20
torpaq örtüyü, atmosfer havası, səth və qrunt suları çox böyük çirklənmələrə
tədricən məruz qalırlar.
Planetimizdə eləcə də respublikamızda ekoloji problemləri neftqazçıxarma
kompleksləri yaradır. Bu komplekslərdən ətraf mühitə atılan tullantıların
azaldılması üçün görülən tədbirlər haqqında III fəsildə geniş məlumat veriləcək.
21
1.3. Neft karbohidrogenləri ilə ətraf mühitin komponentləri
arasında baş verə n kimyə vi və biokimyə vi proseslə r və onların ekoloji
nə ticə lə ri
Ə
traf mühitə daxil olan neft məhsulları aşağıda göstərilən vəziyyətlərdə ətraf
mühitin komponentləri ilə qarşılıqlı təsirlərdə olurlar [ 3]:
- sərbəst – açıq su hövzələrində neft məhsulları suyun səthində üzməsi, yaxud
suxurlardan süzülərək yeraltı lay sularının səthində “linzalar” yaranması;
- həll olmuş – neft məhsulları səth yaxud yeraltı suların səthində həll olur;
- adsorbsiya olunmuş – neft məhsulları suyun səthində asılı vəziyyətdə olan
hissəciklər yaxud da suxurlar tərəfindən adsorbsiya olunur;
- buxar vəziyyətində - suyun səthindən, torpaqdan buxarlanan neft məhsulları
atmosferdə toplanır. Yeraltı suların səthindən buxarlanan neft məhsullarının
buxarları isə suxurlar arasındakı boşluqlarda toplanır.
Təbii suların səthində və laylarda olan neft məhsullarının yerdəyişməsi
onların sıxlığından, özlüyündən, qaynama temperaturundan, suda həll olma
qabiliyyətindən, sorbsiya xüsusiyyətlərindən asılı olur.
Bəzi sürtkü yağlardan və ağır mazutdan fərqli olaraq neft və əmtəə neft
məhsullarının sıxlığı suyun sıxlığından azdır. Benzin istisna olmaqla neft
məhsullarının özlülüyü ilə suyun özlülüyündən böyükdür. Özlülüyün az olması
benzinin suyun səthində və layların arasındakı boşluqlarda sürətlə yerdəyişməsinə
zəmin yaradır.
Neftin su mühitindəki hərəkətləri: Su mühitinə daxil olan neft məhsulları ilk
növbədə onun səthində yayılaraq nazik neft pərdəsi əmələ gətirir. Ketça sxeminə
uyğun olaraq suyun səthində yerini dəyişən neft komponentləri müxtəlif fiziki,
kimyəvi və bioloji çevrilmələrə məruz qalırlar. Neftin suyun səthində yayılması
onun tərkibindən, suyun temperaturundan və axma surətindən, küləyin gücündən,
günəş radiasiyasından, suda həll olunmuş oksigenin miqdarından və onun mineral
tərkibindən asılıdır. Suyun səthindəki karbohidrogen çirkləndiricilərinin
22
miqdarının azaldılmasında əsas rolu suyun özünütəmizləmə xüsusiyyətinə malik
olmasıdır.
“Özünütəmizləmə” təbii proseslər nəticəsində tullantıların parçalanması,
tərkibinin dəyişməsi və utilizasiyası nəticəsində suyun öz əvvəlki xüsusiyyətlərinin
və tərkibinin bərpa edilməsidir.
Alifatik və aroçatik karbohidrigenlər ətraf mühitdə daha tez çevrilmələrə
məruz qalır, tsiklik və yüksək molekullu birləşmələr isə nisbətən yavaş. Suda olan
üzvi maddələrin bioorqanizmlərin köməyi ilə parçalanması, başqa sözlə suyun
özünütənzimləməsi prosesi 0
0
C temperaturda yaz-yay aylarında nisbətən 2-3%
təşkil edir.
Neft və neft məhsullarının quruluşunun parçalanması və təkrar emalında
oksidləşmə-bərpaolunma, fotokimyəvi, hidrolitik reaksiyalara əsaslanan kimyəvi
və mikrobioloji (biokimyəvi) proseslər mühüm rol oynayır. Üzvi maddələrin
biokimyəvi emalında kimyəvi oksidləşmə 10-15%, mikrobioloji emal isə 60-80%
çox olur.
Su mühitində neftin günəş şüalarının və havanın oksigeninin təsirindən
kimyəvi oksidləşmə prosesi biokimyəvi oksidləşmə prosesi sürətinin 10-15%-ni
təşkil edib, neft məhsullarının tərkibindən və onun sudakı fiziki vəziyyətindən asılı
olur. Məsələn, tsiklik karbohidrogenlər normal karbohidrogenlərə nisbətən daha
sürətlə, suyun səthində pərdə əmələ gətirən neft emulsiya şəklində olan neftdən tez
oksidləşir [ 25].
Efirlər, amid karbonatları və müxtəlif fosfor tərkibli turşular hidroliz
proseslərinə cəlb olunurlar.
Müəyyən olunmuşdur ki, böyük su səthində yayılan nefti biokimyəvi
parçalanma üçün çox vaxt tələb olunur, çünki təbiətdə neftin çox komponentli
karbohidrogeni parçalayan mikroorqanizmlər yoxdur. Ona görə də su səthindəki
neftin tam parçalanması üçün müxtəlif növ bakteriyalardan istifadə olunmalıdır.
Tsikloparafinlər və aromatik karbohidrogenlər suda daha uzun müddət qaldıqları
üçün mikrobioloji parçalanmaya qarşı dayanıklı olurlar.
23
Neftin karbohidrogenlərinin mikrobioloji parçalanmasına suyun təbii
faktorları – onun aerasiyası, tərkibində olan qida maddələri (azot, fosfor, kalium)
temperaturu, pH-ı və duzların miqdarı təsir göstərir.
Sudakı üzvi birləşmələrdə oksidləşmə reaksiyalarının baş verməsi şərtlərindən
biri və ən əsası suda oksigenin konsentrasiyasının karbohidrogenlərə nisbətən 7-9
dəfə çox olmasıdır. Başqa sözlə hər 1 mq müxtəlif karbohidrogenlərə 3-4 mq
oksigen düşməlidir. 18
0
C temperaturda adətən su axınlarında 5-6 mq/dm
3
oksigen
həll olur, oksigenin 2 mq/dm
3
qiymətindən kçik qiymətlərində onun biokimyəvi
aktivliyi azalır.
Dəniz suyunda həll olmuş oksigen ilə neft pərdəsinin qalınlığı, temperaturu,
onun karbohidrogen tərkibi, yerdəyişmə sürəti arasındakı əlaqələr müəyyən
olunmuşdur. Belə ki, 30
0
C temperaturda qaz mübadiləsi 20
0
C temperaturdakından
1,2 dəfə çox olmuşdur. Neft pərdəsinin özlülüyü artdıqca qaz mübadiləsi azalır,
suya oksigenin daxil olması çətinləşir. Suyun turbulent yerdəyişməsi hiss olunacaq
dərəcədə sudakı oksigenin miqdarını azaldır, bu isə neftin geniş dispersiyasına
səbəb olaraq, neft yayılan sahəni genişləndirir və su ilə qarşılıqlı təsir sahələri
genişlənir. Bunun nəticəsi olaraq biodeqradasına sürətlənir.
Neft karbohidrogenlərinin biokimyəvi parçalanmasının sürətinə suyun
temperaturu hiss olunacaq dərəcədə təsir göstərir. Suyun 20-28
0
C temperaturun
karbohidrogenlərin parçalanması üçün optimal temperatur hesab olunur; 6-15
0
C
temperaturda neftin deqradasiyası 2,5-4 dəfə azalır; 37
0
C temperaturdan yüksək
temperaturlar da neft oksidləşdirici mikroorqanizmlər sürətlə azalır və 45
0
C
temperaturda onların fəaliyyəti tamamilə kəsilir.
Dəniz sularında yaşayan neftoksidləşdirici bakteriyalar 0
0
-dən 40
0
C
temperatur intervalında karbohidrogenlərin utilizasiyasını hər 10
0
temperaturda 3
dəfə artırır.
Neft karbohidrogenlərinin torpaqdakı vəziyyəti. Torpağın neft və neft
məhsulları ilə çirklənməsi ən təhlükəli çirklənmələrə aid edilir. Çirkləndiricilər
torpağın fiziki xassələrini təbii morfoloji quruluşunu dəyişməklə yanaşı,
məhsuldarlığın və ekoloji funksiyasının pozulmasına səbəb olur. Torpağın
Dostları ilə paylaş: |