Ağarəhim Əsərlər
456
8. İnşaların kollektiv müzakirəsinin monoloji nitqin
inkişafına təsiri
İnşaların kollektiv müzakirəsi şagirdlərin obyekt haqqındakı bi-
liklərinin genişlənməsinə və dərinləşməsinə, dinləmək qabiliyyəti-
nin formalaşmasına və ən başlıcası, monoloji nitqlərinin inkişafına
əsaslı təsir göstərir. İbtidai siniflərdə bu işin normal təşkili üçün
müəllim şagirdlərin buraxdıqları səhvləri və müvəffəqiyyətləri şa-
gird kollektivinin birgə səyi ilə meydana çıxarmalıdır. Adətən, I si-
nifdə şagirdlər belə müzakirələrdə fəal iştirak edə bilmirlər. II sinif-
də şagirdlər tədricən bu işə alışır, dərs ilinin axırlarına yaxın müstə-
qil fikirlər irəli sürə bilirlər. Tutaq ki, III sinif şagirdləri ―Payızda
meyvə toplanışı‖ mövzusunda süjetli şəkil üzrə şifahi hekayə qur-
malıdırlar. Şəkil nümayiş etdirilməzdən əvvəl müəllim şagirdlərin
məlum biliklərinə əsasən, meyvə bağının ümümi görünüşü, bağda
yetişən meyvələr, onların adı, rəngi, forması, iyi, dadı, nə ilə və ne-
cə dərilməsi, yeşiklərə doldurulması, insanlara faydası haqqında
xəbər alır. Sonra şagirdlərə ―Payızda meyvə toplanışı mövzusunda
şəkil təqdim olunur. Müsahibə əsasında şəklin məzmunu açılır. Nə-
hayət, danışmaq təklif olunur. Bu prosesdə qüvvəli şagirdlərin bir
neçəsinin monoloji nitqi (qurduğu hekayə) maqnitofon lentinə yazı-
lır, işin sonunda ən yaxşı hekayələrdən bir-ikisi kollektiv təhlil olu-
nur. Müzakirə prosesində şagirdlərə mümkün qədər şifahi nitqin tə-
ləbləri mənimsədilir, öz nitqlərinə tənqidi münasibət bəsləmək ba-
carığı aşılanır. Belə olduqda şagirdlərin monoloji nitq vərdişlərinin
inkişaf etdirilməsi üzrə işlərin effekti artır. A.D.Alferov bu cəhəti
xüsusi qeyd edərək yazmışdır ki, hər bir şifahi inşa bütün siniflə
birlikdə təhlil edilməlidir. Belə olduqda inşa üzərində iş ümumi xa-
rakter alır və uşaqların hamısı birlikdə bir-birilə mübahisə edə-edə
müəllimin rəhbərliyi altında fikri ifadə etmək üçün işin həqiqi pri-
yomlarını öyrənirlər.
Şagirdlər müzakirə zamanı başqalarının nitqini dinləmək, ona
tənqidi münasibət bəsləmək, onun zəif və nöqsanlı cəhətlərini tut-
Ağarəhim Əsərlər
457
maq, müsbət formadan nümunə götürmək üzrə bacarıq və vərdişlər
qazanmalıdırlar.
Şifahi hekayələr təhlil olunarkən şagirdlər onun məzmununa, fi-
kirlərin məntiqi ardıcıllığına, söz və ifadələrin yerində işlənməsinə,
cümlələrin üslubi cəhətdən düzgün tərtibinə, danışığın ifadəliliyinə,
ədəbi tələffüz qaydalarının gözlənilməsinə, danışanın davranışına
diqqət yetirilməlidir. Oradakı nöqsan və nailiyyətlər şərh olunmalı-
dır. Şifahi ifadə vasitələri, hər şeydən əvvəl, rabitəli nitq vərdişləri-
nin inkişafı sisteminə uyğun olmalıdır.
Şagirdlər bu işə alışdıqdan sonra onların şifahi nitqin ayrı-ayrı
kompozisiya formaları ilə əlaqədar ifadə vasitələrindən necə istifa-
də edə biləcəkləri üzrə təhlil aparılmalıdır. Təhlil prosesində bəzi
suallara cavablar axtarılmalıdır. Nağıletmənin tonu mətnin məzmu-
nuna uyğun gəlirmi? Jestlər başlıca fikri dinləyiçiyə çatdırmağa kö-
mək göstərirmi? Nağıletmənin sürəti, onun müəyyən yerlərdə azal-
dılıb çoxaldılması özünü doğruldurmu? Bəzi şagirdlər öz fərdi xü-
susiyyətlərinə müvafiq utancaqlıqdan əl çəkə bilərlərmi? Şagirdlər
danışana reaksiya verirlərmi? Fikirlərini yenidən qura bilirlərmi?
Hansı hissləri keçirirlər? və s.
Şagirdlərə danışarkən düz dayanmaq, məzmuna uyğun mimika,
jest seçmək, artıq hərəkətlərə yol verməmək və s. kimi şifahi nitqin
mühüm şərtləri çatdırılmalıdır.
Uşaqlarda başqalarının nitqini dinləmək bacarığının aşılanması-
na da diqqət yetirilməlidir. Bu məqsədlə onlara əvvəlcədən bəzi
tapşırıqlar verilməlidir. Adətən, şagirdlər tapşırıqların hamısını
yadlarında saxlayaraq, müşahidə aparmağı bacarmırlar. Ona görə
də sinifdəki şagirdləri bir neçə qrupa ayırıb, birinciyə göy, hava və
günəş, ikinciyə ağaclar, yarpaqlar, otlar və çiçəklər, üçüncüyə hey-
vanlar, quşlar və həşəratlar, dördüncüyə insanların əməyinə danışa-
nın şəxsi münasibət bildirməsi, onun davranışı, beşinciyə müxtəlif
ifadə vasitələrindən necə istifadə etmələri üzrə tapşırıqlar vermək
olar. Şagirdlər hekayəni axıra qədər dinləyərək tapşırıqlar əsasında
cavablar hazırlayırlar. Hər kəs yoldaşının qurduğu hekayəyə öz
münasibətini, nöqteyi-nəzərini bildirməyə can atır. Beləliklə, sinif-
Ağarəhim Əsərlər
458
də xüsusi bir aləm yaranır. Hekayənin zəif və uğurlu cəhətləri kol-
lektivin birgə səyi ilə aşkar edilir.
Müəllim hər bir şagirdin cavabını izləyir, onun münasibətini öy-
rənir, qeydə alır, işin sonunda cavabları ümumiləşdirir, öz sözünü
deyir, şagirdlərdə özünə inam yaradır. Onlarda tədricən özünün və
yoldaşının nitqinə tənqidi münasibət bildirmək bacarıqları formala-
şır. Hər biri özü üçün nəticə çıxarır, gələcəkdə belə nöqsanlara qa-
yıtmamağı çalışır. A.D.Alferov göstərir ki, belə hallarda ilk söz
qüvvətli şagirdlərə verilməlidir. Danışığından razı qaldınmı? İstə-
diklərinin hamısını dedinmi? Daha yaxşı nağıl etmək üçün nə etmə-
lisən? Sənin nitqinin güclü və zəif cəhətləri hansılardır? Belə sual-
lar vasitəsilə şagirdlər öz nitqlərinə həssaslıqla yanaşır, onun zəif
və qüvvətli cəhətlərini tez başa düşür, zəruri nəticələr çıxarmağa
alışırlar. Sinifdə isə yüksək əhval-ruhiyyə yaranır, fikir söyləmək
arzusu baş qaldırır. Tədricən zəif və orta səviyyəli şagirdlər də işə
qoşulurlar. Şifahi inşa üzrə iş prosesində danışanın sözünü kəsmək
olmaz. Müəllim qeydlər aparmalı, fikrini sonra söyləməlidir. Şa-
girdlərin nitqinin kəsilməsi real, canlı ünsiyyət situasiyasını dağı-
dır, işə süni xarakter verir, şagirdi yoldaşları yanında danışmaqdan
məhrum edir. Müəllim şagirdin monoloji nitqinə öz münasibətini
bildirərkən onun fikrini heçə endirməyə çalışmamalı, əksinə şagir-
din nöqteyi-nəzərini qiymətləndirməyi, onunda şərik olduğunu bil-
dirməyi bacarmalıdır.
Şifahi hekayələrin təhlili sinifdəki bütün şagirdlərin nitq inkişafı
haqqında söz deməyə imkan yaradır. Bu prosesdə şagirdlər bir tə-
rəfdən mövzu üzrə geniş məlumata yiyələnir, hadisənin yerini, ge-
dişini, inkişaf dinamikasını, surətlərin hərəkətini, finalını öyrənir,
digər tərəfdən onların lüğət ehtiyatı zənginləşir, cümlə qurma vər-
dişləri formalaşır, inşaların həcmi genişlənir, hekayənin məzmunu
incəliklərinə qədər açılır, əşya və hadisələrin daxili və xarici əla-
mətləri, xarakterik xüsusiyyətləri göstərilir. Hekayənin dil tərtibatı
xeyli yüksəlir, fikir səlis, aydın, dəqiq, ahəngdar, obrazlı və mono-
loji şəkildə təzahür olunur. Artıq məsələlərə yol verilmir.
İbtidai siniflərdə oxunmuş materiallar, şəkillər, təbiət üzərində
Dostları ilə paylaş: |