Microsoft Word yazi III son doc
Yüklə 5,95 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- ¹2(3) èéóí 2012 74
- YARIZARAFAT, YARIGERÇƏK MÜSAHİBƏ
- Əlabbas, bu günlərdə sənin 55 yaşın tamam oldu. Nə deyə bilərsən bu barədə Əlabbas
- Hə, hə, sən hesab elə ki, bu elə müsahibədir, və “Yazı”da çap olunacaq... Amma istəyirəm ki, o saat ciddi görkəm almayasan, elə bayaqkı kimi adi tərzdə danışasan...
- -Əlabbas, “Yazı” barədə gözəl sözlərinə görə sağ ol, amma “Yazı”nın yox, sənin 55 yaşın olur... Ə
- Bir yazıçı kimi 55-ə qədər nəyi edə bilərdin, amma etməmisən və niyə etməmisən Nə yazmaq istəyirdin, amma yaza bilmədin Ə
- - İlk yazın nə vaxt çap olunub Ə
¹2(3) èéóí 2012 74 Bibioğlu bir müddət cinayət başında yaxalanmış canilər tək çaşıb qaldı. Dərindən nəfəs alaraq gah küncə sıxılmış ördəyə, gah da dayısı oğluna baxırdı. Sonra özünü ələ alıb sakit səslə dedi: -Nə hərreyirəm ə, bizim döylü ha! Kəfayətgilin ördəyidi dana. Və əyilərək divardan asılmış dəryazın yanından ötüb keçdi. Çıxarkən qapını elə möhkəm çırpdı ki, dayıoğlu istər-istəməz diksinməli oldu. Dayıoğlu bir müddət işığı tuşlayıb ördəyə tamaşa etdikdən sonra həyətə çıxdı. Açılmaqda olan səhərin təravətli havasını acgözlüklə ciyərlərinə çəkdi, gərnəşərək sinəsini döyəclədi. Alatoranlığın gün şüalarında cilvələnən sərinliyi onun şüurunu təmizləyirdi. Kəndə gəlməyinin məqsədini unudub, müqavimət göstərmədən kölgələr və fikirlərdən hörülmüş sükunət aləminə qərq oldu. Ürəyində ilk maşın düşən kimi rayon mərkəzinə getməyi və yaxın qohumlarından təkcə bibisinin yasadığı bu kəndə bir də qayıtmamağı qərarlaşdırdı. Onunçün yay yanğısı həmişəlik bu sarımtıl sübh çağıyla rənglənib- qaranlıq və bulanıq dərinlikdən şəffaflığa, aydınlığa, zövqün və dəhşətin tarıma çəkilmiş harmoniyasına doğru. Can-ciyər son mesajında yazır ki nəşə çəkmək fikrindən də birdəfəlik vaz keçib: “Səndə yalnız beş hiss orqanı vardır. Ehtimal etmək olar ki, birinci və ikinci əqidələrə əsasən əsrlər keçəcək, küllün vücudu başqa bir şəkildə cilvələnəcəkdir. Yəni, dəniz başqa cür dalğalanacaq və kainatda başqa cür dəyişiklik, böyük bir inqilab əmələ gələcəkdir, sənin əvəzində sonuncu başqa bir vücud meydana çıxacaqdır ki beş hiss orqanı əvəzinə on hiss orqanına malik olmuş olsun. Bəlkə də həmin on hiss orqanına malik olan vücud, səndən daha ziyadə bir şey görəcəkdir və biləcəkdir. Bəlkə o vücud yaradıcının nə olduğunu və ruhun nə kimi bir şey olduğunu anlayacaqdır? Lakin sən hal-hazırda bu beş hiss orqanında ruhun mahiyyətini və həqiqətini anlamağa qadir deyilsən. Necə ki şüanın nə olduğunu bilmirsən”. Ðöáëöê ÿäÿáèééàò äÿðýèñè 75 ßËÀÁÁÀÑ – 55 DİKTAFON ƏHVALATI VƏ DOSTUMUZLA YARIZARAFAT, YARIGERÇƏK MÜSAHİBƏ (Oğlum Nicat Türkiyədən mənə diktafon gətirmişdi. Bakıda 120 manata olan həmin cihazı o, Türkiyədən 50 manata almışdı. Dostum Eyvaz dedi ki, Azad bəy, qoy mənə də gətirsin. Gətirdi. Biz çayxanada oturub təzə diktafonu qurdalayırdıq – mənimkindən bir qədər fərqliydi – ki, işlənmə qaydalarını öyrənək. Bu vaxt mən diktafonu qələm dostumuz Əlabbasa tərəf tutub, “bəlkə bir qaç kəlmə deyəsən, yoxlayaq bunu” dedim. O da elə almaz-salmaz başladı ki, hə, dostlar, bu günlərdə mənim 55 yaşım tamam oldu…” və həkaza. Beləcə yarızarafat, yarıgerçək bir müsahibə və təbii ki, bu yazı meydana gəldi esklüziv olaraq. Əlbəttə, orasını-burasını bir az tumarladıq ki, bir az abırlı çıxsın.) -Əlabbas, bu günlərdə sənin 55 yaşın tamam oldu. Nə deyə bilərsən bu barədə? Əlabbas-55 yaş elədi ki, nə cavan kimi cavansan, nə qoca kimi qoca. Ortada dayanmısan. 60- a, 70-ə də bir şey qalmır. Ora, o finiş xəttinə çatacağıq, çatmayacağıq, bilmək olmaz, amma hər bir yazarın o zirvəyə bir qalxmaq, boylanmaq arzusu var... Dayan e, doğrudan yazırsız? Ə, mən elə- belə danışıram e... Siz deyəsən... Azad, lap ciddiləşdi ki vəziyyət... -Hə, hə, sən hesab elə ki, bu elə müsahibədir, və “Yazı”da çap olunacaq... Amma istəyirəm ki, o saat ciddi görkəm almayasan, elə bayaqkı kimi adi tərzdə danışasan... (gülüşmə) Ə-Əvvəla onu deyim ki, mən bu son ildə ən çox sevindiyim şey sənin, yəni Azad Qaradərəlinin, Eyvazın, Aslanın, Rəhim müəllimin, Şöhrətin və başqa dostlarımızın dəstəyi ilə “Yazı” dərgisinin çap olunmasıdır. Dərgiyə elə bir ciddi dəstəyim olmyıb, şadam ki, məni də yaradıcı qrupa daxil eləmisiniz. Reklamı zəif olsa da, özünü hələ tam təsdiq etməsə də “Yazı” artıq ədəbi hadisəyə çevrilmək üzrədir. Artıq kifayət qədər ciddi fikirlər də var. Məsələn, elə Tehran Əlişanoğlunun “Yazını yazan var” məqaləsi hər şeyi deyir. -Əlabbas, “Yazı” barədə gözəl sözlərinə görə sağ ol, amma “Yazı”nın yox, sənin 55 yaşın olur... Ə - (gülür) Hə, orası elədi... amma... -55 dən arxaya baxanda nə görünür? Ə – Vallah, Azad, arxada kələ-kötür, daşlı-çınqıllı mənzərələr görürəm... Bu ədəbi mühitdə mənim başıma o qədər oyunlar açıblar ki... Bunları yazmışam, day durub sadalamayacam təzədən... Amma bu fikirdəyəm ki, bizim başımıza açılan o oyunları biz yazmalıyıq ki, indiki gənclər bilsinlər bunları, bilsinlər ki, bizə nə qədər zülm edilib... Amma insan kimi elə bilirəm ki, keçdiyim həyat yolundan narazı olmağa haqqıım yoxdur... Balalarım, nəvələrim... Dostlarım... -Bir yazıçı kimi 55-ə qədər nəyi edə bilərdin, amma etməmisən və niyə etməmisən? Nə yazmaq istəyirdin, amma yaza bilmədin? Ə-Elə bilirəm ki, nəyi yaza bilmişəmsə, elə onları yazmışam... Qaldı ki, nəyi yaza bilmə- məyimə, buna sadəcə vaxtım olmayıb... Ailə, məişət qayğıları, maddi sıxıntılar imkan verməyib... Azərbaycan dünyanın ən istedadlı adamlarının toplaşdığı ölkədir. Amma kimi dindirirsən, ailə- məişət, qayğılarından, maddi sıxıntılarından danışır... Mən də bu çətinliklərlə zaman-zaman üz-üzə gəlmişəm, heç indi də məni bu problemlər tərk etməyib... - İlk yazın nə vaxt çap olunub? Ə-İlk yazım 1981- ci ildə “Ulduz”da çıxıb, Məmməd Arazın məktubuynan... İnan ki, o mək- tub olmasaydı, o hekayəni yaxın da qoymazdılar. Amma mən onda sevinə bilmədim, baxmayaraq Yüklə 5,95 Mb. Dostları ilə paylaş:
|