35
Bərk cisimlərin möhkəmlik və dağılma nəzəriyyələri materiallarda onları
zəiflədən müxtəlif struktur nöqsanlarının (kristall torun əyilməsi, mikroçatlar) m
övcudluğunu həmişə nəzərə almalıdır. Belə ki, bərk cisimlərin tanınmış və vacib olan
möhkəmlik nəzəriyyəsi (Qriffit nəzəriyyəsi) materialların real möhkəmliyinin nəzəri
(hesablanmış) möhkəmliyinə nisbətən xeyli az olmasını mikroçatların uclarında
nümunənin orta gərginliklərindən on, hətta yüz dəfələrlə artıq olan yüksək lokal
gərginliklərin yaranması ilə izah edir. Struktur nöqsanların defektoskopiya metodları
ilə aşkar edib öyrənirlər.
Defektoskopiya məmulatı dağıtmadan keyfiyyətinə nəzarətin fiziki metodların
cəminə deyilir. Bu metodlar defektoskoplar vasitəsilə nəzərə çarpmayan çatları daxili
boşluqları, boş sahələri, qaynaq tikişlərində birləşməyən yerləri, digər təbiətli
əlavələri və material-məmulatların bircinsliyinin digər pozulmalarını müşahidə etmək
imkanını verir.
Defektoskopiyanın daha yayılmış metodlarına kapilyar, lüminesent, maqnit,
rentgen, qamma şüalı və ultrasəs metodları aiddir. Elektronların xətti
sürətləndiricilərini istifadə etməklə radiasiya defektoskopiyası metodu perspektiv
sayılır. Bu sürətləndiricilər yüksək enercili şüaların alınmasını təmin edir və material
daxilində, ələlxüsus qalın materiallarda gizli struktur nöqsanlarının aşkarlanmasının
etibarlılığını xeyli artırır.
Rentgen defektoskopiyası ilə material və məmulatlarda daxili nöqsanların
mövcudluğu, yerləşməsi və ölçüləri aşkarlandırılır. Bu metod rentgen şüalarının
müxtəlif sıxlıqlı məmulatlardan keçərkən enercilərinin fərqli zəifləməsinə əsaslanır.
Alınan işıqlı-kölgəli şəkil ekranda vizual olaraq, yaxud fotoplyonkada müşahidə
edirlər.
Ultrasəs defektoskopiyası tədqiq olunan materialın daxilindən, yaxud ayrılan
səthlərdən (boşluqlar və s.) ultrasəs titrəyişlərinin əks olunmasına əsaslanır. Ultrasəs
defektoskoplarının bir neçə növü məlumdur (kölgə, rezonans və s.).
36
Tərkib nöqsanları kompozisiyalı plastik kütlələrdə keyfiyyətsiz komponentlərin
istifadəsi, yaxud onların düzgün seçilməməsi, komponentlərin optimal ni sbətinin
pozulması zamanı yaranır. Tərkib nöqsanlarına aşağıdakılar aiddir:
- qeyri-cinsli əlavələr – plastik kütlə kompozisiyası, yaxud avadanlığın
çirklənməsinin nəticəsi olan gözlə görünən kənar əlavələr;
- doldurucunun az, yaxud artıq miqdarda olduqda yaranan aşağı mexaniki
möhkəmlik az olduqda doldurucu tələb olunan bərkidici effekti göstərmir, artıq
olduqda polimer tərəfindən tam islanıb yapışmır;
- yüksək sundma xassəsi – hiqroskopik doldurucuların artıq olmasının nəticəsi.
Formalaşdırma nöqsanları forma və formalaşdırıcı maşınların konstruksiyasının
çatışmazlıqları, plastik kütlələrin emalı reciminin düzgün seçilməməsi, yaxud
pozulması ilə əlaqədar yaranır. Formalaşdırma əməliyyatlarının temperatur recimi və
müddətinə riayət edilməsi, xüsusən əhəmiyyətlidir. Optimal formalaşdırma
temperaturundan kənarlaşma, formaların qeyri-bərabər qızması, sürətli, yaxud zəif
soyuma zamanı destruktiv proseslər baş verir və məmulatların deformasiyası, xarici
görkəm nöqsanları, eləcə də aşağı mexaniki möhkəmliyə səbəb olan yüksək daxili
gərginliklər yaranır. Daha geniş yayılmış formalaşdırma nöqsanlarına aşağıdakılar
aiddir:
- qabarıq – press formanın orta mil və matrisasının temperaturlarının fərqlənməsi,
formadan soyumamış məmulatın çıxarılması, plastik kütlə komponentlərinin xətti
ölçülərinin qeyri-bərabər dəyişməsi nəticəsində məmulatların formalarının əyilməsi;
- çatlar – formalaşdırmanın temperatur reciminin pozulması zamanı yüksək daxili
gərginliklərin, eləcə də formalaşdırılan qarışığın yüksək nəmliyi nəticəsində
məmulatlarda ensiz yarıqların yaranması;
- boşluqlar – kənar əlavələrin düşməsi, yaxud iri qabarıqların dağılması zamanı
məmulatlarda yaranan boş yerlər. Xətti ölçülərin dəyişməsi ilə əlaqədar boşluqlar
qarışığın ayrı-ayrı komponentlərinin xətti ölçülərinin yüksək dərəcədə dəyişməsi
zamanı yaranır;
37
- şişlər – səthdə xırda, yaxud iri qabarıqların qarışıqda rütubətin yüksək miqdarı,
formalaşdırma reciminin pozulması (hava, vuranmilik yüksək sürətlə hərəkəti, aşağı
xüsusi təzyiq və s.) zamanı əmələ gəlir;
- qopuqlar – məmulat səthində mexaniki zədələnmələr zamanı yaranan girintilər;
- tilişkələr – məmulatın qıraq və dib tərəflərində iti qırıntılar;
- texnoloci qovuşuqlar – tökmə kütlə paylarının gözlə görünən birləşən yerləri (PVX
xalçalarda). Onlar kütlənin həddən artıq qızdığında və formalaşdırma təzyiqi aşağı
olduqda yaranır;
- ləkələr – əridilmiş formalaşdırılan qarışığın müxtəlif qatlığı nəticəsində plastik
kütlənin zolaq, yaxud ləkə şəklində axmasının görünən izləri;
- obloy (qrat) – press poroşokun artıq olması və aşağı axıcılığı səbəbindən formanın
sökülən yerlərində preslənmiş məmulatların səthində qalın yerlər;
- xətt və cızıqlar – iridənəvərli abraziv materiala səthin emalı, yaxud çirklənmiş
formadan zədələnmənin nəticəsi;
- çıxıntılı nov – məmulatın astar səthində novun təmizlənməmiş qalığı;
- itələyici qurğunun izləri – bərkidilmiş məmulatın formadan itələnməsi zamanı
yaranın və korpusun üzərində olan çıxıntı və girintilər;
- formanın sökülən yerlərinin izləri – forma hissələrinin sıx birləşdiyi zaman plastik
kütlənin axması nəticəsində məmulat üzərində yaranan qalın tikiş;
- tutqunluq – formanın kifayət dərəcədə parçalanmaması və yağlanmaması,
preslənməsinin aşağı temperaturda, yaxud az bir zamanda aparılması nəticəsində
yaranan az parıltılı ləkələr.
Bəzəndirmə nöqsanları çox işlənmiş formaların istifadəsi formalaşdırıcı
qarışıqla rəngləyicinin pis qarışdırılması, aşağı yapışığına qabiliyyəti olan boyaq
məhlullarının istifadəsi, bəzək işlənməsinin və məmulatla rəftarın səliqəsizliyinin
nəticələridir.
Bəzəndirmə nöqsanlarının əsas növlərinə aşağıdakılar aiddir: rəngin az davamlı
olması; Sulu ağ pambıq parçanı sürtdükdə boyaq maddəsinin ayrılması; aydın
Dostları ilə paylaş: |