103
B
12
vitamini
0,002-0,005
Cədvəldə göstərilən məlumatların biokimyəvi mahiyyəti çox mürəkkəbdir.
Onlar orqanizmdə baş verən çoxtərəfli maddələr mübadiləsinin vəziyyətindən və
orqanizmin yaşama mühitinin vəziyyətindən xeyli dərəcədə asılıdır və orta hesabla
bu prosesləru əks etdirir.
Antik nəzəriyyəyə görə (Aristotel və Qalenin fikirlərinə görə), orqanizmin
qidalanması, fasiləsiz olaraq qida maddələrindən naməlum mürəkkəb proseslər
nəticəsində (qıcqırmaya oxşar) əmələ gələn qanın hesabına baş verir. Belə ki,
qaraciyərdə qan tənzimlənir və o, orqan və toxumaların qidalanmasına işlədilir.
Beləliklə, akademik Uqolevin (1991) fıkirləri ilə desək, müasir terminolo-
giyanı tətbiq etməklə qidalanmanı ilk dəfə qidalı maddələrin digər substansiyalara
transformasiyası prosesi kimi baxmışlar. Sonuncular isə enerji mənbəyi və tikinti
komponentləri (orqanizm üçün) rolunu oynamışlar.
Müasir tarazlaşdırılmış qidalanma nəzəriyyəsi, əsasən biologiya və təbabətlə
bağlı müxtəlif elm sahələrində müxtəlif tədqiqatçılar tərəfindən geniş işıqlandırıl-
mışdır. Bu nəzəriyyə bir sıra elm və texnologiyaların inkişafında böyük rol oyna-
mışdır. Onun yenicə yarandığı ilk günlərdən məlum olmuşdur ki, qan dövranı və
həzm üçün təklif olunan antik dövrün sxemləri əsassızdır və onlar dəyişdirilməli-
dir. Bütün bunlar nəzərə alınaraq, XIX əsrin sonlarından və XX əsrin əvvəllərin-
dən etibarən klassik tarazlaşdırılmış qida nəzəriyyəsi tam mənada formalaşmışdır.
Onun əsas postulatlarını aşağıdakı kimi xarakterizə etmək olar:
XVI
Qidalanma orqanizmin molekulyar tərkibini saxlamaqla, onun enerji və
plastiki xərclərini tələb olunan səviyyədə ödəyir;
XVII
Qidalanma üçün ideal vəziyyət o haldır ki, qəbul olunan (idaxil olan)
qida maddələri onun sərfinə maksimum dəqiqliklə uyğun gəlir;
104
XVIII
Qida maddələrinin qana daxil olması qida strukturlarının dağılması və
qida maddələrinin (nutriyentlərin) sorulması nəticəsində orqanizmin energetik və
plastiki tələbatı zərurəti əsasında baş verir;
XIX
Fizioloji əhəmiyyətinə görə qida, biri digərindən fərqlənən bir sıra kom-
ponentlərdən - nutriyentlərdən, ballast maddələrindən və zəhərli maddələrdən
təşkil olunmuşdur;
XX
Qida məhsulunun əhəmiyyəti (dəyəri) onda olan aminturşuar,
monoşəkərlər, yağ turşuları, vitaminlər və bir sıra duzların miqdarı və nisbəti ılə
təyin olunur;
XXI
Qidanın həzm edilib tullantılar şəklində ifraz edilməsi orqanizmin özü
tərəfindən həyata keçirilir.
Beləliklə, tarazlaşdırılmış qidalanma nəzəriyyəsinin əsasını o təşkil edir ki,
qidalanma orqanizmin molekulyar tərkibinin müəyyən fizioloji interval səviyyə-
sində saxlanmasına xidmət edir.
Bu nəzəriyyənin əhəmiyyəti həm də ondan ibarət olmuşdur ki, ideal qidanın,
kifayət qədər minimum rasionun necə olmasını, qidanın çatışmayan xüsusiyyətlərini
və bunun nəticəsində orqanizmin fəaliyyət funksiyalarının həyatla nə dərəcədə
uyğunluğunu öyrənməyə imkanlar açmışdır. Bunların da nəticəsində 10-a qədər amin
turşuların əvəzolunmazlığı, bir sıra vitaminlərin kəşfı və s. bu kimi elmi məsələlər
dərindən öyrənilmiş və onların tətbiqi əsaslandırılımışdır. Tarazlaşdırılımış qidalanma
nəzəriyyəsinin müddəaları əsas götürülməklə XX əsrdə müxtəlif ölkələrdə
rafınadlaşdırılmış qida məhsulları yaradılmış, kliniki təcrübədə parenteral (damar
daxili) qidalanmanı tətbiq etmək mümkün olmuşdur və nəhayət, onu qeyd etmək
yerinə düşər ki, bu nəzəriyyə müasir qida texnologiyalarının yaradılması və inkişafına
böyük təkan vermişdir, qida ehtiyatlarının qorunması və istifadəsi, qidalanma ilə bağlı
tədbirlərin işlənib hazırlanmasmda mühüm rol oynamışdır. Başqa sözlə, o qidalanma
sahəsində yeni ideya və proqnozların inkişafının da əsasını qoymuşdur. Məsələn,
kosmonavtların qidalanması ilə bağlı elmi fıkirlərin əsası da bu nəzəriyyə ilə əlaqə-
dardır. Süni - yeni formalı qida məhsullarının müasir istehsalı da klassik tarazlaş-
dırılmış qidalanma nəzəriyyəsinin inkişafı və tətbiqi sayəsində mümkün olmuşdur.
105
Bütün bunlara baxmayaraq, son 10-15 il ərzində aparılan elmi tədqiqatlar klassik
nəzəriyyənin də çatışmayan cəhətlərini meydana çıxarmışdır. Bununla belə, klassik
nəzəriyyə hələlik təcrübə üçün qüvvədədir və onun qanunauyğunluqları qida
məhsulları istehsalı və qidalanma ilə əlaqədar bütün sahələrdə geniş tətbiq
olunmaqdadır. Beləliklə, klassik qidalanma nəzəriyyələri insan orqanizminin rasional
qidalanmasını onun qəbul etdiyi müxtəlif qidalarda əsas qida maddələrinin fızioloji
tələbatlara tam uyğun gəlməsi məsələsi ilə şərtləndirir. Gündəlik qidaların tərkibində
zülal, yağ və karbohidratların, vitamin, su və mineral elementlərin zəruri
miqdarlarının olması orqanizmin düzgün böyümə və inkişafında əsas bioloji tələbatı
hesab olunur. İnsan fəaliyyəti üçün qidanın energetik əhəmiyyəti daha vacibdir.
Göstərdik ki, 1 qram zülalın tam yanması (oksidləşməsi) zamanı 4 kkal və ya 17,16
kcoul, 1 qram yağın oksidləşməsi zamanı 9 kkal və ya 37,9 kcoul, 1 qram şəkərin
yanması zamanı isə təxminən 3,75-4,0 kkal (15,7-17,16 kcoul) enerji (istilik) ayrılır.
Qeyd edildiyi kimi, orqanizmin vahid zaman müddətində (dəqiqə, saat və ya sutka)
enerji məsrəfı qiymətləri kalorimetrik və hesablama metodları ilə təyin olunur.
Xatırladaq ki, kalorimetrik metod orqanizmin istənilən enerji məsrəfləri zamanı
ayırdığı istiliyin ölçülməsinə əsaslanır. Bu məqsədlə, sınaq edilən adam kameraya
salınır, verilmiş müddət ərzində onun bədəninin konveksiya etdiyi istiliyin təsirindən
kameraya daxil olan və kameradan çıxan borulardakı suyun temperatura fərqi ölçülür
və bu göstərici əsasında orqanizmin vahid zaman ərzində enerji sərfinin kkalori və ya
k/coul ilə ifadə olunmuş qiyməti hesablanır. Orqanizmin enerji məsrəfıni təyin etmək
üçün tətbiq edilən Duqlas Xoluen və Şaternikov - Molçanov üsulları isə qeyd edildiyi
kimi, orqanizm tərəfındən mənimsənilən oksigenin və azad edilən karbon qazının
miqdarlarıınn, yəni qazlar mübadiləsinin intensivliyinin müəyyən edilməsinə əsas-
lanır. İnsanın gündəlik qəbul etdiyi qidaların kalorilik əmsallarının fızioloji norma
hüdudlarında olması rasional qidalanmanı xarakterizə edən başlıca şərtlərdəndir.
Rasional qidalanmanın ən başlıca şərti, qida rasionunun kaloriliyinin orqaniz-
min sutkalıq enerji sərfinə uyğun gəlməsidir. Bu uyğunluğun, müvafiqliyin dəyiş-
məsi və ya pozulması orqanizmdə müxtəlif pozğunluqlara səbəb olur. Əgər qidanın
kaloriliyi mütəmadi olaraq azalma ilə xarakterizə olunarsa, bu mütləq bədən küt-
Dostları ilə paylaş: |