_________Milli Kitabxana_________
108
ça, məktub, namə, məcmuə) qüsurlarını görüb, onların
hər cəhət-
dən namünasib və hətta zərərli olmaqlarını kamalınca anlayırdı.
Ona görə söz yoxdur ki, onun “Vacibati-şəriyyət“ əsəri, habelə
başqa kitabları o zaman məktəblərdə dərslik kimi işlədilən şəriət
kitabı “Camei-Abbası” kitabından gərək artıq və üstün olsun.
M.Kazımın farsca yazdığı şeirlərindən üçüncü kitabı “Elmi-
bəlağət”in sərlövhəsində qələmə xitabən yazdığı şeirlər nümunə
göstərilir:
Ey, qələm, ey mənə gecə-gündüz dost olan,
Başını qaldır, bir an dodaqlarını arala,
Hədsiz-hesabsız zəhmətlərdən sonra
Kitabın ikinci hissəsi qurtardı.
Üçüncü hissədən bir nəğmə başla,
Pərdədə olan sirləri bir-bir aç.
Mənim barmaqlarımın hökmündən boyun qaçırma,
Naməhrəm yanında bəzi sözlər danışma.
Bəzən elə olur ki, tüğyan edirsən,
Hər gizli sirri açırsan.
Sənə hər nə deyirəmsə, boğazında saxla,
Ürəyin sirrini ağzından qaçırma.
Mənim fikrimin əksinə çıxırsan,
Mənim qədəmimin əksinə qədəm qoyursan.
Mənsur ağzından çox sirrlər qaçırdığına görə,
Onu boğazından dara çəkdilər.
Ömrünü eşqə sərf edib əsla dönmədi –
Ki, bu söz çoxlarını xar elədi.
Ürəyini mənə ver, heç kəsə vermə,
Sənanın günahı onun məhəbbətidir, vəssəlam!
Eşq və eşqbazlıq sözünü danışma,
Yanar oddan salamatlıq gözləmə.
Eşq nəhayətsiz işlər görür,
“Dinlə neydən çün hekayət eyləyir”[116]...
Sonuncu misra Cəlaləddin Ruminin “Məsnəvi”sindən iqtibas
olunduğuna görə dırnaqda yazılmışdır.
_________Milli Kitabxana_________
109
Mirzə Kazımın nümunə göstərilən əsərlərindən başqa o, türk
dilində ibtidai sinif şagirdlərinə təlim vermək
üçün nəsr və nəzm-
lə bir kitabça da tərtib etmiş, mündəricatında isə xırda-para heka-
yə, nağıl və düzgülər vermişdir. Düzgülərin çoxunu M.Kazım özü
yazmışdır. Bu düzgülər uşaqların ağızda söylədiyi “Üşüdüm, ha
üşüdüm, dağdan alma daşıdım” vəzni və bəhrində tərtib olunmuş
mənən bir-birilə əlaqəsi olmayan sözlərə bənzəyir. M.Kazım bu
düzgüləri ona görə yazmışdır ki, uşaqları oxumağa həvəsləndirsin.
Çünki uşaqların belə yüngül vəznlə yazılan şeirlərə meyli və hə-
vəsi daha çox olur.
Keçmişdə Əhməd bəy Cavanşir öz övladını oxuyub-yazmağa
həvəsləndirmək üçün bu vəzndə hekayələr tərtib etməklə istəyinə
nail olduğunu nəzərə alan Mirzə Kazım da bu üsuldan istifadə
etmiş, özünün düzgülərində kiçik oğluna gülməli sözlərlə yanaşı,
ədəb-ərkana dair nəsihət söyləyir:
Ay afərin, gül oğlum,
Gül oğlum, bülbül oğlum,
Dərsin oxu rəvanla,
Sonra danış, gül, oğlum!
Gedirdim harda gördüm,
Guya divarda gördüm,
Evdə siçan çox idi,
Pişik evdə yox idi.
Siçan çıxdı divara,
Əynində xaki xara.
Birdən pişiyi gördü,
Döndü, baxdı, qurudu.
Siçanlar at çapırdı,
Pişik durub baxırdı...
Mirzə Kazım təlim-tərbiyə zamanı əlifbada olan nöqsanları
və onların yaratdığı çətinlikləri aradan qaldırmaq üçün
təhsil sa-
həsində çalışan adam kimi xüsusi əlifbanı tərtib etmiş və bu barə-
də məqalə yazaraq C.Ünsizadənin redaktorluğu və naşirliyi ilə
1883-1891-cü illərdə Tiflisdə çıxan aylıq jurnal (1883-1884, №1-
_________Milli Kitabxana_________
110
11), sonra isə həftəlik qəzet (1884-1891) - Tiflisdə nəşr olunan
“Kəşkül” qəzetində çap etdirmək üçün F.Köçərliyə versə də, o
vaxt nəşr olunmamış qalmışdır. Həmin məqalənin məzmunu
F.Köçərlinin 2-ci cild Azərbaycan ədəbiyyatı kitabının 210-cu
səhifəsində öz əksini tapmışdır.
Mirzə Kazım M.F.Axundov kimi əlifbamızın
dəyişdirilməsi
məsələsinə daha çox önəm verən yaradıcı ziyalılardan olmuşdur.
Təzəməslək adamlardan olduğunu məişətimizin köhnələn, çürüyən,
işə yaramayan cəhətlərinin aradan qaldırılmasını məqsədə uyğun
sayırdı. O, 1892-ci ildə İrəvanda vəba xəstəliyindən vəfat etmişdir.
Haci Seyid Rza Əmirzadə “ Sabir “(1846-1906). Hacı Se-
yid Rza Əmirzadə əslən Xoy şəhərindəndir. Məşhur sazişə görə
27 yaşında İrəvan şəhərinə gəlmiş, bir müddət bura sığındıqdan
sonra ailə quraraq, İrəvanı özü üçün ikinci vətən seçmişdir.
Hacı Seyid Rza çox rəvan təbə malik olsa da,
ondan istifadə
etməyə layiqli bir yol tapmamış, qəsidə, mədh və həcvləri ifadəli
oxumağa daha çox vaxt ayırarmış. Əhali arasında məşhur qəzəl,
qəsidə və qitələri ilə zərif, xoşxasiyyət bir şair kimi tanınarmış.
Onun İrəvana gəldiyi vaxtlarda Bakıda Həsən bəy Zərdabi tərə-
findən “Əkinçi” qəzeti nəşrə başlamışdır. Hacı Seyid Rza İrəvan-
dan “Əkinçi”yə müxbirlik etmiş və burada nəsrlə yazılan məktub-
ları, nəzmlə yazılmış bir məktubu dərc edilmişdir.
Həmin məktub
dərc ediləndən sonra Şamaxıda məktəb tikiləndə avam camaat
arasında söz-söhbətə, narazılığa səbəb olmuşdur. Daha doğrusu,
hadisədən sonra Şamaxı sakini Hacı Seyid Əzim Məliküşşüəra öz
oğlu Mircəfəri elmli, təhsilli etmək üçün məktəbə qoymuşdur.
Amma camaat mərhum Seyid Əzimin
bu işindən incimiş, onun
əleyhinə nalayiq hərəkətlərə yol vermiş və Seyid Əzim buna uy-
ğun olaraq Mircəfərə xitabən aşağıdakı nəsihəti demişdir:
Cəfər, ey qönçeyi-gülüstanım,
Ey
mənim bülbüli-xoşəlhanım...
Hacı Seyid Rzanın “Əkinçi” qəzetinin 1877-ci ildə 20-ci say-
da dərc olunan bu məktubu o vaxtlar camaatın əhvalını, əqlini,
kamalını göstərən bir sənət nümunəsi kimi diqqəti cəlb edir: