Iskəndər Misirdən çıxaraq kiçayarasına doğru hərəkət etdi. III Dara döyüşə
ciddi hazırlaşmış, 100 mindən artıq hərbi qüvvə toplamışdı. Əhəməni dövlətinin
tərkibinə daxil olan və onu tanıyan ölkələr kömək məqsədi ilə hərbi dəstələr
göndərmişdilər. Əhəməni ordusunun tərkibinə daxil olan midiyalılara Atropat başçılıq
edirdi.
Qavqamela (cancal) döyüşünə Azərbaycanda yaşayan tayfalarda cəlb
olunmuşdu. Kursi Rufun məlumatına görə kaspilər, mardlar, skitlər, kadusilər bu
döyüşdə iştirak edirdilər. Arrianın məlumatına görə, alanlar, sakesinlər, həmçinin
midiyalılar, saklar və b. sağ cinahda, kadusilər sol cinahda düzülmüşdülər. beləliklə,
Cancal döyüşündə Azərbaycanda yaşayan tayfalar alban, sakesin, kaspi, kadusi, mard,
sak və qafqazlı adı altında III Daranın tərəfində iştirak edirdilər.
E.ə. 331-ci il oktyabr ayının 1-də Cancal (Qavqamela) düzənliyində qanlı döyüş
başlandı. Dara döyüşün gedişində qorxuya düşərək Midiyaya qaçdı. Başsız qalmış ordu
darmadağın edildi. Cancal döyüşü skəndərin Şərqdə udduğu ən böyük döyüş idi. Bu
döyüş əhəməni dövlətinin süqutunu başa çatdırdı. Qələbədən sonra skəndər
müqavimətsiz Babil və Elamın paytaxtı Suz şəhərini zəbt etdi və şah xəzinəsini ələ
keçirdi. Daha sonra skəndər Əhəməni şahlarının vətəni Persidiya (Parsua) yola düşdü,
Persepol şəhərini tutdu və Persepolun 120 min talant (1 talant 40 kq.-a qədər) qızıl və
gümüşdən ibarət xəzinəsinə sahib oldu. Persepol yandırıldı. Güman edirlər ki, 12 min
dananın gönü üzərində yazılmış müqəddəs Avesta həmin yanğın zamanı məhv
edilmişdir.
E.ə. 330-cu ildə sgəndər Midiyanın paytaxtı Ekbatana şəhərinə gəldi. III Dara
ranın şərqinə qaçdı. Lakin Xəzər dənizinin cənubunda, Orta Asiyaya gedən yolda Dara
(e.ə. 330-cu ildə) öldürüldü, bununla da əhəməni sülaləsinin hakimiyyətinə son
qoyuldu. sgəndər özünü əhəməni şahlarının varisi elan etdi.
Iskəndərin 10 il davam edən (e.ə. 334-324-cü illər) hərbi yürüşü qərbi
Hindistanda sona yetdi. Isgəndər həmişəlik şərqdə qalmaq qərarına gəlir, döyüşçülərin
yerli əhali ilə yaxınlaşması üçün xüsusi tədbirlər keçirir, onların yerli qızlarla
evlənməsinə və şərqdə məskunlaşmasına şərait yaradırdı. O köhnə idarə üsulunu
saxlayır, makedoniyalılarla və yunanlarla yanaşı, yerli zadəgan nümayəndələrinə,
ə
sasən farslara ali vəzifələr tapşırırdı. Isgəndər yunan alimlərini, mədəniyyət sahəsinin
nümayəndələrini, bacarıqlı insanlarını şərq ölkələrinə aparır, yunan mədəniyyətinin
şə
rqə yol açmasına şərait yaradırdı. O, bu ölkələrdə ellin mədəniyyətini yaymaq
məqsədini güdürdü.
Isgəndər “Bütün dünyanı” zəbt etmək arzusunu həyata keçirə bilmədi və e.ə.
323-cü ildə 33 yaşında vəfat etdi.
9. Atropatena dövlətinin yaranması. Əhalisi, ərazisi və təsərrüfatı.
Makedoniyalı sgəndərin şərqə yürüşü nəticəsində e.ə. 330-cu ildə əhəməni
dövləti süquta uğradı. Əhəmənilərin taleyini həll edən Qavqamela döyüşündə (e.ə. 331)
antiq müəlliflərin Kiçik Mada adlandırdığı Satraplığın başçısı Atropatın rəhbərliyi
altında kadusilərin, albanların və sakasinlərin sgəndərə qarşı vuruşmaları tarixi
mənbələrdə əksini tapmışdır. Strabon yazırdı ki, Atropat öz ölkəsinin makedoniyalılara
tabe olmasına yol vermədi. Isgəndərə tabe olmadığına görə əvvəl satrap vəzifəsindən
uzaqlaşdırılan Atropat makedoniyalılarla savaş əvəzinə danışıqlar yolu tutdu. E.ə. 328-
ci ildə o, Makedoniyalı sgəndər tərəfindən Kiçik Midiyanın Satrapı vəzifəsinə təyin
edildi. Nəticədə Kiçik Midiya adlandırılan gələcək Atropatena torpaqları Makedoniya
işğalından xilas oldu. E.ə. 324-cü ildə sgəndərə qarşı Baryaqsın başçılığı ilə baş vermiş
üsyanı öz gücü ilə yatıran Atropat qızını sgəndərin ən yaxın sərkərdəsi olan Perdikkiyə
ə
rə verərək öz mövqeyini daha da möhkəmləndirdi. E.ə. 323-cü ildə Makedoniyalı
sgəndərin ölümü ilə onun imperiyası sərkərdələri arasında bölüşdürüldü. Perdikki
dövlət regenti təyin edilərək əslində sgəndərin yerini tutdu. Görünür, onun səyləri
nəticəsində sgəndərin imperiyasının birinci bölüşdürülməsində Atropatın ölkəsinin adı
çəkilməmişdir. E.ə. 321-ci ildə Perdikkinin ölümündən sonra imperiya yenidən
bölüşdürülərkən Atropatena yenə yada düşmədi. Beləliklə, e.ə. 321-ci ildə Küçük Mada,
yəni Atropatena müstəqil dövlətə çevrildi. Strabona görə yeni dövlət onun qurucusu
olan Atropatın adı ilə Atropatena adlandırılmışdır.
Atropatdan başlayaraq Atropatena hökmdarları dövlətin siyasi, hərbi və iqtisadi
qüdrətini möhkəmləndirməyə çalışırdılar. E.ə. III əsrin 20-ci illərində Atropatena
hökmdarı Artabazan Araz çayından nəinki cənubda, hətta şimala doğru çox geniş
ə
razilərə malik olmuşdur.
Selevki hökmdarı III Antioxun (e.ə. 223-187) şərq yürüşü zamanı selevkilərlə
savaşda məğlubiyyətə uğrayan Atropatena hökmdarı Artabazan sülh bağlayaraq
onlardan asılılığı qəbul etdi. E.ə. 190-cı ildə Maqneziya döyüşündə romalılara məğlub
olan selevkilərin mövqeləri zəiflədikdə Atropatena asılılıqdan çıxıb tam müstəqil oldu.
E.ə. III əsrdə yaranmış Parfiya dövləti şərqdə işğalçılıq planlarını həyata
keçirməyə çalışan Roma ilə rəqabət aparırdı. E.ə. 53-cü ildə Parfiya –Atropatena
müttəfiq qoşunlarının Romaya qarşı apardıqları Karr döyüşündə romalılar ağır
məğlubiyyətə uğradılar. E.ə. 36-cı ildə Mark Antoni Parfiya və onun müttəfiqi
Atropatena üzərinə böyük yürüşə başladı. Bu dəfə də romalılar məğlubiyyətə uğradılar.
Atropatena hökmdarı I Artabazd (e.ə. 59-20) bu qələbəni təntənə ilə qeyd etdi. Lakin
Parfiyanın Atropatenanı özünə tabe etmək cəhdi Artabazdın Roma ilə yaxınlaşmasına
səbəb oldu.
Artabazd Roma hökmdarı Oktavian Avqustun tapşırığı ilə e.ə. 20-ci ilədək eyni
zamanda Ermənistanı da idarə etmişdir. II Ariobarzanın dövründə (e.ə. 20 – b.e. 2-ci ili)
də Ermənistan ərazisi Atropatenanın tabeliyində olmuşdur. Eramızın 20-ci illərində
Atropatena ərazisi Parfiya tərəfindən ələ keçirilmişdi. Nəticədə 350 ilə qədər mövcud
olan Atropatena dövləti siyasi müstəqilliyini itirərək Parfiyanın tərkibinə qatılmışdır.
Atropatenanın əhalisi etnik baxımdan yekcins deyildi. Burada matienlər,
saqartilər, kadusilər, gellər, utilər, maqlar, kaspilər və başqaları yaşayırdılar.
Atropatena əlverişli təbii-coğrafi mövqeyə və iqlim şəraitinə əsaslanan zəngin
təsərrüfata malik olmuşdur. Əhali əkinçilik və maldarlıqla məşğul olurdu. Atropatenada
heyvandarlığın, xüsusilə atçılığın geniş yayılması haqqında qiymətli məlumatlar var.
Atropatena qədimdən yüksək inkişaf etmiş sənətkarlıq ölkəsi kimi məşhur olub,
müxtəlif sənət sahələrinin inkişafı üçün çox zəngin faydalı qazıntılara malik idi.
Dulusçuluq geniş inkişaf etmişdi. Atropatena sənətkarları yüksək keyfiyyətli metal və
gil qablar, müxtəlif silah növləri, toxuculuq məmulatı, bəzək şeyləri, təsərrüfat və
məişət əşyaları istehsal edirdilər.
Dostları ilə paylaş: |