409
Hələ qədim insanlar qidalanmada istifadə etdikləri bəzi bitkilərin yaxşı
məhsuldar olmasını görmüş və onların ən yaxşılarını seçib becərməyə
başlamışlar. Sonralar qonşu tayfalar satın alma və mübadilə yolu ilə məhsuldar
bitkiləri öz olduqları yerə gətirmiş, beləliklə də onların geniş miqyasda
yayılmasına nail olmuşlar.
Məlumdur ki, bizim eramızdan əvvəl VI-VII əsrlərdə qədim insanın
introduksiya fəaliyyəti nəticəsində Orta Asiya və Zaqafqaziya respublikalarında
ərzaq məhsulları verən bitkilər mədəni şəkildə geniş miqyasda becərilmişdir.
Bitkilərin introduksiya edilməsi XVI əsrin axırlarına qədər kortəbii xarakter
daşımışdır, belə ki, bitkilərin bir yerdən başqa yerə aparılması ticarət əlaqələri və
yeni ölkələrin kəşfi ilə əlaqədar olmuşdur. Sonrakı əsrlərdə, eləcə də XIX əsrdə
bitkilərin introduksiya edilməsi elmi şəkildə sübut edilmişdir. Ç. Darvinin
―Növlərin mənşəyi‖ və ―Heyvanlar və bitkilərin ev şəraitində dəyişməsi‖ adlı
əsərində göstərmişdir ki, eyni cinsin müxtəlif növləri həm şimalda, həm də
cənubda, yəni-tamamilə müxtəlif iqlim şəraitində bitir.
Ölkəmizin müxtəlif rayonlarında üzümün yerli sortları həm yerli yabanı
üzümlərin seçilməsi, həm də gətirilmə sortları hesabına formalaşmışdır. Orta
Asiya və Zaqafqaziya respublikalarının üzümlüklərinin bir qismi Xəzər dənizinin
cənub sahil ölkələrindən gətirilmişdir.
Krıma, Moldaviyaya, Ukraynanın cənub hissəsinə və şimali Qafqaza üzüm
sortlarının bir qismi Yunanıstandan, Türkiyədən və başqa ölkələrdən
gətirilmişdir. Həştərxanda ilk üzümlüklər XVII əsrdə əsasən Fransa sortları
hesabına salınmışdır.
Ukraynanın Zakarpatiyanın üzümçülük rayonlarında üzüm sortları əsasən
Macarıstandan gətirilmişdir.
XIX əsrin 20-ci illərində başlayaraq Rusiyada üzüm sortlarının öyrənilməsi
ilə üzümçülük və şərabçılıq üzrə təcrübə məktəbi olan ― Maqaraç‖ məşğul
olmuşdur. XX əsrin əvvəllərində isə üzüm sortlarının introduksiyası və
öyrənilməsi ilə Odessada məşğul olmuşlar. Bu əsrin 30-cu illərində başlayaraq
üzümçülük rayonlarının sort tərkibi bir sistem şəkilində öyrənilməyə
başlanmışdır.
Gələcəkdə sənaye üzümçülüklərini sort tərkibini artırmaq məqsədilə
introduksiya üzrə tədqiqatları genişləndirmək lazımdır. Belə ki, Ukraynanın,
Moldaviyanın, Gürcüstanın və Qubanın üzümçülüklərində yüksəkkeyfiyyətli
süfrə üzüm sortları azlıq edir. Orta Asiya respublikalarında isə texniki üzüm
sortları çatışmır. Yüksək məhsuldar yeni və introduksiya edilmiş sortların
standarta daxil edilməsi üzümçülüyün rentabellik səviyəsinin artmasına səbəb
olur, üzüm və şərab məhsullarının keyfiyyəti yaxşılaşır.
Introduksiya-üzümçülüklərin sort tərkibinin yaxşılaşdırılmasında yoxlanıl -
410
mış və etibarlı üsuldur.
Bizim ölkəmizin başqa ölkələrlə beynəlxalq əlaqələrinin genişlənməsi ilə
əlaqədar olaraq elmi-istehsalat sahəsində əməkdaşlıq artır. Bütün bunlar ölkəmizə
bir sıra qiymətli üzüm sortlarının gətirilməsinə səbəb olmuşdur. Introduksiya
edilmiş hər bir üzüm sort üzümlük kolleksiyasında aqrobioloji və təsərrüfat-
texnoloji cəhətdən dərindən öyrənldikdən və müsbət nəticə əldə edildikdən sonra
istehsalata göndərilir. Bütün bunlar hər bir rayonu torpaq-iqlim şəraiti ilə
müqayisə edilməlidir.
Üzüm sortlarının amperoqrafiq kolleksiyalarda öyrənilməsinin nəticə ilə
həmin sortların məhsuldarlığı və məhsulun keyfiyyəti haqqında ilkin məlumat
əldə edilir. Öz bioloji xüsusiyyətləri ilə kolleksiya yerləşən rayonun torpaq-iqlim
şəraitində uyğun gələn üzümsortlarının əkin materiallarının tədarük edib dövlət
sort-sınağı stansiyasına verilir. Sortların yaxşılaşdırılması məsələsini dəyişmək
məqsədilə introduksiya yeni sortların yaradılması ilə əlaqələndirilməlidir.
Bitkilərin introduksiya edilməsi nəzəriyyəsi ilk dəfə 1885-ci ildə İsveç alimi
A. Dekandol tərəfindən işlənmişdir. Xarici şəraiti və keoloji tarixi nəzərdə
almaqla, A. Dekandol bitkilərin Yer kürəsində yayılma qanunauyğunluqlarını
öyrənmiş və beləliklə də, bitki coğrafiyanın əsasına qoymuşdur. A. Dekandolun
bitkilərin introduksiya nəzəriyyəsi məşhur sovet alimi, kenektiki və seleksioneri
H. I. Vavilov tərəfindən daha da inkişaf etdirilmişdir.
Bitkilərin introduksiya olmasının faydalılığı bir sıra səbəblərdən asılıdır.
Birinci, ölkəmizdə və xaricdə üzümün seleksiyası haqqında elmi informasiyanın
səviyyəsindən, ikinci, gətirilmiş üzüm sortlarının bioloji xüsusiyyətlərinin yerli
torpaq-iqlim şəraitinə uyğunluğunun təhlilindən və bu təhlilin lazımi yerlərə
çatdırılma operativliyindən.
Introduksiya olunan sortlardan ən böyük tələbkarlıq onlardan ibarətdir ki, o
gəldiyi yerin mühit şəraitin də tez uyğunlaşsın. Mühit şəraitinə uyğunlaşmasına
gorə üzüm sortlarını şərti olaraq iki qrupa bölmək olar : 1. mühit şəraitinə tez
uyğunlaşan. 2. mühit şəraitinə gec uyğunlaşan və yaxud tamamilə
uyğunlaşmayan. Birinci qrupa Rkasiteli və Saperavi sortlarını misal göstərmək
olar. Bu sortlar Zaqafqaziyanın başqa respublikalarında, Şimali Qafqazda,
Ukraynada. Moldaviyada, Krımda və bir sıra xarici ölkələrdə-Bolqarıstanda,
Yuqoslaviyada, Macarıstanda və s. öz vətənində olduğu kimi məhsul verir. Ona
görə də sortun mühitə uyğunlaşma qabiliyyəti haqqında məlumatın əvvəllərində
əldə edilməsi introduksiya işində böyük əhəmiyyətə malikdir. Ikinci qrupa Orta
Asiya üzüm sortlarını aid etmək olar. Onlar istiyə çox tələbkardıq və üzüm
veketasiya dövrünə malikdir. Bu sortlar yuxarıda göstərilən respublikalarda öz
vətənində olduğu kimi böyüyüb məhsul vermir.
Yeni sortların yaradılması