419
salmaq. Arabaçı dәrәdә arabanı aşırdı; 0.1.2.5. Atlatmaq, keçirmәk, yaxa qurtarmaq. Bu bәlanı
da başımızdan aşırdıq; 0.1.2.6.
mec. (hlk) Öldürmәk, vurub öldürmәk; vurmaq, vurub öldürmәk;
vurmaq, vurub yıxmaq. Ovçular dünәn üç canavar aşırdılar; 0.1.2.7. mәc. Bir şeyi acgözlüklә vә
cәld yemәk; 0.1.2.8. mec. (hlk.) Birinin malını, pulunu, vә s.- ni mәnimsәmәk, yemәk, udmaq,
dağıtmaq, xәrclәyib puç etmәk; 0.1.2.9. mec. (hlk.) Öhdәsindәn gәlmәk, hәll etmәk. ◊Alığını
aşırmaq//devirmek.
95. Aşk is. Ar. eşq 0. Aşırı sevgi ve bağlılık duygusu, sevi//sevgi, mәhәbbәt, sevda;
0.1.2.1. Şiddәtli arzu, hәvәs, meyl, istәk; 0.1.2.2. Müxtәlif obrazlı tәrkiblәrdә: eşq әhli, eşq alәmi,
eşq yarası, eşq afәti vә s.
96. Aşk olsun! ünl. Eşq olsun!
0. “Aferin” sözünden daha güçlü olarak bir
davranışın, bir tutumun çok beğenildiğini bildirir//mәdh, tәrif yerindә işlәnir; 0.1.1.1.
Beğenilmeyecek bir davranış, bir tutum karşısında kınama, sitem bildirir; 0.1.1.2. Dervişler
arasında selam sözü olarak kullanılır.
97. Aşmak (-i) aşmaq
0. Yüksek, uzak veya geçilmesi güç yerin öte yanına
geçmek//bir şeyin üzerinden atılıb keçmәk; 0.1.1.1. (Süre) Geçmek, bitmek; 0.1.1.2. (-e) (erkek
heyvan) Dişiyle çiftleşmek; 0.1.1.3. (nsz) argo. Görünmeden kaçmak; Herif çoktan aşmış;
0.1.2.1. Keçmәk, düşmәk, çıxmaq; 0.1.2.2. mec. Tәmin olunmaq, düzәlmәk, әmәlә gәlmәk.
98. Ata is. ata
0.3.1. Dedelerden ve büyük babalardan her biri; 0.3.2.1. Öz
övladlarına nisbәtәn kişi, dәdә; 0.3.2.2. Yaşlı vә hörmәtli kişiyә xitab, müraciәt//”Atam” şәklindә
- xahiş, bәzәn narazılıq ifadә edir.
99. Ateş iş. ve s. atәş
0. Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla beliren ısı ve ışık// od; 0.
Patlayıcı silahların atılması//tüfәng vә ya topdan atәş, □ Ateş açmak//atәş açmaq; ◊Ateş
olmayan yerden duman çıkmaz//Od olmayan yerden tüstü çıxmaz. Türkiye Türkçesindeki
“ateş” sözünün yerinde Azerbaycan Türkçesinde “Od” kelimesi kullanılmaktadır; 0. mec.
Coşkunluk//qızğınlıq, hәrarәt, ehtiras mәnasında; 0. mec. Kırmızı, alev renginde olan//işıqsaçan
şey, işıqsaçan nöqtә; 0.1.1.1. Tutuşmuş olan cisim//od; Isıtma veya pişirme için kullanılan yer
veya araç; 0.1.1.2. Vücut ısısı//qızdırma; 0.1.1.3. mec. Tehlike, felaket; 0.1.1.4. mec. Büyük
üzüntü, acı; 0.1.1.5. Öfke, hırs, hınç.
100. Atış is. atış
0. Atmak işi veya biçimi//tüfәng, tapança vә s. atmaq işi vә üsulu;
0.1.1.1. Bir silahın mermisini amaca ulaştırmak için gereken iş ve bilgi: Topçu Atış Okulu;
0.1.1.2. (kalp, nabız için) Vuruş, çarpış: 0. mec. Ağız kavgası etme// sözlәşmә, bir-birinә ağır
420
sözlәr demә; söyüşmә, dava- dalaş, 0.1.1. ed. Saz şairlerinin deyişle tartışmaları; 0.1.2. İki tәrәfin
ya iki adamın qarşı-qarşıya durup bir-birinә güllә atması, atәş açması.
102. Atışmak (nsz, -e; -le) atışmaq
0. Ağız kavgası etmek//birbirinә ağır sözlәr
demәk, söyüşmәk, dalaşmak; 0.1.1.1. Kendisine dargın olan bir kimseye barışıkmış gibi söz
söylemek; 0.1.1.2. Saz şairleri belli bir ayak üzerine birbirlerini küçük düşürmek amacıyla
karşılıklı deyiş söylemek; 0.1.2.1. Qarşı-qarşıya durub, bir-birinә güllә atmaq; 0.1.2.2. Atışda,
nişançılıqda yarışmaq.
103. Atkı is. atqı 0.
Dokuma tezgahlarında mekikle enine atılan iplik,
argaç//toxuculuqda: әrişin üstünә gәlәn vә mәkiklә atılan arğac ipi; 0. hlk. Büyük yaba//şana,
büyük yaba; 0. Kapı ve pencerelerin yapımında üst tarafa konan ağaç, taş veya beton destek, üst
eşik//bir şeyin üzәrindәn atılan tir vә s.; 0.1.1.1. Soğuğa karşı omuzlara, başa, sırta veya boyna
atılan örtü; 0.1.1.2. Bazı kadın ayakkabılarında ve çocuk patiklerinde ayağın üstünden, yandan
iliklenen ince uzun parça.
104. Atlama is. atlama
0. Atlamak işi// “Atlamaq” dan. f. is. ; 0.1.1.1. Belirli bir
yerden getirip hız olarak yapılan sıçrama ile vücudu yerden kesip daha uzak bir yere kondurma
veya belli bir yerden aşırma//tullanma; 0.1.1.2. sp. Bu biçimde en uzağa atlamak veya en yükseği
aşmak amacıyla yarışılan atletizm dalı; 0.2.2. Su qatılaraq vә ya içәrisinә göyәrti dә әlavә
edilәrәk duru hala salınmış qatıq; ayran. Yayın atlaması, qışın umacı (Atalar sözü).
105. Atlamak (-den; -e, -i,) atlamaq
0. Bir engeli sıçrayarak veya fırlayarak
aşmak//aşmaq, aşıb keçmәk, üstündәn keçmәk, keçmәk; 0. Okuma, yazı yazma, sayı sayma gibi
işlerde bazı bölümleri bırakıp geçmek//buraxmaq, buraxıb keçmәk; 0.1.1.1. Yüksek bir yerden
alçak bir yere, ayak üstü gelecek bir biçimde kendini bırakmak; 0.1.1.2. Binmek; 0.1.1.3. (nsz)
(basında) Haberi zamanında vermemek veya diğer gazetelerden öğrenmek; 0.1.1.4. Sınıfı
okumadan geçmek: Birinci sınıfı atladı. 0.1.1.5. (-de) mec. Yanılmak, aldanmak; 0.1.1.6.
Çıkmak, inmek; 0.1.2. Keçmәk, ötmәk, aşmaq.
106. Atlanmak (nsz) atlanmaq 0.2. Ata binmek veya at edinmek//ata minmәk; 0.2.
Atlamak işi yapılmak//tullanmaq, sıçramaq, hoppanmaq; 0.2.2. Döyünmәk, çırpınmaq.
107. Atmak (-i, -e, -den) atmaq 0. Bir cismi bir yöne doğru fırlatmak//bir şeyi әlindәn
buraxaraq, yaxına ya uzağa tullamaq, fırlatmaq; 0. Bir şeyi yere doğru bırakmak//bir şeyi hündür
yerden aşağı tullamaq, salmaq; 0. (bir kimseyi) Uzaklaştırmak, göndermek, ilgisini kesmek// vә
ya hәbsә atmak; □ Özünü atmaq//acele etmek; 0. Koymak//qoymaq; 0. Yerleştirmek, bir kenara