31
idarəçiliyi, polis, məhkəmə orqanları, maliyyə təsərrüfatı
rus hərbiçilərinin, mülki məmurların əlində idi
1
.
1830-cu ildən «Erməni vilayətinin idarəsi əslən er-
məni olan D.O.Bebutova (Bebutyan) həvalə edildi. D.Be-
butov fəaliyyətinin ilk dövründən burada ermənilərin möv-
qelərini gücləndirməyə başladı
2
. Azərbaycanlı xanlara,
bəylərə, ağalara qarşı güclü bir təqib kampaniyası başladı,
idarəetmə metodunda dəyişiklik edildi. D.Bebutovun tək-
başına rəisliyi gücləndirildi, əvvəllər mövcud olan məş-
vərətçi
orqanlar ləğv edildi
3
.
Ermənilərin təkidi ilə vilayətin yeni statusunun möh-
kəmləndirilməsi naminə onun gerbi də qəbul olundu. Er-
mənilərin təkidi ilə qəbul olunmuş bu gerbdə həmin əra-
zilərin türklərlə bağlılığını xatırladan bir əlamət yox idi.
Gerbin aşağı hissəsində Ağrı dağının şəkli çəkilmişdi.
Onun fonunda tac və Eçmiədzin (Üçmüəzzin) monastırı,
gerbin yuxarı hissəsində isə Rusiya taxt-tacının emblemi
olan ikibaşlı qartal təsvir edilmişdi. Gerb Rusiya çarı tərə-
findən 1833-cü il fevral ayının 27-də təsdiq olundu
4
.
Çar hökuməti 1833-cü il iyunun 23-də «Erməni vi-
layəti»nin idarəsinin quruluşu haqqında Əsasnamə qəbul
etdi. İrəvan vilayətinin inzibati-ərazi bölgüsündə dəyişik-
lik edildi. Əyalət dörd dairəyə – İrəvan, Şərur, Sürməli və
1
Rəhimova A. «Еrməni vilayəti»nin tarixşünaslığına dair/ «Tarix və onun
problеmləri» jurnalı. Bakı, 2002, №3, s.192.
2
Hacıyеv İ. Еrmənilərin Naxçıvana qarşı ərazi iddialarının əsassızlığı və ta-
rixi həqiqətlər //Naxçıvan: tarixi gеrçəklik, müasir durum, inkişaf pеrspеk-
tivləri. Bakı, «Təhsil», 2006, s.41
.
3
Sülеymanоv M. Еrməni millətçiliyi və təcəvüzkarlığı tarixindən. Bakı,
Hərbi
nəşriyyat, 2008, s. 367.
4
Парсамян В.А. Истoрия армянскoгo нарoда. Кн. Ы, Ереван, 1972,
с.298.
33
vilayəti» adlandırılan ərazinin əhalisi 107224 nəfər idi.
Əhalinin 76,5 faizini azərbaycanlılar, 24,5 faizini ermə-
nilər təşkil edirdi
1
. Azərbaycanlıların əhalinin etnik tərki-
bində bu cür üstünlüyü təşkil etməsi həmin torpaqların ta-
rixi Azərbaycan ərazisi olduğunu təsdiq edir.
Rusiya – İran (1826-28) və Rusiya – Türkiyə (1828-
29) müharibələri dövründə və müharibədən sonra İran və
Türkiyədən ermənilərin kütləvi surətdə bu yerlərə köçü-
rülüb gətirilməsinə baxmayaraq, çar hakimiyyət orqanları
«erməni vilayəti» ərazisində demoqrafik vəziyyəti birdən-
birə dəyişdirə bilmədi. İrəvan və Naxçıvan xanlıqlarının
işğalını həyata keçirmiş rus generalı Paskeviç, hətta ermə-
nilərin köçürülüb gətirilməsindən sonra belə, İrəvan böl-
gəsi əhalisinin dörddə üç hissəsinin Azərbaycan türkləri
olduğunu etiraf edirdi
2
. Fransız mənşəli rus tədqiqatçısı
U.Şopen Paskeviçin tapşırığı ilə 1829-32-ci illərdə «ermə-
ni vilayəti»ndə kameral siyahıyaalma keçirmişdir. Burada
kəndlərin və əhalinin sayı göstərilmişdir. «Erməni vilayə-
ti»ndə olan 1125 kəndin 1111-də ancaq Azərbaycan türk-
ləri yaşayırdı
3
. Müharibə nəticəsində vilayətin ərazisində
359 kənd, o cümlədən 310 kənd İrəvan əyalətində, 42
kənd Naxçıvan əyalətində, 6 kənd Ordubad dairəsində xa-
raba qalmış, əhalisi didərgin
düşmüşdü
4
.
U.Şopenin kameral təsvirinin nəticəsinə görə, burada
164450 nəfər əhali qeydə alınmışdı. Onlardan 81749 nəfər
1
Naxçıvan еnsiklopеdiyası. 2 cilddə, I cild, Naxçıvan, 2005, s.144.
2
Акты, сoбранные Кавказскoй Археoлoгическoй Кoмиссией (АКАК),
Тиблис, 1874, т. ВЫЫ, сяняд 888.
3
İrəvan xanlığı. Rusiya işğalı və еrmənilərin Şimali Azərbaycan torpaq-
larına köçürülməsi (AMЕA-nın müxbir üzvü Y.Mahmudovun еlmi rеdak-
torluğu ilə). Bakı, Çaşıoğlu, 2009, s.26.
4
Шoпен И.И. Истoрический памятник сoстoяния Армянскoй oбласти в
эпoху её присoединения к Рoссийскoй империи. СПб., 1852, с.510.