Ələsgər Mirzəzadə
46
onların müqəddəsliyindən xəbər verir. Onlar Zərdüştlüyün
qəbilə mənsubiyyətinə aiddir. İt, qəbilə və müqəddəs odun
qoruyucusu olduğuna görə, xoruz isə səhərin açılmasını –
işığın zülməti üstələməsini, qəbilələrin təsərrüfat işlərinə
tələsmək lazım olduğunu xəbər verdiyinə görə müqəddəs
sayılmışdır. Bu da atəşpərəstliyin həmin ərazilərdə geniş
fəaliyyətini sübutlandıran faktlardan biridir. Ərazilərdən
tapılan cürbəcür boyalı və şirli qab nümunələri, iri həcmli
(1,87 x 0,68 m) saxsı qablar, tunc qılınclar, xəncərlər, döyüş
yabaları, cürbəcür həvəngdəstələr, zoomorflar və s.
(Uzuntəpə maddi-mədəniyyət nümunələri) müəmmalı
şəhərin izlərindən xəbər verir. Uzuntəpə ərazisində eyni
zamanda, yüksək mənsəbli şəxslərin basdırıldığı bir neçə
kurqan da aşkarlanıb.
Bu gün kurqanların, tarixi təpələrin dağılmaq təhlü-
kəsi var. Bunların qarşısını almaq məqsədilə həmin ərazi-
lərə ayrı-ayrı vaxtlarda AMEA-nın Tarix və Etnoqrafiya
institutunun elmi əməkdaşları arxeoloq dr. T. Axundovu,
arxeoloq A.Ələkbərovu və arxeoloq A. Ağalarzadəni
dəvət etdik. Həmin ərazilərə baxış keçirildi. Kəşfiyyat –
tədqiqat işləri aparan alimlərin fikirlərinə görə “bu tarixi
təpələr və ərazilər Azərbaycan tarixi üçün çox qiymətli
mənbədir. Görünür, bu ərazilər həm antik, həm ilkin, həm
də sonrakı orta əsrlər dövrünün yaşayış məskəni olub. Bu
“ayağa dolaşan” məişət əşyaları, mədəniyyət nümunələri
buranın nəinki xırda yaşayış məskəni, hətta şəhər tipli
olmasından xəbər verir”. Onların dediyinə görə, bu yer çox
ciddi surətdə araşdırılmalı və qazıntı işləri aparılmalıdır.
Tarix və zaman Muğan tarixinə dair elmi araşdırma
47
Çox təəssüf ki, bu cür tarixi abidələr qorunmaq əvəzinə,
müəmmalı şəkildə dağıdılır və məhv olub gedir.
Ümumiyyətlə, Muğan şəhərinin yeri ilə bağlı istər
mənim, istərsə də tarixçi həmkarlarımın gəldiyi qənaət
tam dəqiq olmasa da, amma həqiqətə uyğundur. Araş-
dırdığım mənbələr, o cümlədən mülahizələrim məni bu
qənaətə gəlməyə vadar edir. İnanıram ki, elmi mərkəzlər,
mütəxəssislər, arxeoloqlar nə vaxtsa Muğan haqqında
əsaslı tədqiqatlar apararaq, Muğan şəhərinin dəqiq yeri
haqqında məlumat əldə edəcək, öz fikirlərini bildirəcəklər.
Orta əsr Muğan şəhərləri
haqqında
Muğan şəhərinin orta əsr şəhərlərindən biri də
Bəcrəvan şəhər-qalası olmuşdur. Bu şəhər V-VII əsrə aid
xəritələrdə Baqavan, VIII-IX əsr xəritələrində Badjravan
kimi qeyd edilmişdir. Ərəb tarixçisi əl-İstəxri Bəcrəvan
şəhərini Azərbaycanın Təbriz, Bərzənd, Muğan və digər
şəhərləri ilə bərabər sayaraq qeyd edir ki, Bəcrəvan şəhəri
böyüklüyünə görə yuxarıda adları çəkilən şəhərlərə
bənzəyir.
A.A.Bakıxanov “Gülüstani-İrəm” əsərində qədim
mənbələrə əsaslanaraq, Muğanda olan bir çox şəhərlərin,
o cümlədən Həməşərə, Bərzənd, Bəcrəvan və digərlərinin
adlarını çəkir. Muğanda iki Bəcrəvan tarix səhnəsinə
çıxmışdır. Biri Güneydə, vaxtilə Ucarud adlanan mahalda,
Xoruzlu dağının ətəyində böyük bir şəhər olmuş (Səid Əli
Kazımbəyoğlu “Cəvahirnameyi-Lənkəran”, səh: 38-39) və
Ələsgər Mirzəzadə
48
hal-hazırda xarabalıqları qalmış, digəri isə Cəlilabad
rayonunun indiki Bəcrəvan (Böyük Bəcirəvan, Kiçik
Bəcirəvan) kəndidir ki, Göytəpə çayı sahilində yerləşir.
Tədqiqat və araşdırmalar burada da şəhər qalıqlarının
olduğunu gündəmə gətirir.
Əhməd ibn-Asam əl-Kufi “Müharibələrin tarixi”
əsərində xəbər verir ki, “739-cu ildə Səid ibn Həşərə
özünün etibar etdiyi adamlarını çağırıb Bəcrəvan qalasını
qorumağı, qalanın qapılarını bağlamağı əmr edir. Özü isə
çoxlu ordu (58 min nəfər) ilə Xəzərlərə qarşı hücuma keçir,
döyüşdə qalib gəlir. Əldə etdiyi qəniməti Bəcrəvana gətirir.
Bunlarla yanaşı Muğan vilayətinin Varsan, Mahmu-
dabad, Bərzənd, Şəhriyar kimi iri şəhərləri orta əsr mən-
bələrində tarixə düşmüş və xəritələrdə öz əksini tapmışdır.
İlk orta əsr şəhəri olan Şəhriyar (Biləsuvar rayonu əra-
zisində, Muğan düzündə) ərəblərin Azərbaycana hücumu
zamanı işğal edilmiş, sonralar burada həyat sönmüşdür.
Şəhər, öz yerində ilkin quruluşu olduğu kimi qalmışdır.
Şəhərin qala divarları 39 ha. ərazini əhatə etmişdir. Şəhər
kvadrat planda tikilmişdir. Hər divarın orta hissəsində
darvaza olmuşdur. Darvazalardan şəhərə gedən küçələr
mərkəzdə, feodalın qəsri yerləşən yerdə qovuşaraq, bu
şəhəri 4 bərabər hissəyə bölmüşdür (S.Aşurbəyli, “Şirvan-
şahlar dövləti”).
Arxeoloji qazıntı işlərində aydın olmuşdur ki, Muğan
düzlərində ilk orta əsrlərdə şəhərlərin qala divarlarının
tikintisində ən çox torpaqdan köbər (dik) tökmə üsulundan,
çiy kərpic hörgüsü və möhrədən istifadə olunmuşdur.
Bişmiş kərpic ilk orta əsrlərdə hələ az tətbiq olunurdu.
Tarix və zaman Muğan tarixinə dair elmi araşdırma
49
Şəhər yeri ərazisindən kəşfiyyat xarakterli axtarış
zamanı anqoblanmış şirsiz saxsıdan qazan qapağı, səhəng
tipli qab, gen boğazlı saxsı qab, kasa, küpə və s. qırıqları
tapılmışdır. Şəhriyar şəhər yeri sahəsinin böyüklüyünə,
planına, bürclərin coğrafi cəhətlərinə görə Beyləqana
(Ürənqala) oxşardır (bax: ASE, X cild, səh.526 ).
Biləsuvar rayonu ərazisində Şəhriyar şəhər-qalası ilə
yanaşı, Köhnə Ağdam, Yeni Ağdam qalalarının, Nərgiz
təpəsinin qalıqları da bu gün mövcuddur.
A.A.Bakıxanov Mahmudabadın “dəniz kənarında,
Kür çayının iki qolu” arasında olduğunu göstərmişdir.
Tədqiqatçıların bir qisminin fikrincə Mahmudabad indiki
Masallı rayonu ərazisində olub. Lakin aparılan növbəti
tədqiqatlar Bakı-Salyan avtomobil yolunun 115 kilometrli-
yində “Qırx çıraq” adlanan yerdə arxeoloji axtarışlar
zamanı (1978-ci il) aşkar edilən yaşayış yerinin (sah.16 kv.
km) Mahmudabad şəhər yerinin qalıqları olduğu ehtimal
edilir (ASE, VI c. səh. 395).
Karvan yolları qovşağında yerləşən Mahmudabad
Güştasfu mahalının sənətkarlıq və ticarət mərkəzi olmuş-
dur. 1394-cü ildə Əmir Teymurun, 1468-69-cu illərdə
Ağqoyunlu Uzun Həsənlə müharibəyə hazırlaşan Tey-
muri hökmdarı Əbu Səidin (Mahmudabad vuruşması bu
zaman baş vermişdi), 1500-cü ildə isə I Şah İsmayılın
qoşunları Mahmudabad yaxınlığında qışlamışdı. 1555-ci
ildə Mahmudabadın hakimi Şərəfxan Bidlisi idi. Mah-
mudabad zərbxanasında Şirvanşahlar adından pul kəsil-
diyi də tarixdən məlumdur. XVII-XVIII əsrlərdə feodal ara
Dostları ilə paylaş: |