142
Müctəba Sadət
ziyarət etsinlər. Şair Əllamə Seyyid Muhsin Əmin “Əta sailən”
adlı qəsidəsində buna işarə etmişdir.
146
Yalan uydurmağın yaranması: Sərdab şübhəsi və yalanı
şiələrin
həmin yeri ziyarət edib, orada namaz qılması və İmam
Mehdinin ziyarətnaməsini oxumaqlarından başlayıb. Müxa-
li lər düşünürdü ki, şiələr onun orada olmasına inanırlar. Bu
mövzu sənədsiz, araşdırmasız məqsədli tarixi şaiyələrdən ol-
mağa başladı. Elmi və tarixi baxımdan sübut edilib və dəstək-
lənib ki, şiələrdən elə bir kəs yoxdur ki, İmam Mehdinin sər-
dabda qeybə çəkilməsinə etiqad bəsləsin. Yaxud düşünsün ki,
orada yaşayır və qalır. Bunu nə onların alimləri, nə də avamları
söyləmişdir. Şiə kitabları və əsərlərində
bu sözün heç bir mən-
bəsi yoxdur. Əksinə, şiələr etiqad bəsləyir ki, Mehdi sağdır, o
bu dünyada ruzilənir, camaatla yaşayır, onları görür, onlar da
onu görürlər, Həccə gedir, camaatla danışır, sə irlər seçir, mal-
ları qəbul edir və tövqilər yazır, hadisələrə yaxından şahid olur.
Hər hansı bir adi şəxs kimi yaşamağına böyük fürsəti vardır.
Lakin onlar onun məsələsinin həqiqətini bilmirlər.. Şair Əllamə
Seyyid Muhsin Əmin bunu nəzmə çəkərək söyləmişdir.
147
Töhmət və iftiralar: Sərdab ətrafında quraşdırılan əfsanələr,
bunu ələ salan şeirlərin yazılmasının, hətta qaçacaq yol olsay-
dı belə, heç bir əsası yoxdur. Bu, iftiranın özüdr. Bu yalançılıq
cahil qələmlər arasında dolaşır, illyuziya və xəyal aləmində in-
kişaf edir. Əllamə Seyyid Muhəmməd Kazim Qəzvini bununla
əlaqədar qeyd etmişdir: “Digəri gəlir və xəyalının təsirindən
bu yalançılığa başqa bir töhmət, başqa bir iftira əlavə edir.
146
“Əta sailən” qəsidəsi. 309 beytdə gəlmişdir. Bu, adı çəkilməyən müəlli-
in 25 beytdə Bağdaddan gələn qəsidəyə cavab olan qəsidədən ibarətdir.
Seyid Muhsin Həkimin “əl-Burhan əla vucudi Sahibiz-Zəman” kitabında qə-
sidə şərhlərilə birlikdə mövcuddur. Həmçinin, Əbdülqadir Əbülməkarimin
“əl-Məusuətuş-şəriətil-Məhdəviyyət”, c.6, s.88.
147
Əl-Məusuətuş-şəriətil-Məhdəviyyət, c.6, s.89
143
Məhdəviyyət haqqında nəzərlər
Deyir: Şiələr hər Cümə günü Sərdabın qapısına silah-sursatla
gəlir, çığırıb deyirlər: Ey Mövlamız, bizə sarı çıx! Kaş bu azğın-
lar yalançılıqda bir söz üzərində yekdil olardılar! O həddə ki,
pisliklərinin üstü açılmazdı, saxtakar maskaları yerə düşməz-
di. Lakin Allah yalnız haqqı izhar etmək, batilə damğa vurmaq
və qüsurunu ortaya çıxarmaq istəyir. Sən onları bir-birinə zidd
sözlər üzərində parçalandığını görərsən. Onlardan biri deyir:
Bu sərdab Hillədədir. Digəri deyir: O Bağdaddadır. Üçüncüsü
deyir: O Samərradadır. Onlardan sonra Qəsimi gəlib, bilmir ki,
o haradadır.
Sərdab ifadəsini işlədir ki, pisliyini gizlətsin”.
148
Həqiqət: İmam Mehdinin sərdabın içində qeybə çəkilməsi
bir əfsanədir və bunu – tarixləri doğrduqdan bu günə qədər
heç bir şiə söyləməmişdir. Bunu onların düşmənləri, onlara
kin-küdurəti olanlar uydurmuşlar.. Şair Əllamə Seyyid Muhsin
Əmin bunu nəzmə çəkilən beytlərdə ifadə etmişdir.
149
Etiqadımız belədir ki, İmam sərdabın içində qeybdə deyil.
Ora onun atasının, babasının məskunlaşdığı yerdir və atasıy-
la bərabər yaşadığı mənzildir. Həmin yer orada onları ziyarət
etmək üçün tərcih edilən yerdir.. Həqiqət isə budur ki, İmam
hadisələrin içindədir. Ümmətin üzləşdiyi məsələlərə əlac edil-
məsində öz yolu və üslubu vardır. Bu, elə ondan bizə varid olan
hədisi açıqlayır ki, onun qeyb durumunun faydası buludların
örtmüş olduğu günəş kimidir.
Şübhələrin həqiqəti: Bu o iradlardandır ki, elmi meyarlar,
məntiq əsaslar və sağlam metod baxımından cılız olduğunu
görürük. Bu şəkildə onun həqiqəti üzə çıxır, gövdəsi zəif, sütu-
nu qırıq, tikilisi dağılmış hala düşür.. O həddə ki, Məhdəviyyət
məsələsində şübhəyə salma ağıl və elmin təsdiq etmədiyi ay-
dın bilən həqiqətlər barədə şəkk halını alır.
148
Əl-İmamul-Mehdi
minəl-Mehdi iləz-zuhur, s.202
149
Əl-Məusuətuş-şəriətil-Məhdəviyyət, c.6, s.90