Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
Əsgər oğlu, oğul əsgər.
Qorxaq nədi, əsgər nədi,
«bəlkə» nədir, «məgər» nədi.
Ölüm- dirim vuruşunda
İmtahan və sınaq nədi,
Bu ki Vətən yürüşüdü,
Bu ki qeyrət vuruşudu,
Bu ki namus döyüşüdü.
Qurban gedən oğul varsa,
Ana yurdun bu, sabahla
görüşüdü.
Əsgər nədi, qorxaq nədi,
Verdim nədi, torpaq nədi?!
Bu, müqəddəs bir ölümlə
Millətini diriltməkdi,
Bu, səngəri suvarmaqdı,
Bu, torpağı göyərtməkdi,
Qanım vuruş, canım vuruş,
qolum vuruş!
Torpaq nədi, verdim nədi
bircə qarış…
Əsgər nədi, səngər nədi?!
geri nədi?!
Vətən yoxsa, torpaq yoxsa,
Yaşamağın yeri nədi?!
Ulu Tanrım!
Sən şərəfli ölümlərə
öyrət məni.
Sonra, sonra,
Torpağımın sabahında
Öz qanımdan göyərt məni!
***
Bəlkə də, borcundan çıxmadım, Vətən!
Ömür bahar deyil bir də qayıtsın.
Ölsəm də qoynunda qoy ölüm ki mən,
Çürüyüm, bir ovuc torpağın artsın.
İSA İSMAYILZADƏ
***
Sən mənim köksümdə çarpan ürəksən,
Mən sənin köksündə - kiçik bir zərrə.
Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
Mənə qanad verən odlu diləksən,
Adına, özünə Vətən deyirəm,
Çölünə, düzünə Vətən deyirəm.
Səni heca - heca oxşayıram mən,
Səni heca - heca əzizləyirəm.
Əlim ürəyimin üstündə hərdən
Şəhərdən - şəhərə gümüş qanadla
Göydə uça - uça əzizləyirəm.
Dağında vüqarlı qartal oluram,
Dünya ayağımın altında qalır…
Səndən uzaqlarda xəyal oluram,
Həsrətdən gözümün kökü saralır.
Görüşə tələsən cavanlar kimi
Saata baxıram qatarlarda mən.
Ən əziz, müqəddəs ünvanlar kimi
Köksümün altında uyuyan Vətən!
Axırsan çay kimi damarlarımda,
Çopur qayana da qaynayır qanım.
Böyüklü - kiçikli arzularım da
Adınla bağlıdır, Azərbaycanım!
Sən mənim köksümdə çarpan ürəksən,
Mən sənin köksündə - kiçik bir zərrə.
Mənə qanad verən odlu diləksən,
Adına, özünə Vətən deyirəm,
Çölünə, düzünə Vətən deyirəm…
NÜSRƏT KƏSƏMƏNLİ
VƏTƏN
Anaların torpağı sulayan
tərini sevdim,
Göy qurşağı kimi əlvan
yerini sevdim;
Acını, şirini seçə bilmədim,
Arazından içə bilmədim,
Körpüsündən keçə bilmədim,
Dəli kimi vuruldum,
Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
Dəli Kürünü sevdim, Vətən!
Burnu titrəyən dovşanını,
Bənövşəni, yovşanını,
Qoruqda mələyən ceyranını,
Sünbülünü, reyhanını,
Bahar mücdəli qaranquşunu,
Anaların
«Daşa dönəsən!»- deyib
Heykəl arzulayan qarğışını;
Quruca daşını,
Torpağının hər qarışını,
Evini- eşiyini,
Soba yanında xumarlanan pişiyini,
Qəfəsdəki şirini sevdim, Vətən!
Gözəlindən, göyçəyindən
Birinə könül verdim,
Birini sevdim, Vətən!
Çiçəyini, gülünü sevdim, Vətən,
Obanı, elini sevdim, Vətən,
Yağışına çətir tutmadım,
Leysanını, selini sevdim, Vətən!
Dənizində üzə bilmədim,
vuruldum maviliyinə,
Çaylarını, gölünü sevdim, Vətən!
Meşələrin fikrim kimi qarışıq,
Zirvələrə gedən cığırların dolaşıq,
Ütülü düzlərini,
qırçın çölünü sevdim, Vətən!
Düşməninə «yan» - deyən,
Dostlarına «can» - deyən,
«Anam Azərbaycan»,- deyən
Dilini sevdim, Vətən!..
SABİR RÜSTƏMXANLI
RUHUMUZ SƏRHƏDSİZ OLDUĞU ÜÇÜN
Bu Vətən deyilən dünyam sirlidi,
Bir paytaxtı sevinc, bir paytaxtı qəm.
Bu Vətən torpağı çox qəribədi,
Hələ sərhəddini tapa bilmirəm.
Dostları ilə paylaş: |