62
“Cənnət – anaların ayaqları altındadır”
104
. Məhəmməd, qadının
mənəvi dəyərini yüksəldib, ona o qədər səlahiyyətlər vermişdir
ki, bəzi müasir qanunvericiliklərdə, məsələn, Fransa qanunveri-
ciliyində, xəyala belə gətirilə bilməz. İslamda qızlar öz vali-
deynlərinin tam hüquqlu varisləridirlər; həddi-buluğa çatana
qədər valideynlərə onları satmaq, yaxud başqa cür istədiyi kimi
rəftar etmək qadağan olunur; sonra qız, valideynlərindən icazə
almadan istədiyi adama ərə g edə bilər; qızın razılığı olmadan
isə nikah qanunsuz sayılır. Onlar bütün vətəndaşlıq hüquqları-
na malikdirlər və istədiyi qanuni fəaliyyətlə məşğul ola bilər-
lər
105
. Qurana görə, ərli qadın həmçinin tam hüquqlu vətəndaş-
dır; o, öz əmlakı ilə, ərindən icazə almadan, istədiyi tərzdə
rəftar edə bilər; ər isə öz qadınından uşaqlarının əmizdirilmə-
sindən başqa heç bir şey tələb edə bilməz, qadın yalnız ərinə
sadiq olmalı, ərinə xidmət etməsi isə yalnız onun xoş
məramının, ərinə məhəbbətinin təzahürüdür.
Bütün mübahisəli məsələlər ailə daxilində, hər iki tərəfdən
iki nümayəndənin iştirakı ilə həll olunmalıdır. Qadınlar öz
ərlərinin və uşaqlarının varisləridir. Kəbinin əsası isə – məhəb-
bətdir (“sevdiyiniz adamla ailə qurun”). O, dini baxımdan
təsdiq olunmuş və qanunlaşdırılmış müqəddəs formal aktdır. O,
pozula da bilər, lakin bunun üçün tutarlı səbəblər olmalıdır və
bu zaman ər qadınına müntəzəm surətdə kəbin məbləğini
ödəməli, azı üç ay ərzində tələbatlarını təmin etməlidir (qadı-
nın ərinə sadiq olmaması halları istisna olunmaqla). Boşanmış
qadın kiçik yaşlı uşaqları da öz yanında saxlaya bilər və ər
onları da hər şeylə təmin etməlidir. Düzdür, Quran boşanmağa
icazə verir, lakin, eyni zamanda, onu lənətləyir: “Mənim üçün
(Allah üçün) boşanmadan pis, iyrənc bir şey yoxdur. Ərlər
hətta sevmədiyi qadınları ilə humanistcəsinə, xoş rəftar
etməlidirlər”, “onlarla məhəbbət və sülh şəraitində yaşayın,
onlardan zəhləniz getsə də, dözün və Allah sizin bu əməllə-
104
Ernest Renan: “Etudes d’histoires religieuses”.
105
“Məcman-Nureyn”.
63
rinizi layiqincə qiymətləndirər”. “Bu, başqa cür ola da bilməz,
çünki həyat sizi birləşdirdi və siz bir-biriniz qarşısında müqəd-
dəs andları içmisiniz”. Kişilər, hətta onlara xəyanət etmiş qa-
dınları belə bağışlamağı bacarmalıdırlar. Xəyanətə aid iradlar
dedi-qodulara, ara söhbətlərə deyil, tutarlı dəlillərə əsaslanma-
lıdır; ərinə xəyanət etmiş qadının məsələsi səlahiyyətli məh-
kəmə tərəfindən araşdırılmalı və dörd şahidin şəhadətilə təsdiq
olunmalıdır; yalnız ondan sonra hakim qadını tövbəyə məhkum
edir və nəticədə qadın səmimi surətdə öz günahını dərk edib,
bu əməldən tövbə edir. Quranda deyilir: “Onlar çox zəifdir və
şeytanın kələklərindən bixəbər olduqları üçün düz yoldan
dönürlər; onlara çox şeyi bağışlamaq olar”. Bu sözlər başqa bir
müəllimin yolunu azmış qadın haqqında dediklərini xatırladır.
Bu kəlmələr vəhşi, ehtiraslı, öz qadınlarını hər bir xırda şüb-
həyə görə daşqalaq edən bədəvilər üçün yeni münasibətləri əks
etdirən sözlər idi
106
.
İndi isə – poliqamiya haqqında. Yuxarıda qeyd etdiyim
kimi, Məhəmmədin dövründə Ərəbistanda və qonşu ölkələrdə
hədsiz poliqamiya hökm sürürdü. Əsrlərlə mövcud və yəqin ki,
Şərq üçün səciyyəvi olan bu sosial institutu birdən-birə yox
etmək mümkün deyildi; bu, həm də əhalinin temperamenti və
Şərq ölkələrinin iqlimi ilə bağlı idi. Buna baxmayaraq, islam
bütün Şərq üçün bu istiqamətdə müsbət nailiyyətlər əldə etmiş-
di. Qanuna görə, kəbinlərin sayı dörd kəbinlə məhdudlaşdırıl-
mışdı. Eyni zamanda, irəli sürülən şərtlər o dərəcədə mürəkkəb
idi ki, bu, faktiki olaraq, monoqamiya ilə nəticələnməli idi.
Əsas şərt isə bundan ibarət idi: ər, bütün qadınlarına qarşı eyni
dərəcədə ədalətli olmalıdır. Kamus, İmam Fəxr Razi və Molla
Fətullah “ədalət” anlayışını belə izah edirlər: “Ədalət, ərlərin
qadınlarına qarşı zahiri münasibətlərini deyil, həm də onların
hissi münasibətlərini əhatə etməlidir; ər, nəinki bütün qadınları
ilə eyni tərzdə rəftar etməli, hətta onları eyni dərəcədə sev-
məlidir”. Lakin, bu mümkündürmü? Quran bu suala da cavab
106
İbn Xəldun.
64
verir: “Siz heç vaxt qadınlarınızla tam mənada ədalətli mü-
nasibətləri qura biməzsiniz”. Təbii ki, bu, mümkün deyil. Bəs
nə etməli? Bu suala da Quran cavab verir: “Əgər sizin bütün
qadınlarınıza münasibətdə ədaləti gözləyə biləcəyinizə az da
olsa şübhəniz varsa, bir qadınla evlənin; bu, ədalətsizliyə yol
verməməyin, günah işlətməməyin ən yaxşı vasitəsidir”. Gətir-
diyimiz sitatlar islamın monoqamiya tərəfdarı olduğunu təsdiq
edir; bu, həm də onu göstərir ki, gələcəkdə müsəlmanlar öz
dinini, onun mahiyyəti və yönümünü dərk edəndən sonra,
monoqamiya qələbə çalacaq. Ona görə də Quranı və Məhəm-
mədi qadına qarşı düşmənçilik münasibətlərində suçlayan bəzi
Avropa yazarları haqsızdırlar; onlar həm də ayrı-ayrı müsəl-
manların qüsur və eyiblərini islam dini ilə bağlayanda da
haqsızlığa yol verirlər; əksinə – bütün bu qüsurlar islama zid-
dir. Quran, Asiya qadınını yüksəltmək istiqamətində təşəbbüs
göstərdi. Ona, o dövrə qədər Şərqdə görünməyən hüquqları
bəxş etdi, onu əsl qadın, əsl ana səviyyəsinə ucaltdı. Qadın-
ların, artıq öz hüquqlarını nə dərəcədə mənimsədikləri Molla
Fətullahın aşağıdakı qeydində aydın görsənir. Məhəmmədin
ölümündən sonra Ömər məsciddəki çıxışlarının birində kəbin
məbləğinin ləğv edilməsini təklif etmişdi. Qadınlardan biri,
etiraz edərək dedi: “Ey möminlərin böyüyü! Siz, Allah və onun
peyğəmbəri tərəfindən verilmiş hüquqlardan bizi məhrum edə
bilməzsiniz”. Xəlifə geriyə çəkildi.
Məhəmmədi guşənişinliyin tətbiqində günahlandıranlar da
haqsızlıq nümayiş etdirirlər. Guşənişinlik Şərqdə Məmməddən
xeyli əvvəl mövcud idi; lakin bu hal ərəblərdə müşahidə olun-
mur və Məhəmməd heç də onu tətbiq etmirdi. Tarixdən mə-
lumdur ki, peyğəmbərin və onun silahdaşlarının arvadları
bütün səfərlərdə və yürüşlərdə onların yanında idilər; Məhəm-
mədin arvadı, məşhur Ayişə, ərinin vəfatından sonra orduya
başçılıq edirdi. Guşənişinliyi ərəblər Məhəmməddən xeyli
sonrakı dövrlərdə tətbiq etmişlər. Bu, ərəblərin digər xalqlarla
əlaqələrinin təzahürüdür ki, nəticədə onların adətləri korlan-
Dostları ilə paylaş: |