Adiləә
234
Bu gün düşüncəәləәrin kölgəәsinəә sığındım.
Üşüyəәn əәlləәrim heç isinməәdi.
Yaşayıb-yaşamadığımı bilməәdiyim dünyada
sonumun gəәldiyini sandım...
Söhbəәtləәrin, ümidləәrin,
səәndəәn az eşitdiyim “biz”ləәrin
bir melodiya kimi səәsləәndi qulaqlarımda.
Səәnsiz, düşdüm boşluğa,
kölgəәm heç qovuşmadı
qaranlıqdan aydınlığa.
Bu gün çiçəәkləәr açmadı,
daha quşlar oxumadı.
Bilmirəәm təәbiəәtəә nəә oldu?
Amma təәk üşüyəәn məәn oldum,
yaz günündəә qar oldum.
Vəә... bu gün məәn ÖLDÜM!
Yuxuma yağış yağır
235
DÜŞÜNCƏӘ
Hava cansıxıcı, dəәniz qağayısız,
Qayıqsız, küləәksiz, səәssiz,
Qumlar da darıxır günəәşsiz
...vəә məәn səәnsiz.
Dalğalar, vurun sahiləә.
Qumları tumarlayın, oxşayın.
Dəәniz maviləәşsin, dalğalansın,
Günəәş şüasını saçsın,
Ləәpəәləәr gümüşləәnsin.
Gün batışında ayrı bir aləәm,
Ayrı bir gözəәllik olsun,
ƏӘlləәrin əәlləәrimi tutsun.
Həәyat dediyin həәyat kimi,
Dəәniz dediyin dəәniz kimi olsun.
ARZU
Adiləә
236
Bir gün bir yola çıxsam,
heç kimin getməәdiyi.
O yolda həәyat tapsam,
heç yaşanmamış olsa.
Sehrli xəәləәt alsam,
ölçüməә uyğun olsa.
Geyinsəәm,
heç kim məәni tanımasa.
ƏӘlimdəәn bir xata çıxsa,
amma məәndəәn bilinməәsəә.
Baş götürüb getsəәm,
böyüdüyüm məәhəәlləәyəә.
Bəәs eləәsəә təәmiz hava, təәmiz su,
heç olmasa başqa yeməәk arzusu.
Qayğısızca yaşasam,
dönüb yenidəәn uşaq olsam,
yıxılsam, dursam,
üstüm-başım çirkləәnsəә dəә
bircəә qəәlbim qırılmasın...
HƏӘSRƏӘTİ AĞLAYAN GÖZÜM Kİ
YOXDUR
Yuxuma yağış yağır
237
Qəәlbimin harayı, hayı söyləәyir,
Məәnim danışmağa sözüm ki, yoxdur.
Qəәlbimdəә bir dəәli həәsrəәt göynəәyir,
Həәsrəәti ağlayan gözüm ki yoxdur.
Dünyada çox şeyi sirr saxlamışam,
Bilirəәm gözləәrim saxlamayacaq.
Dilim susub, içimdəә ağlamışam,
Bu halımı heç kim anlamayacaq.
Nəә edəә biləәrəәm yollarda qalsam,
Yol təәk yoldakını danlayan olmaz.
Çiçəәk təәk açılıb yenidəәn solsam,
Solanı payız təәk anlayan olmaz.
Niyəә dilim-ağzım beləә bağlanıb,
Kimsəә yollarıma tikan, daş atır.
Kimsəә əәl-qolumu sıxıb-saxlayıb,
“Söz”ü tamah üçün çox ucuz satır.
Çox yaxın bildiyim yollar yoxuşmuş,
Keçilməәz qalalar kəәsib aranı.
Yaramı göynəәdəәn soyuq baxışmış,
Nəәrgiz dönüb olur bir çaytikanı.
Şikayəәt etməәyəәm yağış yağanda,
Susuz səәhralara dua oxuyam.
Başıma göyləәrdəәn şimşəәk çaxanda,
Adiləә
238
Məәhəәbbəәt adında çəәləәng toxuyam.
Ömrümün günləәri bir gün bitəәcəәk,
Bu dünyanın nəәşəәsinəә uymaram.
Zamanı çatanda gəәləәn gedəәcəәk,
Həәqiqəәtin acısından doymaram.
Bir şüşəә təәk çılıkləәnib ürəәyim,
Çəәtin ki düzəәləә qırılan şüşəә.
Bu gecəә bir layla olub gəәrəәyim,
Bu gecəә ürəәyim sinəәmdəә bişəәr.
ƏӘLVİDA
Səәn vurdun, məәn vuruldum,
eləә vuruldum ki...
əәsir etdi bu sevda...
Ayrıldıq...
Ayrılıq ölüm deyil ki...
ƏӘlvida...
Bəәlkəә dəә yeni həәyatın
başlanğıcıdır
bu vida.
HƏӘSRƏӘT RUHA KƏӘFƏӘN BİÇİR
Yolçu yolunda gəәrəәk,
Yol gedirəәm
Yuxuma yağış yağır
239
həәr gecəә.
Yolumun bəәxtinəә düşüb
bu gecəә bir dar küçəә.
Bu dar küçəә sıxır məәni,
həәsrəәt sıxır ürəәyimi,
ürəәyim dəә daralır
eləә bu dar küçəә kimi.
Addımlarım güc alaraq
düyünləәnmiş dilimdəәn
həәsrəәtimi acı-acı güldürür.
Ürəәyimi bu küçəә təәk
daraldan,
gündüzləәri gecəә kimi
qaraldan
həәsrəәt məәni yaman sıxır
bu gecəә.
Yol gedirəәm beləәcəә,
Həәsrəәt ruha kəәfəәn biçir
həәr gecəә.
Adiləә
240
DÜŞÜR
Göydəә cisimləәr qarışır,
Ay günəәşdəәn ayrı düşür,
Bu gün Tanrı pay bölüşür,
Məәnəә xoşbəәxt olmaq düşür.
İstəәmirəәm taxt-tacı məәn,
Saymıram yaşı, vaxtı məәn,
Ömür yolum versəә aman,
Məәnəә cavanlaşmaq düşür.
Yel əәsir, ildırım çaxır,
Həәzin-həәzin yağış yağır,
Şaqraq dağ çayları axır,
Qəәlbiməә çağlamaq düşür.
Tanrı məәnəә lütf eləәyib,
Xeyirxah məәləәk göndəәrib,
Qanadlı quşa döndəәrib,
Məәnəә pəәrvazlanmaq düşür.
Allah göydəәn vəәhy endirir
Bizəә nəәsihəәt yetirir,
Bu dağlar ilham gəәtirir,
Qəәləәmiməә yazmaq düşür.
Bulud alır dağ başını,
Qurutmuşam göz yaşımı,
Atdım ağlamaq daşını,
Könlüməә oynamaq düşür.
Dostları ilə paylaş: |