ynind donu var köyn kd n d dar.
yara q z bli, m n mehriban,
Könül yolda ımdı o nazlı canan.
Türkl rt k olmu du bir köç möhtac,
Türkl rt k el di yurdumu tarac.
O türküm getdis bir gün çadırdan,
Saxla türkzad mi s n, ey yaradan!
O LUM M H MM D N S H T
Yeddi ya lı balam, gözümün nuru!
Dilimin zb ri, q lbim süruru.
Ruzi verdi s n o p rv rdigar,
Üstünd m nim yox, onun adı var.
Bu hilal dövründ gül, eyl m q m,
Bir neç gün el m n d gülmü m.
B dr olan zamanda göz l hilalın,
Nud saçacaq göy s nin camalın.
Bilik k sb etm kl dünyanı qazan,
smanı oxu ki, m na alasan.
Qaç o sözl rd n ki, m nasız, bo dur,
lahi elml r öyr nm k xo dur.
El namuslu ol, desin h r gör n:
"A ıllı o luna, Nizami, hs n! "
XOSROV S LT N T N N
DA ILMASININ S B BL R
Gec l r yatmayıb söz dey n ki i
Dedi: "Bel ydi Xosrovun i i:
Bir gec ay yer gümü tökürdü,
Xosrov Mustafanı yuxuda gördü.
Bir r b atında, açıq qa ları,
Dörd yana dü mü dü k m nd saçları.
Yum aqlıqla dedi: "Ey covm rd, g l s n
slamı q bul et, qayıt küfrd n."
"Ba ımı, - söyl di Xosrov, - k ss l r
Dönm r m yolumdan öl n q d r."
Atlı ona baxdı, bir q d r durdu,
Ged nd Xosrova bir qamçı vurdu.
Xosrov tez ayıldı hövlnak, s rs m,
Bir zülm t göründü gözün al m.
X st l ndi üç ay Xosrov qorxudan.
Gec l r yatmadı q lbd h y can.
ztirablarından bir gün qızaraq
irini ça ırıb dedi: "Ged k, qalx!
X zn l ri g z k, gör k dövl ti,
B lk d q lbimin keç möhn ti.
Ud, nb r, cavahir, quma v ip k, -
N var x zn mizd bunlardan gör k,
Yoxsullara ver k cavahirl rd n,
Könlümüz ad olsun, ür yimiz n."
B rab r getdil r x zn y o gün,
Doluydu x zn l r da -qa la bütün.
Keyxosrovdan qalma sandıqlar vardı,
Onları z ncirl ba lamı lardı.
X zn si vardı ki, düz qırx otaqlı,
T k biri açıqdı, onusa ba lı.
G zib x zn l ri ll rind am.
Açıqda olanı gördül r tamam.
D ft rd n bilin r ba lı olanlar,
Dey mr etdil r, g ldi x zn dar.
Açarı, yazını verdi o qoçaq,
Cavahir yükünd n inl di torpaq.
ah gizlin x zn ni gördüyü anda,
Bütün açarlara baxan zamanda,
Qızıldan balaca bir açar gördü,
Rövn qind n amt k nur tökülürdü.
ah soru du: "Söyl , qoca x zn dar!
Hansı qapınındır bu qızıl açar?"
Qoca gizlin yeri ver nd ni an
ah mr etdi: "Qazın, olsun qoy yan!"
mri icra oldu, qazıldı torpaq,
Orda qart da lardan göründü bir ta .
O ta ın altında bir m rm r sandıq,
A zında qıfılı, xalis z r sandıq.
ahın buyru uyla onu açdılar,
Çıxartdılar çöl içind n var.
O sandıqdan çıxdı tilsimli gümü ,
Qızıl lövh l rl üstü örtülmü ,
A lövh üstünd bir qızıl yazı,
Anlamaq ç tindi bel ecazı.
Onu oxumaqçün g ldi bir qoca,
ah heyr t edirdi o oxuduqca.
Oxudu lövh ni, qurtardı i i,
Bel izah verdi o müdrik ki i:
" rd ir Bab kan adlı ah vardı,
Müdrik adamlara o hriyardı.
F l yin sirrind n vardı x b ri,
Bil rdi n ç tin bilm c l ri.
Bilmi di bu sirri yeddi ulduzdan
Ki, dünya dövr ed r, g l r bir zaman,
Lövh d ki kimi üzünd vüqar,
r b ölk sind n bir adam çıxar,
R ftarı xo , igid, özü sözbil n.
Yolu düz, sözü düz, alnıaçıq, n.
Möcüzl ulduzlar ona ba y r,
Olur bu dünyada axır pey mb r.
Onun ri ti üstün g l r k
Bütün mill tl r yol göst r c k.
H r a ıllı ona iman g tir r,
H r kim qar ı çıxsa, ziyan g tir r."
ah n ah baxınca bird n sur t ,
Ür yi titr di, dü dü heyr t .
Dedi: "O atlıdır haman bu kil,
Yuxuma g l ndir, ba qası deyil."
ahın b d nind qaynadı qanı.
D h td n az qaldı lap çıxsın canı.
Qasidl r dedi: "Bel adamı
Sizd n gör n varmı?" S sl ndi hamı:
"Ür y göz ver n, gözl r d nur,
Bu gördüyün kil, lb tt , odur.
M kk y g linc o pak pey mb r
M kk nin torpa ı olmu dur nb r.
Adı M h mm ddir, Quran - d lili,
Dünya qıfılına açardır dili."
Pad ah o x zn d n p ri an çıxdı,
Gördüyü bu tilsim q lbini sıxdı.
ahın hvalını gör nd irin
Ür yi odlandı, ah ç kdi d rin,
Dedi: "Ey a ılda, cür td h r an
Keyqubad t xtinin b z yi olan.
Sur ti tilsimd ç kilmi o k s,
O yazılmı sözl r deyildir b s.
A ıllı adamlar r s d quraraq
Tapdılar bu i i neç il qabaq.
K ram t sahibi, böyük pey mb r
Bu gizli tilsimd verilmi x b r.
Allah t r find n var onda höcc t,
Bu höcc t dinin verir had t.
Bu ayin, bu t riq bo eydir m g r?
O böyük n biy kim üstün g l r?
ah eyl s onun dinin r b t,
Çör-çöp bel qalmaz yolunda lb t!
Qurtarar allahın h r c zasından,
b di iqbala çatar o insan.
Dünyada h mi yax ı ad alar,
ahlıq da n slind b di qalar."
ah dedi irin : "Do ru deyirs n,
Onun t sirini hiss edir m m n.
Ancaq x lq ed nd n yaradan bizi,
Babalarım seçib bu dinimizi.
N sayaq l ç kim baba dinind n?
Keçmi pad ahlardan utanıram m n.
Ür yim ist yir, b xtim olmur yar,
Xo b xtdir taleyi hu yar olanlar!"
O zaman ki, tale hökmün ramdı,
M ribd , M riqd g zirdi adı.
Bu zaman lind k skin d lill r,
Yayırdı dinini bizim pey mb r.
B z n basına sarırdı ayı.
B z n ortasından yarırdı ayı.
B z n dindirirdi yerd n qart da ı.
B z n da olurdu onun sirda ı.
Olmu du c lalı da lardan yüks k,
Adı bürümü dü cahanı yelt k.
S xası önünd x zn l r kimi,
X zn b x edirdi onun n simi.
Dostları ilə paylaş: |