Niyə buzlaqlar bizim dövrdə də qalır?
Şimali Amerikada buzlaq dövrünün başlanmasını şərtləndirən nəhəng buz kütləsinə
“kontinental buzlaq” adı verdilər: onun tən ortasında buz qatının qalınlığı 4,5 kilometrə çatırdı.
Bəzi alimlərin fikrinə görə həmin bu kontinental buzlaq bütün buzlaq dövrü ərzində dörd dəfə
əriyib, sonra bir də təzədən əmələ gəlib.
Buzlaqlar dünyanın başqa yerlərini də yavaş-yavaş örtürdü. Ərimə prosesi başlayanda isə,
bəzi yerlərdəki buzlar heç ərimədi. Məsələn, dar sahil zolağını çıxmaq şərtiylə, nəhəng
Qrenlandiya adası hələ də kontinental buzlaqla örtülüdür. Onun orta hissəsində buzların qalınlığı
üç kilometrdən artıqdır. Antarktida da qalınlığı bəzi yerlərdə dörd kilometrə çatan kontinental
buzlaq qatının altındadır.
Odur ki, indi Yer kürəsinin bəzi yerlərində buzlaqların olması onların buzlaq dövründən
bəri əriməməsi ilə əlaqədardır. Lakin indi rast gəldiyimiz buzlaqların əsas hissəsi o zamanlardan
qalan yox, sonradan əmələ gələnlərdir. Belə buzlaqlar, əsasən, dağlarda yerləşir.
Onlar öz başlanğıcını enli, əydəmli, formaca amfiteatrı xatırladan dərələrdən götürür. Qar
bu yerlərə yamaclardan sürüşərək enir.
Bəzi dərələrdəki buzlaqlar heç yayda da ərimir və onların qalınlığı ildən-ilə artır. Üst
qatların ağırlığı, tədrici sıxılma, müəyyən qədər ərimə və təkrar donma nəticəsində qar kütləsinin
alt qatlarındakı hava sıxışıb çıxır, sərt buz qatı formalaşır. Zirvələrdəki buz qatının ağırlığı isə
bütün kütləni basaraq, onu dərəyə tərəf hərəkətə gətirir. Bax, belə hərəkət edən “buz dilinə” dağ
buzlaqları deyirlər.
Avropada, Alp da
ğlarında 1200-dən artıq belə buzlaq var! Onlara həm də Pireney, Karpat,
Qafqaz, cənubi Asiyanın dağlarında rast gəlmək mümkündür. Alyaskanın cənubunda on minlərlə
belə buzlaq var ki, onların bəzisinin uzunluğu 50-100 kilometrə çatır!
Niyə vulkanlar yalnız müəyyən nahiyələrdə olur?
Nyü-
York, London, yaxud Paris kimi şəhərlərdə vulkan yoxdur və çətin ki, gələcəkdə də
əmələ gələ bilə. Lakin yer kürəsinin bəzi rayonlarında bir yox, eyni zamanda hətta bir neçə vulkan
olur.
Mərkəzi Amerikanın Sakit okean sahilləri yer üzündə vulkanik fəaliyyətin ən aktiv
yerlərindəndir. Həqiqətən də aktiv vulkanların üçdə ikisinə məhz burda rast gəlirik. Bundan
savayı, öz fəaliyyətini nisbətən yaxın zamanlarda dayandırmış vulkanların da əksəriyyəti məhz
oralarda yerləşir.
Bunun bəlli səbəbi var: bu rayonlarda yer qabığı planetimizin başqa nahiyələriylə
müqayisədə daha zəifdir. Harda bu qat zəifdirsə, vulkan da bir qayda olaraq, orada əmələ gəlir.
Bəs vulkan necə yaranır? Artıq bilirik ki, Yerin nüvəsi çox istidir. Dərinlik artdıqca,
temperatur da yüksəlir. 25 kilometr dərinlikdə bu temperatur o qədər yüksəkdir ki, bütün suxurlar
(burda istilik 1000 –
1100 dərəcəyə çatır) ərinmiş vəziyyətdə olur.
Dağ suxuru əriyəndə onun həcmi artdığından daha çox yerə ehtiyac yaranır. Planetimizin
bəzi rayonlarında dağ sistemləri o qədər də qədim deyil (yəni cəmi bir neçə min il qabaq yaranıb).
Bu dağlar hələ tam sıxılıb oturuşmayıb deyə, altındakı təzyiq başqa rayonlardakına nisbətən daha
aşağıdır. Bax, yer qatındakı zəif nahiyələr də məhz belə əmələ gəlir.
“Maqma” adlandırılan ərimiş kütlə bu yerlərə yol tapır və yerin altında ərinmiş suxur
kütlələriylə dolu nəhəng rezervuarlar əmələ gətirir. Həmin maqmanın üzüyuxarı hərəkətinə yer
qatının qabarmasından yaranan çatlar kömək edir.
Belə rezervuarlarda yaranmış təzyiq maqmanı yerin altında saxlayan gücə üstün gələn
kimi, ərinmiş kütlə azad olur və vulkan püskürməyə başlayır. Püskürmə ərinmiş suxurla birgə
çıxan qazlar bitən kimi, dayanır.
Püskürmə zamanı əsasən, qazşəkilli maddələrlə yanaşı, “lava” adlanan ərinmiş kütlə, kül
şəklində sərt hissəciklər də yer üzünə çıxır. Püskürmə əslində, qaz partlayışıdır, amma lavanın bir
hissəsi toza çevrildiyindən biz vulkanlar üzərində qara tüstünün də şahidi oluruq.
Zəlzələlərin əksəriyyəti harada baş verir?
Əgər biz Yer kürəsinin daha tez-tez zəlzələ baş verən nahiyələrini göstərən xəritəyə
baxsaq, bütün yer üzünü əhatə edən, gah şimala, gah cənuba sarı meyllənən enli bir zolaq görərik.
Həmin zolaq zəlzələlərin tez-tez baş verdiyi yerləri göstərir. Ona görə də planetimizin bəzi
rayonlarında zəlzələ heç vaxt olmur, başqa yerlərində isə bu təbiət hadisəsinə tez-tez rast gəlirik.
Yaponiya Yer kürəsinin tez-tez zəlzələ olan nahiyələrindəndir. Yaponiyada zəlzələ az qala
hər gün baş verir! Əlbəttə, onların əksəriyyəti zəifdir deyə, insanlara heç bir ziyan gətirmir. Buna
bənzər, zəlzələsi bol olan başqa bir rayon da Aralıq dənizi ərazisidir. Amma Birləşmiş Ştatların
Yeni İngiltərə nahiyəsində buzlaşma dövründən bəri, yəni artıq neçə-neçə minilliklərdir ki, zəlzələ
baş vermir!
Bunun səbəbi yer qabığının hər tərəfdə eyni olmamasındadır. Bəzi nahiyələrdə o elə də
möhkəm deyil və həmin nahiyələrdə yer qabığı çat verir. Bu çatlar qabığı təşkil edən qaya
suxurlarının qırılmasından əmələ gəlir. Həmin çatların qərar tutduğu nahiyələrdə yer qabığının
müxtəlif nəgəng parçaları bir-birinə dəhşətli təzyiq edir. Həmin təzyiqin yaratdığı enerji o qədər
güclü olur ki, qayaları titrədir deyə, zəlzələ baş verir. Azərbaycan da bu cür aktiv zəlzələ
zonalarından sayılır.
Zəlzələdə əmələ gələn titrəmə min kilometrlərlə məsafəyə yayıla bilər. Bu halda zəlzələ
xüsusilə, yer qabığının qalxmasından yaranan çatlar boyunca daha güclü olur. Qırılma baş verən
yerlər həm qalxıb-enir, həm də bu parçalar bəzən lap üfüqi istiqamətdə hərəkət edir.
Zəlzələdən sonra yer üzündə həmin o çatlar boyu müəyyən dəyişikliklərin şahidi olmaq
mümkündür. Vibrasiyanın daha çox hiss olunduğu yerlərə zəlzələnin “episentri” deyirlər. Əgər
həmin episentr yaxınlıqda şəhər varsa, ordakı dağıntılar əhəmiyyətli ola bilər. Dağılan binalar, qaz
kəmərlərinin partlamasından yaranan yanğınlar bəzən çox böyük insan tələfatına səbəb olur.
Həm zəlzələ, həm də vulkanların daha geniş yayıldığı rayonlar təxminən eynidir. Bu
onunla əlaqədardır ki, həmin ərazilərdə Yer qabığı heç də dinc, sakit vəziyyətdə deyil.
Meteoroloqlar havanı qabaqcadan necə deyirlər?
“Hava” anlayışı özündə atmosferin bütün hallarını və dəyişikliklərini ehtiva edir. “Hava”
atmosferin soyuq, isti, quru, rütubətli, günəşli, buludlu, küləkli, sakit halları nəticəsində formalaşır.
Hava hər gün dəyişə bilər, il ərzində baş verən belə dəyişiklikləri isə “iqlim” adlandırırlar.
Havanın necəliyinə müxtəlif faktorların təsiri var, amma onların ən başlıcası Günəşdir.
Günün istisi suyu buxarlandırır, havanı qızdırır və əmələ gələn isti hava kütləsi yerdən çıxan su
buxarlarını göyə qaldırır. Göydə isə həmin hava isti kütləsi soyuyur və buxar kondensata çevrilərib
yağış şəklində yerə tökülür. Bu proses həm sürətlə, həm də ləng baş verə bilər. Hava kəskin
dəyişəndə yer üzündə adətən, tufanlar, qasırğalar baş verir.
İngiltərədə havanın vəziyyətini qeydə alan 200-ə yaxın məntəqə var, təxminən bir o qədər
məntəqə də Avropanın qalan hissəsində mövcuddur. Bundan başqa, Atlantik okeanda üzən xüsusi
“hava gəmiləri”, fəzada növbə çəkən təyyarələr də havanın dəyişməsini daim diqqətlə izləyirlər.
Hava proqnozunu da bu və digər yollarla toplanan meteoroloji məlumatlar əsasında tərtib edirlər.
Hava mütəxəssislərinin uzunmüddətli müşahidələr nəticəsində tərtib etdiyi xəritələr onları
müxtəlif zəruri məlumatlarla təmin edir: təzyiqin eyni olduğu rayonlar, temperaturu sabit olan
yerlər, küləyin istiqaməti, havanın buludlu, yaxud açıq olması, yağış-qar kimi yağıntıların miqdarı,
təzyiqin yuxarı, yaxud aşağı olduğu yerlər...
Bu xəritələri araşdıran metereoloqlar atmosferin müəyyən vəziyyətində hansı dəyişikliklər
gözləməyin mümkün olduğunu qabaqcadan söyləyə bilirlər. Onlar bilir ki, soyuq hava kütləsinin
Dostları ilə paylaş: |