Microsoft Word Alarin menalari

71 

 

Şahvar -  (Fars.) 1.Şaha, hökmdara yaraşan surətdə. 2.İri və yaxşı cins inci. 

Şahvələd -  ( Fars,Ər.İbr.) Hökmdar uşağı. şah övladı. 

Şahyar - (Fars.) Şahın dostu. 

Şahzad -  ( Fars,Ər.İbr.) Hörmətli kimsə. 

Şahzadə -  (Fars.) Şahzadə, şah oğlu, hökmdar uşağı. 

Şaiq (Şaiqə) - (Ər.) İstəkli, həvəsli. ilhamlı, sövqlü. 

Şakir (Şakirə) - (Ər.) Şükr edən, vəziyyətindən məmnun olan. Allaha şükür. Quranda çox tez keçən 

sözlərdən biridir. 

Şamama - Ətirli, şırın dadan, adətən yeyilməyən kiçik dekorativ qovun cinsi. 

Şamih -  (Ər.) Yüksək, görkəmli. 

Şamihə -  (Ər.) 1.Yüksək, dəbdəbəli. 2.Qürurlu. 

Şamil (Şamilə) -  (Ər.) 1.Universal. 2.Geniş əhatəli, çevrəsinə alan, içinə alan, örtən, qapayan. - Məşhur 

Qafqaz Türk liderlərindən Dağıstan aslanı Şeyx Şamil. 

Şanal -  (Tür.) Şöhrətin yayılsın, tanınmış şanlı bir insan ol. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

Şanan -  (Fars.) 1.Şahlar. 2.Olduqca böyük boylu, yırtıcı bir quş. 

Şananə -  (Fars.) Hökmdarlara yaraşacaq qədər gözəl, əskiksiz olan. 

Şayan -  (Fars.) Uyğun, yaraşan, münasib, layiq. 

Şayəstə -  (Fars.) Layiq uyğun, münasib. 

Şayğan -  (Fars.) 1.Layiq, yaraşan, münasib, əks olunar. 2.Ucuz, bol, çox. 

Şaylan - (Tür.). 1.Çox öyünən, qürurlu kimsə. 2.Sevincli, şən. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

Şeyda - (Fars.)  1.Eşq dəlisi, aşiq. vurğun, məftun. 2.Xanım. 

Şeydagül -  (Fars.) 

 

Sevgisi səbəbindən dəliyə dönmüş gözəl. 

Şeydanur -  ( Fars,Ər.İbr.) (Bax Şeyda). 

Şeyxulla -  (Ər.) Allahın ağsaqqalı. 

Şəbəfruz -  (Fars.) O, gecəni işıqlandıran. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

Şəbib -  (Ər.) Gənclik, təzəlik. 

Şəbxan -  (Fars.) Gecə ötən bir cins bülbül. 

Şəbnəm -  (Fars.) Havada buxar vəziyyətindəikən gecənin sərinliyiylə yerdə ya da bitkilərin üzərində 

toplanan su damcıları. 

Şəbnur - ( Fars,Ər.İbr.) Gecənin nuru, gecənin işığı, nuru. 

Şəci (Şəciə) -  (Ər.) Cəsur, ürəkli, igid. 

Şədidə - (Ər.) Güclü. 

Şəfa - Sağlamlıq 

Şəfaəddin -  (Ər.) Dinin, Allah ilə qul arasınadaki vasitəsi, dinin şəfaəti. 

Şəfaət -  (Ər.) Birinin günahının bağışlanması və ya arzusunu yerinə yetirilməsi üçün o kimsəylə Tanrı 

arasında peyğəmbərin etdiyi vasitəçilik.  - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

---

72 

 

Şəfəq – (Ər.) 1)Günəşin çıxması və ya batması ərəfəsində göyün qızarması 2)Günəs, nur, işıq. 1. Ucalıq, 

ululuq, izzət, seçkinlik. Yaxşı əxlaq və fəzilətlər nəticəsində meydana gələn mənəvi ucalıq.   

Şəfəqgün -  (ə.t.i) Şəfəq rəngli, qırmızı. 

Şəfi – (Ər.)  1)Günahkarın bağışlanmasını xahiş edən,iltimasçı 2)Şəfa verən, sağaldan, şəfaət edən.  3)

 

Müalicə, müalicəvi 

Şəfiq -  (Ər.)  Şəfqətli, mərhəmət olan, mərhəmətli. 

Şəfqa -  (Ər.) (Bax Şəfiq) 

Şəfqət -  (Ər.). Mehribanlıq, ağrıma və sevgi duyğusu. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

Şəhadət -  (Ər.)

 

1. Şahidlik, şahidlik etmək. 2. Bir şeyin doğruluğuna inanma. 3. Uca bir ideal uğrunda ölmə, 

şəhidlik, şəhid olmaq. 4. İşarə. 5. Kəlmeyi-şəhadət. 6. Açıq, əlamət.   - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

Şəhadətdin – (Ər.)  1. Dinin şahidliyi. 2. Dinin əlaməti, işarəsi. 

Şəhbal -  (Fars.) Quş qanadının ən uzun tükü. 

Şəhla -  (Ər.) 1. Ala,tünd mavi əla göz. 2. Yüngül, şirin çəp, çəp baxan, çaş. 

Şəhriban -  (Fars.)  Şəhərin böyüyü, irəli gələni. 

Şəhrinaz -  (Fars.)

 

Türk musiqisinin ən köhnə məqamlarından. 

Şəhriyar -  (Fars.) 

 

Şah, Padşah, çar; hökmdar.- Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

Şəhrud -  (Fars.)  Böyük çay, çay. 

Şəhzad -  (Fars.)  Hörmətli kimsə. 

Şəxsinur -  (Ər.) Nurlu adam, işıqlı kimsə. 

Şəkər - Şirin, mülayim 

Şəkib (Şəkibə) -  (Fars.) Səbirli, dözümlü, dayanıqlı 

Şəkimə -  (Ər.) Dayanıqlılıq, dözmə, qarşı qoyma. 

Şəkur (Şəkurə) -  (Ər.) Şükr edən, şükür edici, dəyər bilən. 

Şəlalə -  (Ər.) Böyük bir axar suyun yüksəkdən düşməsiylə meydana gələn böyük çağlayan su. 

Şəmail -  (Ər.) 1.Xasiyyətlər, davranışlar, alışqılar. 2.Bir kimsənin xarici görünüşünün xüsusiyyətləri. 

Şəmdin -  (Ər.)  Dinin şamı, dinin nuru. 

Şəmi -  (Ər) 1.Mumla, işıqla bağlı, işıqlı. 2.Şam edən ya da satan kimsə. 

Şəmim (Şəmimə) -  (Ər.)  Gözəl iy verən, gözəl qoxulu, gözəl qoxu. 

Şəminur -  (Ər.) Mum işığı, şam işığı. 

Şəms -  (Ər.)  Günəş.  

Şəmsəddin -  (Ər.)

 

Dinin günəşi, dinin insanlara verdiyi işıq. 

Şəmsi -  (Ər.) 1.Günəşə aid, günəşlə əlaqədar. 2.Təqvim növü. 

Şəmsifər - ( Fars,Ər.İbr.) Günəşin işığı, parlaqlığı. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

Şəmsinisə -  ( Fars,Ər.İbr.) Qadınların günəşi. Günəş kimi qadın. 

Şəmsinur -  (Ər.)  Günəşin işığı, nuru. 

Şəmsiyyə - Günıük, çətir. 

Şəmsparə - ( Fars,Ər.İbr.) Günəş parçası. Çox parlaq. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 

---