bu sözü onun qulağına çaq. 4. - ara çaqmaq: neçə nəyin arasın, barşığın çarpışdırmaq, çalışdırmaq, qarışdırmaq. savaşdırmaq. - o, iki yoldaş ara çaqdı. 5. çaxaka.
çaqmır : çağmırka. çamqurka. şəlqəm.
çaqmur çamıka: gürültü. bağırtı.
çaqnamaq: çağnamaq. qadrınmaq: qayrınmaq. qadırlanmaqka. qaddarlanmaq. çətinləşmək.
çaqraqka: çaqqar. kəl. keçəl. daz. - çaqraq bilə uyut bolmaz: keçəldə həya arama.
çaqrat : çağrat. çaxır. xumar. - xumar gözlü: çağrat gözlü:
çaqratmaqka: (< çaqıq: çalıq. açınmış). 1. çaqlatmaq. çalqatmaq. çaqdırmaq. alaylamaq. açıb yırtmaq. qözü bərətmək, qızartmaq. - gözünü çaqratdı: bərətdi. çaq çaq, iti iti, çer çer baxmaq. 2. xumarlamaq. - gözüvü belə çağratma.
çaqrı : çağrı. 1. çarx. çərx. çevri. çəvri. çevrilən, fırlanan nə. - çağrı çevrildi. 2. çağrış. oxut. dəvət. - qonaqlığa çaqrı: ovut. oxut.
çaqrıcı : çağrıcı. yıraquka. şarkıcı. müğənni.
çaqrıka : çağrı. doğan quşu. laçın. - çağrı bək: ad olaraq.
çaqrınmaq : çağrınmaq. oxunmaq.
çaqrış : çağrış. dartıqka. ehzar. dartıq. tartıqka də'vət.
çaqrışçı :. tartıqçıka. də'vətçi.
çaqrışmaq: çağrışmaq. oxuşmaq.
çaqruqka: çaqılmış təpilmiş nərsə. sərt. qatı. bərk. - çaqruq yer, topraq.
çaqşaq : çaxşaqka. çaqşa. qaqşaq. (< çaq. qaq). 1. qaya. daşlıq. yalın daş. - çaxşaq çaxraq yer: şor çoraq, qayalı yer. 2. qaquq. qaqquqka. qax. - çaxşaq üzrə ot bitməz, çağra ilə ut olmaz. (ut: üz. həya). 2. qaquq. qaqquqka. qax. qurutulmuş yemiş. 3. qurutulmuş, qaysı, üzüm kimi meyvələr.
çaqşamaq : çaxşamaq. çax çax edmək. çağıl çuğul edmək. çanqıldamaq. taqılan süs bəzəklər çax çax səs verməsi. - ayağım atda daş çaxşadı.
çaqşır : yeşimka. dizə baldıra sarılan, geyilən sarıq.
çaqşu : çaxşu. cirgə. mə'cun. nərsənin sıxılmış suyu.
çaqturmaqka: çaqtırmaq. iki kişini qızıştırıb araların vurmaq. savaştırmaq.
çaqur : çağur. sağur. çaruqka. taxaq.
çal : çalka. alaca. qır.
çal : rəhbə rəh. alavan.
çalan : çantur. qaytaran. çevirən. bir işin gedişin dəğişən.
çalanğka : çalan. 1. gəvəzə. bağıran. çalçənə. - çalanğ başı: çalçənə. bağıran kişi. 2. çalınmış. cin vurmuş. 3. yanıq, ot bitməyən, çoraq çoraq, şoraq ıssız yer.
çalbaşka : 1. yurbaşka. külbaş. çalqaş. qarışıq. 2. savaş. qavqa.
çalbaşmaqka: 1. savaşmaq. 2. çətinliyə düşmək. qarışmaq.
çaldıran : 1. yonan. yonqar. 2. sındıran.
çaldırmaq : 1. qapturmaqka. əldən vermək. oğrulmaq. - kifimi çaldırdım. 2. çarpmaq. sındırmaq. - daş çaldırmaq. 3. yonmaq. tıraşlamaq. - daşdan heykəl çaldırdım.
çaldramaqka: çağıl çuğul edmək. səs vermək.
çalı çırpı: kol kos. pölük.
çalı : boya. çüvütka. ön. önğka. süyüt. suyut. rəng.
çalıqka : 1. itik arama. çalıb çağırıb arama. 2. çağrı. salıq. yığılma, toplanma üçün çağrış. agəhi. xəbər veriş.
çalınka : çini. - çalınq ayaq: çini qab.
çalınmaqka: 1. çırpınmaq. 2. ərişmək. anqlanmaq. 3. çılınmaq. cılızlamaq. zayıflamaq. - nə çalınmısan belə. - ot bitdi, mal qara çalındı. 4. burmaqka. dağılmq. yayılmaq. buğlamaq.
çalınmış: 1. çalanğka. cin vurmuş. 2. çənəş. boş.
çalışan : qarışan. işləyən.
çalışka : çəlmə. çalmaş. gürəş. qurəş. güləş. gücəş.
çalışqan: turqan. durğan. tayqan. müqavim.
çalışmaqka: (< çal: çan: yarıq). 1. açışmaq. açılmaq. - qapını döğdüm, çalan olmadı: açan olmadı. - qapı çalışdı: açıldı. 2. gürəşmək. gücəşmək. döğüşmək. - qatırla at çalışdı, eşşək başı yarışdı. - ərlə arvad çalışdı. 3. işləmək.
çalıtmaq: çapıtmaq. toqıtmaqka. toxutmaq. vurdurmaq. dövdürmək.
çalq çulqka : çarpmaq, çalmaq, çaq çuq işi. - çalq çulq padar qıldı: talaq tuluq, taraq turuq, tax tux təpər vurdu. - çalq çulqka: çalxalanmağın səsi.
çalqa : çalğa. çağla. abşar. şəlalə.
çalqalanmaq: çalxalanmaq. çağqalanmaq. savruqmaqka. çağrulmaq. savrulmaq. suların çağa çağa çağanıb, köpükləninb axması.
çalqamaq: yaymaqka. qımıldatmaq. sallamaq. məyl edmək.
çalqanka : yoluğan. müsri. xəstəliyin bir yerdən başqa bir yerə yeriməsi, keçməsi.
çalqanmaq : ( çaql <> çalq ) çaqlanmaqka. pörtmək. yanmaq.
çalqanmaq : çalxanmaq. təzginməkka. tərkinmək. tartınmaq. dartınmaq.
çalqaş : tapratka. çabaş. çıbış. qaynar. çalbaş. külbaş. yurbaşka. qarışıq.
çalqaşmaq: tapraşmaq. təprəşmək. sıçraşmaq.
çalqay : çalğayka. quş yələyi. qanadın böyük tükləri. ucları·.
çalmaka : çəlmə. 1. kərmə. yapba. sili ıslatıb, kəsib qurutarlar. 2. qapışka. yağmalama.
çalmaqka : 1. yerə çalmaq. vurmaq. yenmək. 1. oğrılamaqka. hırsızlıq edmək.
çalmaş : qapışka. qabışka. yağmac.
çalpaqka : çaplaq. çaqlap. (< çal. çap. çaq. ). çalaq. çapaq. çanaq. çəlpək. çəlpək. çaplaq. göz çapağı, çirki, poxu. yapışqan. çalpaşka. qarışıq buruşuq. kir. pislik. - çalpaq iş. qarışıq iş. (> cölbəkfars).
çalpaqlanmaqka: göz bucağı çirklənmək.
çalpaşka : 1. çarpış. mücadilə. 2. yapışqan. çalpaq. çəlpək.
çalpaşmaqka: 1. çarpışmaq. mücadilə edmək. 2. sərtləşmək. bir şey kötüləşip pisləşmək.
çalpınqka: ( < met >) palçıq. sıvıq çamur.
çalpuşlanmaqka: yapışqan olmaq. çəlpəklənmək. - əlim çəpəşləndi.
çalturmaqka : çəlitmək. aratmaq. aramasını buyurmaq. eşittirmək üçün çağrılmaq, carlamaq. - itik çaldırdılar.
çam : arça6.
çamquqka: cımqıq. cımıq. gizli iş görən. çəkçi6. qoğucu. qovcu. casut.
çamqurka: çağmır. şəlqəm.
çamraqka: çar çarmıq. çır çırmıq. qor qoduq. çoluq cocuq. çamraq.
çamur : palçıq. titiqka.
çan : qonğraquka. çınqıraq. qonraq. tonquraq. zəng. naqus.
çanaçka : qorxaq, gəvşək. təmbəl.
çanaqka : sanqaqka. çanqaq. çaşqalka. kəşgül. çömlək. seqinq. sehin. səhəng. qap qacaq. çanaq. kəkəz kimsə. qorqaq. gəvşək.
çanaqlamaqka: birini arıq (zayıf) saymaq, bulmaq. arıqlığa, gəvşəkliğə, kəkəzliğə nisbət edmək.
çanaqlıqka: kəkəzlik. qəvşəklik. pərişanlıq.
çançuka : axlov. əriştə xəmiru açan oxlava, axlov.
çandışmaqka: çındışmaq. birbirinə sərtləşmək. birbirindən qaçınmaq. çəkinmək. savşanmaq.
çanğ : qanğraqka.
çanqaka : bir çeşit tuzaq. - təlim çanladın: çox danışma.
çanqaq : sanqaqka. çanaq. seqinq. sehin. səhəng.
çanqılamaqka: vəngildəmək. vırra vır demək. çəniləmək.
çanta : yanlıqka.
çantur : 1. çanturan. çalan. qaytaran. çevirən. bir işin gedişin dəğişən. - su çanturu. - işləri çanturanlan az olmur. - yol çanturi: yolu dəğişən simgə, işarə, bənd. 2. münhərif. - çantur işlər. çantur adam. 3. kələk. - çantura düşdük.
çanturmaqka: çındurturmaq. caydırmaq. münsərif edmək.
çap çap : şap şap. març murç. sulu nərsə yeyəndə ağızdan çıxan səs. - huluları març murç yedik.
çap : suç. günah.
çapaç : çıpıç. çıpça. çapçı. zalim.
çapaçlıq : çıpıçlaqka. çıpçalıq. çapçılıq. suçluluq. yazqılıq. günahkarlıq.
çapağı : göz çapağı, çirki, poxu. çəlpək. çalpaqka. çaplaq.
çapaq : 1. kiçik balığ. 2. çapıq. kiçik. alçaq. - çapıq kişi: alçaq ər. 3. çibəkka. çıbaqka. sıbaq. sapıq. çapıq. ıti. qırağu. ovçu.
çapaq : yamka. çör çöp. pislik. gözə.
çapaqay6: solamuqka. solaq. yoxsul. kasıb.
çapar : yügrək. yügür. peyk.
çapat : cərmə. salıq. tutu.
çapçı : çıpıç. çapaç. çıpça. zalim.
çapçılıq : çıpıçlaqka. çapaçlıq. çıpçalıq. suçluluq. yazqılıq. günahkarlıq.
çapıq : 1. çaqıqka. çavıq. qamçı. qamıç. sırım. 1. çibəkka. çıbaqka. çapaq. sıbaq. sapıq. ıti. qırağu. ovçu.
çapılmaq: 1. sıvamaq. 2. boynu vurulmaq. üzmək.
çapınmaq : 1. qamçılamaq. qamıçlamaq. 2. üzmək.
çapışdırmaq: çapturmaqka. vurdurmaq. çapmaq. boyun vurdurmaq, üzmək.
çapıtqanka: saldıran. cuman. - çapıtqan ər: çapan. qıran kişi. cəllâd. boyun vurnn. - çapıtqan it: yırtıcı it.
çapıtmaq: 1. saldırmaq. vurdurmaq. üzmək. 2. çapmaq. sürtmək. - arı çamur çapıtmaq: sıvamaq. vurmaq.
çapqut : çapğut. çaput. döşək. palaz. şiltə.
çaplaq : çalpaqka. çaqlap. (< çal. çap. çaq. ). çalaq. çapaq. çanaq. qarışıq buruşuq. kir. pislik. - çalpaq iş. qarışıq iş.
çaplaq : çəlpək. çalpaqka. göz çapağı, çirki, poxu.
çapmaq : ( ç <> t ) təpmək. 1. çapışmaq. vurmaq. cummaq. yügürmək. həmlə edmək. - it qurda çapdı. - qurd qoyuna çapdı. 2. boyun vurmaq, üzmək. 3. çimmək. suya çırpınmaq, təpinmək. yuğunmaq. üzmək. - yeddidə bir, suya çapın: çimin. 1. boyamaq. - bayram qabağı evi çapdıq. -
çaprıq : bir tərəfə çarpılmış. çolaq. çulquyka.
çapsamaqka : üzmək istəmək.
çapturmaqka: 1. saldırmaq. üzərinə cummaq. - it kişiyə çapıtdı. 2. suda üzdürmək. çimdirmək. çap deyim səsləndirmək. - o əlin suda çapdırdı. 3. nərsəni suvamaq. boyamaq. bulamaq. çamırla sıvatmaq. - o evin çapdırdı. 4. vurdurmaq. çapmaq. çapışdırmaq. boyun vurdurmaq. üzmək. - bəy onu boynun çapturdu.
çapuq : şabuqka. şəbüq tez. yeyin.
çaput : çapğut. döşək. palaz. şiltə.
çar çarmıqka: çır çırmıq. qor qoduq. çoluq cocuq. uşaq muşaq.
çarçaq6 : yorqun.
çarçamaq6: çərçəmək6. yorqunmaq. yorulmaq. tövşəmək. təvşəməkka. için için ötmək. ləhləmək.
çarçatmaq6: çərçətmək6. yorqutmaq. yormaq.
çarçur : abur cubur. xarp xarp. - çarçur yemək: əlinə keçəni yemək. bir şey buraxmamaq.
çardağ : 1. badıçka. badaç. badaş. bağdaş. darbəst. çitka. 2. qamıştan, tikəndən yapılmış duvar.
çarx : çərx. çevri. çəvri. çağrı. çevrilən, fırlanan nə. - çağrı çevrildi.
çarıq : çərik. yarıq. kərik. (1 < saruq. sarmaq. 2 < çağur. sağur: dəri. 3 < çaqruq: çaqmaq: taxmaq). edlik. yetlik.
çarlaşmaq : ağlaşmaq. bağrışmaq. kükrəmək.
çarlatmaq : cırlatmaq. ağlatmaq.
çarpı : (< çarpmaq). uru (< vurmaq). sarı (< sarmaq). salı (< salmaq). örtü.
çarpıq : əğri büğrü: qamqıka. qamıq. - çarpıq üzlü. : qamqı yüzlükka.
çarpılmaq : əğrilmək. qamqırmaqka.
çarpıntı : coşqu. cəzbə. vəcd. qanıt. əsrim. əsrəm. həyəcan.
çarpışma : savaş. qovala qaşdı. qaçutka. qavqa. sıqışka. itişmə.
çarpışmaq : toqışmaqka. toquşmaq. toxuşmaq. savaşmaq. çalpaşmaqka. vuruşmaq. toquşmaqka. toqışmaq. döğüşmək. dövmək. vurmaq. toxumaq. toxunmaq. toqımaqka. dövülərək sərtləştirmək. götürmək, batırmaq. mücadələ edmək.
çars çars : səs göstərən sözləm. - çars çars urmaq: çat çat dövmək.
çart : ( ç <> y ) yart. parça. - bizim onda bir çart alğumuz var: tələbimiz var. - çart çurt: hər şeyln ufağı, töküntusü, sınığı.
çaruqka : 1. çarıq. ayaxqabı. - yazaq atı, çaruq, güci, azuq: yayanın (piyadanın) atı çarıqdı, gücü azıqdır, yeməkdir. 2. çağur. sağur. taxaq.
çaruqlamaq : çarıqlamaq.
çaruqlanmaq: çarıqlanmaq.
çarun : (run < met > nar) çinar aqacı. çünük. şünük.
Dostları ilə paylaş: |
|
|