ə
traflı təhlil ve ümumiləşdirmədən sonra dövlət idarəçiliyinin məqsədlər “ağacı”
nın aşağıdakı dörd qrup tələbələrə cavab verməsinin vacibliyini xüsusi qeyd
etmişdir.
a) obyektiv şəraitdən irəli gəlməli və əsaslandırılmiş olmalı; ictimai inkişafın və
insanların fəaliyyətinin obyektiv qanunauyğunluqları və meyllərindən irəli gəlməli;
bu və ya digər müsbət obyektiv inkişaf meyllərinin, munasibətlərinin mövcudluğu
və
fəaliyyətinə
uyğun
olmalı;
b) sosial yönümlü olmalı; başqa sözlə, insanların istək, tələbat və mənafelərindən
irəli gəlməli, onlara cavab verməli, bununla da onları həmin məqsədləri dərk
etməyə, həmin məqsədləri müdafiə etməyə və bu məqsədlərin həyata kecirilməsi
ə
trafında
sıx
birləşməyə
çalışmalı;
c) resurs cəhətdən təmin olunmalı, o cümlədən intellektual, maddi, maliyyə
resurslarının ehtimal olunan miqdarı ilə deyil,həqiqi mövcud miqdarı ilə təmin
olunmalı, ictimai həyat və fəaliyyətin konkret şəraiti və amillərilə
ə
laqələndirilməli;
d) sistemli təşkil olunmalı, özündə müəyyən ardıcıllıqla strateji, cari və taktiki
məqsədləri, ümumi və xüsusi, əsas və köməkçi , son və aralıq, uzaq, yaxın və
bilavasitə
məqsədləri
birləşdirməlidir.
Dövlət idarəetməsi məqsədlərin bu tərkib hissələri məqsədlər ağacının müxtəlif
tərəflərini təşkil edir. Məqsədlər ağacının mərkəzi (müəyyənləşdirici) məqamı
cəmiyyətin keyfiyyəti, onun saxlanması və dəyişdirilməsi ilə bağlı strateji
məqsədlərin müəyyənləşdirilməsindən ibarətdir. Strateji məqsədlər operativ
məqsədlərə, onlar isə öz növbəsində taktiki məqsədlərə bölünürlər. Bəzən strateji
məqsədlərə başlıca məqsədlər, yerdə qalan məqsədlərə isə təminedici məqsədlər
deyilir. Məqsədləri başqa əsaslara görə fərqləndirmək olar: həcminə gorə - ümumi
(bütün dövlət idarəetməsi üçün) və xüsusi (onun ayrı-ayrı alt
sistemləri,komponentləri üçün) nəticələrinə görə-son və aralıq məqsədlərə ;zaman
etibarı ilə-uzun müddətli,orta müddətli,qısamüddətli məqsədlərə ayırmaq
olar.Məqsədlər ağacının qurulması məqsədlərin razılaşdırılmasını,onların
subordinasiyasının təmin olunmasını,məqsədlərin cəmiyyətin təlabatlarına və
maraqlarına uyğunluğunu təmin etməyi nəzərdə tutur.Dövlət idarəetməsinin
məqsədlərinin hər birinin ayrılıqda və məqsədlər “ağacının” bütövlükdə
ə
saslandırılmış və həqiqi olması başqa şərtlərlə yanaşı,onun müvafiq resurslarla
təminatı
ilə
ə
laqədardır.
Dövlət idarəetməsi məqsədlərin praktiki baxımdan reallığı-dövlətin sadəcə olaraq
arzusu deyil,bir-birini tamamlayan məqsəd-vəzifədir.dövlətin böyük məsuliyyətlə
öz üzərinə götürdüyü öhdəlikdir.Dövlət idarəçiliyinin məqsədlərinin müəyyən
edilməsində təbii və insan resursları müstəsna əhəmiyyət kəsb edir.Təbii resurslar
istənilən qədər ,tükənməz deyil.Onların perspektivdə,xüsusən surətlə artmaqda
olan təlabatla müqayisədə genişlənməsi və artmasıda mümkün deyil,böyük
ə
ksəriyyəti istifadə olunduqdan sonra bərpa olunmur,ehtiyatı tükənir,hasilatı ilə
ə
laqədar xərcləri artır.Odur ki,dövlət konkret dövrdə öz sərəncamında olan təbii
resursların əhəmiyyətini lazımınca qiymətləndirməlidir. nsan potensiali da heç də
həmişə istənilən qədər,istənilən keyfiyyətdə olmur. nsanın ixtisası mənəvi-texniki
səviyyəsinin yüksəlməsi üçün lazım olan xərclər artır.Lakin dövlətin sərəncamında
çox xərc tələb etməyən,daim inkişaf edən və bərpa olunan sosial-siyasi xarakterli
resurslarda var.Bunlardan səmərəli istifadə olunması dövlət idarəçiliyinin
məqsədləri
müəyyən
edilərkən
nəzərə
alınır.
Birinci növbədə bu,hüquq resursudur.Sözün həqiqi mənasında bura müvafiq
dünyagörüşü,adət-ənənə,həyat tərzi,insanların davranışı və onları hüquqi cəhətdən
təmin edən qanunlar,digər normativ sənədlər və mexanizmlər daxildir.Tarixi
təcrübədə hələ qədim dövrlərdən sübut olunmuşdur ki,fərdi(xüsusi) və ictimai
hüquqlar insanların iqtisadi həyat fəaliyyətinin nizama salınması,təşkili və
mümkün səmərəliyin təmin edilməsində ən çox sınaqdan keçirilmiş və həqiqi alət
kimi çıxış edir.Bundan hazırda dünya siyasətində əsas yer tutan hüquqi dövlətin
formalaşması məsələsi ortaya cıxır.Bu o deməkdir ki,dövlət idarəçiliyində qarşıya
qoyulan
hər
hansı
məqsəd
hüquqi
tələblərə
cavab
verməsi
(ədalətlilik,insanpərvərlik,humanizm)
baxımından
qiymətləndirilməli,qanunvericiliklə möhkəmləndirilməli və qanunun tələblərinə
uyğun
olaraq
həyata
keçirilməlidir.
Dövlət idarəçiliyində məqsədyönlülüyün həyata keçirilməsində mühüm
resurslardan biri demokratiyadır-insanların hüquq və azadlığına əsaslanan
özünütəşkilin müəyyən sistemin formalaşmasıdır.Bu uzun illərin arzusu olsa da
yalnız müstəqillik illərində həyata keçirilməyə başlamışdır.Lakin özünütəşkilin
həyata
keçirilməsinin
forma,metod
və
vasitələri
tədricən
təkmilləşdirilməlidir.Demokratiya cəmiyyətin təşkil olunan qüvvəsidir.Dövlət
idarəetməsinin məqsədinə az xərc və maksimal nəticə ilə o zaman çatıla bilər
ki,demokratiyanın
potensialı
praktikada
reallaşdırılsın,insanlar
dövlət
idarəetməsinin məqsədi haqqında məlumatlı olsunlar,dərk etsinlər,onun tərəfində
dursunlar,onun həyata keçirilməsini istəsinlər və bu istiqamətdə işləmək imkanına
malik olsunlar.Lakin,bunun üçün insanlar praktiki olaraq göstərməlidir ki,dövlət
idarəçiliyinin həyata keçirilməsi nəticələri onların mənafeyinə və tələbatına
uyğundur.
Dövlət idarəçiliyi məqsədinin müəyyənləşdirilməsi prosesinin təşkili məqsədin
düzgün
müəyyənləşdirilməsi
və
reallaşdırılmasının
mühüm
ehtiyat
mənbəyidir.Düzgün təşkiletmə məqsədin dəqiq müəyyənləşdirilməsini təmin edir
və işlənib hazırlanmasını asanlaşdırır.Məsələnin həllinə düzgün yanaşma
metodunun
seçilməsi,bu
sahədə
“düşünən
beyinlər”in
düzgün
istiqamətləndirilməsi,bütün amillərin kompleks halda nəzərə alınması,nəticədə
dövlər idarəetməsi məqsədinin (məqsədlər “ağacı”nın) ən əlverişli variantının
müəyyən
edilməsini
təmin
edir.
Məqsəd,vəzifə və onların həyata keçirilməsini vasitələrinin düzgün nisbətdə
olması,bir-birini tamamlaması məqsədlərin reallığını,əsaslandırılmış olmasını və
həyata keçirilməsini təmin edən mühüm şərtlərdir.Məqsəd özlüyündə aydın,real