Hazırlayan: İhramcızâde İsmail Hakkı

58  Ali Şeriati 
dindar  kadın  karakteridir.  Dindarlığın  kısmen  güçlü 
olduğu İtalya ve İspanya'da demokrasi, bireysel özgürlük 
oyunlarına  ne  kadar  geniş  meydan  verilse  de,  kadınlar 
birçok haklardan mahrum bırakılmıştır. 
Öyleyse  neden  işletilen,  petrolü,  altını,  elması,  değerli 
her  neyi  varsa  Avrupa  ve  Amerika'ya  taşınan  ülkelerde 
"cinsel  özgürlük"  sloganları  daha  güçlü  oluyor?  Yoksa 
istismarcılar  bu  zayıf,  gerçek  milli  rehberden  yoksun 
ülkelere  -propaganda-  "demokrasi"  vermeyi  kendilerine 
borçmu bilirler ?!  
Ne yazık ki, hayır!  
Her  bir  halkın  en  gayretli,  vatanperver  bölümü 
gençlerdir.  Aklı  başında  olan  gençlik  ne  vatanının  bir 
karışını, ne petrol ve diğer doğal kaynakları "demokrasi" 
gelince değişmez!  
Bu  gençleri  sadece  bir  yolla  susturmak  olur  -  cinsel 
özgürlük, şehvet demokrasisi!  
Boynuna  bir  metre  zincir  asıp  diskoteklerde  göbeğini 
oynatan sarhoş genç için Vatan isminin bir anlam yoktur. 
Artık bu gençler bir saat "demokratik" eğlenceye her şeyi 
kurban  etmeye  hazırdırlar.  Evet,  tüm  dünyada,  en 
önemlisi  ikinci  "sınıf"  ülkelerde  cinsel  özgürlük  koparan 
batı  tipini  tanıtmak  gerekir.  Onlar  için  Filistin'de 
(Karabağ'da)  açlığa  doğan  bebeklerin  değil,  sosyal 
ayıklığı  tehlike  doğuran  genç  neslin  cinsel  hakları 
ilgilendiriyor! 
Onlar kendi çirkin fikirler bile düşünceli gençleri avlamak 

---

Fâtıma, Fâtıma’dır/Kadın   59 
 
için teori hazırlamayı da unutmuyorlar. Onlar dolandırıcı 
Freud'un  çürük  fikirler  neredeyse  din  çapında  sunarlar. 
Bugün  "izm"  lere  bir  "izm"  daha  katıldı  -  "Freudizm"! 
Unutmayalım  ki,  tüm  bu  oyunların  ilk  kurbanları 
kadınlardır. 
 
HAZIRDA KADININ KÜLTÜREL VE SOSYAL ROLÜ 
XV-  XVI  yüzyıllar  renesans  (Rönesans)  döneminde 
Descartes  düşüncesi  eski  gelenek  an’aneleri  ve  dini 
ritüelleri  sahneden  çıkarmaya  başladı.  Bireycilik 
(individualizm)  eğilimleri  güçlendi.  Toplumsal  özgürlük 
idealleri  bireysel  özgürlük  düşüncelerinin  gölgesinde 
kaldı.  Bu  cereyan  sosyalizmi,  gerçekçilik,  tüm  diğer 
idealleri  arka  plana  geçirdi.  Francis  Bekonun  tabirince, 
"güç"  "gerçeğin"  yerini  aldı.  Bu  cereyan  toplumsal 
yaşamın  tüm  alanlarını  kapsıyordu:  toplum,  aile,  birey, 
sanat,  sanat,  ilim,  din  vb.  Descartes  mantığının  tesiri 
altında  tarihsel  dokunulmaz  olarak  kabul  edilmiş  dini 
mükaddeslikler  böyle  adi  şeye  dönüştü.  Her  şeyin 
değerini  parayla  ölçenler  için  hem  kadın,  hem  sevgi 
metadan  başka  bir  şey  değildi.  Bu  süreçlerde  insanı 
"ruhsuz  leş"  kabul  eden  Karl  Bernard'ın,  ruhu  "hasta 
domuz"  a  benzeten  Freud'un  «müstesna»  hizmetleri 
vardır.  Tüm  bu  aptal  düşüncelerin  başında  ise  elinde 
kese-kese  altın  para  tutmuş  burjuvazi  duruyordu. 
Papazlar ve kiliseler ise bu akımlarla mücadelede sadece 
lanet  yağdırabildiler.  Onların  elinde  artık  kimsenin 

---

60  Ali Şeriati 
görmezden  gelemediği  çomaktan  başka  bir  şey  yoktu. 
Artık,  ailede  birey  özgürlüğünü  hissedip  çalışmak  için 
dışarı  çıkan  kadını  cehennem  azabıyla  korkutmak 
boşuna idi. 
Ekonomik  özgürlüğü  kazanmış  kadın  ailede  kendini 
daha serbest hissediyordu. Sevgilisiyle görüşmeye ortam 
yaratan  yeni  ilişkiler  hiçbir  insani,  fıtri  ihtiyaçları 
gideremedi.  Tüm  bu  işlemler,  çıkar  gözeten  bir 
tabakanın  planlı  oyunu  idi.  "Her  şey  daha  fazla  lezzet 
almak  için"  sloganı  kadın  kimliğini  tüm  kutsallardan 
uzaklaştırmıştı. 
Teorisyenler kanıtlamaya çalışıyorlardı ki, eskiden sosyal 
ruh  güçlüydü.  Ama  düşünceler,  ekonomi,  ferdiyet 
geliştiğinden, 
insanlar 
arasında 
sosyal 
ilişkiler 
zayıflamıştır.  Bu  bağımsızlık  onlara  çok  şey  öğretti. 
Örneğin,  17-18  yaşındaki  bir  kız  çok  yalnız  olarak  oda 
kiralayıp,  özgür  yaşayabilir.  Yanı  sıra  ekonomik 
bağımsızlığı olan her kadının evde çok serbest davranır. 
O,  bir  anda  ailesini  değişebilir.  Onun  tek  yaşam  ilkesi 
akıl  olduğundan,  başkasına  göre  çileye  katlanmaya 
değmez.  Böyle  tip  kadın  için  vefa,  isar,  fedakârlık, 
sağlam  bir  söz  gibi  değerler,  ahlak  ve  gerçek  sevgi 
manasız  mefhumlardır.  Ekonomik  bağımsızlığa  ve  tam 
özgürlüğe  sahip  olan  böyle  kadınlar  için  herhangi  ideal 
yolunda  kendini  kurban  vermek  mantıklıdır.  Eğer  kadın 
zayıf ve hastaysa ve sağlıklı bir kişi ile yaşamak mümkün 
olursa, bu tip kadınlar tereddüt etmeden kendi kocasını 
terk ediyorlar. 

---

Fâtıma, Fâtıma’dır/Kadın   61 
 
Sartre şöyle diyor: " Kadınsı erkek  kadına meraklı değil. 
Fakat başka cazibeli kişi kadını seviyor.” Bu yargıda aklın 
talimatı tam açık: her iki erkek bu kadına muhtaçtır. Ama 
kadın sadece ikinci kişiye ihtiyaç duyuyor. Kadının kararı 
kesindir.  O,  kendi  aklına  göre,  İki  ihtiyacı  bir  ihtiyaca 
kurban  vermek  olmaz.  Kadın  akla  dayalı  ve  mantıksal 
hareket  ediyor.  Bir  ihtiyaca  iki  ihtiyacın  kurban 
verilmesini ne Descartes kabul eder, ne de Freud! 
Dünyaya bebek geliyor. Bebek  evli kocanın özgürlüğüne 
mani  olmaya  başlar.  akıl  kabul  etmiyor  ki,  bir  kişinin 
(bebeğin)  rahatlığı    için  iki  kişi  (anne-baba)  kendi 
rahatını  kaçırsın.  Bu  nedenle  batıda  "özgür"  kadın  ya 
doğurmuyor, ya da doğduğu bebeği çocuk evine veriyor. 
Tüm bu "zihinsel, mantıksal analizler", "bireyin rahatlığı" 
kadından  kutsal  annelik  hissini,  ailedeki  kutsal 
fedakarlığı,  toplumdaki  bağlılıklara  viran  [keder] 
koyuyor.  Böyle  bir  toplumda  toplumsal  ruhtan 
konuşmaya değmez. Çünkü herkes ferdîleşib, hislerini - 
ilahi hislerini - bir kenara bırakıp, kendisi için yaşar. Bu 
"özgür"  insan,  aslında,  yalnızdır.  Onu  yaşatan  sahip 
olduğu ekonomik güçtür. Bu kuvvet  yok  olduğu  zaman, 
o da yoktur! 
 
YALNIZLIK 
Yalnızlık  yüzyılın  en  büyük  trajedisi.  Batı'da  bugüne 
kadar  intihar  konusunda  birçok  kitap  yazılmış  ve 
yazılmaktadır. 

---