58
Qeyri-müsəlmanların hakimiyyət sistemlərinə nəzər salır,
yüksək bacarığa, dərin təcrübəyə sahib liderlərin şahidi olu-
ram.
Bu liderlər tutarlı və dəqiq şəkildə fikir bildirməyi ba-
carsalar da, ölkələrinin baş bilənləri ilə məsləhətləşməyi əsla
yaddan çıxarmırlar; fərqli fikirlərə səmimiyyətlə qulaq asır,
nəsihətləri heç vaxt qulaqardı etmirlər. Sanki onlar Həzrəti
Əbubəkrin
(Allah ondan razı qalsın!)
aşağıdakı sözlərini özlərinə şüar
götürmüşlər:
“Ən yaxşınız olmasam da, sizə hakim təyin edildim. Gör-
səniz ki, xeyir işləyirəm, köməyinizi əsirgəməyin. Səhv et-
diyimi gördüyünüzdə isə məni (həm də o səhvi) düzəl-
din”.
Biz isə “liliput”ların əlində qalmışıq. Özlərini qanan kimi
göstərən, barmaqlarının ucunda gəzən “liliput”lar! Heç bil-
mirəm, bunlar başımıza haradan bəla olub düşüblər? Bəzən
onlardan birinin dikbaş-dikbaş belə dediyini eşidirik: “Mən
sizə ancaq münasib gördüyüm rəyimi bildirirəm, mən sizə
ancaq doğru yolu göstərirəm!”
∗
Haqqa başçılıq edənin dilindən Fironun nərəsi, batil li-
derinin dilindən isə Siddiqin (Həzrəti Əbubəkrin –
Allah ondan razı
qalsın!
) sözləri eşidilir!
Necə də qəribə paradoksallıqdır! Biz bu bəla ilə – İslam
torpaqlarındakı acınacaqlı siyasi-mədəni vəziyyətlə nə vaxta
qədər barışacağıq, taleyimiz necə olacaq?
∗
“əl-Mumin” surəsinin 29-cu ayəsinə işarə edilir. Bu sözlər xalqını al-
datmağa çalışan Firona aiddir – tərcüməçinin qeydi.
59
Təbiət elmlərini dərindən öyrənmək zənginlik qapılarını
avropalıların üzünə açdı...
Kəşf etdikləri sirlər və imkanlar, əslində səma və yerdəki
xəzinələrin açarları idi. Odur ki, onlarda yaşayış səviyyəsi
yaxşılaşdı, rifah artdı, güzəranlıq düzəldi, – burda təəccüb-
lənəcək heç nə yoxdur!
Onlar dünyanı ayaqları üstünə dikəldib, başqalarından
daha çox abadlaşdırdılar. Hər şeydən: quru və yaşdan,
maye və bərkdən, dəmir və qızıldan, hava və torpaqdan
faydalandılar. Dünyaları, demək olar ki, zər-zibaya bürünüb.
Və bu dünya, az qalıb ki, insanların tamahlarına xidmət
edən həqir “bəndə”yə çevrilsin! Özü də hansı insanların? O
insanların ki, məxluqatı öyrənmiş, Xaliqdən bixəbər qalmış-
lar! O insanların ki, həyatın bu dünyadan ibarət olduğunu
düşünürlər; Allahın təlimləri haqda ciddi məlumata sahib
deyillər, axirət üçün heç bir tədarük görmürlər!
Şübhə yox ki, müsəlmanlar da belə bir ziddiyyətin ya-
ranmasında günah yiyəsidirlər. Çünki Allahın onlara bəxş et-
diyi haqdan nə özləri faydalanmış, nə də onu başqalarına
çatdırmışlar...
Bu səbəbdən müsəlman kütlələr yoxsuldurlar, məyus və
kədərlidirlər. Bəzilərindəki var-dövlət isə yadellilərlə qurduq-
ları əlaqələrin, yaxud da onlara və ya onlarla işləməkləri-
nin qazandırdığı istiqrazdır!
Bu üzdəndir ki, aldıqları borclar və borclara gələn faizlər
əhalisi çox olan ölkələri zəlil edib, bellərini qırıb. Borca ba-
tanın dini də, dünyası da əldən çıxar və o, ağaların artıqları
ilə dolanan quyruqbulayana çevrilər.
60
Uşaqlığımızda öyrənsək də, yaşa dolduğumuzda faydalan-
madığımız hədislər yadıma düşür.
Əbu Səid əl-Xudri
(Allah ondan razı qalsın!)
rəvayət edir ki, Pey-
ğəmbərin
(Ona Allahın xeyir-duası və salamı olsun!)
belə dediyini eşidib: “Küfr
və borcdan Allaha sığınıram!” (Bu zaman bir nəfər təəc-
cüblə soruşur:) “Küfrlə borcu eynimi tutursan, ey Allahın
rəsulu?” Peyğəmbər: “Bəli!” – deyə cavab verir”
1
.
Başqa bir hədisdə oxuyuruq ki, Peyğəmbər
(Ona Allahın xeyir-
duası və salamı olsun!)
bir dəfə səhabələrinə deyir: “Əmin-amanlıqdan
sonra özünüzü təhlükəyə atmayın.” Səhabələr soruşurlar: “Bu
nə deməkdir, ey Allahın rəsulu?” Peyğəmbər deyir: “Bu, bor-
ca batmaqdır”
2
.
Əbu Musa əl-Əş`əri
(Allah ondan razı qalsın!)
rəvayət edir ki, Pey-
ğəmbər
(Ona Allahın xeyir-duası və salamı olsun!)
deyib:
“Allahın qadağan etdiyi böyük günahlardan savayı, Onun
dərgahında ən böyük günah – bir insanın borclu ikən ölüb,
borcunu ödəyəcək var-dövlət miras buraxmamağıdır”
3
.
Başqa bir hədisdə isə deyilir:
“Möminin nəfsi borcundan asılı vəziyyətdədir. Borc ödən-
dikdə nəfs də asılılıqdan xilas olar”
4
.
Bütün bu hədislər borc haqqındadır. Və insanlar dəlisov
istəklərin, nəfsi şıltaqlıqlarının arxasınca düşüb borca girirlər.
Onu qaytarmağa gəlincə, həngamə bu zaman qopur: bəzilə-
ri ya qaytarmır, ya da bunu ağıllarından belə keçirmirlər.
1
Hədisi Əhməd ibn Hənbəl rəvayət etmişdir.
2
Hədisi Əhməd ibn Hənbəl rəvayət etmişdir.
3
Hədisi Əbu Davud və Əhməd ibn Hənbəl rəvayət etmişlər.
4
Hədisi Tirmizi, İbn Macə və Əhməd ibn Hənbəl rəvayət etmişlər.
Dostları ilə paylaş: |