AZƏRBAYCAN XALQINA QARŞI 1918-ci il SOYQIRIMLARI
180
“AZƏRBAYCANLILARIN SOYQIRIMI HAQQINDA”
AZƏRBAYCAN RESPUBLİKASI PREZİDENTİNİN FƏRMANI
(26 mart 1998-ci il)
Azərbaycan Respublikası müstəqillik qazandıqdan sonra xalqımı-
zın tarixi keçmişinin obyektiv mənzərəsini yaratmaq imkanı əldə edil-
mişdir. Uzun illər gizli saxlanılan, üzərinə qadağa qoyulmuş həqiqət-
lər açılır, təhrif edilmiş hadisələr özünün əsl qiymətini alır.
Azərbaycan xalqına qarşı dəfələrlə törədilmiş və uzun illərdən
bəri öz siyasi-hüquqi qiymətini almamış soyqırımı da tarixin açılma-
mış səhifələrindən biridir.
1813-cü və 1828-ci illərdə imzalanan Gülüstan və Türkmənçay
müqavilələri Azərbaycan xalqının parçalanmasının, tarixi torpaqları-
mızın bölünməsinin əsasını qoydu. Azərbaycan xalqının bu milli fa-
ciəsinin davamı kimi onun torpaqlarının zəbti başlandı. Qısa bir müd-
dətdə bu siyasət gerçəkləşdirilərək ermənilərin kütləvi surətdə Azər-
baycan torpaqlarına köçürülməsi həyata keçirildi. Soyqırımı Azərbay-
can torpaqlarının işğalının ayrılmaz bir hissəsinə çevrildi.
İrəvan, Naxçıvan və Qarabağ xanlıqlarının ərazilərində məskun-
laşdırılan ermənilər orada yaşayan azərbaycanlılarla müqayisədə azlıq
təşkil etmələrinə baxmayaraq öz havadarlarının himayəsi altında “Er-
məni vilayəti” adlandırılan inzibati bölgünün yaradılmasına nail oldu-
lar. Belə süni ərazi bölgüsü ilə, əslində, azərbaycanlıların öz torpaqla-
rından qovulması və məhv edilməsi siyasətinin bünövrəsi qoyuldu.
“Böyük Ermənistan” ideyaları təbliğ olunmağa başlandı. Bu uydurma
dövlətin Azərbaycan torpaqlarında yaradılmasına “bəraət qazandırmaq
məqsədilə” erməni xalqının tarixinin saxtalaşdırılmasına yönəlmiş ge-
niş miqyaslı proqramlar reallaşdırıldı. Azərbaycanın və ümumən Qaf-
qazın tarixinin təhrif olunması həmin proqramların mühüm tərkib his-
səsini təşkil edirdi.
Böyük Ermənistan” yaratmaq xülyasından ruhlanan erməni qəsb-
karları 1905-1907-ci illərdə azərbaycanlılara qarşı açıq şəkildə geniş-
miqyaslı qanlı aksiyalar həyata keçirdilər. Ermənilərin Bakıdan başla-
nan vəhşilikləri Azərbaycanı və indiki Ermənistan ərazisindəki azər-
baycanlı kəndlərini əhatə etdi. Yüzlərlə yaşayış məntəqəsi dağıdılıb
yerlə yeksan edildi, minlərlə azərbaycanlı vəhşicəsinə qətlə yetirildi.
Bu hadisələrin təşkilatçıları məsələnin mahiyyətinin açılmasına, ona
düzgün hüquqi-siyasi qiymət verilməsinə maneçilik törədərək azər-
AZƏRBAYCAN XALQINA QARŞI 1918-ci il SOYQIRIMLARI
181
baycanlıların mənfi obrazını yaratmış, özlərinin avantürist torpaq
iddialarını pərdələmişlər.
Birinci dünya müharibəsi, Rusiyada baş vermiş 1917-ci il fevral
və oktyabr çevrilişlərindən məharətlə istifadə edən ermənilər öz
iddialarını bolşevik bayrağı altında reallaşdırmağa nail oldular. 1918-
ci ilin mart ayından etibarən əksinqilabçı ünsürlərlə mübarizə şüarı al-
tında Bakı kommunası tərəfindən ümumən Bakı quberniyasını azər-
baycanlılardan təmizləmək məqsədi güdən mənfur plan həyata keçiril-
məyə başlandı. Həmin günlərdə ermənilərin törətdikləri cinayətlər
Azərbaycan xalqının yaddaşına əbədi həkk olunmuşdur. Minlərlə dinc
azərbaycanlı əhali yalnız milli mənsubiyyətinə görə məhv edilmişdir.
Ermənilər evlərə od vurmuş, insanları diri-diri yandırmışlar. Milli me-
marlıq incilərini, məktəbləri, xəstəxanaları, məscid və digər abidələri
dağıtmış, Bakının böyük bir hissəsini xarabalığa çevirmişlər.
Azərbaycanlıların soyqırımı Bakı, Şamaxı, Quba qəzalarında,
Qarabağda, Zəngəzurda, Naxçıvanda, Lənkəranda və Azərbaycanın
başqa bölgələrində xüsusi qəddarlıqlarla həyata keçirilmişdir. Bu əra-
zilərdə dinc əhali kütləvi surətdə qətlə yetirilmiş, kəndlər yandırılmış,
milli mədəniyyət abidələri dağıdılıb məhv edilmişdir.
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti yarandıqdan sonra 1918-ci ilin
mart hadisələrinə xüsusi diqqət yetirmişdir. Nazirlər Şurası 1918-ci il
iyulun 15-də bu faciənin tədqiqi məqsədilə fövqəladə istintaq komissi-
yasının yaradılması haqqında qərar qəbul etdi. Komissiya mart soyqırı-
mını, ilkin mərhələdə Şamaxıdakı vəhşilikləri, İrəvan quberniyası ərazi-
sində ermənilərin törətdikləri ağır cinayətləri araşdırdı. Dünya ictimaiy-
yətinə bu həqiqətləri çatdırmaq üçün Xarici İşlər Nazirliyi nəzdində xü-
susi qurum yaradıldı. 1919 və 1920-ci ilin mart ayının 31-i iki dəfə
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti tərəfindən ümummilli matəm günü
kimi qeyd edilmişdir. Əslində bu, azərbaycanlılara qarşı yürüdülən soy-
qırımı və bir əsrdən artıq davam edən torpaqlarımızın işğalı proseslərinə
tarixdə ilk dəfə siyasi qiymət vermək cəhdi idi. Lakin Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyətinin süqutu bu işin başa çatmasına imkan vermədi.
Zaqafqaziyanın sovetləşməsindən öz çirkin məqsədləri üçün isti-
fadə edən ermənilər 1920-ci ildə Zəngəzuru və Azərbaycanın bir sıra
torpaqlarını Ermənistan SSR-in ərazisi elan etdilər. Sonrakı dövrdə bu
ərazilərdəki azərbaycanlıların deportasiya edilməsi siyasətini daha da
genişləndirmək məqsədilə yeni vasitələrə əl atdılar. Bunun üçün onlar
SSRİ Nazirlər Sovetinin 23 dekabr 1947-ci il “Ermənistan SSR-dən
kolxozçuların və başqa azərbaycanlı əhalinin Azərbaycan SSR-in Kür-
AZƏRBAYCAN XALQINA QARŞI 1918-ci il SOYQIRIMLARI
182
Araz ovalığına köçürülməsi haqqında” xüsusi qərarına və 1948-1953-
cü illərdə azərbaycanlıların öz tarixi torpaqlarından kütləvi surətdə
deportasiyasına dövlət səviyyəsində nail oldular.
Erməni millətçiləri öz havadarlarının köməyi ilə 50-ci illərdən
etibarən Azərbaycan xalqına qarşı kəskin mənəvi təcavüz kampaniya-
sına başladılar. Keçmiş sovet məkanında müntəzəm şəkildə yayılan
kitab, jurnal və qəzetlərdə milli mədəniyyətimizin, klassik irsimizin,
memarlıq abidələrimizin ən nəfis nümunələrinin erməni xalqına mən-
sub olduğunu sübut etməyə çalışırdılar. Eyni zamanda onlar tərəfindən
bütün dünyada azərbaycanlıların mənfi obrazını formalaşdırmaq cəhd-
ləri də güclənirdi. “Yazıq, məzlum erməni xalqı”nın surətini yaradaraq
əsrin əvvəlində regionda baş verən hadisələr şüurlu surətdə təhrif olu-
nur, azərbaycanlılara qarşı soyqırımı törədənlər soyqırımı qurbanları
kimi qələmə verilirdi.
Əsrin əvvəlində əksər əhalisi azərbaycanlı olan İrəvan şəhərindən
və Ermənistan SSR-in digər bölgələrindən soydaşlarımız təqiblərə mə-
ruz qalaraq kütləvi surətdə qovulur. Azərbaycanlıların hüquqları ermə-
nilər tərəfindən kobudcasına pozulur, ana dilində təhsil almasına əngəl-
lər törədilir, onlara qarşı repressiyalar həyata keçirilir. Azərbaycan
kəndlərinin tarixi adları dəyişdirilir, toponimika tarixində misli görün-
məyən qədim toponimlərin müasir adlarla əvəzolunma prosesi baş verir.
Saxtalaşdırılmış erməni tarixi gənc ermənilərin şovinist ruhunda
böyüməsinə zəmin yaratmaq üçün dövlət siyasəti səviyyəsinə qaldırı-
lır. Böyük humanist ideallara xidmət edən Azərbaycan ədəbiyyatı və
mədəniyyəti ruhunda tərbiyə olunmuş yeni nəslimiz ekstremist erməni
ideologiyasının təqiblərinə məruz qalır.
Azərbaycan xalqının mənəviyyatına, milli qüruruna və mənliyinə
yönəlmiş böhtanlar siyasi və hərbi təcavüz üçün ideoloji zəmin yara-
dırdı. Xalqımıza qarşı aparılan soyqırımı siyasəti özünün siyasi-hüqu-
qi qiymətini tapmadığı üçün tarixi faktlar sovet mətbuatında ermənilər
tərəfindən təhrif olunur və ictimai fikir çaşdırılırdı. Ermənilərin sovet
rejimindən bəhrələnərək həyata keçirdikləri və 80-ci illərin ortalarında
daha da güclənən antiazərbaycan təbliğatına Azərbaycan Respublika-
sının rəhbərliyi vaxtında lazımi qiymət vermədi.
1988-ci ildən ortaya atılan qondarma Dağlıq Qarabağ konfliktinin
ilkin mərhələsində yüz minlərlə azərbaycanlının öz tarixi torpaqların-
dan qovulmasına da respublikada düzgün siyasi qiymət verilmədi.
Azərbaycanın Dağlıq Qarabağ Muxtar vilayətinin Ermənistan SSR-in
Dostları ilə paylaş: |