46
bildim. Buna görə siz, erməni nahararlarının iki çıxış yolu var: ya siz
mənə qədim kitab göstərməlisiniz ki, onda hər nəslinizdən rütbə və
dərəcələri izah olunsun və bunlara görə tərəfimizdən şan – şöhrətləri
yenidən alasınız, ya da ki, bütün bunları bizim arilər məclisinin
hüzuruna gətirə bilməsəniz biz sizin bütün əmlak, rütbə və
dərəcələrinizi, torpaq və suyunuzu öz arilər əyanlarımızın arasında
paylayacayıq, sizi isə şan – şöhrətdən məhrum edib qovacağ.
Bu halda Erməniyyənin əyanları məsləhətləşib şahın
hüzuruna Aqafangelosun “Tarixini” gətirdilər. Şah buyurdu ki, kitab
oxunsun, fars dilinə tərcümə edilsin və üzü köçürülsün. Biləndə ki,
kitabonun öz cəddi Ərdəşirdən başlanır, şah çox sevindi, kitabı
təriflədi və göz qabağına qoydu. Sonra kitabdan on yeddi rütbə yerini
öyrəndi və buna əsaslanaraq şah öz məclisində olan yerləri
dəyişdirdi. Sünik hakimi Andoka on dördüncü yer (rütbə) nəsib
olduvə o, acıq edib şahın qonaqlığından imtina etdi. Şaha bu barədə
xəbər verdilər, lakin o, buna əhəmiyyət vermədi.
Bundan sonra şahın sarayına xəbər çatdı ki, saysız – hesabsız
xəzər qoşunları Çola keçidini
87
aşaraq bizim ölkəyə daxil olub.
88
Şapur Asuristan, xorasan və Xarəzmdən çox miqdarlı qoşun,
Atropatenanın vilayətlərindən çoxlu cəsur iranlılar, ermənilərdən,
gürcülərdən, albanlardan və Qafqaz dağlarından on iki dildə danışan
vəhşi qəbilələrdən misilsiz sayda ordular toplayaraq onların
(xəzərlərin) üstünə hücum etdi.
Andoka gəlincə o, özünə və ölkəsinə qəsd edrək şahla bütün
47
əlaqələri qırıb öz ordusu ilə ona xəyanət etdi. 1700 yorğa atlı əsgəri
ilə o, tezliklə Mədain şəhərinə çatır və əsgərlərini şəhərin ətrafında
gizlədib, kiçik bir dəstəylə şəhərə daxil olur. Öz həqiqi niyyətlərini
gizlədərək o, çoxlu suallara cavab verirdi ki, Şapura qoşulmaq üçün
gəlib və buna görə də şəhər əhli ona çox böyük ehtiram göstərdi.
Ancaq sübh çağında onun əsgərləri qəflətən şəhərə basqın edib, çoxlu
qızıl və gümüş xəzinələrini, qiymətli qaş – daş və saysız – hesabsız
müxtəlif mirvari və şah sarayından və əyanların evlərindən nəyi
bacardılarsa hamısını götürüb getdilər. Bütün bu böyük miqdarlı
qənimət onun əmrilə Balaberd (Kiçik şəhər) qalasına daşıdılar.
Bundan sonra əmr etdi ki, bütün əyalətərdə mal – qara üçün yığılmış
yemi yandırsınlar. İnsan üşün faydalı olan bütün ərzaq sursatını,
silahı, təchizatı və yəhər – qayışları onun əmrilə qalanın içinə
yığdılar. Sonra da bütün Sünik əhalisinə əmr etdi ki, evlərini və
anbarlarını yandırıb ölkədən qaçsınlar
Əyalətlərdən bütün kilsə bəzəklərini yığıb Balaberdin Şalat
kilsəsinə gətirdilər, sonra da kilsəni torpaqla örtüb təpə düzəltdilər və
özləri hər tərəfə dağılıb getdilər. O gündən etibarən Sünikin adını heç
kəs çəkmədi və bu vilayət 25 il ərzində əhalisiz qalıb viran
olmuşdu.
89
Müharibınin sonunda qayıdan şah Şapur Mədainin
xarabalarını görəndə bərk qəzəblənir və ordusuna əmr edir ki, Sünika
hücuma keçsin və əhalisiylə heyvanlarını əsir etsin. Amma ordu
Sünika çatanda orada heç bir şey əldə olunmadı. Ölkəni gəzəndə
48
onlar altında Şalat kilsəsi gizlənmiş təpəyə rast gəldilər. Təpənin
üzərinə çıxan zaman şiddətli zəlzələ başlandı və başda sərkərdə
Atəşxuda olmaqla bütün İran ordusu tezliklə o yerləri tərk etdi.
Oradan qayıdanda onlar Balaberdə hücum etdilər, amma
mühasirədə olan süniklər qala divarlarından iri qaya parçalarını
diyirlədərək iranlılardan çoxlu adam tələf etdilər. Iranlilar ikinci və
üçüncü dəfə qalaya hücum etdilər. Lakin heç bir şeyə müvəffəq ola
bilmədilər, yalnız yenə də döyüşçüləri qırıldı.
Qəzəbə gəlmiş şah əmr etdi ki, hücumu gücləndirsinlər.
Lakin şahım əyənları qabağında səcdə edərək yalvardılar ki, artıq
qalaya hücuma keçməyə dəyməz və qalanın ətrafında olan yerləri
viran etmək daha əlverişlidir.
Sonradan Andox əlverişli fürsətdən istifadə edib qaladan
çıxır və çoxlu qənimətlərlə romalıların ölkəsinə gedib. Orada o,
böyük hörmətlər qazanır və öz vaxtında vəfat edi
Onun dördüncü oğlu Babik öz vətəni üçün çox darıxdı – necə
deyərlər bizim el- obamız bizim üçün ata – ana kimi əzizdir – və o,
şah Şapurun sarayına gedir. Orada bir hərbçiyə rast gəlib onun
yanında qalır.
Sonra İran şahlığını qarət edən hunlar ölkəsindən olan
Honoqur adlı birisi gəlir.
90
O, şah Şapurun yanına adam göndərib
dedi: “Bu qırğın kimə lazımdır? Çıx qabağıma üz – üzə gələk!”
Həmin hun boyu yüksək, demək olar ki, çox nəhəng bir adam
idi. O, geniş bədənınə əlli qatlı zireh geyir, iri başını mismarlı
49
dəbilqə, üç qarış enində olan alnını isə misdən qayrılmış löhvə ilə
örtür. Nəhəng nizəsinin sapı hündür ağacdan düzəlmişdi, şimşək
çaxan qılıncı isə onu görənlərin hamısını dəhşətə gətirirdi
Bu an şahın yadına Babikin adını saldılar və dedilər ki,
həmin hunla yalnız Babik döyüşə girməyi bacarar.Şahlar şahı Babiki
yanına çağırıb, ona üzərində qaban təsvir olunmuş möhrü ilə
damğalanmış buyruğunu verib deyir:” Əgər sən mənim böyük
intiqamımı ala bilsən, sənin üçün misli görünməmiş mükaflar var!”
Babik şahın təklifini qəbul edir və Allahın köməyinə
arxalanaraq qışqırdı:” Kömək edin, ey Sünikin kilsələri!” və şapaqan
atına minərək düşmənə hücum etdi. Onlar bir – birinə atıldılar və
nizələrinin gurultulu zərbələrinin səsi səhərdən axşam saat doqquza
qədər eşidilirdi. Qorxunc nəhəng məhkum olunmuıdu. Cəsur Babik
öz qılıncı ilə qaniçən heyvanın başını vurub, onu cəhəmmənə vasil
etdi.
Şapurun sevinci aşıb daşırdı və o, Babiki çağırıb ona verdiyi
vədi yerinə yetirmək istədi. İzn alıb, Babik dedi: “ Əmr elə ki, bu
bürünc həvəngdəstəni sənin sarayından çıxarsınlar.!” Həmin həvəng
kül ilə dolu idi və onun yanından küçən hər bir adam dəstəklə vurub
deməli idi:” Qoy Sünik torpağı varıyla, dövlətiylə məhv olub bu külə
dönsün!”
Təəccüblənən şah əmr etdi ki, həvəngdəstəni saraydan
çıxarsınlar.Bundan sonra Babik şahdan xahiş etdi ki, doğma
torpağını ona qaytarsın Şah mülkünü ona qaytardı və əlinə onu
Dostları ilə paylaş: |