500
sübut etmiĢdir ki, motivdən asılı olaraq eyni fəaliyyət
nəticəsində Ģagirdlərdə müxtəlif əxlaqi keyfiyyətlər formalaĢa
bilər.
Bu cəhəti nəzərə alaraq psixoloji ədəbiyyatda belə bir
müddəa irəli sürülür ki, tərbiyə iĢində baĢlıca cəhət düzgün
davranıĢ motivlərinin yaranmasına, əməli iĢdə əsas tutulmasına
və bütün oxĢar situasiyalarda Ģagirdin eyni dərəcədə əxlaqi
davranmasına nail olmaqdır.
Tərbiyə prosesində müvəffəqiyyət qazanmaq üçün
tərbiyəvi tədbirin tətbiq edildiyi konkret Ģəraitin nəzərə
alınması da həlledici əhəmiyyətə malikdir. Adətən, konkret
Ģərait nəzərə alınmadan tətbiq olunan Ģablon tərbiyəvi tədbir
istənilən nəticəni vermir, bəzən hətta mənfi təsir göstərir.
Tərbiyəvi tədbir o zaman daha səmərəli rol oynayır ki, burada
müəllimin pedaqoji təxəyyülü iĢtirak etsin. Belə olduqda
müəllim konkret Ģəraitdən asılı olaraq tətbiq etdiyi tədbirin nə
kimi nəticə verəcəyini qabaqcadan görə bilir. Ona görə də daha
səmərəli, Ģəraitə daha uyğun tərbiyəvi tədbirin həyata keçi-
rilməsi mümkün olur.
Bununla əlaqədar olaraq tərbiyə iĢini düzgün təĢkil etmək
üçün “ĠnkiĢafın sosial Ģəraitinin” (L.S.Vıqotski) nəzərə
alınması da zəruridir. Bunun üçün tərbiyəçi birinci növbədə öz
Ģagirdlərinin inkiĢafının sosial Ģəraitini aĢkara çıxarmalı,
tərbiyə iĢini ona uyğunlaĢdırmalıdır.
Tərbiyəçi uĢağın inkiĢafının sosial Ģəraitini öyrənmək
üçün ilk növbədə onun yaĢadığı obyektiv Ģəraitlər sistemini,
digər tərəfdən onun həmin Ģəraitə münasibətinin xarakterini
aĢkara çıxarmalı və təhlil etməlidir. Bu ona görə zəruridir ki,
həyat Ģəraiti Ģagird Ģəxsiyyətinin formalaĢmasını bilavasitə, av-
tomatik olaraq birbaĢa təyin etmir, o, uĢağın həmin Ģəraitdə
hansı qarĢılıqlı münasibətdə, qarĢılıqlı təsir prosesində olma-
sından asılıdır.
Tərbiyə prosesinin müvəffəqiyyətlə yerinə yetirilməsində
mühüm rol oynayan amillərdən biri də tərbiyənin məqsədinin
501
düzgün müəyyənləĢdirilməsindən ibarətdir. Tərbiyəçi son
nəticədə nəyə nail olacağını aydın dərk etmədən, baĢqa sözlə
qarĢısına konkret məqsəd qoymadan yüksək müvəffəqiyyətə
nail ola bilməz. Məqsəd aydın olduqda isə onun həyata
keçirilməsi üçün səmərəli tərbiyəvi tədbirlərin seçilməsi və
tətbiqi də mümkün olur.
Tərbiyə prosesində nəzərə alınması zəruri olan
cəhətlərdən biri də həmin prosesin tərbiyə olunanın fəaliyyəti
ilə əlaqələndirilməsindən ibarətdir. Hər bir yaĢ dövründə o
dövr üçün əsas olan fəaliyyət növünə istinad etməklə həmin
fəaliyyət prosesində müvafiq tərbiyəvi iĢ aparmaq mümkündür.
Ġstər oyun, istər təlim, istərsə də əmək fəaliyyəti elə təĢkil
edilməlidir ki, Ģəxsiyyətin formalaĢmasına, onda müsbət
keyfiyyətlərin tərbiyə olunmasına gətirib çıxarsın.
VI.23.3. Tərbiyəvi tədbirlərin psixoloji cəhətdən
əsaslandırılması və məktəblilərin tərbiyəlilik səviyyəsinin
müəyyənləĢdirilməsi problemi
Tərbiyə iĢinin metodları və formalarının psixoloji
əsasları. Tərbiyə prosesinin müvəffəqiyyətlə həyata keçi-
rilməsi üçün psixoloji cəhətdən zəruri olan Ģərtlərdən biri
tərbiyəvi iĢin metod və formalarının düzgün seçilməsindən
ibarətdir. Ona görə də tərbiyəçilərdən biri müvafiq metod və
formalardan istifadə etdiyinə görə onun tərbiyəvi tədbiri
səmərəli nəticə verir. Əksinə, baĢqa birinin tərbiyəvi metodlar-
dan düzgün istifadə etməməsi nəinki Ģagirdin davranıĢındakı
qüsurların aradan qalxmasına səbəb olmur, həm də həmin
qüsurların daha dərin köklər salmasına, oraya yeni mənfi əla-
mətlərin daxil olmasına gətirib çıxarır. Bir cəhəti nəzərə almaq
lazımdır ki, tərbiyəvi iĢin metod və formalarından həmiĢə
Ģablon halında istifadə etmək mümkün deyildir. Ona görə də
psixoloqlar tərbiyəvi metodları tətbiq edərkən aĢağıdakı
502
cəhətləri nəzərə almağı zəruri hesab edirlər: birincisi, tərbiyə
olunan Ģagirdin yaĢ və fərdi xüsusiyyətləri; ikincisi, Ģagirdin
daxil olduğu uĢaq kollektivinin xüsusiyyətləri; üçüncüsü,
tərbiyəvi tədbirin həyata keçirildiyi konkret Ģərait. Bu cəhətlər
nəzərə alınmaqla seçilən və tətbiq edilən tərbiyəvi tədbir öz
bəhrəsini verir. Lakin məktəb təcrübəsi göstərir ki, heç də
tərbiyəçilər, müəllimlər bütün hallarda tərbiyəvi tədbirlərdən
müvafiq Ģəkildə istifadə edə bilmir, onun düzgün hesab etdiyi
tərbiyəvi üsul əksinə mənfi nəticələr verir. Bu mənada
tərbiyəvi təsirin müvəffəqiyyəti təkcə tərbiyəçinin öz təsirinə
hansı məna verməsindən deyil, eyni zamanda tərbiyə olunanın
onu necə, hansı mənada baĢa düĢməsindən də asılı olur. Psix-
oloqlar belə bir cəhəti aĢkara çıxarmıĢlar ki, tərbiyəvi tədbirin
tətbiqi zamanı, müəllim və tərbiyəçilər öz təsirlərində bir məna,
Ģagird isə tamamilə baĢqa bir məna görür. YaĢlılarla uĢaqlar
arasında baĢ verən bu cür anlaĢılmazlıq psixologiyada “məna
maneəsi” adlanır. Bu cür “məna maneəsinin” yaranması
tərbiyəvi tədbirin təsir gücünü aradan qaldırır.
Məna maneəsi ilə müəllim və valideynlər hələ
məktəbəqədər və kiçik məktəb yaĢı dövründə rastlaĢa bilirlər.
UĢaqların daha çox küsəyən və tez özündən çıxdığı dövrü olan
yeniyetməlik zamanı məna maneəsi daha tez yaranır, daha par-
laq təzahür edir və çətinliklə aradan qaldırılır.
Psixoloji tədqiqatlar zamanı aĢkara çıxarılmıĢdır ki, məna
maneələrinin baĢ vermə səbəblərini bilməyən və bu cür
maneələrin yaranmasının qarĢısını almağa çalıĢmayan tərbiyəçi
qarĢısında qoyduğu tərbiyəvi vəzifəni həll etməkdə çətinlik
çəkir. Həmin məsələnin mahiyyətini açmağa çalıĢaq.
Zahirən məna maneələri onunla xarakterizə olunur ki,
sanki uĢaq böyüklərin dediklərini eĢitmir. Əslində isə uĢaq ona
deyilən sözü yaxĢı eĢidir, hətta onu təkrar da edə bilir.
Lakin həmin sözün mənasını qavramır. Psixoloqlar
müəyyən etmiĢlər ki, məna maneəsi həm uĢağın qarĢısında
hansı tələbi qoymasından asılı olmayaraq, konkret adama
Dostları ilə paylaş: |