150
Monetar
siyasət faiz dərəcəsinin köməyi ilə fəaliyyət göstərir.
Monetar
siyasət:
- faiz
dərəcələrinin dəyişilməsi yolu ilə iqtisadiyyata təsir göstərir ki, bu da
anti-inflyasiya
tədbiri olaraq daha çox yararlıdır.
Fiskal
siyasət:
-
vergilərin azaldılması və dövlət xərclərinin artırılması yolu ilə ÜDM-in
artımına nail olmaq üçün istifadə edilir.
Vergilərin artırılması və dövlət xərclərinin azaldılması inflyasiya ilə mübarizə
üçün
təsirli vasitələrdən hesab olunur. Keynsçiliyə görə, işsizlik və inflyasiya
arasında kompromis seçim mümkündür. Əgər işsizliyin səviyyəsi çox yüksəkdirsə,
onda
dövlət müəyyən qədər inflyasiyaya yol verərək məcmu tələbi artıra və bununla
işsizlik səviyyəsini aşağı sala bilər. Və əksinə.
İqtisadçıların 3-cü qrupu olan Monetarizm tərəfdarları iddia edirlər ki, pul
təklifini il ərzində tədricən 3-5 faiz artırmaq hesabına iqtisadi artıma nail olmaq
mümkündür. Onlar hesab
edirlər ki, pul kütləsinin artımı məcmu tələbin
dəyişilməsinə, bununla da ÜDM-in artımına bilavasitə təsir göstərir. Bu nəzəriyyə
üçün hakim hesab
edilən tezislər aşağıdakılardır:
Məjmu təklifin əyrisi daha çox şaqulidir
Əmək haqqı və qiymətlər elastikdir.
Monetar
siyasət fiskal siyasətdən çox məjmu tələbə təsir göstərir.
İqtisadi siyasətin aydın və ardıjıl olması çox vajibdir.
Fiskal
və monetar siyasət əsasən qısamüddətli dövrdə fəaliyyət göstərir və ölkə
iqtisadiyyatının gələjəyinə nisbətən az təsir edir.
Real ÜDM-in
dəyişikliyini izləmək üçün pul təklifini 3-5 faiz artırmaq lazımdır.
Əksər bazarlar yüksək dərəjəli rəqabətli hesab olunurlar.
MV=PQ bu
nəzəriyyəni başa düşmək üçün hakim formuldur.
O
dövlət yaxşıdır ki, o idarə eləmir.
İnflyasiyanın başlıja səbəbi hökumətin həddindən çox pul yaratmasından
ibarətdir.
MB pul
təklifini mütləq tənzimləməlidir.
Pulun
dövriyyə sürəti (V) -sabitdir.
Keynsçilərdən və monetaristlərdən başqa, "rasional gözləntilər nəzəriyyəsi"
adlanan
nəzəriyyənin tərəfdarları da vardır. Bunlar hesab edirlər ki, insanlar iqtisadi
siyasətdə dəyişiklikləri gözləyir və işlərini elə qururlar ki, gözlənilən nəticələri
kompensasiya
eləsin. Bu nəzəriyyənin tərəfdarlarının fikrincə, dövlətin iqtisadiyyata
müdaxiləsi "tənəzzül" və "böhran"ı yalnız gücləndirir. Bu nəzəriyyənin əsas
postulatlarını qısaca belə ifadə etmək olar:
1. Bir halda ki,
nə monetar, nə də fiskal siyasət yaxşı nəticə vermir, - yaxışısı
budur,
dövlət heç nə etməsin.
151
2.
Təsərrüfat subyektləri (müəssisə və firmalar) kifayət qədər ağıllıdır və öz
fəaliyyətləri ilə əlaqədar qərar qəbul etdikləri zaman dövlət siyasətinin nəticələrini
mütləq nəzərə alacaqlar.
3.
Əhali rasional qərarlar qəbul edərək, özlünü dövlət siyasətinin nəticələrindən
qorumağa cəhd göstərir.
Bu
nəzəriyyənin tərəfdarları hesab edirlər ki, monetaristlərin "3-5% qaydası"
düzgündür,
lakin
bu
qayda
əhalinin gözləntilərinin sabitləşdirilməsinə
istiqamətləndirilməlidir. Ancaq dövlətin fiskal siyasəti səmərəli deyil, çünki
əhalinin reaksiyası bu siyasəti heç edir.
Bu
nəzəriyyənin əsas tezisləri belədir:
Əmək haqqı və qiymətlər elastikdir
İqtisadiyyatın sabitləşdirilməsinə münasibətdə monetar və fiskal siyasət effektiv
olmur
İqtisadi siyasətin aydın və ardıcıl olması çox vacibdir.
Əksər bazarlar yüksək dərəcədə rəqabətli hesab olunurlar.
Gözləmə perspektiv xarakter daşıyır.
Dövlətin fiskal və monetar siyasəti iqtisadiyyatda tezliklə sabitliyə deyil, qeyri-
sabitliyə gətirib çıxarır.
Məcmu təklifin əyrisi həmişə şaqulidir.
Əhalinin monetar və fiskal siyasətdən gözlədiyi tədbirlərin çox zaman effekti
olmur.
İndi isə yenidən monetar nəzəriyyəyə qayıdaq. Monetarizmin əsası pulun
miqdar
nəzəriyyəsi hesab olunur.
Pulun miqdar
tənliyi aşağıdakı düsturla ifadə olunur:
MV = PQ,
burada, M-
tədavüldə olan pulun miqdarı
V- pulun dövr
sürəti
P-
qiymətlərin orta səviyyəsi
Q-
əmtəə və xidmətlərin miqdarı
Biz
öyrəndik ki, dövriyyədə olan pul kütləsi dövlət tərəfindən tənzimlənir. Bəs
bunu konkret olaraq
kimlər edir və necə həyata keçirir?
Adətən belə tənzimləmə ölkənin Mərkəzi (Milli) Bankı (MB) tərəfindən həyata
keçirilir. Bunun üçün MB
aşağıdakı alətlərdən istifadə edir:
- bank eh
tiyatlarının norması;
- uçot
dərəcəsi;
-
açıq bazarda əməliyyatlar.
"Bank eh
tiyatlarının norması" nədir? Fərz edək ki, hər hansı kommersiya
bankınin 100 mlrd. manat pulu var. Müəyyən şəraitdə bank bu pulun hamısını
kreditə verə bilərdi. Lakin, MB 20%-lik ehtiyat norması müəyyənləşdirdiyi tədqirdə,
152
kommersiya
bankı pulun yalnız 80 mlrd. manatını kreditə ayıra bilər. Qalan 20 mlrd.
manatını isə toxunulmaz ehtiyat kimi saxlamağa borcludur. Beləliklə, MB ehtiyat
normasını artırıb-azaldaraq bütünlükdə ölkə üzrə dövriyyədəki pul kütləsinə təsir
imkanları qazanır.
Uçot faizi.
Məlumdur ki, kommersiya bankları firmalara və əhaliyə kredit
verir. Çox vaxt
elə olur ki, kredit vermək üçün bankların öz vəsaitləri çatışmır.
Onda bu banklar MB-
dən borc pul alır və təbii ki, sonradan həmin borcu
müəyyən faizlə qaytarır. MB-nin başqa banklara verdiyi kreditlər üzrə borc
faizi-uçot faizi
adlanır.
Açıq bazarda əməliyyatlar. Bütün ölkələrdə MB özünün borc öhdəliklərini-
dövlət qiymətli kağızlarını buraxır. Bunlar ən etibarlı qiymətli kağızlar hesab
olunur, çünki
onların təminatçısı kimi dövlət özü çıxış edir. Bunları qiymətli
kağızlar bazarında firmalar böyük məmnuniyyətlə alırlar. Bu qiymətli kağızlar
satıldıqda MB onun əvəzində dövriyyədə olan pulun bir hissəsini əldə edir və
bununla da
dövriyyədə pulun miqdarı azalır. Dövlət dövriyyədə pulun miqdarını
artırmaq istədikdə isə, öz "borclar"nı satın alır və bu məqsədlə dövriyyəyə əlavə
pul
kütləsi buraxır və son nəticədə pulun həcmi artır.
Gəlin, yuxarıda qeyd olunanları cədvəl vasitəsilə nəzərdən keçirək.
Cədvəl 16
MB pul
kütləsini necə tənzimləyir
MB-in
alətləri
Makroiqtisadi effekti
1. Bank
ehtiyatlarının norması
Artır
Buxovlayıcı siyasət
Azalır
Genişləndirilmiş siyasət
Pul
kütləsi
Faiz
dərəcəsi
İnvestisiya
Pul
kütləsi
Faiz
dərəcəsi
İnvestisiya
2. Uçot
dərəcəsi
Artır
Buxovlayıcı siyasət
Azalır
Genişləndirilmiş siyasət
Pul
kütləsi
Faiz
dərəcəsi
İnvestisiya
Pul
kütləsi
Faiz
dərəcəsi
İnvestisiya
Dostları ilə paylaş: |