9
Tələbatların daimi ödənilməsi üçün imkanlar ölkə, cəmiyyət, ayrı-ayrı insanlarda məhz
resursların olması səyəsində yaranır.
Resurslar – nemətlərin yaradılması və tələbatların ödənilməsi üçün olan imkanlardır.
Resurslar cürbəcürdür və müxtəlif cür təsnifləşdirilə bilər.
Təbii resurslar, yəni cəmiyyətdə faydalı qazıntı ehtiyatları, kənd təsərrüfatı üçün əlverişli
şərait, sərfəli coğrafi vəziyyət.
İstehsal fəaliyyəti və istehlak üçün əvvəlki nəsillər tərəfindən yaradılmış və toplanmış
resurslar, (maddi resurslar) yaxud mövcud müəssisələr, nəqliyyat sistemləri yaşayış evləri və s.
Maddi resurslara istehsal prosesinin (əmək vasitələri və əmək predmetləri) nəticəsi olan istehsal
vasitələri daxildir.
Özünün təcrübə, ixtisas, təhsil səviyyəsi, eləcə də sahibkarlıq qabiliyyətləri olan insan
resursları.
Yuxarıda göstərilən resurs növləri tarixən daha qısa adlanırdı: torpaq, kapital, əmək və
sahibkarlıq qabiliyyətləri.
Maliyyə resursları cəmiyyətin istehsal prosesini həyata keçirmək üçün ayırdığı pul
vəsaitləridir. Onların mənbələrinə investisiya vasitələri, qiymətli kağızlar, pul yığımları, dövlət
istiqrazları daxildir.
İnformasiya resursları - avtomatlaşdırılmış istehsalın fəaliyyəti və onun kompyuter
texnikasının köməkliyi ilə idarə edmək üçün zəruri olan məlumatlardır.
Resursların digər təsnifatı da mümkündür, məsələn, hazırki dövrdə onların istifadə edilməsi,
qarşılıqlı əvəz edilməsi, tükənməzlik və qeyri-tükənməzlik imkanlarının alternativliyi üzrə və s.
Lakin təsnifat tipindən asılı olmayaraq bütün resurslar ümumi cəhətə malikdir: onlar iqtisadi
fəaliyyətin çıxış və əsas ilk zəminini səciyyələndirirlər: zəruri kefiyyətli və müxtəlif resursların
olması nemətlərin yaradılması və deməli, tələbatların ödənilməsi üçün ilkin şərtdir.
Təbii, material və əmək resursları hər bir cəmiyyətə xasdır. Bazar iqtisadiyyatı onlara
maliyyə resurslarını əlavə edir. Müasir postsənaye bazar iqtisadiyyatı elmi-texniki inqilab
şəraitində mühüm rol oynayan informasiya resursları mövcud ola bilməz.
İqtisadi nəzəriyyədə resursların mütləq və nisbi məhdudluğu fərqləndirilir. Mütləq
məhdudluq dedikdə, eyni zamanda cəmiyyət üzvlərinin bütün tələbatlarının ödənilməsi üçün
istehsal resurslarının kifayət olmaması başa düşülür. Lakin tələbatlar dairəsi azaldılarsa, mütləq
məhdudluq nisbi məhdudluğa çevrilir, çünki məhdud tələbatlar üçün resurslar nisbətən
tükənməzdir.
Mütləq məhdudluq əsasən təbii və əmək resursları üçün nisbi isə maddi , maliyyə,
informasiya resursları üçün səciyyəvidir.
4.İqtisadi seçim. İstehsal imkanları əyrisi. Alternativ xərjlər.
Tələbatların ödənilməsi vasitələrinin məhdudluğu zamanı tələbatların müxtəlifliyi ona
gətirib çıxarır ki, əslində onların heç də hamısı və çox ehtimal ki, tam səviyyədə ödənilə
bilməyəcək. Deməli, hər bir iqtisadi fəaliyyət faktiki olaraq hazırkı anda ödənilməli olan
tələbatın – bütün mümkün olanlarından birinin, yaxud bir neçəsinin seçilməsi deməkdir. Eyni
zamanda artan tələbatların ödənilməsi möcud resurs texnologiyalarla məhdudlaşır. Bu o
deməkdir ki, iqtisadi qərarların qəbul edilməsi problemi, əslində iqtisadi fəaliyyətlərin alternativ
variantlarından birini seçmə problemidir. Bu, yalnız o halda yaranır ki, indiki iqtisadi
subyekt üçün nəinki real imkan, həm də alternativ variantlar arasında seçmək zərurəti mövcud
olur.
Eyni zamanda həmin fəaliyyət hazırki vəziyyətdə bütün yerdə qalan tələbatların
ödənilməsindən imtina etmək deməkdir. Bununla yanaşı hər bir iqtisadi fəaliyyət
10
məhdud resursların ehtiyatlarının müəyyən hissəsinin sərfi və deməli, yerdə qalan tələbatların
ödənilmə imkanlarının ixtisarı deməkdir. Deməli, müəyyən tələbatların ödənilməsinə resursların
müəyyən miqdarının ayrılması bu resursların digər tələbatların edənilməsi üçün istifadə
edilməsindən imtina ilə və həm də mövcud tələbatların ödənilməsinin bəzi məhdudiyyətləri ilə
əlaqədardır. Beləliklə, seçmə probleminin əks tərəfi qənaət və səmərəlilik – hazırkı iqtisadi
subyektin digər tələbatlarının ödənilməsi imkanının təmin edilməsi ilə mövcud tələbatın
ödənilməsinə vəsaitin məhdud və düşünülmüş şəkildə ayrılması problemidir.
Variantlardan birini seçərək, biz faktiki olaraq digər (alternativ), daha yaxşı variantdan
imtina edirik. Ona görə də seçim həmişə müəyyən qurbanlarla bağlıdır ki, bunlarda alternativ
xərclər adlandırılır. Alternativ xərclər – mövcud resursun istifadə edilmə imkanlarının seçimi
nəticəsində rədd edilənlərdən ən dəyərlisinin qiymətləndirilməsidir. Rədd edilən variantın
subyektiv qiymətləndirilməsi şəklində çıxış edərək, alternativ xərclər yalnız seçimi həyata
keçirən şəxsin şüurunda mövcud olur. Onlar – dəyərdir ki,onu daha böyük dəyərə görə qurban
vermişlər. Alternativ xərclər yalnız seçim anında mövcud olur və bu seçimin həyata
keçirilməsindən sonra yox olurlar. Bununla əlaqədar olaraq onlar seçim nəticəsində yarana bilən
xərclər deyil, seçimi şərtləndirən xərclərdir.
Alternativlik prinsipinin təzahür edilməsinin və bununla bağlı xərclərin əyani təsviri
aşağıdakı şəkildə verilən istehsal imkanlarının modeli ola bilər. İqtisadiyyatı biri istehsal
vasitələrini, digərisi isə – istehlak əşyalarını istehsal edən iki bölmə şəklində təsəvvür edək.
Məhdud resurslara malik olaraq, iqtisadiyyat hər bir mövcud dövrdə istehsal vasitələri və
istehlak əşyalarının yalnız müəyyən miqdarının buraxılışını həyata keçirə bilər. Bütün mövcud
resursların tam istifadəsi zamanı onun istehsal imkanlarının sərhədləri ABCDE əyrisi ilə əks
olunacaq. İstehsal imkanlarının sərhədi onların istifadə edilməsinin mövcud texnologiyaları
zamanı nadirliyin iqtisadi probleminin təsviri metodu olaraq, bütün resursların tam istifadəsi
şərtilə nemətlərin buraxılmasının maksimal dərəcədə nail oluna bilən həcmlərini göstərir.
Əyrinin özü istehsal imkanlarının sərhədlərini əks etdirdiyi zaman, bu əyridə hər bir nöqtə
istehsal edilən nemətlərin müəyyən dəstini əks etdirəcək. Hazırkı istehsal imkanları çərçivəsində
istehsal edilən nemətlərin dəstləri müxtəlif ola bilər, məsələn; Y
1
istehsal vasitələrini və X
1
istehlak əşyalarını daxil edən D, yaxud Y
2
istehsal vasitələrini və X
2
istehlak əşyalarını əşyalarını
daxil edən J.
Bu və ya digər dəstin seçimi – hazırki dövrdə cəmiyyətin subyektiv üstünlüklərini əks
etdirən qərardır. Ona diqqət yetirmək vacibdir ki, istehsal vasitələrinin istehsalının Y
1
- dən Y
2
-ə
kimi artırılması yalnız istehlak əşyaları istehsalının X
1
-dən
X
2
-ə kimi azaldılması şərtilə
mümkündür. Başqa sözlə, istehsal vasitələri buraxılışının
Y= Y
2
Y
1
qədər artırılması istehlak
şeyləri buraxılışının
X=X
1
X
2
kimi ixtisarı ilə şərtlənmişdir ki, bunu da istehsal vasitələri
buraxılışının artırılması naminə qurban vermək lazım gəlir. İstehlak şeyləri istehsalı həcminin
X qədər ixtisarı – istehlak şeyləri həcminin bəzi ixtisarları şəklində xərclər formasını alan
istehsal vasitələri buraxılışının artırılmasının alternativ xərclər kəmiyyətidir. Bu xərclər istehsal
vasitələri buraxılışının artırılması ilə bağlı resursların sərf edilməsi deyil, istehlak şeylərinin
həcmidir. ki, bunlar da istehsal vasitələrinin istehsalına yönəldilən resurslar hesabına istehsal
edilə bilərdi.