Qəm leysani
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Ağayev Ramiz Eldar oğlu
41 Ağayev Ramiz Eldar oğlu doğulub - 31.01.1973-cü il, Cəbrayıl Ģəhəri; Ģəhid olub - 15.08.1993-cü il, Xocavənd rayonu DaĢbaĢı kəndi TALEYĠN SON SINAĞI Ömrümüzün ən ağrı-acılı vaxtlarını - bizim də payımıza düĢən köçgünlük, didərginlik dərdlərini yaĢadığımız günlərin birində hamımızın yaxĢı tanıdığı rayon istehlak cəmiyyətində sürücü iĢləyən Ġsaqla görüĢdük. Sonra məlum oldu ki, o özü də bizi arayıb, dərdini, ağrılarını bölüĢmək istəyib bizimlə... EĢitmiĢdik ki, Cəbrayıl uğrundakı son döyüĢlərdə Ġsaqın qardaĢı Ramiz də qəhrəmanlıqla Ģəhid olub. Dərdli qardaĢın istəyi bizə aydın idi, "Torpağın qanlı göynəyi" kitabında igid qardaĢı Ağayev Ramiz Eldar oğlu haqqında yazı verməyimizi istəyirdi. Ancaq kecikmiĢdi, kitab artıq çapda idi. Ona söz verdik ki, bütün Ģəhid həmyerlilərimiz haqqında olan bu qəmli dastanı davam etdirəcək, ikinci bir kitab yazacağıq. O kitabda yenə Ģəhid oğullarımızdan, taleyinə didərginlik ağrısı yazılmıĢ bütöv ellərimizin, yaralı torpaqlarımızın, dağılmıĢ kəndlərimizin, yandırılmıĢ evlərimizin harayından söz açacağıq... Bu ağlı-qaralı, gəlimli-gedimli dünyamızın hər addımında bir qəribəlik, bir möcüzə boylanır. Ġnsan hardasa bənzərsiz yarandığından onun alın yazısı da ovucumuzdakı tale xəttləri kimi sirrini hər yetənə açmır. Hər kəs öz bəxtinə, qismətinə düĢən bir baxım iĢıqdan boylanır bu dünyaya... Ömrünün Ģəhidlik zirvəsində Tanrı dərgahına qovuĢan Ağayev Ramiz Eldar oğlu da bu ulu dünyanın bir əlçim buludu, bir qarıĢ torpağı və bir də öz ata yurdunun ocaq daĢları kimi yanımlı-yatımlı, səsli-hənirli idi. Dünyaya gəliĢi ilə ata ocağına bir dünya sevinc, hay-haray gətirmiĢdi Ramiz. Ulu dağların quzey üzündən boylanan çinarlı Cəbrayıl onun nəzərində kiçik bir əyalət Ģəhəri deyildi - otaylı- butaylı Azərbaycanımızın nəğmə ilə döyünən ürəyi idi. Onun aləmində doğma ata ocağından, axĢam-səhər zümzüməsi ətrafa yayılan Çinar kəhrizindən baĢlayırdı Azərbaycan torpağı... 1973-cü ilin 31 yanvarında Yarəhmədli məhəlləsində dünyaya gəlmiĢdi Ramiz. Ömrü boyu halal zəhmətlə yaĢamıĢ atası Eldar kiĢinin, anası Güldəstə xalanın gözü qabağında buğum-buğum böyüyüb boya-baĢa çatmıĢdı. 1991-ci ildə 42 S. Əhmədov adına Ģəhər orta məktəbini bitirəndən sonra peĢəkar hərbçi olmaq istəyirdi. Elə bu istəklə də Bakıya kəlib sənədlərini ali hərbi məktəbə vermiĢdi. Məqsədinə nail ola bilmədikdə doğma rayona qayıdaraq hərbi komissarlığa ərizə verib əsgər getmək istədiyini bildirir. 1992-ci ilin iyul ayından Cəbrayıldakı "N" hərbi alayında xidmətə baĢlayır... Ramiz ilk günlərdən böyük həvəslə postlara gedir, hərbi iĢə olan güclü marağı sayəsində tezliklə bütün silahların "dilini" öyrənir, rayona yenicə gətirilmiĢ ZP-lərin mahir atıcısı olur. 1992-ci il 28 iyunda Sur və 15 avqustda ġiĢqaya əməliyyatlarında yaxından iĢtirak edərək, düĢmənə qan uddurur- sonrakı əməliyyatlarda Nüsüs, QuĢçular, Sirik postlarında döyüĢür... Ramizin son döyüĢü 1993-cü ilin 15 avqustunda DaĢbaĢı postunda oldu. Onlar 18 nəfər idilər. Bu, o vaxt idi ki, artıq Ağdam düĢmən əlinə keçmiĢdi, Füzuli və Cəbrayılın baĢı üstünü ölüm kabusu almıĢdı... Ramizin qardaĢı Ġsaq o günləri ağır kədərlə xatırlayır: Avqustun 13-də evə gəlmiĢdi Ramiz. Ayın 15-də əməliyyat olacağını dəqiq bilirdi, deyirdi ki, əgər 15 avqust əməliyyatından uğurla çıxsaq, Cəbrayılı xilas edə biləcəyik. Ancaq ürəyinə dammıĢdı ki, nə isə olacaq. Bilirdi ki, orduda nizam-intizam zəifdir, komandirlər postları baĢlı-baĢına buraxıblar. Hər yanda özbaĢınalıq ayaq tutub yeriyir... Ermənilər gecə DaĢbaĢını mühasirəyə alıb postu götürdükdən sonra burada öldürülən 18 nəfərin meyitini yan-yana düzüb zəncirli traktoru onların üstündən sürüb keçmiĢdilər. Bizə belə gəlir ki, bu iĢ də xüsusi bir ustalıqla, "sapı özümüzdən olan baltaların" - xəyanətkarların köməyi ilə hazırlanmıĢdı. Yoxsa ermənilər bu qədər arxayınçılıqla o qanlı faciəni törədə bilməzdilər. Bu xəyanətdən hali olanların üç nəfəri gecə ikən oradan qaçmıĢdı o vaxt. DöyüĢçü dostlarından biri Ramizə deyib ki, gəl aradan çıxaq, bu əməliyyatdan qan iyi gəlir, burada nə isə var. Ancaq Ramiz qüruruna sığıĢdırıb tərk etməmiĢdi postu... Ramizlə birlikdə torpağın müqəddəsliyi uğrunda Ģəhid olmuĢ Etibarın, Muradın, Müslümün... meyitlərini Qubadlıdan gələn döyüĢçülərin köməyi ilə quldurların əlindən alıb torpağa tapĢırdılar. Ġndi onların gor evləri də doğma torpaqda qəriblik çəkir, bir ana hıçqırtısını, bir bacı fəryadını da çox gördülər onlara... Ramizin anası Güldəstə xala yanaqlarında sellənən göz yaĢlarını silərək: - Qəlbimə nəsə dammıĢdı o vaxtlar, - deyir, - tez evləndirmək istəyirdim Ramizi. Ürəyimdə ona gözaltı da eləmiĢdim. Bir dəfə dedim ki, qadan mənə gəlsin, bir aya qədər evləndirəcəyəm səni. Acığı tutdu mənə, nə danıĢırsan, - dedi, - indi evlənmək vaxtıdır? Bəs torpağı kim qorusun, yox belə vaxtda mən toy eləmərəm. Yəni axırı ölüm deyil, torpaq yolunda ölməyin özü də Ģərəfdir. Bizdən ayrılanda gedib qardaĢları ilə görüĢdü, elə o gedən də getdi. Güllə düz ürəyinin baĢına dəymiĢdi, yarasından öpəndə bildim ki, düĢmənə arxa çevirməyib balam. Məni yandıran odur ki, toyuna saxladığım heyvanlar ehsanına da qismət olmadı. Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|