investisiya tədbirlərinin siyahısı vardır. Qadağan edilən tədbirlərə bunlar
daxildir:
•
xaricilərin iştirak etdiyi müəssisələrin istehsal prosesi üçün ölkədə
buraxılan malları müəyyən həcmdə yaxud dəyərlə satın almaq yaxud istifadə
etmək («yerli komponentlərin istehlakı») tələbinin qoyulması;
•
xarici malların satın alınmasının yaxud istifadə edilməsinin yerli
malların ixracının həcmi yaxud dəyəri ilə uzlaşdırılması («balanslaşdırılmış
ticarət») tələbinin qoyulması;
•
istehsal məqsədləri üçün idxal olunan malların müəssisənin
hesablarına valyuta daxilolmalarının məbləği ilə əlaqələndirilməsi, başqa
sözlə, xarici valyutanın əldə olunma imkanının məhdudlaşdırılması («xarici
valyuta balansına dair tələblər») tələbinin qoyulması;
•
müəssisənin ixracının təsbit olunmuş həcmlə yaxud buraxdığı
məhsulun pay hissəsi ilə məhdudlaşdırılması («ixrac komponentinə dair
tələblər») tələbinin qoyulması.
Xarici kapitallı müəssisənin yaradılması üçün şərt yaxud subsidiyaların
verilməsi və ya vergilərdən müvəqqəti azadolma ilə əlaqələndirilməsindən
(bəzi hallarda inkişaf etməkdə olan ölkələrə istisna kimi şamil edilməyə bilər)
asılı olmayaraq, sadalanan tədbirlərin tətbiqi qadağandır. Eyni zamanda ÜTT
üzvlərinə ticarətlə əlaqəli olan, lakin əhalinin həyatının və sağlamlığının
müdafiəsi, milli təhlükəsizlik, tədiyyə balansının tarazlaşdırılması mülahizələri
əsasında ümumi istisnalar kateqoriyasına daxil edilən investisiya tədbirlərini
tətbiq etmək qadağan deyil. İnvestorlara qarşı texnologiyaların verilməsi, nou-
hau və s. barədə tələblərin irəli sürülməsi ticarət şərtlərinin təhrif olunması kimi
nəzərdən keçirilmir.
Sazişin digər maddələri prosedur-təşkilati xarakter daşıyır. Məsələn, bu
maddələrə əsasən blokun tələblərinin başqa ölkələr üzrə fərqləndirilmiş
qaydada tətbiqi mümkündür.
Əqli Mülkiyyət Hüquqlarının Ticarı Məsələləri üzrə Saziş (TRIPS -
Trade Related Intellectual Property Rights). Əqli Mülkiyyət Hüquqlarının
Ticari Məsələləri üzrə Sazişin (TRIPS) məzmunu beynəlxalq ticarətdə əqli
mülkiyyət hüquqlarının qorunmasının təmin olunmasından ibarətdir. Mütləq
qeyd olunmalıdır ki, daha bÖ3dik əhəmiyyətli müqavilələrin (məsələn. Sənaye
mülkiyyətinin qorunması haqqında Paris Konvensiyası (1967), Ədəbi]/yat və
İncəsənət əsərlərinin qorunması haqqında Bern Konvensiyasının (1971) və s.)
724
iştirakçısı olmayan ÜTT üzv-dövlətləri bağladıqları beynəlxalq müqavilələri
TRIPS-ə əsasən tətbiq etməlidir. Bundan əlavə, TRIPS-in əqli mülkiyyət
üzərində hüquqların başqa növlərinə dair tələblərinə riayət olunması bütün
iştirakçı ölkələr üçün məcburidir. Bu cür yanaşma, ölkənin müvafiq beynəlxalq
müqavilədə iştirakından asılı olmayaraq, hamı üçün vahid hüquqi rejim təmin
edir. TRIPS çərçivəsində Saziş iştirakçıları öz üzərinə bu öhdəlikləri qəbul edir:
•
müəlliflik hüquqları və əlaqəli hüquqlar haqqında;
•
əmtəə nişanları barədə;
•
coğrafi adlardan istifadə olunması barədə;
•
sənaye nümunələri haqqında;
•
patentlər;
•
inteqral mikrosxemlərin topologiyaları haqqında;
•
konfıdensial informasiyanın qorunması haqqında.
Qeyd etmək vacibdir ki. Saziş müəyyən olunmuş hüquqi rejimə bütün
səviyyələrdə nəzarətin bütöv sisteminin yaradılmasını nəzərdə tutur. Milli
səviyyədə dövlətlər əqli mülkiyyət üzərində hüquqların qorunmasının milli
mexanizmlərini hazırlamalıdır. Milli qanunvericiliklərdə bu müdafiənin
vasitələri və mexanizmləri nəzərdə tutulmalıdır. Əqli mülkiyyət sahibinin
hüquqlarının pozulması haqqında əsaslandırılmış şikayəti (məsələn, malın
saxta olması barədə) əsasında dövlətin gömrük orqanlanna əmtəəni sərbəst
dövriyyəyə buraxmamaq imkanı verən prosedur mexanizmi yaradılmalıdır.
TRIPS-də milli nəzarət sistemində məhkəmə sisteminə xüsusi diqqət yetirilir.
ÜTT səviyyəsində nəzarət Əqli mülkiyyət üzərində hüquqlann ticari
məsələləri üzrə Şura vasitəsilə həyata keçirilir. İştirakçı ölkələr Sazişin təsiri
altına düşən bütün qanunlar, qanunaltı aktlar, prosedurlar barədə Şuranı
xəbərdar etməlidir.
23.4.
Xidmətlər sahəsində Ticarət üzrə Baş Saziş (GATS -
The General Agreement on Trade İn Services)
Bu Saziş iqtisadi qanunvericiliyin Uruqvay raundu tərəfindən qəbul
olunan yeniliklərindən biridir. Xidmətlərlə ticarətin çoxtərəfli hüquqi
tənzimləmə ilə əhatə olunması əvvəlcə mallarla ticarətin tənzimlənməsinə çox
bənzəyirdi. Yekun aktının tərkib hissəsi olan xidmətlərlə ticarətin tənzim-
725
ləmənin 3 növü ilə təmin olunur;
•
bütün üzv-dövlətlərə şamil edilən, baza öhdəliklərindən ibarət olan
çərçivə razılaşması;
•
hər bir ölkənin ticarətin liberallaşmasına yardım edəcək özəl
öhdəliklərini əks etdirən milli qanunvericilik;
•
xidmətlərin konkret sahələrində ayrı-ayrı xüsusi hallara aid olan bəzi
əlavələr.
Əsas Sazişin I hissəsi onun təsir sahəsini, yəni bir iştirakçının ərazisindən
digərinin ərazisinə göndərilən xidmətləri; iştirakçıların birinin ərazisində digər
iştirakçının istehlakçılarına göstərilən xidmətləri (məsələn, turizm); bir
iştirakçının digərinin ərazisində fəaliyyət göstərən təşkilatları tərəfindən
göstərilən xidmətləri (məsələn, bank xidmətləri); bir iştirakçının fiziki və ya
hüquqi şəxsləri tərəfindən başqasının ərazisində göstərilən xidmətlər (məsələn,
tikinti yaxud məsləhətvennə xidmətləri) müəyyənləşdirir.
ÜTT-nin Kankunda keçirilən V Nazirlər konfransının (2003-cü il),
Honkonqda keçirilən VI Nazirlər konfransının (2005-ci il), Cenevrədə
keçirilən mini-konfransının (2008-ci il) uğursuzluqlarının səbəbləri. Yuxarıda
qeyd etdiyimiz kimi, beynəlxalq ticarət danışıqlarının yeni raundu
2001-
ci ildə Dohada (Qətər) başlamışdı. Həmin vaxtdan onun iştirakçıları
arasında ən mühüm məsələlər üzrə ciddi ziddiyyətlər baş qaldırmışdır. Belə ki,
Kankunda (2003-cü il) növbəti dəfə 2 əsas tərəfin - inkişaf etmiş və inkişaf
etməkdə olan ölkələrin maraqları toqquşdu. Kankundakı konfransın özəlliyi
vahid blokla çıxış edən və inkişaf etmiş ölkələrdə kənd təsərrüfatı
subsidiyalarının ixtisarı tələbini qoyan inkişaf etməkdə olan ölkələrin G-21
qrupunun formalaşması oldu. Ölkələrin bu qrupunun mövqeyinin başa
düşülməsi və danışıqların iflasa uğramasının səbəbləri bunlardır; kənd təsərrüfatı
məsələləri, investisiyalar sahəsində razılaşmalar və onlar tərəfindən həyata
keçirilən gömrük siyasəti.
Kənd təsərrüfatı. Uzun müddətdir ki, ÜTT-də çətinlik yaradan maneədən
biri kənd təsərrüfatıdır. Reallıq budur ki, inkişaf etməkdə olan ölkələrin
əksəriyyəti xarici bazarlara kənd təsərrüfatı məhsullarından başqa heç nə təklif
edə bilmir, inkişaf etmiş ölkələr isə öz sərhədlərini bu məhsullar üçün
bağlamaqla yanaşı, fermerlərinə böyük məbləğdə subsidiyalar verir. Əvvəlki
onilliklərdə inkişaf etmiş ölkələr inkişaf etməkdə olanları öz aqrar sektorunun
maliyyələşdirilməsi üçün dövlət subsidiyalarından həddən çox istifadədə
726
Dostları ilə paylaş: |