www.kitabxana.net
–
Milli Virtual Kitabxana
57
olmuşdur və arxasınca müəllimim və böyük qardaşım hesab etdiyim
professor Orhan Kavuncunun həyəcanlarla dolu 18 aylıq bir xidmət
dövrü gəlir. Mən Türkistan şəhərinə ilk gəldiyim 1997-ci ildə isə bir cüt
insanla prorektor, professor Gülçin Çandarlıoğlu və Türkistan
bölməsinin rektoru, professor Şərif Akdaşla tanış olmuşdum.
Belə ki, birgə həyəcanlarla şahinlərin yetişdirilməsinə çalışan və
bizlər üçün şəhərin məhrumiyyətlərini isti dostluqları
ilə unutduraraq
burada keçən günlərimizi gözəlləşdirən Ali Akbaş, Özer Rəvanoğlu
Ağabəylərimi, Vehbi, Dursun, Saleh, Mehmet, Sevda kimi dostlarımın,
Ziya Başkan və İbrahim Karaköy kimi qeyrətli iş yoldaşlarımızın və
daha neçə nəfərin bir-bir hekayətlərini anlatmaq bəlkə bu işimin
məqsədini aşacaqdır. Lakin ortaq universitet olması səbəbiylə
Türkiyədən bura işləməyə gələnlərin ruh halı və davranışlarındakı ortaq
cəhətləri öyrənmək daha yerinə düşər. Türkiyədə Yesəvi Universitetinə
işləməyə gələnlərin ruh hallarını və bu halından doğan davranışlarını
ümumiləşdirərək belə xarakterizə etmək olar.
I qrup kitablardan və
eşitdiklərindən tanıdıqları Qazaxıstana üzərilərinə böyük missiyalar
götürərək gəlirlər. Onların fikrincə “70 il kommunist idarəçiliyində olan
və ruslar tərəfindən dilləri və mədəniyyətləri, mənəvi dəyərləri
unutdurulan, maddi sərvətləri soyulan bu qardaşlarımızı qurtarmaq
milli bir vəzifədir. Onlar gələcəklər və qardaşlarını qurtaracaqlar”. Bu
qrup min çətinlik və sıxıntıya qatlanmaq məcburiyyətində qalacaqlarını
bildikləri halda Türkistan şəhərinə gəlirlər. Əslində bu gəliş onların
düşündüklərinin həyata keçirilməsinin zənn edilən qədər asan
olmayacağını başa salır. Sonra gəldikləri zaman görürlər ki, ortada xilas
olmağı gözləyən bir xalq yoxdur. “Xilas ediciləri”, min
bir çətinliklə
onlara çatmış olmasına baxmayaraq, burada insanlar gələnin fərqində
belə olmadan öz gündəlik həyatlarına davam edirlər. Bu səbəbdən də
onların qarşılanması bura gələnlərin ilk xəyal qırıqlığıdır. Heç kim
“Xoş gəldiniz” deyə qarşılarına qaçmayıb boyunlarına sarılıb
qucaqlamayıblar. Ancaq hələ ümidləri tükənməyib; xalqla təmasda
olduqları zaman xalq onları anlayacaqdır. Onları Türkistanda olduqları
birinci və ya ikinci gün şəhəri tanımaqları
üçün daha əvvəl bura
gələnlər bazara aparırlar. Çoxlu adamların içərisində onların önünə
qaçanlar yalnız “dollar alırıq, dollar varmı?” deyə dollar ticarəti edənlər
olacaqdır. Xəyallarının yıxıldığı zamandır. Bax, bundan sonra gedərək
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
58
çoxalan və tez-tez eşidilən “Ah, biz buraya nə ideyalarla gəlmişdik”
deyərək başlarına döymək istəyirlər. Bu mərhələdən sonra Qazaxları,
Türkistanı, Türkiyəni hər dilinə gələni tənqid etməkdən başqa görüləsi
bir şey qalmaz. Bu qrupun bəzilərinin dillərində xilasedicilik,
könüllərində yaşıl dollar istiliyi, bu ay nə qədər xərcləri olacaqdır deyə
hesab aparanlar da var.
Digər bir qrup isə yenə bu həyəcanları yaşamaqla yanaşı, böyük
iddialarla kiçik işlər görərək çata biləcəyini düşünənlərdir.
Bir könül
qazanmağın bir cahan qazanmaq olduğunu bilərək; ətrafdakılara sakit
qonşuluq, dostluq əlaqələri ilə özlərini sevdirən, Qazaxları və Qazax
mədəniyyətini sevən və öyrənməkdən zövq alan insanlardır ki, əsl
xidməti bunlar göstərirlər.
Qardaş xalqlarımız arasında dostluğun inkişaf etməsinə tarixi
köklərimizin yenidən qurulmasına xidmət edən hər kəsi buradan
salamlayıram.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
59
BAZAR
Hər gün axşam yığışdırılıb, hər səhər
yenidən qurulan bazar
Türkistan iqtisadiyyatının gündəlik fəaliyyətlərinin ən sıx olduğu
yerdir. Stansiya məhəlləsindən şəhərə gələn prospekt üzərində yerləşən
bu bazar Türkistanın ən mühüm mərkəzlərindən biridir. Hər cür yeməli-
içməli şeylər, geyim əşyası, kitab, hətta bəzi elektrik əşyalarının
satıldığı, qısası hər cür ehtiyac üçün xalqın gəldiyi yerdir.
Bazar “Yeni Türkistanla” stansiya məhəlləsini birləşdirən və bu
günlərdə şəhərin ən hərəkətli prospekti vəziyyətindəki yolun üzərində
qurulur. Bu prospekt ilə Yesəvi Türbəsi arasında isə ruslar gəlməzdən
əvvəlki Türkistan məhəlləsi yerləşmişdir. “Keçmiş Türkistan” evlərinin
Yesi məhəlləsindən əsas etibarı ilə çox fərqi yoxdur. Yalnız buradakı
küçələr daha gözəldir.
Əslində şəhərdə buradan başqa əlavə yeddi səkkiz bazar vardır.
Lakin ən böyük və ən sıx bazar bura olduğu üçün xalq arasında bazar
deyildikdə ağıla bura gəlir. Türkiyədə bələdiyyələrin hazırlayıb
işlətdikləri bazar yerlərini burada özəl təşəbbüs qrupları işlədir.
Heyvan
bazarı, maşın bazarı özəl qruplar tərəfindən işlədilir.
Bazar yerinə yaxınlaşması ilə birlikdə artan maşın sıxlığı və bu
şəhərdə çox görülməyən maşın saxlamaq yeri probleminin başlanması,
bu məkanda yaşanan canlılığın ilk işarətləridir. Bəzi piştaxtalar bazar
yeri olan ərazinin xaricinə, yolun kənarına qədər gəlib çıxmışdır.
Bunların başında bazar girişindəki kitab satış nöqtələri gəlir.
Keçmiş zamanlarda şəhərdə bir neçə kitab dükanı varkən, hazırda
onların hamısı bağlanmış və Türkistanın mədəniyyət, ədəbiyyat və elm
dünyasına açılan pəncərələri yalnız bazar kənarında qurulan bu kitab
satış nöqtələrinin ixtiyarına qalmışdır. Buradan
ala biləcəyimiz kitablar
yalnız piştaxtanın üzərindəkilərlə məhdudlaşmır. Əgər axtardığınız bir
kitabın koordinatlarını satıcıya versəniz, bir həftə və ya on gün
içərisində tapıb sizə gətirər. Əlbəttə, bu sizi daha çox vəsait xərcləməyə
məcbur edəcək. Bir kitab satan piştaxta üzərində bir zamanlar Alma-
atada “Jas Türkistan”(Gənc Türkistan) jurnalı tərəfindən Fadl Əlinin
redaktorluğu ilə nəşr olunan “Atatürk” kitabını Türkistanlılara
təqdim
etmişdim. Mustafa Çokay Vəkfi tərəfindən çıxarılan “Jas Türkistan”