Mülkiyyət hüququnun müdafiəsi istiqamətində görülən tədbirlər investisiya mühitinə təsir
edir. Məsələ ondadır ki, xarici investorların hüquqlarının hər hansı bir şəkildə pozulması
ölkənin imicinə zərbə vurmaqla yanaşı, hər hansı ciddi bir layihənin maliyyələşdirilməsi
mənbələrinin tapılmasını çətinləşdirir. Odur ki, investorların mənafeyinə zərbə vuran
hərəkət və ya hərəkətsizlik üçün nəzərdə tutulan məsuliyyət ciddiləşdirilməlidir.
nvestisiya mühiti müstəqim mənada qanunvericilik bazasından asılıdır. Bütövlükdə
istehsalçıların təşkilatlanmasından müxtəlif formalarının inkişafını dəstəkləyən, həmçinin
korporativ davranışın standart qaydalarını, normal və işgüzar investisiya iqlimini
(məsələn, şirkətlərin, korporativ idarəedilməsi təcrübəsini nəzərə alan və hesablaşmalar
ə
sasında müəyyənləşdirən reytinqlərin dərc edilməsi) formalaşdıran qanunvericiliyin
işlənib hazırlanmsı tələb olunur.
Vəsait qoyuluşunun səmərəli istiqamətinin müəyyənləşdirilməsinin mükəmməl
metodoloji təminata ehtiyacı var. lk növbədə sahələrin investisiyalaşdırılması üçün
cazibədarlığını müəyyən etmək lazım gəlir. Bunun üçün isə informasiya təminatının kafi
səviyyəsi tələb olunur. Təəssüf ki ölkəmizdə müvafiq informasiya bazası hələ də tam
formalaşmamışdır. Ümumiyyətlə, xarici investisiyaların cəlb edilməsi, informasiya
təminatı sahəsində ciddi problemlərin həllini nəzərdə tutr. O cümlədən, informasiya
resurslarını idarə edən və onların kommersiyası əsasında istifadəsini həyata keçirən
qurumların yenidən təşkilinə ehtiyac hiss olunur.
Müxtəlif səviyyələrdə (ölkə, rayon, müəssisə) bazar haqqında kommersiya,
nəqliyyat və telekommunikasiya barədə informasiyanın çatışmaması, xüsusilə kiçik və orta
xarici şirkətlər və firmaların investisiya qoyuluşları üçün maneəyə çevrilir.
Sahənin investisiyalaşma üçün cazibədarlığının qiymətləndirilməsi, təbii ki, onun
maliyyə-iqtisadi fəaliyyətinin hərtərəfli təhlili sayəsində mümkündür. Bu halda müxtəlif
amillərin təsirinin kəmiyyətcə qiymətləndirilməsi zəruri olur.
Beynəlxalq təcrübədə iqtisadiyyatın hər hansı bir sahəsinin vəsait qoymaq
nöqteyi-nəzərindən əlverişli olub-olmamasını müəyyənləşdirmək üçün əmsallar qrupundan
istifadə edirlər. Həmin əmsalların faktiki qiymətləri, normativ və ya böhran vəziyyətini
ə
ks etdirən səviyyələrdə tutuşdurulur və nəticə əldə edilir. Təbii ki, bu halda təhlil üçün,
hansı əmsalların istifadə ediləcəyi və normativ (və ya böhran) kəmiyyəti təyin edilməlidir.
Adətən əsas amilləri beş qrupa bölürlər : maliyyə dayanıqlığı, işgüzar fəallıq,
səmərəlilik, inkişaf dinamikası və ödəniş qabiliyyəti. Qruplara bir və ya bir neçə əmsal
daxildir.
I. Maliyyə dayanıqlığı göstəriciləri investor və kreditorların mənafelərinin
müdafiəsi dərəcəsini səciyyələndirir. Burada ilk növbədə maliyyə vəsaitləri (leveraj) – Ə1
ə
msalı aiddir. Ümumi kreditor borclarının xüsusi vəsaitlərə nisbəti kimi hesablanan əmsal,
cəlb edilən vəsaitlərdən asılılıq və öz kapitalı hesabına təmin olunma dərəcələrini göstərir.
Ə
1 əmsalı böhran qiyməti kimi vahid qəbul edilir və onun kəmiyyəti nə qədər böyük
olursa, səhmdarların risk dərəcəsi və iflas ehtimalı bir o qədər yüksək olur.
Bu qrupa aid edilən ikinci əmsal - Ə2 reallaşmadan daxilolmaların vaxtı ötmüş
debitor borcları və avanslara nisbəti kimi hesablanır. Təbii ki, göstərici nə qədər kiçikdirsə
, sahənin və ya müəssisənin maliyyə vəziyyəti bir o qədər pisdir. Göndərilmiş mal üzrə
debitor borcu o qədər çox ola bilər ki, mənfəət zərərə çevrilər.
Maliyyə dayanıqlığı göstəricilərinə aid edilən üçüncü əmsal – Ə3 reallaşmadan
daxilolmaların vaxtı ötmüş kreditor borclarına nisbəti kimi hesablanır.
nkişaf etmiş bazar iqtisadiyyatına malik ölkələrdə Ə2 vəƏ3 əmsallarının
hesablanması zamanı məxrəclərdə debitor və kreditor borclarının (böhran səviyyələri
nəzərə alınmaqla) səviyyələri istifadə olunur.
II. şgüzar fəallıq (dövriyyə) göstəriciləri müəssisənin öz vəsaitlərindən istifadə
səmərəliliyini səciyyələndirir. Bura ehtiyatların dövriyyəsi əmsalı (Ə4) və kapital
dövriyyəsinin ümumi əmsalı (Ə5) aid edilir.
Ehtiyatların dövriyyəsi (Ə4) əmsalı reallaşmadan daxilolmaların ehtiyatlara
nisbəti kimi hesablanır. Əmsal ehtiyatlarının hansı sürətlə debitor borcuna çevrildiyini
göstərir. Ehtiyatların dövriyyəsi nə qədər yüksəkdirsə onları səmərəli idarə temək də bir o
qədər asandır. Dövriyyə sürəti artdıqca mal-material dəyərlilərinin reallaşdırılması bir o
qədər böyükdür.
Kapital dövriyyəsinin ümumi əmsalı (Ə5) vergilər çıxılmaqla reallaşmadan
daxilolmaların balans mənfəətinə nisbətinə kimi hesablanır. Bu əmsal mənbəyindən asılı
olmayaraq bütün resusrlardan istifadə səmərəliliyini əks etdirir. O dövr ərzində istehsal və
tədavülün mənfəət gətirən tam tsiklinin neçə dəfə baş verdiyini və tsiklin texnoloji
prosesin xüsusiyyətlərindən nə dərəcədə asılı olduğunu göstərir.
III. Səmərəlilik göstəriciləri sahə və ya şirkətin fəaliyyətinin rentabelliyini
səciyyələndirir. Bura a)bütün kapitalın, b)satışın və c)xüsusi kapitalın rentabelliyi
ə
msalları aid edilir. Bütün kapitalın rentabelliyi əmsalları (Ə6) balans mənfəətinin balans
məbləğinə nisbəti kimi hesablanmaqla əmlakın dəyərinin bir manatından nə qədər balans
mənfəətinin alındığını əks etdirir.
Satışın rentabelliyi əmsalı (Ə7) balans mənfəətinin vergilər çıxılmaqla
reallaşmadan daxilolmalara nisbəti kimi hesablanmaqla, reallaşdırılmış məhsul vahidinə
nə qədər mənfəət düşdüyünü göstərir. Bu göstəricinin artması reallaşdırılan məhsulun
(işin, xidmətin) istehsalına xərclər sabit qaldıqda qiymətlərin yüksəlməsindən və ya
qiymətlər dəyişməz qaldıqda istehsala xərclərin azalmasından baş verə bilər. Göstəricinin
azalması isə istehsal xərclərinin dəyişməz qaldığı halda aşağı düşməsindən və ya qiymətlər
dəyişmədikdə istehsal xərclərinin artmasından , başqa sözlə , məhsula tələbin
azalmasından xəbər verir.
Xüsusi kapitalın rentabelliyi əmsalı (Ə8) şirkət sahibinin qoyduğu hər bir
manatdan nə qədər mənfəət əldə etdiyini göstərir. Göstərici balans mənfəətinin xüsusi
vəsaitlərə nisbəti kimi hesablanır. nvestisiya kapitalının istifadə səmərəliliyini
səciyyələndirir və fond birjasında səhmlərin kotirovkası səviyyəsinin qiymətləndirilməsi
üçün mühüm meyar rolunu oynayır.
IV. Sahənin inkişaf dinamikası göstəriciləri. Artım tempi əmsalı (Ə9) cari
qiymətlərdə sahənin məhsulunun həcminin artımını (azalmasını) səciyyələndirir.
V. Ödəniş qabiliyyəti (likvidlik) göstəriciləri müəssisənin qısamüddətli borclarını
öz vəsaitləri hesabına ödəməyə hazırlığını əks etdirir. Göstəricilər hesablanarkən
hesablama bazası kimi qısamüddətli öhdəliklər nəzərə alınır. Ümumi ödəmə əmsalı (Ə10)
pul vəsaitləri, qısamüddətli maliyyə qoyuluşları, debitor borcları, ehtiyat və məsrəflərin
qısamüddətli öhdəliklərə nisbəti kimi hesablanır. Bu göstəricinin qiyməti vahiddən aşağı
düşməməlidir, yəni likvid vəsaitlər qısamüddətli öhdəliklərin yerinə yetirilməsi üçün
kifayət etməlidir.
Artıq qeyd edildiyi kimi, sahə və ya müəssisənin maliyyə-iqtisadi vəziyyətini
qiymətləndirmək üçün hesablanmış əmsallar normativ və ya böhran səviyyələri ilə
Dostları ilə paylaş: |