72
“Bakinski raboçi” qəzeti (24.11.1960) yazır ki; “O öz işinə sə-
daqətli, namuslu və xeyirxah bir adamdı... Aktyor rolun səhnə hə-
yatını mürəkkəb bir proses kimi açır. Odur ki, pyesin finalında Al-
xanın daxili aləmində əmələ gələn təbəddülat, mənəvi yenilik tama-
milə təbii görünür”.
Ə. Ələkbərov Alxan obrazı ilə
zəngin xarakter yaratmağa müvəffəq
olmuşdur. Onun Alxanı böyük həyat
eşqi ilə yaşayan sadə, təmkinli, işgüzar
bir insan təsiri bağışlayırdı.
“Alxan rolunu Ə. Ələkbərov öz
oyunu ilə gözəl mənalandırır. Alxan-
Ələkbərov dünyagörmüş, ağıllı, zəhmət
sevən, namuslu bir adamdır. Onu üçün
cəmiyyət qarşısında daşıdığı vəzifə hər
şeydən üstündür... Ağıllı bir
rəhbər olan
Alxan eyni zamanda hamı üçün müla-
yim və qayğıkeş bir atadır. Bir insan
olaraq Alxan-Ələkbərovun şəxsi sifət-
ləri də: təmkinliyi, zəkası, ahəstə yerişi,
aydın və inandırıcı danışığı, nəcib za-
hiri görünüşü, onun daxili məziyyətlə-
rinə tamamilə müvafiqdir” (7).
Ə. Ələkbərovun ifasında Alxan xeyirxah insan olmaqla yana-
şı, zəhmətsevər, daim yüksəliş uğrunda çalışan bir şəxs idi. Alxan-
Ələkbərovun ən böyük arzularından biri də təsərrüfatı yüksəltmək
idi.
“Bakinski raboçi” qəzeti (22.12.1948) yazır ki; “Ə. Ələkbərov
qoca Alxanın rolunu böyük ustalıqla yaradır... Artist həm Alxanın
zahiri əzəmətini, həm də gözəl daxili aləmini, hərarətli qəlbini çox
gözəl canlandırır”.
Ə. Ələkbərov Alxanın təbiətindəki böyüklüyü tamaşaçıya də-
qiq çatdırırdı. O, sadə olduğu kimi də vüqarlı idi. O, şəxsi hisslər-
dən uzaq olan insan idi.
Ə.Ələkbərov – Alxan
rolunda
74
“Bahar suları” tamaşasında Ə. Ələkbərovun sənətkarlığı ölçü-
yəgəlməz idi. Burada aktyorun böyük ilhamla və əsl sənətkarlıqla
ifa etdiyi mənalı mimikalar, dolğun mizanlar az deyildir. Alxan-
Ələkbərovun qızı ilə həyatdan getmiş arvadı haqqında danışması, nə
qədər təbii və inandırıcı idi: “-O, dan yerinin şəfəqlərindən yaran-
mışdı qızım! Bizim dağlar onun kimi can görməmişdi. Ancaq fələk
onun sərv qəddini yay kimi əydi. O, vərəm yatağında gül kimi solub
gedərkən bir axşam səni qucağına götürüb xeyli vaxt üzünə tamaşa
elədi. Sonra, “Alxan, -dedi, -elə et ki, dünyanın heç bir qəm-qüssəsi
bu qızın qəlbinə yol tapmasın. Əgər xoşbəxt olsa, qəbrimin üstünə
gəl, mənə de!” (Pauza) Söylə, qızım! İndi mən ona nə cavab ve-
rim?” (İ. Əfəndiyev, Əsərləri, (VI cilddə), 2 cild, Bakı, Yazıcı,
1984, səh. 217).
Burada Ə. Ələkbərov Alxanın daxilindəki nəvazişi, təmizliyi
ustalıqla nümayiş etdirirdi.
A. Axundov “Azərbaycan gəncləri” qəzetində (09.03.1962)
yazır ki; “ “Bahar suları” pyesindəki Alxan öz həyatiliyi, psixoloji
kamilliyi, pealist səviyyəsi etibari ilə aktyorun (Ə. Ələkbərovun-
İ.A.) yaratmış olduğu başqa obrazlardan yüksəkdə durur”.
Ə. Ələkbərov Alxanın ruhunu düzgün dərk edib, onun fikrini,
arzusunu dinamik olaraq inkişaf etdirirdi. Aktyor obrazın psixoloji
vəziyyətindən doğan pauzalar vasitəsi ilə tamaşaçılarda aydın fikir
yaradırdı.
“...Alxan rəhimdil, xeyirxah və təmiz ürəklidir... Alxan-Ələk-
bərov mürəkkəb xarakterdir. Aktyor tamaşa boyunca bu xarakteri
şərh etməklə bərabər, sədrin mənəviyyatındakı saflaşma prosesini
də inandırıcı surətdə göstərə bilir... Tamaşaçı qoca Alxanın şüurun-
dakı və xarakterindəki intibaha inanır və buna qəlbən sevinir. Obra-
zın ziddiyyətlərinin düzgün şərhi, onun daxili aləmindəki təbəd-
dülatın və inkişaf prosesinin əyan edilməsi nəticəsində biz Alxanı
da bütöv və bitkin səhnə orazı kimi qəbul edirik” (22).
Alxan-Ələkbərov namuslu insanın paklığını, xeyirxahlığını
əks etdirirdi. O, qayğıkeş sədr,
mehriban ata, el ağsaqqalı idi.